Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
7 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - Everything will change
Anoniem
Wereldberoemd



Met die titel kun je veel kanten op.
Orpg met District13


Marinda Silverstone


District13
Karaoke-ster



Thomas Bastaard van Henry Koning van Westmore -

District13
Karaoke-ster



Thomas
Ik hef mijn glas wijn naar mijn broer, William, en hij doet hetzelfde. "Op je verloving, broertje." Zeg ik met een brede lach. "Oh hou toch je mond, het staat nog niet vast en niet iedereen hoeft te weten dat de kroonprins verloofd is." Zegt hij waarschuwend en kijkt voorzichtig omzich heen om te kijken als er iemand te dichtbij staat en het misschien wel heeft gehoord. "Niemand die me hoorde, zo luid ben ik toch niet?" Vraag ik quasi-verontwaardigt maar schiet daarna in de lach. Ik ben waarschijnlijk de luidste persoon van dit hele koninkrijk. "Maar vertel eens, heb jij nog niemand op het oog?" Vraagt William en kijkt me nieuwschierig aan. "Vrouwen genoeg, maar je kent me. Ik vraag me af als ik zelf ooit in het huwelijk zal treden." Antwoord ik en haal mijn schouders op waarna ik een grote slok van mijn wijn neem. Integendeel tot mijn broer William, heeft mijn vader geen haast een geschikte echtgenote voor mij te vinden, maar waarom zou hij ook, ik ben een bastaard zoon en wij zullen later geen belangrijke titel dragen zoals mijn broertje de kroonprins. Bastaards als ik kunnen het heel goed tepakken hebben of juist heel slecht, ik ben een van de gene die het goed heeft, mijn vader houd van me en ik heb een goede band met mijn halfbroer, vele kunnen dat niet zeggen. "Maar goed, ik ga je nu verlaten ik ga ons lieve zusje even begroeten." Zeg ik en knik naar William voor ik me omdraai en ik naar mijn halfzusje Amelie. Ze is net terug van haar reis naar Spanje en kon net optijd terug komen voor vandaag, mijn vader zijn verjaardag. Natuurlijk wordt dat weer groots gevierd. "Amelie!" Groet ik blij en omhels haar. Als ik me terug trek knik ik beleefd naar haar hofdames, ik merk een paar nieuwe gezichten op maar zoveel aandacht besteed ik er niet aan. "Hoe was Spanje?" Vraag ik aan haar.
Anoniem
Wereldberoemd



Marinda
Een beetje nerveus keek ik om me heen. Het was voor mij allemaal een beetje nieuw hier. Ik had een hele tijd al voor de familie gewerkt, maar dat was anders dan dit. Ze hadden mij hofdame gemaakt en ik vond het een hele eer. Ik had het altijd wel kunnen vinden met Amelie, maar had nooit verwacht dat ze mij aan haar zijde wilde als hofdame. Ik moest dan nog erg wennen aan deze functie en wist nog niet allemaal wat ik moest doen. Gelukkig vond ze dat niet erg en was ik ook niet de enige hofdame. De tijd in Spanje had ik niet met haar doorgemaakt, dus viel ik er op dit moment ook een beetje buiten met de verhalen. De hofdames hadden het er ook alleen maar over gehad toen ik probeerde een gesprek met hun te hebben. De broer van Amelie kwam aangelopen en begon een gesprek met haar, al knikte hij daar voor wel naar ons. Ik knikte beleeft terug. Uit het niks kreeg ik opeens een por in mijn zij en keek op. "Niet zo nerveus. Je staat er echt niet goed bij." Zei een van de dames naast mij en meteen veranderde ik mijn houding. "Excuses." Zei ik zachtjes en haalde even diep adem. Ik wist niet of dit wel de beste keus voor me was geweest. Misschien moest ik maar weer terug naar het schoon maken. 

@District13 
District13
Karaoke-ster



Thomas
Amelie haar reis naar Spanje was natuurlijk voor huwelijksredenen, mijn vader hoopt dat er iets groeits tussen haar en de kroonprins van Spanje. Ze konden het erg goed vinden met elkaar en ook de koning van Spanje is een goede vriend van ons, maar toen mijn vader het voorstelde was er nog enig wat twijfel. Spanje als bondgenoot zou erg positief voor ons uitkomen, het zal meer macht betekenen omdat Spanje erg machtig is natuurlijk. "Hoe gaat het met Leonardo?" Vraag ik. Gelijk vormt er een blos op mijn zusje haar wangen. "Niks, niet waar dames?" Vraagt ze blozend aan haar hofdames in de hoop dat ze haar natuurlijk steunde, maar ik wist meteen dat ze loog en ookal zou ze het niet toegeven dit is een goede teken. "Jouw hofdames zullen altijd zeggen wat jij wilt." Zeg ik zuchtend. "Jammer dames." Ga ik hoofdschuddend verder. Maar moet dan toch lachen. Net opdat moment begon er muziek te spelen. Met grote ogen kijk ik naar Amelie. "Mijn lievelingslied, oh Amelie dans toch een keer met me." Zeg ik iets te blij. "Echt niet!" Antwoord ze en gaat met gesloten armen staan. Mijn blik gaat van Ameilie naar haar hofdames. "Wie van jullie beeldschone dames wilt met mij dansen? De beloning zal groot zijn." Vraag ik grijnzend aan de hofdames, die mij alleen gegiegel als antwoord gaven.
Anoniem
Wereldberoemd



Marinda
Hoe langer ik hier stond en mee luisterde met het gesprek, hoe meer ik ging twijfelen over mijn keuze. Ik hoorde hier niet thuis. Ik kwam niet van een familie van Adel en dat wisten de rest van de hofdames. Toch was het ontzettend lief dat Amelie me had aangenomen en wilde ik haar niet teleurstellen. Mijn houding probeerde ik dan ook zo goed mogelijk te houden en moest even zachtjes lachen toen haar broer over Leonardo begon. Dat had ik allemaal gelukkig mee gekregen. Braaf knikte ik op wat Amelie zei, net als de andere twee hofdames die naast me stonden. Zodra de muziek begon te spelen voelde ik me al wat vrolijker worden. Dit paste meer bij mij. Mijn blik ging naar Amelie haar broer, toen hij vroeg of een van ons met hem wilde dansen. De twee naast mij stonden er dom bij te giechelen. "Hangt van de beloning af." Was meteen mijn reactie en zag dat Amelie meteen begon te lachen. Het was ook typisch weer een opmerking voor mij. 
District13
Karaoke-ster



Thomas
Teleurgesteld laat ik mijn schouders hangen als geen van de hofdames zich aanbied. Maar dan kijk ik verrast op als een van de hofdames:"Hangt af van de beloning." zegt. Mijn mondhoeken krullen omhoog. "Ik dacht dat een dans met de zoon van de koning wel goed genoeg was." Zeg ik nonchalant en ga met een hand door mijn haren. "Een dans met één van mijn hofdames is wel meer waard." Zegt Amelie en glimlacht daarna naar de hofdame. "Goed dan, één dans en morgen zal ik een speciaal ontbijtje klaarmaken voor bij het meer. Goed genoeg?" Vraag ik en steek mijn hand uitnodigingd uit. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat één van de dames zich echt zou aanbieden, de voorgaande hofdames waren altijd stil en erg terug getrokken. Natuurlijk waren ze altijd wel opzoek naar een geschikte echtgenoot die hun een plekje hogerop zouden brengen bij de adel, dat was één van de voordelen van het zijn van een hofdame. Maar zij was anders, beeldschoon natuurlijk, erg mooi zelfs, en ik herken haar ergens van maar ik weet niet precies van waar. Ik moet haar vast eens eerder hebben gezien, misschien wel bij een feest.
Anoniem
Wereldberoemd



Marinda
Even moest ik lachen toen hij dat zei over dat dansen met hem al een beloning was. Gelukkig zei Amelie er al snel wat van en kreeg ik toch wel echt een aantrekkelijk aanbod. "Speciaal ontbijt bij het meer? Hm, klinkt goed." Zijn hand pakte ik vast en voelde me weer een beetje nerveus worden. Ik kon helemaal niet zo goed dansen. Mijn mond had ik weer te groot gehad. Even snel dacht ik terug aan de beloning. Dat ging hij vast niet na komen. Waarom zou hij opeens met mij bij het meer gaan ontbijten? Even keek ik achterom en zag de twee andere hofdames met een jaloerse blik mijn kant op kijken. Amelie vond het blijkbaar erg leuk voor mij of ze was gewoon blij dat ze niet met haar broer hoefde te dansen. "Ik uh ben niet heel goed in dansen." Zei ik zachtjes en durfde hem niet echt aan te kijken. Hij was knap waardoor ik me nog meer afvroeg waarom hij met mij wilde dansen.
District13
Karaoke-ster



Thomas
Breed glimlachend kijk ik toe hoe ze mijn hand vastpakt. Ik begeleid haar naar de dansvloer waar ik eerst een diepe buiging maak voor ik haar naar me toe trek en mijn hand om haar middel leg. "Ik uh ben niet heel goed in dansen." Zegt ze zachtjes, het was schattig hoe ze moeite heeft het toe te geven en mijn blik ontwijkt. Ik leg mijn vinger onder haar kin en duw die zachtjes omhoog zodat ze me aan kijkt. "Het is niet moeilijk, het is een rustige dans ik leid wel." Probeer ik haar gerust te stellen. Ik pak haar andere hand vast en leg die op mijn schouder en leg de mijne dan weer om haar middel. Rustig begin ik haar dan op de tempo van het liedje te leiden. "Je doet het goed, heel goed zelfs." Complimenteer ik gemeend en glimlach naar haar. "Kan het zijn dat we elkaar al eerder hebben gesproken of elkaar hebben gezien, ik herken je ergens van maar ik weet gewoon niet waar ik je van ken. Misschien een feestje of een etentje?" Vraag ik.
Anoniem
Wereldberoemd



Marinda
Nog nooit was ik zo dicht bij een man geweest, waardoor ik me alleen maar nerveuzer voelde. Ik probeerde mezelf in gedachten wat moed toe te spreken, wat aardig lukte. Zijn vinger voelde ik onder mijn kin en keek hem aan. Mijn wangen voelde ik rood worden. "Oke." Antwoordde ik op wat hij zei en glimlachte even kort. Mijn hand legt hij op zijn schouder en daarna voelde ik de zijne rond mijn middel. Ik laat me door hem leiden en krijg al snel de smaak een beetje te pakken. Zijn complimenten doen me goed, waardoor ik weer begin te glimlachen. Ik doe mijn best om hem aan te kijken en niet naar mijn voeten. "Geen van beiden." Zei ik zachtjes en wende mijn blik weer af. Ik vond het beschamend om het te zeggen waar hij me had gezien, maar ik moest eerlijk zijn. "Ik ben de dochter van Theo Silverstone. Waar je me gezien hebt ik waarschijnlijk in een van de paleis hallen. Het was mijn taak om die schoon te houden." Na dit snapte ik dat hij niet meer met me wilde dansen. Hij verdiende beter. 
District13
Karaoke-ster



Thomas
Ik frons als ze zegt dat het geen van beiden is, waar in godsnaam zou ik haar dan van moeten kennen? "Ik ben de dochter van Theo Silverstone." Een onbekende naam, misschien komt ze van hier ver vandaan en ken ik haar toch niet, dat zou natuurlijk ook altijd een mogelijkheid zijn. In mijn leven kom ik zoveel mensen tegen dat ik vaak gezichten door elkaar haal. "Ahh, natuurlijk." Zeg ik als ze verteld dat ze de paleis hallen schoonmaakte. "Nou we kunnen niet allemaal geboren worden met een hoge titel of rijkdom, niet waar?" Probeer ik het onderwerp weg te lachen omdat ik duidelijk aanvoel dat het niet een onderwerp is waar ze trots op is. "Soms moeten we er zelf voor zorgen, is dat ook wat jij van plan bent?" Vraag ik en laat haar dan rond draaien. "Trouwen met een rijke belangrijke man, voor je familie om ze een naam te geven in het leven?" Vraag ik wanneer we weer rustig dansen. Het zou me niets verbazen, velen jonge dames hebben de kans op liefde al vroeg opgegeven, soms moet je offers brengen voor je familie. Ik had het erg te doen met zulke dames, die er alles voor over hadden, vele kwamen in een ongelukkige huwelijk terecht. Ik hoop dat Amelie dat niet te wachten staat, vele prinsen geven niet veel om de gevoelens van hun vrouw, Leonardo lijkt me nog wel een goede jongen, hopen dat hij dat echt zal zijn.
Anoniem
Wereldberoemd



Marinda
Een beetje verbaasd keek ik op van de grond. Had hij me dan werkelijk opgemerkt in de paleis hallen? "Klopt." Zei ik zachtjes en liet me nog steeds leiden door hem. Het dansen ging al beter dan ik had verwacht. Zodra hij verder ging over familie, liefde en trouwen voelde ik een brok in mijn keel. Daar had ik eigenlijk niet echt bij stil gestaan, waardoor ik in de lach schoot. "Nee, nee. Welk rijkman zou mij nou willen? Geen bekende famile van Adel en ik heb mijn uiterlijk niet bepaald mee. De andere twee hofdames van Amelie vinden het al vreselijk dat ik hofdame ben." Ik kon er wel om lachen, want dat was gewoon mijn leven. Het klonk zo zielig, maar je leerde er gewoon mee leven. "Had ook nooit verwacht dat Amelie mij as hofdame zou kiezen." Ging ik door en glimlachte naar hem. Waarom vertelde ik hem dit allemaal, net of vond hij mijn leven interessant. 
District13
Karaoke-ster



Thomas
Net wanneer ik antwoord wil geven eindigt het liedje, maar ik wil nog niet van haar af, ze lijkt me erg interessant, daarom geef ik haar de kans niet om weg te lopen en trek ik haar mee naar een tafeltje en pak twee drankjes. Één van de drankjes geef ik aan haar. "Heb je er ooit over nagedacht dat het misschien jaloezie kan zijn?" Vraag ik waarna ik een grote slok neem van mijn drankje. "Als ik één van hun zou zijn zou ik ook jaloers zijn, je bent namelijk een erg knap meisje." Vertel ik haar. Ik was vroeger ook erg jaloers, op William. Terwijl ik maar een bastaardzoon was, was hij de kroonprins. Ik groeide op in zijn schaduw, je doet dan dingen waar je later niet trots op bent, maar ik heb nu geleerd te leven met de verschillen en heb ze allang al geaccepteerd. "Ik zou het wel kunnen verwachten, Amelie heeft de dames met titel aan haar zijde nodig, dames die alles weten over iedereen en haar bij kunnen staan in belangrijke gesprekken met mensen van adel." Vertel ik. "Maar ze heeft ook mensen als jou nodig, mensen die kunnen lachen en de saaie dagen dragelijk maken. Amelie kiest haar hofdames zorgvuldig, twijfel dus zeker niet aan jezelf!" Ga ik verder. "Wat stom van me, ik ben helemaal vergeten je naam te vragen." Zeg ik lachend.
Anoniem
Wereldberoemd



Marinda
Het liedje was nog maar net afgelopen of hij trok me al mee naar een tafel. Rustig ging ik zitten en keek de zaal rond. Het drankje nam ik van hem over. Dankbaar knikte ik en nam een slokje. Mijn blik kwam die van de hofdames tegen, waardoor ik het meteen eens was met zijn uitspraak. "Ze zijn echt werkelijk jaloers." Zei ik best verbaasd en keek opzij naar hem. Mijn wangen waren weer rood geworden om wat hij over me zei. "Dan ben je de eerste die dat vind." Zei ik zachtjesen nam meteen weer een slok van mijn drankje. Nooit had een jongen mij knap genoemd. Dus was hij ook echt de eerste voor mij. "Dat begrijp ik. Al vind ik het erg moeilijk. Vooral met die twee om me heen. Die krijg je echt niet aan het lachen. Tenzij ik pijn lijd, dan vinden ze het wel grappig." 
District13
Karaoke-ster



Thomas
"Ik heb ze nooit leuk gevonden." Zeg ik wanneer ze het over de twee hofdames heeft, William was meer van de saaie, adelijke meisjes. Ik was meer van de dames die durfde wat te zeggen en niet alleen hun reputatie dachten, bij elke stap nadachten of het wel de juiste was, soms moet je je namelijk gewoon laten gaan en leven zoals het gaat. Misschien is dat gewoon het verschil tussen opgroeien als een kroonprins en een bastaard, ik hecht niet zoveel waarde aan de regels terwijl William dat juist wel deed. Ik weet zeker dat hij ooit een goede koning zal worden, en misschien zal ik aan zijn zijde staan als een hoofd adviseur zoals hij altijd had belooft. "Geef ze tijd en ze zullen toch wel moeten bijdraaien, ze zullen zien dat jaloezie tot niks brengt en tot het besef komen dat jou accepteren veel beter zal zijn voor hunzelf en jij." Vertel ik. "Neem dat maar aan van iemand die ooit in de zelfde situatie zat." Ga ik verder en glimlach zwakjes, ik was ooit net als de hofdames, jaloers, maar ik heb geleerd van mijn broer te houden.
Anoniem
Wereldberoemd



Marinda
"Stel wijze woorden." Zei ik glimlachend en dronk mijn glas leeg. "Oh helemaal vergeten. Mijn naam is Marinda." Ik was zo opgegaan in het andere deel van het verhaal dat ik die vraag vergeten was te beantwoorden. "Marinda Silverstone." Ik zag Amelie mijn kant op kijken en het leek dat ze me nodig had, maar zodra ik wilde opstaan schudde ze haar hoofd. Ze vond het blijkbaar wel leuk dat ik tijd met haar broer door bracht. Rustig bleef ik dan ook zittenen keek hem aan. Hoe langer ik bij hem in de buurt was, hoe knapper hij werd. Al drukte ik dat een beetje weg. Daar had ik geen tijd voor. "Dus dat van morgen staat vast of was dat gewoon even nodig om mij over te halen?" Vroeg ik nieuwsgierig.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Pagina: | Volgende | Laatste