schreef:
Al tientallen minuten zaten de twee vriendinnen met elkaar te dansen. Er leek haast geen einde aan te komen. De alcohol leek vandaag sneller te werken dan gister. Gabriella beloofde zichzelf dat ze het nog even zo zal laten. Ze wilde niet net als gister eindigen, niet wetend wat er de laatste uren van de nacht was gebeurd. De drukte op de dansvloer was niet aangenaam en het leek zelfs steeds drukker te worden. Toch liet ze de drukte haar lol niet bederven. Haar vriendin deed blijkbaar hetzelfde. Ze zag zelfs verschillende keren haar blik op een jongen zien rustig. Het was vanzelfsprekend dat ze interesse in de jongen toonde. Haar aandacht was helemaal op iemand achter haar gevestigd. Een korte grijns ontstond op haar gezicht, haar vriendin bekijken. 'Hmm, is hij knap?', vroeg ze aan haar vriendin. Haar wangen kregen een lichtrode kleur, ondanks de hoeveelheid blush die ze droeg, kon ze het goed door de make-up zien. Beschaamd keek ze weg van de jongen, haar vriendin aankijkend. 'Wie?', haar ondeugende toon was duidelijk te horen wanneer ze haar stem boven de muziek uit hoorde. Gabriella keek het meisje met één opgetrokken wenkbrauw aan. Ze kon makkelijk aan haar vriendinnen zien wanneer ze logen. Bij Olivia was het véél te duidelijk te zien. Het meisje rolde met haar ogen, waarna ze knikte. Ze wist dat haar vriendin ergens op de avond op de jongen zou stappen. Hoewel ze op een stil iemand leek, ze vond het niet moeilijk om met iemand een praatje te maken. Enkel een korte glimlach liet Gabriella aan haar vriendin zien, wat betekende dat ze nieuwsgierig was naar de jongen.
Haar hand had ze voor even door haar haren gehaald, de zaal vervolgens gescand met haar ogen. Oogcontact werd met mensen gemaakt, totdat er echt iemand was die enigszins haar aandacht te pakken had gekregen. Hij stond aardig dichtbij haar, waardoor ze zijn gezicht goed kon bekijken. Wanneer de lichten langs zijn gezicht bewogen kon ze zijn donkere ogen duidelijk opmerken. Hoewel de lichten zijn gezicht verlichtten, zijn oden leken donker te blijven. Zijn haar zat warrig, hoewel het wel iets had. De moedervlekken op zijn gezicht zorgden ervoor dat hij een unieke uitstraling kreeg, compleet anders dan de andere mannelijke personen in de ruimte. Een korte glimlach ontstond op haar gezicht, waarna ze haar ogen voor even langs zijn lichaam liet glijden. Inkt bedekte zijn armen. Zijn gedans leek op wat de meeste jongens hier dansten. Enkel wat wiegend met zijn lichaam stond hij daar, haar aankijkend. Ze leunde naar hem toe, een stukje op haar tenen gestaan. 'Dankjewel. Kom je hier vaker?', zei ze in zijn oor. Langzaam trok ze zich terug, hem aankijkend.
@Sirena