Erudite schreef:
's Avonds. De schemering valt al, de bomen ritselden onder de zachte wind, en de bladeren knisperden onder de voeten van Octavia. Steeds verder, maar oplettend en stil liep ze het bos in. Voor haar voelde het wel als uren, maar ze weet dat ze door moet gaan. De zon verliet de horizon, en het werd steeds donkerder. O' wist dat terwijl het donkerder werd, alle idioten hun vuurtje gaan stoken. Terwijl zij op zoek was naar verlichting, ofwel, een idioot met misschien wel hints over, of hét medaillon, loopt ze weer verder. Ze zucht, kijkt om, en merkt daar een kleine rookpluim op. Langzaam hurkte ze neer, en verpulverde wat bladeren in haar hand. West. De wind stond naar het westen. O' wist dat ze oostkant op moest. Langzaam, maar zeker gefocust op haar doel wandelde ze naar de rook, en dus het vuur toe. Ze observeerde kort vanuit de bosjes, en zag daar een jongen zitten. Ze legde haar hand op haar mes.
'Wat voor debiel ben je als je nu vuur gaat stoken?'
Brutaal trapte O' het vuur uit. 'En nu?' zei ze, terwijl ze de jongen star aankeek.
//
@PowerWriter