Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG|| Dusk till dawn
Anoniem
Landelijke ster



*samen met Mortifero, gelieve dus niet reageren.
Kan geweldadige/18+ inhoud bevatten dus be warned.


Clarissa 'Clara' Maxwell//17 years old







Jasper Jordan// 17 years old

Anoniem
Landelijke ster



Aphrodite Nova Harper
17




Bellamy Blake
17


You start xx
Anoniem
Landelijke ster



Clara kwam weer bij van de injectie die ze haar gegeven hadden. Vanochtend was haar cel bestormd door een groepje bewakers die haar mee wilde nemen. "I'm not 18 yet, you can't do this!" had ze geroepen terwijl ze tegen hun vocht. Ze hadden haar een spuit gegeven wat ervoor zorgde dat zij even buiten westen was zodat ze haar mee konden nemen. Ze had al vernomen toen ze haar cel binnen kwamen stormen dat het niet was om haar te droppen, alles ging precies zoals een van haar contacten haar verteld had. Ze zouden naar de aarde gestuurd worden. Dat zou betekenen dat Clara weer onder de andere zou moeten zijn wat zij het ergste vond. Zij waren de reden dat ze in een isoleercel zat en niet meer in de skybox. Ze konden zichzelf er niet van weerhouden om Clara lastig te vallen.
Toen ze wakker werd waren ze al vertrokken. Iedereen zag ze zitten, iedereen die ze liever vergeten was. "Guys, she's finally awake!" lachte John Murphy hard op, de grootste treiteraar van hun allemaal. "Just shut up already" mompelde Clara.

Jasper zat naast Monty in het schip, hij had hier zin in. Het klonk misschien gek, maar het kon hem niks schelen. Als zij nu niet naar de aarde gestuurd werden waar nog een kleine kans is op leven, was hij over een paar weken toch gedropt. Als het zou lukken en de aarde bewoonbaar is, zouden zij eindelijk vrij zijn om te doen wat ze willen. Geen stomme regels meer van de ark. Een video waarin kanselier Jaha hun toe begon te spreken verscheen op het scherm net nadat zij vertrokken waren. Jasper had een hekel aan die vent, hij dacht maar beter te zijn dan iedereen en was vel aanhanger van alle regels en wetten die soms wel heel ver gaan. Aan de andere kant naast hem zat een jongedame die hij wel eens eerder op het schip gezien had en in de skybox. Iedereen hier kent elkaar wel zo'n beetje aangezien ze op een bepaald moment wel eens met elkaar in de skybox hebben gezeten. Veel mag Jasper niet echt, al is hij al opgelucht dat Monty, zijn beste vriend, mee is. Zolang hij hem heeft komt het wel goed.


Anoniem
Landelijke ster



Bellamy
Ik was een van de eerste personen die bij kwam van de injectie die ze ons allemaal hadden gegeven om ons hier hien te vervoeren, als ik om me heen kijk merk ik dat veel mensen nog niet wakker zijn. Aangezien wij minderjarig zijn mochten ze ons niet vermoorden dus in plaats daarvan worden we naar de aarde gestuurdt, wat misschien het zelfde betekendt als dood gaan. Na een kleine tien minuten beginnen de meese mensen wakker te worden en ik merk dat een meisje dat als een van de laaste bij kwam gelijk werdt uitgelachen door Murphy, een van de mensen die denken dat ze beter zijn dan de rest van ons terwijl we allemaal in het zelfde schuitje zitten. Letterlijk. Ik rol met mijn ogen als ik wat meer mensen hoor lachen naar het meisje, veel van die mensen die vrienden zijn met Murphy, 'Leave her alone guys.' zeg ik luid genoeg zodat ze me horen.

Aphrodite
Als ik wakker wordt wrijf ik met een pijnlijke zucht over mijn hoofd, die injectie heeft me hoofdpijn gegeven. Niet dat ik zonder die injectie mee was gegaan met de bewakers, nee. Zeker weten niet. Niet veel later merk ik dat er een video van Jaha wordt afgespeeldt, iets met uitleg over waarom we hier zijn en ik rol mijn ogen. We gaan volgens hem naar aarde om uit te zoeken of het veilig is voor de rest van de ark om naar de aarde te komen maar ik weet dat ze ons gewoon uit de Ark willen hebben omdat ze ons niet legaal mogen vermoorden omdat we minderjarig zijn. 'They just want us dead.' zeg ik hard op en hoor een aantal andere mensen roepen dat gelijk heb en ik grijns, iedereen hier zit hier omdat ze iets illegaals hebben gedaan en iedereen hier heeft ergens diep van binnen wel hast voor de Ark en het hele systeem.
Anoniem
Landelijke ster



"Seriously, you can't even  behave yourself for 5 minutes" mompelde Clara. Ze keek even kort naar een jongeman die het voor haar op nam. Ze had hem nog nooit eerder gezien, in iedergeval heeft hij niet  in de skybox gezeten toen zij daar was anders had ze hem wel herkent. Inmiddels werd het een beetje rumoerig toen de video met Jaha afgelopen was. Twee jongens hadden zich los gemaakt en vlogen nu was door het schip. Ze moesten oppassen aangezien ze met een hoge snelheid ieder moment door de ozonlaag konden gaan wat ruig zou worden. Daarnaast hebben ze niet voor niks die riemen. Zoals Clara al verwachtte kwamen ze met een grote klap tegen bedrading waardoor er alarmen afgingen  en alles fout ging.


"Do you think there will be still people on the earth? Do you think its survivable and the ark just lied to everyone?" Vroeg hij aan Monty tijdens de video. De jongedame naast hem riep iets na  de video."Yeah fuck Jaha, he only cares about saving his ass. I mean otherwise you wouldn't be here, right Wells?" Riep Jasper een beetje lacherig door het schip, deels voor Wella (de zoon van Jaha) gericht. Jasper had vanaf dag 1 al een bloedhekel aan kanselier Jaha,  hij wist gewoon dat die man niks goeds was. Zelfs zijn eigen zoon zend hij nu de dood in. Uit het niets begonnen er alarmen af te gaan en rode lichten kleurde de ruimte. Het viel Jasper nu pas op dat twee idioten hiervoor gezorgd hebben.




Anoniem
Landelijke ster



Bellamy
Snel geef ik een kleine knipoog naar het meisje die waarvoor ik het net opnam, niet veel later hebben twee sukkels zich losgemaakt van hun stoel. Het zijn niet de twee meest snuggere jongens aangezien we over enkele ogenblikken de ozonlaag binnegaan en naar beneden zullen storten waardoor ze hoogstwaarschijnlijk dood zullen gaan, 2 weg nog 98 over. Wat een heerlijk begin. Na een paar seconde voelde we inderdaad de harde klap die gevoldt werdt door een neer stortend gevoel wat we ook zeker aan het doen waren. Door dat klap kwamen de jongens die ondertussen morsdood waren tegen de bedrading en belangerijke onderdelen aan waar door er een luid alarm af gaat, 'Watch out for the body's!'roep ik luid en zie hun lichamen overal heen vliegen en net als ik naast me kijk voel ik een van hun tegen me aanknallen met een luide klap. Snel duwde ik hem weg 'Even when they're dead they're are still bloody annoying.'mompel ik geirriteerdt.


Aprhodite
Als de jongen over Wells begint lach ik hard op, nog een rede dat Jaha een asshole is. Hij heeft zijn bloed eigen zoon naar Aarde gestuurdt met een grote kans dat hij dood gaat, wie doet nou zo iets? Niet dat Wells zoveel beter is dan zijn vader hoor, hij is altijd een bet weter en is niet te vertrouwen aangezien hij alles altijd door vertelde aan zijn vader waardoor veel van ons hier zitten. Het valt me nu pas op dat ze on rare armbanden hebben om hebben gegeven mar veel tijd om er naar te kijken heb ik niet aangezien we met een klap de Ozonlaag in gaan maar op het zelfde mkoment gaan er rode lichten knipperen en gaat er een alarm af, 'Let's go to Earth guys!'roep ik enthousiast. Ik had veel zin om er te zijn zodat we geen rgels meer hadden en frisse lucht in konden ademen.
Anoniem
Landelijke ster



Clara zag hoe het hele tafareel zich afspeelde. De lange dikke draad die door de midden was gesproken, door de val van een van de jongens, raakte haar op haar bostkas. Het plastic zorgde voor een snee en de bedrading gaf haar een schok. Een pijnkreet verlied zonder dat ze het wilde haar mond en haar hand drukte ze meteen op de snee waaruit behoorlijk wat bloed kwam. Het duurde niet heel lang voordat ze tot stilstant kwamen. Dit betekende dat ze geland waren, ze waren op aarde.


Jasper hoefde zich gelukkig geen zorgen te maken over de lichamen en de losse bedrading aangezien hij aan de andere kant van het schip zat waar niks aan de hand is. Ergens was hij  ook wel een beetje bang voor de aarde, het zou al te goed zo kunnen zijn dat radioactieve straling hun direct zal doodden. Hopelijk is dit niet het geval. Het schip kwam met een klap tot stilstand en het was even doodstil in het schip todat iedereen door had dat ze er waren. Ze waren op aarde.


Anoniem
Landelijke ster



Bellamy
Even later viel mijn blik op het meisje naast me, het zelfde meisje waar voor ik het had opgenomen. Ze was geraakt door een van de elektrische draden die was los geschoten, net als ik wil vragen of het gaat komen we met een klap neer op de Aarde. Het besef dat we er nu echt waren was raar, ik heb de rare planeet altijd van een afstand bekeken en nooit gedacht dat ik er ooit een voet op zou zetten. Iedereen begint enthousiast te juichen en ik weet zeker dat er chaos zal uitbreken als we hier langer blijven. Snel maak ik mezelf los en werp nog een blik op het meisje, 'When we get out of this claustrophobic room i'll help you okay?'zeg ik snel en klim daarna snel naar beneden via de ladder, terwijl de rest me al snel volgt. Eenmaal beneden sta ik voor de grote hendel die de deur als het goed is hoort te openen, na een tijdje haal ik de hendel over en de deuren beginnen open te gaan.

Aphrodite
Niet veel later kwamen we met een harde klap neer op de Aarde en ik juich even terwijl de rest van de mensen dit ook doet, hoe ging dat gezegde ook al weer? 'This is one small step for a man, one giant step voor mankind." Of zo iets, doordat mijn ouders ontzettende nerds waren wist ik redelijk veel rare feitjes over de aarde en over hoe de mensen daar 100 jaar geleden en daarvoor leefde. Snel maak ik mijn riem los als ik zie dat de rest dat ook doet, ik had zin om naar buiten te gaan en niet z'on klein beetje ook. snel volg ik de rest naar de verdieping onder ons waar ook de deur zit.


Anoniem
Landelijke ster



Het duurde  even voordat ze door had dat ze er waren, ze waren op aarde. Niks van dit verdiende ze, ze heeft nooit wat misdaan. Onschuldig is ze in de cel geplaatst. Haar ouders waren anderhalf jaar geleden gedropt omdat ze gestolen hadden. Altijd  waren ze al straatarm geweest. Daarna is ze wat eigenaardig werk gaan doen om te kunnen overleven op de ark. Iedereen hier  vond het maar al te grappig om er over te grappen. Ze bracht de nacht door met mannen op de Ark wat haar privileges, geld of middelen opbracht. Echter was er een vast persoon die steeds hebberiger en vervelender. Hij begon haar te mishandelen als ze niet deed wat hij wilde of als hij haar met iemand anders zag. Ze had gezocht naar hulp maar niemand geloofde haar. Niemand geloofdde haar ondanks de zichtbare wonden en nu een aantal littekens. Hij maakte iedereen wijs dat ze loog en liet haar oppakken zodat zijn geheim verborgen kon blijven. Die man was een psycho. Eng. Toen ze vast zat bracht hij haar namelijk regelmatig een bezoek en deed hij alsof er niks gebeurd was. Hij liet cadeaus bij haar bezorgen en al dat soort dingen. 
Even keek ze naar de jongen naast haar die haar hulp aan bood. Ze had hem voor iemand aan gezien die wel met de  andere mee zou doen, die ook vervelend zou doen. Hij leek echter anders. Clara maakte net als de andere haar riem los en klom toen met een arm naar beneden aangezien de andere gevoelloos voelde waar de wond over liep.


Jasper maakte direct zijn riem los. Voor nu leefde ze nog, de straling had in principe ook al door het schip hun kunnen doodden. "Are you as excited as I am?" Vroeg Jasper aan de jongedame die naast hem gezeten had aangezien ze op de andere moesten wachten tot die beneden waren. Iedereen wilde als eerste beneden zijn om naar buiten te gaan en de wereld te zien waar iedereen wel eens gefantaseerd heeft. "Well common, let's see if our fantasy's are real" glimlachde en klom meteen naar beneden toen het hun beurt was.

Anoniem
Landelijke ster



Bellamy
Iedereen wordt verblindt door het plotselinge felle zonlicht, normaal hadden we alleen het neppe licht van de Ark, ik haal diep adem doordat de frisse lucht gelijk merkbaar is. Het lijkt niet radioactief. Als eerste loop ik naar de rand van het schip, overal waar je keek waren bomen en natuur, ik spring van de rand af en land op de grond, een grote sprong was het niet maar voor mij was het een van de beste dingen ooit. Ik loop wat veder en draai me na een paar meter om, ik haal diep adem en met een glimlach juich ik: 'We are back on the Earth!'. Met dat geluid begint iedereen naar buiten te lopen, sommige heel vlot en andere wat twijfelend. Plots denk ik aan het meisje dat gewon was en ik duw wat mensen aan de kant zodat ik weer naar binnen kan, al snel zie ik haar. Ze is met moeite de ladder af aan het gaan omdat ze haar ene arm niet kan gebruiken, snel loop ik naar hsar.toe en met een soepele beweging til ik haar op en zet haar op de grond zodat ze de laatste paar treden niet hoeft te doen. Ik draai haar naar me toe en pak haar arm vast en kijk er naar, het zag er niet al te best uit maar als we het verbinden komt het wel goed hoop ik. 'Want me to treat your wounds first or do you want to go outside first?' vraag ik en kijk even achterom naar buiten, de plek waar ik nu liever zou zijn.

Aphrodite
De jongen naast me vraagt of ik zin heb om naar buiten te gaan en ik knik 'Hell yea.' zeg ik met een glimlach, de eerste mensen waren nu al buiten want ik hoor mensen schreeuwen en juichen, wat me alleen maar enthousiaster maakt. 'Let's go!' zeg ik en volg de jongen waar van de ik de naam zo snel niet weet naar beneden. Een maal beneden word ik verblind door het felle licht wat van buiten afkomt, daarna merk ik de frisse lucht die naar binnen komt en ik trek een klein sprintje naar buiten. Met open monder staar ik om me heen als ik tot stilstand kom, het is wonderbaarlijk. Zoveel anders dan de grijze muren van de Ark.
Anoniem
Landelijke ster



Clara merkte dat ze opeens werd opgetild en op de grond gezet werd. "Thanks" mompelde ze en keek even naar de grote opening waar licht vandaan kwam. "Wow" zei ze verbaasd, het was precies zoals ze het altijd voorgesteld had. "Well I think it's best if it would be treated first, since I'm already losing my feeling in that arm" antwoordde ze hem. Inmiddels was iedereen al naar beneden geklommen en buiten.  "Hopefully they gave us some equipment though, although I'm questioning if the Ark really has been that generous." Zuchtte ze en ging even op de grote tafel zitten wachtend op de jongeman die haar zou helpen. "I'n Clara by the way" zei ze realiserend dat ze zich nog niet voorgesteld had. 


Snel klom Jasper de lader af en stormde hij door naar buiten. Hij haalde diep adem en liet het zonlicht op zijn huid vallen. "We're more alive than ever! To bad the others send us because they  thought we would die but now the jokes are on them" zei Jasper vrolijk. Hij kon hier wel aan wennen, Jasper vond het nu al vele malen beter dan de Ark. Echt licht, frisse lucht, echte natuur. Het was prachtig. Hij lette niet op Clarke en wat andere die meteen al bezorgd waren en plannen wilde maken over alles. "Relax blondie, can't we just enjoy earth first?" Grinnikte Jasper naar Clarke

Anoniem
Landelijke ster



Bellamy
'Wonderfull isn't it?' zeg ik met een kleine glimlach en werp een blik naar buiten waar de zon volop schijnt. 'I agree, you'll loose to much blood if you keep it like this.' zeg ik en kijk in een vsn de kasten die hier staan of er ergens een ehbo trommel ligt, 'Bellamy.' zeg ik als reactie terwijl ik aan het zoeken ben. Na dat.ik overal heb gekeken maar geen succes heb loop ik terug naar Clara, 'I couldn't find anything to treat your wound with.'zeg ik en kijk naar haar arm waar nog steeds bloed uit komt. Zonder al te veel moeite scheur ik mijn mouw van mijn schirt af en pak haar arm vast, ik bind mijn mouw er zo strak mogelijk om heen en maakt het vast. 'There you go, let's get you outside now.' zeg ik en neem een stap naar achter omdat ik best dicht bij haar stond.

Aphrodite
De jongen waar ik net naast zat rent naast me en ik lach 'The joke is sure as hell on them, this is the best moment of our lives!' zeg ik en loop naar een van de bomen toe, deze waren in tegenstelling tot die in de Ark, wel echt. Ik leg mijn hand op de boom en ik glimlach, zo veel beter dan die cel in de Ark. Ik luister naar een meid die de leiding probeerdt te nemen en zich zorgen aan het maken is over van alles en nog wat en ik rol mijn ogen en kach daarna over de jongen zijn opmerking, 'He's right, relax we just got here.' zeg ik en loop naar de jongen toe en ga naast hem staan.
Anoniem
Landelijke ster



Clara  knikte "Never  thought to ever see this" Antwoordde ze hem. "Thank you and yes we should" ze ze en stapte van de tafel af waarna ze het schip uit stapte. Ze hoorde wat mensen iets tegen Clarke zeggen over  rustig  aan doen. Clarke en zij waren vroeger zeer goede vriendinnen, todat ze gescheiden werden door alle omstandigheden. "Mmn Clarke trying to take control of the situation? Kind of sounds like the Clarke  I know" glimlachde ze. Clara zag haar zich meteen om draaien. "Clara?" Vroeg ze verbaasd. "Jup that's right" antwoordde Clara waarna ze elkaar in de armen vlogen. "Never thought I'd see you  again"  flusterde Clara.


Ze waren eindelijk weer vrij, en het voelde geweldig. Toen er een ander meisje bij kwam besloot Jasper zich er niet meer druk om te maken. Hij kon niet wachten om deze wereld te onderzoeken. "Oh, I'm Jasper by the way" zei hij tegen het meisje dat net naast hem gezeten had. "Man are you  as curious as I am what there is left to see for  us out in these woods?"


Anoniem
Landelijke ster



Bellamy
Van een kleine afstand kijk ik hoe ze herenigt worden, ze hebben elkaar waarschijnkijk al jaren niet gezien door dat we allemaal vast hebben gezeten. Ik kijk even omhoog en zie de zon direct boven me staan, wat betekendt dat het begin de middag is. We zullen iets van voorbereidingen moeten treffen aangezien we niet weten hoe de nachten hier zijn, hoe koud ze zullen zijn of wat de bedreigingen zijn. Op het zelfde moment naakt het me vrij weinig uit wat anderen doen, zo lang ik het maar goed heb. Ik ben er namelijk van overtuigdt dat niemand echt gaat samen werken nu we vrij zijn, het is ieder voor zich.

Aprhodite
De jongen stelt zich zelf voor als Jasper en ik knik, 'I'm Aprhodite and i am indeed just as curious as you are.' zeg ik met een grijns en kijk even zie dat de dichtbijzijnde mensen een paar meter veder op staan, 'Why don't we go and find out what is in the rest of these radioactive but magical woods?' zeg ik en begin zonder op zijn antwoordt te wachten draai ik me om en begin de bossen in te lopen, ik ben er van overtuigdt dat hij zal volgen.
Anoniem
Landelijke ster



Clara liet Clarke weer los en keek haar aan "Well now I'm certainly interested how you came here. I mean you know how I did, but you? The Clarke Griffin I know would never do something illegal" lachde Clara. "We have a lot to catch up on, but I think it's best if you do you thing and lead these people. A camp needs to be build and they're certainly now gonna listen to me" knikte ze en liet Clarke verder gaan met waar ze zojuist mee bezig was.

Jasper volgde haar toen ze de bossen in gingen. "You know we still have to be carefull, we aren't armed and we don't know what's out there" zei hij een beetje twijfelend toen ze wat dieper het bos in kwamen. "But I guess there isn't much out there. Everything must be killed by the pramfaya" moedigde hij meer zichzelf aan.
Anoniem
Landelijke ster



Bellamy
Als ze elkaar weer loslaten en beginnen over dat er een kamp moet komen lach ik, 'No way that you are going to abke to control these people.' zeg ik met een grijns. Deze mensen zijn allemaal veel te eigenwijs om naar iemand te luisteren die altijd boven de rest stond, zelfs in de cellen. 'Well it's not like you're doing anything either.'  kaatst ze terug en ik schudt mijn hoofd met een kleine grijns 'Good luck with that.' 

Aprhodite
Ondanks dat het me vrij weinig uitmaakt heeft Jasper wel gelijk, we moeten voorzichtig doen aangezien we niks van de aarde af weten op dit moment. 'We should look if we can find some wild animals.'  zeg ik enthousiast, in de ark hadden we alleen kippen, de rest was een aantal jaar geleden in een epidemi dood gegaan. Ik was naast Jaspee gaan lopen en kijk om me heen, 'The Earth is really something, isn't it?'.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste