Bellamy schreef:
Vele emoties gierde door haar lijf. Boosheid, verdriet, blijheid, misselijkheid. Ze wist gewoon niet hoe ze zich moet voelen. Vandaag was dan de dag dat haar vriend Justin uit de gevangenis zou komen. Ze hield enorm van hem maar ze kon het gewoon niet. Ze kon hem niet opzoeken in die 3 jaar. Ja, ze is één keer geweest maar daar bleef het bij. Ze vond het vreselijk om hem daar te zien, de hele gevangenis vond ze vreselijk en ze bleef er het liefst van weg. Ze had beloofd er voor hem te zijn maar dat heeft ze dus niet echt gedaan. Maar ook hij heeft zijn belofte gebroken. Hij zei nog zo dat hij nooit gepakt zou worden, er altijd voor haar zou zijn en het belangrijkste, hij zou haar nooit alleen laten. 3 jaar. 3 jaar is ze alleen geweest. Ze had alles en iedereen voor hem laten vallen, niemand de er voor haar was in de zware tijd dat hij weg was. Ze was enorm veranderd. Harder geworden dan te voren. Ze heeft zichzelf er helemaal alleen doorheen gesleurd en dat vergt wat van je lichaam. Was ze er echt weer klaar voor om hem in haar leven te laten? zijn gevaarlijke levensstijl weer toe te laten. Ze wist toch dat hij niet zou stoppen met wat hij deed en dat beangstigde haar. Ze stapte uit haar auto en met lood in haar schoenen liep ze naar de ingang waar ze wachtte op hem. Ze liep enkele keren op en neer en keek op toen de zware deuren open gingen. Ze keek op... en daar stond hij dan. Ze keek met open mond naar hem. Hij was zeker veranderd, positief. Hij had enorm veel spieren gekregen en zijn hele lichaamsbouw was veranderd. Ze sloeg een hand voor haar mond en bleef even in shock staan.
@thisiskiki