morgenstern schreef:
Zonder zich er iets van aan te trekken dat hij zich op schooldomein bevond, nam Stefan nog een laatste teug van zijn sigaret, waarna hij die op de grond smeet. Hij had de aandacht van heel wat tieners getrokken, toen hij met zijn felrode wagen op de parkeerplaats reed, al was dat eigenlijk noot zijn bedoeling geweest. Stefan had onopvallend zijn intrede moeten maken in de school, maar dat was grandioos mislukt. Zonder nog een blik op zijn uitgedoofde sigaret te werpen, nam hij zijn rugzak uit de wagen en zette een zwarte zonnebril op zijn neus. Met de sleutels deed hij achter zijn rug de wagen in het slot, waarna hij richting de deuren van de school liep. Stefan had geen moeite met zijn weg hier te vinden. Hij was hier immers al eens eerder geweest. Met veel vertrouwen liep hij door de schooldeuren. De lessen waren nog niet begonnen, dus er waren nog heel wat tieners in de gangen te vinden, toch vond hij zonder problemen de plek waar hij moest zijn. Het bureau van de directeur. Daar moest hij eerst nog enkele minuten wachten, aangezien de directeur nog met een andere student bezig was. niet dat Stefan dat erg vond. Ook al had het niet zo gebleken, hij had toch stress gehad. Niet alleen omdat het zijn eerste schooldag was, maar omdat hij vandaag waarschijnlijk Abigail zou zien. Hij kon zelfs niet zeggen hoe lang het al geleden was, maar als hij dat toch moest doen, zou hij waarschijnlijk ongeveer acht jaar geleden zijn. Stefan werd opgeschrikt uit zijn gedachten toen hij iemand zijn naam hoorde roepen. Hij zette zich recht uit zijn stoel en liep richting het bureau van de directeur. Die begon meteen vervelende vragen te stellen, maar dat loste Stefan al vlug op door hem te compellen. Hij moest toegeven dat hij het niet zo geweldig vond, maar hij had nu eenmaal geen andere keus.Eenmaal alle formele dingen waren afgerond, mocht hij het kantoor verlaten en richting zijn eerste les gaan. Hij had zijn lessenrooster niet veel eerder gekregen en als hij het goed had onthouden had hij als eerst, Geschiedenis. Het was niet zijn leukste vak, aangezien hij bij een groot deel zelf aanwezig was geweest, maar dat gaf hem dan ook weer de mogelijkheid om niet op te letten. Zonder er veel over na te denken, liep hij richting het juiste lokaal. De lessen waren al enkele ogenblikken begonnen, waardoor de gangen helemaal uitgestorven waren. Niet dat Stefan hier problemen mee had, zo moest hij zich immers niet door allemaal rond rennende tieners wurmen. Na even gestapt te hebben, kwam hij aan bij het juiste lokaal. Na aangeklopt te hebben, liep hij het lokaal binnen, waarna hij richting de leerkracht stapte en een papier liet zien. Er stond niet veel meer op dan dat hij een nieuwe student was en nog wat andere formele dingen, maar het was genoeg om in de les toegelaten te worden en aan één van de bankjes plaats te nemen.