Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
TVDORPG]Going back to Mystic Falls
BeauRathbone
Internationale ster



Abigail Olivia Rose Victoria Brown
17 years



Anoniem
Internationale ster



Stefan Salvatore

BeauRathbone
Internationale ster



Abigail haalde een hand door haar lange blonde haar heen, terwijl er een kleine glimlach haar lippen begon te sieren. Voor een laatste keer bekeek ze zichzelf in de spiegel, voor ze zich omdraaide en ze op een rustig tempo naar beneden liep. Haar oom trof ze aan in de keuken. Ze drukte een kus op zijn wang en pakte een bagel, die hij zojuist klaar had gemaakt. Ze nam een hap en grinnikte, op het moment dat hij haar quasi verontwaardigd aan keek. "Ik ga er van door. Tot vanmiddag" zei ze hem, op het moment dat ze de keuken uit liep. Ze trok een spijkerjasje aan en stapte vervolgens de deur uit. Kort keek ze naar haar armbandje om haar arm, vlak voor ze nog een hap nam. Haar oom vertelde haar dat die van haar moeder was geweest. Ze droeg het armbandje ook zo lang ze zich kon herinneren. Haar moeder overleed bij haar geboorte en haar vader had een aantal maanden later zelfmoord gepleegd. Hij kon niet zonder haar moeder. Sindsdien woont ze bij haar oom Joe. Wie ze als haar eigen vader beschouwt. Oom Joe had alles voor haar over, ondanks dat hij af en toe behoorlijk streng voor haar kon zijn. Daar wist ze uiteindelijk mee te leven.
Ze was te voet naar school gegaan. Ze woonde er ten slotte maar twee blokken vandaan, dus was het lopend goed te doen. Daarbij zat het weer enorm mee, wat er voor zorgde dat ze er van genoot om wat buitenlucht in zich op te nemen. Onderweg wist ze haar bagel op te eten, wat als haar ontbijt diende die dag. Heel veel langer duurde het vervolgens niet voor ze op school aan kwam. Ze begroette een aantal mensen, die ze tegenkwam en nam vervolgens plaats op een van de nog lege bankjes. Zo kon ze nog even van het zonnetje genieten, terwijl ze aan het wachten was op haar vriend, Matt. Ze hadden nu al een tijdje een relatie. In haar aantal jaren op school was ze volgroeid tot een populaire studenten, zonder arrogant over te komen. Ze was juist heel bescheiden, wat toch in haar voordeel werkte. Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen, terwijl ze daar aan dacht en wachtte geduldig tot ze een bekende tegen zou komen. 
Anoniem
Internationale ster



Zonder zich er iets van aan te trekken dat hij zich op schooldomein bevond, nam Stefan nog een laatste teug van zijn sigaret, waarna hij die op de grond smeet. Hij had de aandacht van heel wat tieners getrokken, toen hij met zijn felrode wagen op de parkeerplaats reed, al was dat eigenlijk noot zijn bedoeling geweest. Stefan had onopvallend zijn intrede moeten maken in de school, maar dat was grandioos mislukt. Zonder nog een blik op zijn uitgedoofde sigaret te werpen, nam hij zijn rugzak uit de wagen en zette een zwarte zonnebril op zijn neus. Met de sleutels deed hij achter zijn rug de wagen in het slot, waarna hij richting de deuren van de school liep. Stefan had geen moeite met zijn weg hier te vinden. Hij was hier immers al eens eerder geweest. Met veel vertrouwen liep hij door de schooldeuren. De lessen waren nog niet begonnen, dus er waren nog heel wat tieners in de gangen te vinden, toch vond hij zonder problemen de plek waar hij moest zijn. Het bureau van de directeur. Daar moest hij eerst nog enkele minuten wachten, aangezien de directeur nog met een andere student bezig was. niet dat Stefan dat erg vond. Ook al had het niet zo gebleken, hij had toch stress gehad. Niet alleen omdat het zijn eerste schooldag was, maar omdat hij vandaag waarschijnlijk Abigail zou zien. Hij kon zelfs niet zeggen hoe lang het al geleden was, maar als hij dat toch moest doen, zou hij waarschijnlijk ongeveer acht jaar geleden zijn. Stefan werd opgeschrikt uit zijn gedachten toen hij iemand zijn naam hoorde roepen. Hij zette zich recht uit zijn stoel en liep richting het bureau van de directeur. Die begon meteen vervelende vragen te stellen, maar dat loste Stefan al vlug op door hem te compellen. Hij moest toegeven dat hij het niet zo geweldig vond, maar hij had nu eenmaal geen andere keus.Eenmaal alle formele dingen waren afgerond, mocht hij het kantoor verlaten en richting zijn eerste les gaan. Hij had zijn lessenrooster niet veel eerder gekregen en als hij het goed had onthouden had hij als eerst, Geschiedenis. Het was niet zijn leukste vak, aangezien hij bij een groot deel zelf aanwezig was geweest, maar dat gaf hem dan ook weer de mogelijkheid om niet op te letten. Zonder er veel over na te denken, liep hij richting het juiste lokaal. De lessen waren al enkele ogenblikken begonnen, waardoor de gangen helemaal uitgestorven waren. Niet dat Stefan hier problemen mee had, zo moest hij zich immers niet door allemaal rond rennende tieners wurmen. Na even gestapt te hebben, kwam hij aan bij het juiste lokaal. Na aangeklopt te hebben, liep hij het lokaal binnen, waarna hij richting de leerkracht stapte en een papier liet zien. Er stond niet veel meer op dan dat hij een nieuwe student was en nog wat andere formele dingen, maar het was genoeg om in de les toegelaten te worden en aan één van de bankjes plaats te nemen.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld