Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O' Forbidden Love

Anoniem
Internationale ster

TattooedGirl schreef:

I didn't choose to love you, it just happened.
Een ORPG met de geweldige
Gelieve niet te reageren, onthouden mag.

Me: James Arthur Norrington// 22 years

Jij mag beginnen, omdat ik zo lief ben.

Account verwijderd

schreef:

Melody Rose Parker // 19 years

Nadat Melody afscheid had genomen van haar jongere zusjes en van haar broer nam ze afscheid van haar ouders. Ze ging haar familie erg missen, en ze hoopte dat ze terug mocht keren naar huis. Melody was een van de meisjes die een oproep had gekregen om naar het paleis te komen, en wellicht zou ze de kroonprins van het rijk trouwen. Anders dan alle andere meisjes wilde ze dat niet, en ze was teleurgesteld in haar ouders die haar hiervoor hadden opgegeven. Natuurlijk zou hun leven hierop verbeteren, ze zouden rijk worden en meer macht krijgen, maar ten koste van Melody haar geluk. Ze achtte de kans klein dat ze verliefd zou worden op de prins, al had ze wel verhalen gehoord dat hij galant en aantrekkelijk was. Maar dat was voor Melody niet genoeg. Ze geloofde in de liefde en het was altijd haar droom geweest om te trouwen met de man waar zij verliefd op zou worden, net zoals haar moeder had gedaan. Maar daar leek het nu al te laat voor...

Ondanks dat ze vroeg weg was gegaan begon het al te schemeren toen ze bij het paleis aankwam, en ze keek haar ogen uit. Nog nooit had ze zo'n groot gebouw gezien en ze vond het prachtig, het was zoals in sprookjes werd beschreven. Ze werd hartelijk ontvangen door een van de knechten en haar paard werd op stal gezet terwijl een dienstmeisje met haar meeliep naar de grote deuren van het paleis. Vol bewondering kwam Melody de marmeren hal binnen en werd ze ontvangen door de koningin. Melody maakte een buiging en begroette haar toen beleefd. ''Goedenavond Melody, welkom in het paleis,'' sprak ze toen en ze glimlachte. Melody glimlachte terug, maar ze had het gevoel dat de koningin haar eigenlijk afschuwde. Melody kwam niet uit een erg welvarend gezin en ze voelde zich ook lichtelijk underdressed, al had ze een van haar mooiste jurken aangetrokken en had haar moeder veel tijd besteed om haar lange haar in model te brengen.
''Dankuwel voor uw gastvrijheid en onderdak, uwe hoogheid.'' Antwoorde Melody.
''Morgenochtend zal je worden voorgesteld aan de kroonprins, de dienstmeisjes zullen je naar je kamer begeleiden zodat je jezelf kan opfrissen en kan uitrusten.''
Melody bedankte de koningin, en volgde daarna de dienstmeisjes naar haar kamer, wat naar haar eigen mening nog veel te groot was. En zodra ze alleen in haar kamer was merkte ze pas hoe uitgeput ze was van haar reis hierheen. Ze had alleen de koningin ontmoet omdat het al wat later in de avond was, en ze wist niet zeker of ze daar juist blij moest zijn of niet.
Ze haalde een hand door haar haar en liep naar de balkondeuren die al op slot zaten. Plotseling had ze zin om even naar buiten te gaan, om even tot rust te komen. En dat deed ze.
In stilte sluipte ze de trap af en zocht op de begane grond naar de deuren naar de achtertuin, maar al snel raakte ze verdwaald in de gangen van het te grote paleis en wist ze zelfs de weg terug naar de trappen niet.

Anoniem
Internationale ster

TattooedGirl schreef:
James was vandaag druk bezig geweest. Alles moest er tiptop uitzien voor de komst van de dames. Morgen zou het zover zijn, zijn broer zou eindelijk een vrouw krijgen. Hij was wel blij, dan kon hij misschien meer aandacht geven aan zijn vrouw dan aan hem. De koningin en de kroonprins verafschuwde hem. Ergens begreep hij dat wel, maar toch... Alles was klaar, toen de koningin binnen liep. Ze liep door de ruimte en gaf hem geen blik. Nooit was hij goed genoeg geweest, maar hij had er toch ook niet aan kunnen doen dat zijn vader verliefd geworden was op zijn moeder. Snel verliet hij de kamer en holde naar buiten. Het koninkrijk was zo groot, net zoals het paleis. Dichtbij was een een meer te vinden, waar James altijd naartoe ging om alles op een rijtje te zetten. Zijn vader lag op het sterfbed, en hij was de enige van het koninklijk gezin dat echt van hem hield. Zijn vader had hem altijd gezien als de perfecte zoon, maar nooit kon hij zich bewijzen. Met kleine passen liep hij rond het meer, hij had tijd nodig om na te denken. Er werd van hem verwacht dat hij met geen enkel meisje in contact kwam en hij wou geen problemen. Daarom was hij altijd in zijn kamer te vinden, of buiten, ergens waar bijna niemand kwam. Hij hield er altijd van om buiten te zijn. Rinty liep op hem af. Rinty was zijn hond, samen gingen ze vaak jagen. Hij was een echte getrainde hond en luisterde enkel naar hem of zijn vader. De hond bleef naast hem lopen en James luchtte zijn hart. Hij had het altijd moeilijk gevonden, want hij werd onderschat. Het begon te schemeren en James besloot om terug naar het kasteel te keren. Rinty liep een beetje voor hem uit , wat hield hij toch van deze hond. Hij wou zijn vader nog eens bezoeken, want elke dag kon het zijn laatste zijn. Zijn vader had hem altijd geleerd dat een echte koning geen gevoelens toont, maar James wist net zo goed als hem, dat binnen gesloten deuren alles kon. Hij liep naar de kamer van zijn vader en begroette de wachters die voor de deur stonden. "Goedeavond" zei hij, waarna hij binnengelaten werd. "Goedeavond vader" zei hij en zette zich op de stoel naast het bed, waarna hij de hand van zijn vader nam. "Hoe gaat het met je?" De bezorgde blik was van zijn gezicht af te lezen, maar het enige wat hem zorgen baarde was dat hij helemaal alleen ging zijn in dit grote kasteel. Na lang praten met zijn vader, besloot hij om terug naar zijn kamer te keren. "Welterusten vader" zei hij waarna hij de kamer verliet op weg naar de zijne.
'
"Foto komt zo"

En sorry als het niet zo goed is, eventjes inkomen

Account verwijderd

schreef:
De wandeling door de gangen van het paleis deed Melody steeds meer realiseren waar ze aan begonnen was. Ze vond het paleis erg mooi en ze wist dat ze zich hier voor een tijd wel zou kunnen vermaken, maar het idee dat ze hier misschien voor de rest van haar leven zou doorbrengen beangstigde haar.
Ze kon heel beleefd zijn en ze zou zich onopgemerkt tussen de hofdames kunnen mengen, want van jongs af aan had haar moeder haar heel veel manieren geleerd. Haar moeder kwam uit een rijk gezin en had een bekende naam, dat was ook de reden dat Melody hier terecht was gekomen. Ze wist dat haar moeder heel erg trots op haar was en dat ze heel graag zou willen dat Melody zou trouwen met de prins. Haar vader daarintegen kwam uit een gezin waar hard werken erg gewaardeerd werd en dat had haar vader ook altijd gedaan op de wijngaarden waar Melody was opgegroeid. Ze had er wel eens overna gedacht om het landgoed van haar vader over te nemen, maar ze wist dat dat nu niet meer goedgekeurd zou worden.Wat persoonlijkheid betref leek Melody erg op haar vader, ze hielp hem graag mee met zijn werk, en ze was heel open minded. Daarom had ze stiekem altijd gehoopt dat ze verliefd zou worden op een jongen van haar welstandsklasse, zodat ze van haar ouders met hem zou mogen trouwen. Die droom had ze inmiddels opgegeven.
In stilte vond ze haar weg terug naar de trappen en kwam onderweg de dienaren tegen die ze ieder vriendelijk begroette. De meesten begroetten haar terug met een glimlach, maar keken haar tegelijk een beetje vreemd aan. Was het misschien ongewoon dat het koninklijk gezin de dienaren begroetten, vroeg ze zich af. Thuis hadden ze maar een huismeid, Lola, die de hele dag besteedde aan schoonmaken en eten koken. Maar tegelijk was Lola ook een beetje een deel van hun gezin geworden, aangezien ze vaak voor Melody haar zusjes zorgde en ze savonds vaak mocht mee eten. Hier in het koningshuis zag ze dat niet gebeuren, maar ze zou dienaren altijd als gelijken behandelen.
Melody vond de weg terug, en was stiekem wel een beetje opgelucht dat ze haar kamernummer nog wel kon herinneren. Ze sloeg de hoek om naar haar eigen blok, maar op dat moment botste tegen iemand aan.Gezien zijn lichaam had ze door dat het een man was, waarna hij ook nog eens een kop groter was dan zij. ''Sorry, ik had u niet gezien,'' sprak ze toen zachtjes, waarna ze langzaam omhoog keek.

about the photo, shhh

Anoniem
Internationale ster

TattooedGirl schreef:
James liep door de gangen. De reuzachtige gangen, waar hij vroeger altijd in verloren liep. Toen hij hier voor de eerste keer alleen had rondgelopen, was hij verdwaald geweest en kwam hij uit aan de andere kant van het paleis. Gelukkig kende hij nu de weg wel, maar soms wist hij toch niet meer waar hij was. Zoals hij ook deed op dit moment. Hij was diep in gedachten gezonken, zijn vader ging doodgaan, en daar kon hij niet mee leven. De enige die hem hier echt wenste, de enige die van hem hield ging weggaan. Hij had het altijd al gezien in zijn ogen dat zijn vader van hem hield. Zeker wanneer hij tegen zijn andere zoon, Arthur, aan het praten was. Zijn vader had al meerdere keren gezegd dat James eigenlijk in zijn plaats had moeten staan, maar ergens wou hij dat niet. Hij wou niet zoveel verantwoordelijkheid, en trouwens kon hij verliefd worden op wie hij maar wou. In tegenstelling tot zijn broer die een geforceerd huwelijk had. Hij kon eens niet kiezen wanneer hij zou trouwen, met wie wel, want morgen zou hij iemand kiezen uit het grote aantal meiden dat aangekomen waren in het paleis. Hij schrikte uit zijn gedachten toen hij tegen iemand aanliep. Een zachte stem begroette zijn oren en langzaam keek hij naar beneden. Het was een meisje, en ze leek niet van uit het paleis te komen. "Zeg maar geen sorry, ik was er bij mijn gedachten niet bij." zei hij en glimlachte kort. Het meisje was een kop kleiner dan hem, en hij moest toegeven dat ze wel wat speciaal over haar had. "Je mag met niemand van de meisjes praten." hoorde hij de koningin in zijn gedachten zeggen. Hij slikte en glimlachte kort. "Prettige avond nog." zei hij snel en liep om haar heen. Hij vond het onbeleefd om zomaar weg te gaan en zich niet voor te stellen, maar als de koningin dit zou weten zou ze zijn hoofd op een stok zetten. Normaal gezien was het niet van zijn gewoonte, want hij was een vriendelijk persoon, zeker tegenover de koningin en Artur, maar wat maakte het ook uit. Hij trok zijn mantel aan en liep naar buiten. Momenteel was het nog zomer, maar voor hem was het meer de winter waar hij naar uitkeek. Alles werd dan bedekt met een mooie niet aangeraakte witte laag.

Account verwijderd

schreef:
Melody keek omhoog in twee heldere ogen, maar veel tijd om te staren had ze niet, want al snel was de jongeman om haar heen gelopen. Nog een beetje beduusd draaide ze zich om en keek hem na, want wie was deze mysterieuze jongeman? Hij had zich niet voorgesteld aan haar, maar hij had wel indruk op haar achter gelaten. Aan zijn kleding te zien moest hij we leen lid zijn van de koninklijke familie, maar als dat zou was, waarom had hij zich dan niet voorgesteld? De vragen bleven in haar gedachte hangen, en ze hoopte morgen een antwoord te vinden. Als ze hem zag, dan zou ze het hem vragen, beloofde ze zichzelf, en ze vertrok weer naar haar eigen kamer.
Het was al donker toen ze terug kwam, maar gelukkig had een van de dienstmeisjes de tijd genomen om de kamer te verlichten met kaarsen. In stilte haalde ze haalde ze de speltjes uit haar haar en nam een van de zachte borstels van de kaptafel. Ze nam de tijd om haar haar te kammen, en kleedde zich daarna om, om naar bed te gaan. In tussentijd had ze alle kasten en lades al opengetrokken en keek ze haar ogen uit naar de vele kledingstukken die ze tegenkwam. Het was veel meer dan ze ooit had mogen dromen en stiekem kon ze ook niet wachten tot morgen, want dan mocht ze een van de prachtige jurken aan mogen, en bovenal ging ze dan de prins ontmoeten.

Anoniem
Internationale ster

TattooedGirl schreef:
James liep rustig door de tuinen van het kasteel, denkend aan het moment van daarnet. De dame waar hij daarnet mee in contact gekomen was, had een super mooie uitstraling. Dat is misschien ook de reden waarom hij er nu eigenlijk aan dacht. Hij is niet zo gemeen, maar alles voor het goede doel. Hij liep verder en zette zich na een aantal minuten wandelen neer tegen een boom. De frisse lucht deed hem deugd en hier dacht hij na over de gebeurtenissen dat recent plaatsgevonden hadden. Het idee dat zijn vader elk moment zou kunnen sterven, deed hem schrik krijgen. Wat zou er met hem gebeuren? Hij had geen moeder om voor hem te zorgen en ook al was hij oud genoeg om voor zichzelf te zorgen, hij had deze stabiliteit nodig. Hij kon niet zomaar weggaan en alles achter hem laten, want hij wist dat hij in gevaar was nu zijn vader op sterven lag, want vanaf het moment dat dit zo was zou zijn stiefmoeder er zeker en vast voor willen zorgen dat er 'toevallig' iets met hem zou gebeuren. Dat was ook de reden waardoor hij nu zoveel schrik had, want zodra dit moment er was, moest hij kiezen voor zijn eigen leven. Een zucht rolde over zijn lippen en daarna stond hij weer op. Hij liep naar binnen want opeens voelde hij de druppels steeds sneller vallen. Een regenbui trok over het rijk en eens hij binnen was, begon het nog heviger te regenen. Hij stapte rustig verder naar zijn kamer en ontdeed zich daar van zijn kleren. Daarna kroop hij zijn bed in en sloot hij rustig zijn ogen, wachten tot de slaap het overnam.

Anoniem
Internationale ster

TattooedGirl schreef:

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld