Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O) geloven en gelogen - Sylvie ft.Morgenstern

Account verwijderd

schreef:

Gelieve niet te reageren.
Dank u.

Oh ja, dit is geen orpg voor tere kinderzieltjes.
18+!!!!!!!

Loïs x Griff
4 maart 1998

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:

Lewis Gabriel Blackthorn ~ 10 April '99

Begin komt hier onder

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Langzaam loopt Lewis de trap af. Gisteren was een zware nacht geweest, al was het niet veel zwaarder dan de gewoonlijke feestjes die hij met zijn vrienden had. Er was heel wat gedronken, maar verder was er niet veel gebeurd. Wanneer Lewis in de keuken aankomt, loop hij meteen zijn moeder tegen het lijf, die hem niet bepaald vriendelijk aankeek. Hij had geen idee waarom, maar daar zou hij waarschijnlijk wel snel achter komen. "Je bent het toch niet vergeten, hoop ik?" Vroeg ze boos, waarna ze haar neus optrok, aangezien Lewis nog steeds stonk naar de drank. "Als je de douche bedoelt, dat ben ik het inderdaad vergeten." Antwoordde hij een beetje sarcastisch, waarna hij richting de koelkast liep in de hoop iets eetbaars te vinden. "Lewis' moeder, die al niet in een te best humeur was, werd enkel nog meer boos. "Ik bedoel" Begon ze, waarna ze met een strenge stem verder ging. "Dat je hopelijk niet bent vergeten dat je stiefzus hier vandaag komt wonen?" O een ander moment zou Lewis misschien nog gedacht hebben dat ze een grapje maakte, maar op dit moment had hij het gevoel dat hij een beetje in de problemen zat. Zijn moeder had het al enkele keren verteld deze week en de weken daarvoor, maar hij had er nooit echt genoeg aandacht voor gehad, daarom was hij het ook helemaal vergeten. "Natuurlijk ben ik dat niet vergeten." Probeerde Lewis, al kon zijn moeder als snel zien dat hij loog. Hij was nooit echt goed geweest in liegen, wat hij nu best wel betreurde. Wanneer hij zijn ogen even door de koelkast had laten glijden, besloot hij dat er niet echt iets lekkers was. Hij sloot de deur ervan en nam een kommetje, waar hij wat cornflakes in goot. 's Ochtends had hij nooit echt veel honger, maar hij wist dat het de belangrijkste maaltijd -van de dag was, wat zijn moeder hem dan ook altijd duidelijk maakte. Hij schrok even toen hij zag dat zijn moeder hem nog steeds moorden aankeek, maar begreep het ook wel. "Ik neem straks wel een douche, maak je geen zorgen." Vertelde hij haar, waarna hij aan zijn cornflakes begon. Zijn moeder was er niet helemaal gerust in, maar liep gelukkig toch de kamer uit. Hij was blij dat ze was vertrokken, want nog meer gezaag van haar zou hij niet aankunnen samen met de kater die hij had van gisteren.

@Sylvie

Account verwijderd

schreef:
Lichtelijk nerveus keek ze naar het huis. Ze had al drie keer gecontroleerd of ze bij het juiste adres was.
Loïs zuchtte. Als het aan haar had gelegen had ze hier nooit gestaan. Alleen omdat haar moeder niet een uurtje zonder drugs kon. Haar jeugd was een grote bende, die elke keer groter leek te worden.

Onverwachts opende een vrouw de deur. De vrouw had een vriendelijk gezicht, stijl zwart haar dat strak naar achter was getrokken. “Kom binnen.” . Een beetje onhandig stapte ze naar binnen. Ze liepen de gang door waar ze aan het einde bij twee deuren uitkwamen. Boven klonk de dreunen van djs die haar ergens bekend voorkwamen. Sinds wanneer luisterde haar vader naar deze muziek? De vrouw kuchte om aan te geven dat ze door moest lopen. Toen Loïs de keuken binnen stapte viel haar mond open van verbazing.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Nadat Lewis zijn kom cornflakes had leeggegeten, was hij met tegenzin naar boven gelopen. Na avonden als deze nam hij wel altijd een douche, maar dat deed hij vaak pas later op de dag. Dan kon hij eerst nog wat sturen met vrienden of tv kijken. Nu moest hij zich gaan klaarmaken voor één of ander meisje dat kwam, die hij niet eens kende. Hij wist dat het de dochter van zijn stiefvader was, daar had zijn moeder hem namelijk over verteld, maar hij had er nooit genoeg aandacht voor gehad om ook echt meer over haar te weten te komen. Voor hij de badkamer binnenging, liep hij nog snel even langs zijn kamer, waar hij vlug een zwarte broek en een zwart t-shirt nam. Eenmaal in de badkamer, zette hij meteen de muziek op. Lewis had er nooit echt van gehouden om zich te douchen, zich om te kleden of andere dingen zoals dat. Als hij wat muziek opzette, kan hij daar tenminste nog wat van genieten. Hij sprong onder de douche, maar was er niet veel later al weer uit. Hoewel het water heet was, hield hij er nu eenmaal niet van. Hij kleedde zich vlug aan, waarna hij de muziek al weer uit zette. Lewis was nog vlug eens met zijn hand door zijn haar geweest, terwijl hij in de spiegel keek, maar had daarna de badkamer verlaten. Hij wist niet precies om hoe laat het nieuwe meisje toekwam, waarschijnlijk omdat niemand het hem ooit had verteld, maar hoopte dat ze nog even weg bleef. Hoe minder ze hier was hoe beter, dacht hij in zichzelf, terwijl hij de trap afliep. Lewis begaf zich richting de woonkamer. Daar zat hij vaak als hij alleen wou zijn, aangezien zijn moeder en stiefvader er bijna nooit waren. Al waren ze beiden ook gewoon bijna nooit thuis. Niet dat Lewis dat erg vond, daardoor kon hij immers vaak naar zijn vrienden en feestjes. Zijn moeder had het eigenlijk wel al meteen door, maar na een tijdje had ze door dat het niet zou uitmaken als ze hem preken of huisarrest zou geven. Hij liet zich in de zetel ploffen, waarna hij zijn gsm uit zijn broekzak nam. Meteen zag hij dat hij een melding had. 'Feest in de zaal vanavond' Las hij. 'Kom je?' Stond er in een ander bericht dat hij had gekregen van Lewis. Eerst twijfelde hij even of hij wel zou gaan, het was immers zondag en morgen had hij school, maar besloot dan om toch te gaan. Hij deed dit wel vaker, dus hij zou heus niet bekaf zijn en wanneer het de volgende dag school was, waren hun feestjes altijd wat minder uitbundig. 'Check me maar in!' Stuurde hij in de groep. 'Wat is het thema btw?' Stuurde hij in een tweede bericht, waarna hij zijn gsm neerlegde, aangezien hij enkele stemmen uit de keuken hoorde komen. Lewis had het nooit leuk gevonden dat er een deur was tussen de woonkamer en de keuken, zo kon hij nooit echt goed gesprekken afluisteren.

@Sylvie

Account verwijderd

schreef:
De keuken was van ongekende luxe. Hij was.. Schoon. Ze ging zachtjes met haar vinger langs het stofvrije aanrecht.
"Zou ik misschien een glas water mogen." De vrouw keek haar verschrikt aan. "t.Tuurlijk!" Loïs pakte het glas van haar aan. Ze nam een aantal slokken terwijl ze, neuriënd, de ruimte in zich opnam. De kamer was licht, het had een fijn uitzicht op de tuin. Een aantal secondes stonden ze daar, in afwachting van de andere. "Zullen we anders in de woonkamer gaan zitten?" De vrouw knikte richting de deur. Ze knikte, mompelde zachtjes dat ze het prima vond.

Haar oog viel meteen op de persoon die de zetel zat. Het was een jongen van haar leeftijd, niet lelijk al zegde ze het zelf. Ze stak haar hand vriendelijk op, als vorm van gedag, maar de jongen was te druk bezig met zijn telefoon. "Dat is Lewis, de leukste puber van de wereld." De vrouw lachte om te spanning te verlagen maar het werkte averechts. "Oh. Oke." Loïs wilde op dit moment door de grond zakken, ze voelde zich zo klein. Ze hoorde hier niet bij, dat was duidelijk aan de sfeer te merken. Ze moest weg uit dit huis, zo snel mogelijk. "Je vader komt trouwens na het eten, hij had een belangrijk zakelijk gesprek." Opnieuw viel er een pijnlijke stilte.

(sorry heb dit snel geschreven x)

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Wanneer zijn moeder samen met een meisje, waarvan hij veronderstelde dat hij zijn stiefzus was, binnenkwam, was er meteen een ongemakkelijke spanning in de ruimte. "Ik ben Lewis, maar dat heeft mijn moeder je net al verteld." Begon Lewis, aangezien hij de pijnlijke stilte wou verbreken. Hij wist niet goed hoe hij zich tegen over haar moest gedragen, maar besloot eerst en vooral vriendelijk te zijn. Hij wou immers niet dat hij in de problemen geraakte doordat zij zou klikken. Als hij vrienden met haar zou zijn, zou ze hopelijk zwijgen voor hem. "Je hebt waarschijnlijk wel wat bagage, moet ik die voor je naar boven brengen." Ging Lewis verder tegen haar. Na enkele seconden besefte hij dat hij nog steeds haar naam niet wist. Waarschijnlijk had zijn moeder dat wel eens tegen hem gezegd, maar was hij toen niet aan het opletten. "Hé, mams? Mag ik deze avond naar Lucas gaan?" Vroeg hij niet langer aan het meisje, waarvan hij nog steeds de naam niet wist, maar nu aan zijn moeder. Aan de gezichtsuitdrukking die op haar gezicht verscheen, kon hij meteen afleiden dat hij niet mocht. "Kun je nu geen twee seconden gewoon eens thuisblijven?" Begon ze, al had Lewis al door dat haar preek nog niet afgelopen was. Hij was zelfs nog niet eens begonnen. "Het is vandaag de eerste dag dat Loïs hier komt wonen en in de plaats dat je haar leert kennen, ga je liever naar je vrienden, waar je altijd bijzit. Trouwens, je bent gisterenavond ook al weggegaan." Lewis was enkele seconden verbaasd dat ze had gemerkt dat hij was weggeweest, maar had het ook wel verwacht. Deze nacht was hij niet bepaald stil geweest. "Je behandelt me alsof ik niet weet, dat je altijd weggaat en je dan pas om vijf uur in de ochtend weer thuis bent, maar ik ben niet dom." Lewis merkte dat ze zich probeerde in te houden tegenover het meisje, waarvan hij ondertussen had opgevangen dat ze Lewis heette, maar zijn moeder had het er moeilijk mee om zich in te houden, hoe hard ze ook haar best deed. Lewis wou een tegenwoord gaan geven, maar nog voor hij de kans had, begon zijn moeder weer. "Je blijft thuis, punt uit." Maakte ze haar preek af, waarna ze meteen de kamer verliet, zonder nog een woord te zeggen. Hij voelde zich een beetje ongemakkelijk tegenover Loïs, door de hele preek, maar probeerde net te doen alsof het niet gebeurd was. "Staat je bagage in de gang?" Vroeg hij haar, nadat zijn moeder de deur had laten toevallen achter haar rug.

@Sylvie Is nix hoor x

Account verwijderd

schreef:
"Is het een feestje bij die vriend? Ben altijd wel in voor een feestje." Ze knipoogde naar Lewis en grinnikte vervolgens zachtjes in zichzelf. Zijn moeder, die hem zojuist had afgeblaft, keek haar vreemd aan, alsof ze niet wist of ze haar zou moeten bemoederen of niet. Lewis vroeg nogmaals naar haar bagage en samen liepen ze de gang op. "Het is niet veel dus de bagage doe ik zelf wel maaar.." Ze trok haar loodzware tas omhoog en vervolgde toen haar zin "de vraag is waar mijn kamer is." Ze volgde Lewis de trap op, met de tas achter zich aan slepende. Het leek alsof ze haar hele huis in het ding had gepropt. Hijgend bereikte ze het einde van de trap. Lewis liep de kamer tegenover hun binnen en ze liep hem puffend achterna. Toen ze de kamer binnenliep raakte ze enigszins overstuur. In de kamer stond een groot tweepersoonsbed, die de halve kamer in beslag nam. Naast het bed lag een luchtbed, duidelijk bedoeld voor haar. Ze gooide de tas in een hoek en plofte op luchtbed neer, waardoor de helft van de lucht ontsnapte (en dat terwijl ze maar een fragiel ding was). Vanaf het luchtbed had ze het zicht op talloze onderbroeken (ze twijfelde of ze vies of niet waren) die onder het bed gepropt waren en op de muur hing een ontzettend foute poster van Marilyn Monroe. "Dus blond is jouw type?" Lewis keek onverschillig op en ze grinnikte. Ze hoopte maar dat dit goed zou komen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Eenmaal in de gang, sloeg Lewis het aanbod, dat ze zelf haar tas zou dragen niet af. Hoe minder hij moest doen, hoe beter hij het zelf. Hij liep haar voor naar boven, waar hij samen met haar een kamer binnenliep, zijn kamer. Omdat hij nooit echt aandacht had getoond, toen zijn moeder over Loïs praatte had ze gezegd dat hij het wel oké vond als zij bij hem op de kamer sliep. Eerst had hij nog even geprotesteerd, maar hij had al snel door dat hij er niets aan kon veranderen. Voordat iemand had besloten dat zijn stiefzus hier kwam wonen, waren ze begonnen met de logeerkamer te verbouwen. Ze hadden gedacht dat het beter was als het half studeerkamer en half slaapkamer zou zijn. Hij had er mee ingestemd, iets waar hij nu spijt van had. Bij haar vraag, keek Lewis even op. "Het was een dare." Vertelde hij haar onverschillig, waarna hij lichtjes zijn schouders ophaalde, alsof dit uitlegde waarom hij er nog steeds hing. Het was niet echt een uitleg, maar het was wel degelijk een dare geweest. Hij had de poster een week in zijn kamer moeten laten hangen, maar was uiteindelijk te lui geweest om hem er ook weer af te halen. "Als je je kleren ergens wilt kunnen leggen, ik heb deze kast voor je leeggemaakt." Zei hij, terwijl hij richting een kast liep naast zijn deur. Het was een kast in zijn kamer waar nooit echt veel spullen hadden in gelegen, dus het was gelukkig ook niet veel werk geweest om die leeg te maken. Terwijl hij de kast openmaakte, viel zijn blik op de matras die naast zijn bed lag. "Sorry van de matras." Verontschuldigde hij zich, hoewel het eigenlijk helemaal niet zijn schuld was. "Ik heb geen idee, waarom ze je geen deftige matras konden geven of een bed, aangezien dit al bijna een maand wisten." Legde hij haar uit, waarna hij naar zijn bureau liep. Er lagen enkele boeken op zijn bureau, al had hij dit weekend helemaal geen huiswerk gehad. Vaak gebruikte hij zijn huiswerk, als excuus om in zijn kamer te blijven, waardoor zijn bureau meestal vol lag met nutteloze boeken. Hij stak de boeken die hij nodig had voor morgen in zijn rugzak, die op de bureaustoel stond, waarna hij de rest van zijn spullen nog wat probeerde te ordenen. "Oh, en als je mee wilt gaan naar dat feestje vanavond, mag je wel." Vertelde hij haar, waarna hij zijn gsm uit zijn broekzak nam. "Maar ik moet je waarschuwen, onze feestjes zijn een beetje anders." Vertelde hij haar een beetje aarzelend. Hij had er niet echt over nagedacht om haar mee te vragen, maar besefte nu pas wat hij eigenlijk had gedaan. Niemand bracht ooit een extra mee, het was altijd gewoon ons geweest. Soms nam iemand van de jongens wel eens één of ander meisje mee, maar niemand wou iemand toevoegen aan de groep. Hij hoopte maar dat het oké ging zijn, want nu kon hij er niet meer onderuit. Hij tikte even zijn scherm aan en meteen zag hij de melding die hij had verwacht. Hij moest zeggen dat het thema, dat de anderen hadden gekozen niet echt origineel was, maar hoe konden we dat nog zijn, als we elke keer iets nieuws moesten bedenken? "Het thema is mafia" Vertelde hij haar, waarna hij zonder verdere uitleg te geven, zijn kamer verliet. Even dacht hij dat hij misschien wat onduidelijk was geweest, maar besloot dan dat ze het wel zou begrepen. Zonder na te denken over wat hij zou gaan dragen, liep hij richting de kamer van zijn moeder en zijn stiefvader. Daar was gelukkig niemand aanwezig, waardoor hij ongestuurd richting de kleerkast kon lopen. Zijn stiefvader had zeker en vast een stijlvol pak dat hij stiekem kon aandoen en als hij het goed herinnerde, lag er hier ook nog ergens een hoed.

@Sylvie

Account verwijderd

schreef:
¨Vreselijk origineel zijn die vrienden van jou.¨ lachte ze sarcastisch. Ze klikte haar koffer open en graaide door haar kleren. Gelukkig had ze nog wel een parel ketting, een paar zwarte schoenen en een zwart charleston achtig jurkje in haar koffer zitten. Terwijl ze wachtte op Lewis opende ze haar telefoon. Ze schrok van het aantal berichtjes die ze binnen had gekregen. Natuurlijk had ze wel een paar vrienden maar ze was nooit echt populair geweest. Als eerste opende ze haar gesprek met Charlie. Charlie was haar beste (gay) vriend sinds de basisschool. Voor ze hier een verhuisde fietsten ze elke dag samen naar school, waar ze altijd te laat kwamen.

Ze typte een antwoord maar Lewis liep de kamer al weer binnen. Snel legde ze haar telefoon weg en ging rechtop zitten.
¨Hoe laat begint dat feest? Ik wil best heen rijden maar ik weet niet of jij een eigen auto hebt.¨ Ze knikte naar het pak in zijn handen. ¨Ik zie dat we beide een kostuum hebben dus daar hoeven we ons niet druk over te maken.¨ Ze pakte haar koffer, propte haar kleding in de kast die hij haar aangewezen had en liep toen naar beneden. Loïs had plots ontzettende honger gekregen. Of dat nou door de urenlange autorit kwam of door het feit dat ze zojuist haar hele koffer naar boven had gesleept, ze moest wat eten. Lewis moeder, waarvan ze de naam nog steeds niet wist, zat beneden aan de tafel de krant te lezen. ¨Misschien een stomme vraag maar zou ik iets mogen eten? Ik heb namelijk nog niks gegeten vanaf het moment van vertrek.¨ Lewis moeder keek vriendelijk in haar richting. ¨Tuurlijk, dat hoef je toch niet te vragen?¨ Ze opende de koelkast, pakte er een salade uit en schoof toen bij haar aan. Zwijgend zaten ze daar totdat Loïs haar salade op had en de boel op het aanrecht zette. ¨Het zal nog wel een tijdje duren voordat je vader thuis is, zijn missie is verlengd.¨ Loïs zuchtte. ¨"Hopelijk vind je dat niet erg?¨ Ze haalde haar schouders op. Haar vader was er de afgelopen veertien jaar niet, het was niet zo dat ze hem nu opeens miste. Wie ze wel miste was haar moeder. Hoewel haar moeder soms een agressieve, losgeslagen junk was had ze ook haar leuke momenten. Ze kon ook lief zijn, dan bakte ze spaghetti met gehakt, hoewel Loïs al jaren vegetariër was. God, wat zou ze graag weer thuis zijn, gezellig uitgaan met Charlie en dan nachts gezellig bij haar thuis films kijken. Wat ging ze dat missen.

Anoniem
Internationale ster

morgenstern schreef:
Eenmaal hij de kleren had gevonden, liep hij terug richting zijn kamer. Daar legde hij de kleren op zijn bed. "Rond tien uur is iedereen daar, maar ik ga meestal wat vroeger." Antwoordde hij haar, terwijl hij in zijn kast aan het zoeken was naar zijn goede schoenen. Hij had ooit eens samen met zijn moeder een chique paar schoenen gekocht voor speciale gelegenheden, maar had ze eigenlijk nog maar amper gebruikt. Hij had gedacht dat het misschien wel oké zou zijn als hij ze nu gebruikte. "Ik rijd nooit als ik drink." Vertelde hij haar toonloos, maar het was ook wel waar. Dat was het enige war Lewis ook echt rekening mee hield. Als hij wist dat hij zou drinken, zorgde hij er voor dat hij niet meer moest rijden. "Maar ik heb een lift voor ons geregeld, dus maak je geen zorgen." Maakte hij zijn zin nonchalant af, waarna hij recht sprong, aangezien hij eindelijk zijn schoenen had gevonden. "Lucas is hier om kwart na negen." Zei Lewis haar nog, voordat ze de kamer verliet. Eenmaal alleen in de kamer, nam hij zijn gsm tevoorschijn en opende zijn berichten. 'Is het ok als er iemand meerijd?' Stuurde Lewis naar Lucas, waarna hij vrijwel meteen al een antwoord terugkreeg. 'Sure, maar niet zoals vorige keer' Lewis was een beetje beledigd door het bericht, maar begreep het ook wel een beetje. De vorige keer dat hij een meisje had meegebracht, was het nogal uit de hand gelopen. En het was niet alleen de vorige keer geweest. Het waren eigenlijk alle keren geweest. Daarom was hij ook gestopt met mensen mee te nemen naar de feestjes, omdat hij wist dat er wel iets fout zou lopen. Niet dat hij altijd van die drama queens meebracht. Het lag eerder aan Leslie. Altijd als hij een ander meisje naar één van de feestjes bracht, deed ze steeds hetzelfde. Lewis zou het ondertussen eigenlijk al moeten weten. Ze voert hem helemaal dronken, al is dat eigenlijk niet echt moeilijk, aangezien hij altijd veel drinkt, en net wanneer hij dronken genoeg is, dat je hem eigenlijk alles kunt laten doen, maar er toch nog genoeg bij is dat hij weet wat hij doet, dan kust ze hem. Lewis had zich erover gezet en geen meisjes meer meegebracht. Hij had immers toch niet echt zin in een vaste relatie en dat kwam ook deels door Leslie. Een tijd geleden had hij iets met haar gehad. Zij was eigenlijk de eerste geweest, met wie hij een serieuze relatie had gehad. Toen hij besefte dat hij dat eigenlijk niet wou, heeft Lewis haar gedumpt. Het was niet zijn slimste zet geweest, aangezien ze in dezelfde vriendengroep zaten, maar hij had gedacht dat het het juiste was om te doen. Lewis wou niet echt een vaste vriendin, maar hij vond het wel kut dat Leslie hem die kans ontnam. 'Die fase is gedaan' Stuurde hij Lucas, waarna hij zijn gsm bij mijn kleren legde. Als hij nu nog even naar beneden ging om wat te eten en zijn moeder iets geloofwaardigs te zeggen, had hij waarschijnlijk net genoeg tijd om zich nog om te kleden en zich helemaal klaar te maken. Er bij te nemen dat Loïs zich ook nog moest klaar maken.

@Sylvie

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld