Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

21 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

HPORPG] Dark Things Are Coming

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Met lieve <3

Let niet op mijn lange beschrijving van mijn meisje. Deze rol heb ik een keer uitgewerkt op het moment dat ik me verveelde en echt enorm veel inspiratie had hihi.

Me:

Voornaam: Abigail
Bijnaam: Abi
Volledige naam: Abigail Rose Narcissa Bella Victoria Lestrange
Ouders: Bellatrix en Rodolphus Lestrange
Uiterlijk (Het liefste met foto): Zie foto. Qua uiterlijk lijkt Abigail niet erg veel op haar ouders. Ze heeft lang blond haar dat tot ver over haar schouders heen valt. Haar ogen heeft ze dan weer wel van haar vader. Haar ogen zijn helder blauw, waarvan het lijkt alsof ze altijd een twinkeling met zich mee dragen. Abigail heeft een slank figuur, integendeel tot haar moeder, die toch wat stevig is gebouwd. Haar lengte heeft ze niet mee, ze is namelijk wat aan de kleine kant, iets wat ze zelf altijd als een nadeel beschouwd. Abi is
namelijk maar 1.63 m. lang. Ook al ziet zij zelf haar lengte als een nadeel, maar het vaak genoeg ook vele voordelen met zich mee.
Innerlijk: Dankzij het innerlijk van Abigail, weet je dat ze een echte ‘Lestrange’ is. Ze lijkt namelijk sprekend op haar ouders. Ten eerste is ze trots op het feit om een pureblood te zijn. Net zoals haar ouders, met name haar moeder, is ze zeer loyaal tegenover The Dark Lord. Ze weet namelijk heel erg goed hoe loyaal haar ouders tegenover The Dark Lord waren en hierdoor voelde ze zich toch verplicht om die loyaliteit door te zetten, in de tijd dat haar ouders in Azkaban opgesloten zaten. Zo konden ze namelijk, toen ze twee
jaar terug uit Azkaban werden bevrijd, weer beginnen waar ze voordat ze opgesloten zaten, waren geëindigd.
Ten tweede kan Abi wreed en meedogenloos zijn. Vaak komt ze ook erg arrogant over, maar dat komt vooral doordat ze altijd zegt wat ze denkt en altijd recht door zee is. Hiermee heeft ze ook geleerd wie haar echte vrienden zijn, aan wie ze ook altijd trouw zal blijven.
Net zoals haar moeder heeft Abigail niet al te veel geduld en heeft een erg kort lontje. Ruzie wil je ook zeker niet met haar krijgen. Ze beheerst de verboden kunsten/spreuken heel erg goed en ook al weet ze maar al te goed dat de verboden kunsten/spreuken, zoals de naam al zegt, verboden zijn op Hogwarts,is ze zeker niet bang om die te gebruiken.
Het laatste wat je over Abigail moet weten is dat ze ook een hele andere kant heeft, die ze zeker niet aan iedereen laat zien. Naast dat ze wreed, meedogenloos en arrogant kan zijn, is ze ook erg lief, zorgzaam en iemand bij wie je zeker wel terecht kan. Deze kant laat ze alleen aan haar echte vrienden zien en de mensen om wie ze echt heel erg veel geeft.
Leeftijd(Minstens 11): 16.
Jaar: 6.
Afdeling: Gryffindor, iets wat Abi toch eerlijk gezegd verbaasde. Haar hart ligt eigenlijk bij Slytherin, maar de sorteerhoed dacht daar anders over. Hij had iets gevonden in haar, waardoor hij de beslissing had genomen om haar in Gryffindor te plaatsen. Zo weet hij, wanneer het er op aan komt dat ze uiteindelijk voor het goede zal kiezen.
Huisdier: Een sneeuwwitte kat.
Patronus: Panter.
Stok: De staf van Abigail is gemaakt van een meidoorn. De kern van haar staf bestaat uit een haar uit de staart van een eenhoorn. De staf is 25,4 centimeter lang.
Bloedstatus: Pureblood.
Goede vakken: Abigail is erg goed in Verweer tegen de zwarte kunsten, omdat ze dat soort magie zelf heel goed beheerst en ook heel goed weed hoe je dat af moet weren. Ook is ze erg goed in gedaanteverwisseling, wat ook heel erg goed van pas kan komen.
Slechte vakken: Qua toverdrank gaat ze meer de kant op van haar vader. Ze is hier niet al te goed in, maar doet er toch haar best voor. Ook waarzeggerij is een vak waar ze niet al te goed voor staat, maar dat komt ook heel erg doordat ze geen interesse in dat vak heeft.
Extra: Omdat haar ouders bij haar geboorte in Azkaban werden gestopt, heeft Abi bijna heel haar leven bij haar oom, tante en even oude neef gewoond. Zij staan ook beter bekend als de Malfoy’s. Hierdoor heeft Abi een hechte band met Draco.

Fred Weasley.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:

Brynn Marley Nolan

George Weasley

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De eerste weken na de vakanties waren voor iedereen wennen. Dit jaar was dat net even iets anders. Iedereen probeerde zijn weg te vinden, in een tijd van duisternis. Een dreiging die zich had gevormd vlak voor de leerlingen vakantie hadden gekregen, eentje die nu nog sterk aanwezig was. Het betekende dat iedereen nog een beetje hun eigen weg aan het zoeken was.
Voor de leerlingen in Hufflepuff leek er meer veranderd dan voor de rest van de leerlingen. Cedric was misschien een laatstejaars leerling geweest, wat betekenede dat hij dit jaar sowieso niet meer terug was gekomen naar school. Een dood viel echt heel erg zwaar. De leerlingen uit de afdeling waar hij in had gezeten, was behoorlijk te neergeslagen. Er was zelfs een hoekje voor de jongen ingericht.
Voor Brynn was de dood van Cedric ook behoorlijk zwaar aangekomen. Ze had de jongen best goed gekend omdat ze beiden in het Quidditch team van Hufflepuff hadden gezeten. Iets wat ze nog steeds deed. Ze kon niet wachten totdat ze de eerste wedstrijd van het seizoen kon spelen, die traditiegetrouw tegen Ravenclaw was.
In de zomer was er veel veranderd. Sinds de dood van Cedric, was er binnen de kringen van Brynn hoop ontstaan. Niet door de dood van de schooljongen, maar meer hetgeen wat er omheen was gebeurd. Niemand wist precies hoe het was gegaan, maar de Dark Lord was terug. Wat heel erg veel had betekend voor de familie van Brynn. Haar ouders hadden in de eerste oorlog al een kant gekozen, eentje waar ze nu nog steeds stonden, ondanks dat ze jaren lang moeten doen alsof ze niets hadden gedaan, alsof alles goed was. Via hun dochter probeerde ze nu van alles voor elkaar te krijgen.
Brynn voelde de druk op haar schouders liggen.
Gelukkig was ze niet de enige en had ze in Abigail iemand van wie ze zeker wist dat ze haar kon vertrouwen. De twee waren in de afgelopen weken naar elkaar gegroeid. Ze wisten wat ze aan elkaar hadden en soms moest Brynn ook echt wel eens wat kwijt. Ze was soms echt bang dat ze iets verkeerd deed. Ze was misschien opgevoed met idee dat volbloed tovenaars beter waren dan anderen. Een idee waar ze zichzelf nog wel in kon vinden. Ze kon goed overweg met spreuken, maar ze had geen idee of ze het ook echt voor elkaar kreeg om iemand te vermoorden met een spreuk mocht dat nodig zijn.
Voor nu was het belangrijk dat ze zo dicht mogelijk bij Harry Potter en zijn vrienden kwam, daar kon Abigail bij helpen, ze zat immers bij de meesten van hen in het jaar.
In de drukte van de Grote Zaal, ging opzoek naar Abigail, waar ze naast ging zitten zodat ze samen konden lunchen. "Kun je voorstellen dat ze Snape nog steeds Potions laten geven." Mompelde ze. Ze wist niet precies waar de man stond als het ging om loyaliteit. Ze mocht de man in ieder geval niet. Het verslag dat ze op de tafel legde had daar deels iets mee te maken.
"Hoe moet ik zo nog voor Quidditch trainen?"

Waar iedereen in hun jaar druk bezig was met hen N.E.W.T.’s, was George dat zeker niet. De jongen had genoeg andere dingen aan zijn hoofd. Het was niet hetgeen waar mensen gemiddeld aan dachten. Mensen die bang waren dat er iets zou gebeuren, dat de leerlingen op school misschien niet eens meer veilig waren. George was daar helemaal niet mee bezig. Die zat met zijn hoofd heel ergens anders. Bij zijn eigen toekomst, samen met zijn tweelingbroer.
De jongens hadden al jaren lang een wilt plan in hun hoofd. Ze wilden graag een eigen winkel, eentje die op Zonko’s leek, maar dan nog beter. Met een eindeloze variatie aan producten. Die producten waren op het moment het belangrijkste. Ze wilden zoveel mogelijk maken, zodat ze het konden testen en uiteindelijk zouden kunnen verkopen in hun winkel.
Die winkel leek telkens een beetje dichterbij te komen. Waar geld eerst het grootste probleem was, was dat nu niet meer zo. De jongens hadden in de vakantie, het geld gekregen dat Harry had gewonnen met het toernooi. Ondanks dat het misschien een dubbel gevoel was, hadden ze het graag aangenomen en hadden ze beloofd dat Harry altijd producten zouden mogen meenemen, mocht hij deze nodig hebben.
De dagen bestonden voor de twee misschien uit lessen, maar tijdens die lessen waren ze eigenlijk drukker bezig met het ontwerpen van de nieuwe dingen. De nieuwste uitvinden was snoepjes die overal voor konden zorgen. Vooral voor ziekte, zodat leerlingen konden spijbelen, zonder dat iemand ook maar begon te twijfelen of diegene wel echt ziek was of niet.
Zelfs in de pauzes waren de twee bezig waar ze konden. Midden in de Grote Zaal was dat toch best wel lastig. Dat was ook de reden dat George een beetje afgeleid was. Terwijl hij een hapje van zijn broodje nam, lette hij op de twee meiden die iets verder op zaten. Brynn was net bij Abigail komen zitten, waardoor hij Fred even aan stootte. Helemaal omdat ze begon over Quidditch.
"Ik denk dat het trainen niet eens hoeft, je gaat toch nooit van ons winnen." Zei George lachend. Quidditch was één van de dingen die naast de winkel nog aandacht genoeg kreeg. George had het altijd fijn gevonden om op de bezem te zitten en aangezien hij samen met Fred kon spelen als Beater, waardoor ze goed op elkaar ingewerkt waren. Ze wisten precies wie waar moest vliegen, al lag het natuurlijk ook aan de bludgers en de personen achter wie ze aan gingen.
George leunde iets naar voren, zodat hij ook naar Abigail kon kijken. "Jij moedigt toch wel je eigen team aan he?" In het begin had hij het wel vreemd gevonden dat er familie van Malfoy was, die niet compleet vreselijk was, maar ondertussen was hij wel gewend aan Abigail, hij vond het juist wel grappig. Ondanks dat hij toch ook soms wel zijn best deed om haar een beetje te irriteren.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail haalde een hand door haal lange blonde haar heen, terwijl ze haar blik kort door de grote zaal liet glijden. Een geamuseerde glimlach was er inmiddels rond haar lippen verschenen. De chaos die er op school heerste. De onrust over de Dark Lord die was teruggekeerd. Zij kon er niets anders van maken dat ze er van kon genieten. Zelf had ze er best wel veel last van gehad. Zeker sinds de weer terug was op Hogwarts. Ondanks ze was ingedeeld in Gryffindor, twijfelde vele aan haar intenties en aan welke kant ze nu precies stond. Grotendeels kwam het door de achternaam die ze droeg. De naam Lestrange verraadde immers genoeg, hoewel ze de afgelopen jaren haar medestudenten voor zich had weten te winnen. Haar eerste jaar had ze het moeilijk gehad. Ze had verwacht dat ze ingedeeld zou worden bij Slytherin, zoals haar neefje Draco en zoals haar gehele familie voor haar ook had gedaan. Ze voelde zich het buitenbeentje van de familie. Haar naam alleen al, had voldoende moeten zijn voor de sorteerhoed, maar toch had hij iets in het meisje gezien. Iets wat ze zelf niet zag. Inmiddels had ze zich er bij neer weten te leggen. Ze had een groep goede vrienden. En de overige studenten? Ze wisten dat ze niet met haar moesten sollen. Ze leek erg op haar moeder en er werd vaak gezegd dat ze misschien nog veel erger was. Een opmerking waar ze maar vaak genoeg om kon lachen. Ze vatte het op als een compliment.
Zeker nu was ze blij dat ze in Gryffindor was beland. Gezien wat er allemaal te wachten stond. Er leek heel wat aan te komen en gezien de connecties die ze had weten te maken, leek dit goed van pas te komen. Gelukkig stond ze er niet alleen voor. Zij en Brynn waren de afgelopen weken enorm naar elkaar toe gegroeid. Ze beschouwde haar als een goede vriendin en ze was blij dat ze hier samen in stonden. Een glimlach verscheen er rond haar lippen op het moment dat ze Brynn de grote zaal in zag komen lopen. Ze volgde de bewegingen die ze maakte, terwijl ze naar de Gryffindor tafel kwam lopen en plaatsnam naast Abigail. "Ik kan dat ook nog steeds niet begrijpen" antwoordde ze op de eerste opmerking die ze maakte. Haar blik gleed kort naar de docent. Ze vertrouwde de man niet. Ze wist dat haar moeder het niet deed en hierdoor twijfelde ze ook aan de intenties van de man. Ze vond hem eerlijk gezegd ook een lachertje. Kort schudde ze haar hoofd, voor ze Brynn weer aan keek. Ze begreep haar frustratie helemaal. Ze hadden het behoorlijk druk dit jaar. De docenten vonden het blijkbaar nodig om hen met nog meer werk op te zadelen dan normaal, waardoor ze eigenlijk geen enkele vrije tijd meer af. Het zorgde voor veel irritaties. "Niet. Ik weet niet waarom, maar ze lijken het alleen maar leuk te vinden om ons met zo veel werk op te zadelen. Het is gewoon belachelijk" merkte ze op.
Haar blik gleed kort naar George. Een glimlach verscheen er rond haar lippen. Ze mocht de Weasley twins maar al te graag. Hun jongere zusje, Ginny, beschouwde ze als een van haar beste vriendinnen. Net als Brynn. Ze kon altijd wel lachen om de tweeling. George wist haar altijd op te vrolijken wanneer het nodig was en vond de grappen van de tweeling vaak hilarisch. Haar hoofd hield ze een klein beetje schuin. "Hoe kan ik jou nou niet komen aanmoedigen. Waar zie je me wel niet voor aan" zei ze op een quasi verontwaardigde toon tegen hem. "Dat valt me nu weer enorm van je tegen, Weasley" voegde ze er uiteindelijk nog aan toe.

Fred voelde de beladen sfeer die er in de school hing maar al te goed. Het afgelopen schooljaar was vreemd. De dood van Cedric en de terugkomst van de Dark Lord zorgde voor een enorm verdriet en opheffing. Men vroeg zich af wat er nog meer ging komen. Of Potter en Dumbledore wel de waarheid spraken. Zelf hield hij er zich niet al te veel mee bezig. Het zorgde ervoor dat hij negatief ging denken, terwijl hij vond dat je juist positief moest blijven. Zeker in deze tijden. Het was belangrijk om mensen positief te laten denken. Ze aan het lachen te maken en de sfeer wat dragelijker te maken. Gelukkig dacht zijn broer er precies zo over. Een kleine grijns verscheen er rond zijn lippen. Hij en zijn broer George waren dan ook met hele andere dingen bezig dan de andere studenten. Harry had hun het geld van het tovertoernooi geschonken. Iets waar hij en zijn broer enorm dankbaar voor waren geweest. Het was hun droom om een eigen winkel te openen en met het geld dat Harry hun gegeven had, was ze enorm goed op. Ze waren dan ook druk bezig met ontwerpen. Daar ging voor hun het meeste tijd in zitten. Alles moest perfect zijn. Bovendien was het belangrijk dat de producten daadwerkelijk werkten. En nu hadden ze nog alle tijd om hun producten te testen. Bovendien konden ze hun gemaakte producten hier al verkopen. Het was een briljant idee. Hij kon dan ook niet wachten om eindelijk van school af te gaan. Het was ook niet de bedoeling dat hij school af zou gaan maken. Zodra de broers de mogelijkheid hadden, waren ze weg. Ze hadden er de volste vertrouwen in dat het ging lukken met de winkel .Dat kon gewoon niet anders. Grijnzend schudde hij zijn hoofd en keek op, toen zijn broer hem aanstootte.
Het was Brynn die zich aan de Gryffindor tafel had aangesloten. Hoewel ze tot Hufflepuff behoorde, keek hij er niet raar van op dat ze zich aan deze tafel had aangesloten. Dat deden wel meerdere studenten. En daarbij wist hij dat ze heel close was geworden met Abigail. Abigail was ook de reden dat hij Brynn had leren kennen. Hij mocht Brynn graag en kon het goed met haar vinden. Het onderwerp dat ze had aangekaart kon hij dan ook zeer waarderen. "Ik zou inderdaad geen moeite doen. Gryffindor gaat er weer vol voor dit jaar en we worden ieder jaar beter" zei hij met een tevreden grijns. Hij deed het ook wel om haar een klein beetje te pesten.
Hij keek wel uit naar dit jaar, ondanks de negativiteit waar het mee begonnen was. Zoals het er nu naar uit zag kon hij samen met zijn broer binnen no time de zaak openen,. Mocht alles goed gaan tenminste. Tevens was hij toch blij zijn vrienden weer te zien. En kon hij niet wachten om de producten die hij had uit te testen. Er ging veel gebeuren dit jaar. Of het nu goed was of slecht. En hij moest eerlijk toegeven dat hij er helemaal klaar voor was. Klaar voor wat hem allemaal te wachten stond.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Brynn kon genieten van de chaos die om haar heen heerste. Op sommige momenten was de angst duidelijk te zien. Er waren genoeg roddels ontstaan. In haar eigen leerlingenkamer was er genoeg te horen over de leerlingen van Slytherin, iets wat Brynn echt iets idioots vond. Alsof iedere tovenaar die in Slytherin zat, slecht was en de rest dat niet was. Zo was het helemaal niet. Het lag niet aan de afdeling. Het lag aan de opvoeding, je eigen geloof en de ontwikkeling. Voor Brynn was het alleen maar fijn dat ze een “onschuldige Hufflepuff” niet snel zouden verdenken van iets slechts.
Ook de ogen van Brynn gleden even naar de haar leraar van Potions. De man zou aan dezelfde kant staan als Brynn en Abigail deden. Ze had zelf echt geen idee wat ze daar van moest denken. Ze wilde hem het voordeel van de twijfel geven, maar op sommige momenten snapte ze echt niet waar zijn loyaliteit lag. Wat dat betreft kon hij nog iets leren van Hufflepuffs. Het was ook één van de karaktereigenschappen die Brynn had. Ze wist waar ze loyaal aan was, al jaren lang, ze was er mee opgevoed, dus waarom zou dat nu ineens veranderen?
"Ze moeten het gewoon laten. Ik wil Quidditch spelen." Mompelde ze. Alsof ze helemaal niets beter te doen had dan dat. Dat had ze sowieso wel! Maar het moest klinken alsof het meisje vooral bezig was met de sport. Iets wat ze totaal niet erg vond.
Brynn richtte zich op de tweelingbroers, waardoor ze wel een beetje moest lachen. Het team van Hufflepuff was de afgelopen jaren niet heel erg sterk geweest, maar ze hadden nu veel veranderingen gehad, waardoor ze wel degelijk een sterk team begonnen te worden. "Blijf ons vooral onderschatten." Dat vond Brynn juist wel iets hebben. Dan zou iedereen verbaasd zijn als ze ver kwamen dit jaar.
Nu ze de aandacht van de jongens had, wilde ze toch peilen hoe dingen lagen. Ze had wat dingen opgevangen in de leerlingenkamer, waar ze wel meer over wilde horen.
"Klopt het dat Harry een club opricht?" Vroeg ze zachtjes, er hoefden niet meer mensen van te weten, al wilde ze zeker dat Abigail het ook mee kreeg. Misschien had ze er ook wel iets van gehoord? Als het waar was dan wilde Brynn zeker meedoen. Hij dichter ze bij Potter stond, hoe beter het was. Ze zou echt haar best doen om steeds een stapje dichterbij te komen.

Het laatste jaar betekende veel meer dingen dan alleen maar een paar toetsten. Ondanks dat George niet kon wachten om van school af te gaan, wilde hij ook zoveel mogelijk genieten van de maanden die hij nog op school had. Dit was een plaats waar iedereen veilig was. Daar zorgde hun schoolhoofd wel voor. Toch begon George nu ook wel te twijfelen, omdat ze bij Defence Against The Dark Arts, helemaal niets meer mochten doen.
"Ik dacht dat het niet erger kon dan Snape." Mengde hij zich nog in het gesprek van de meiden. "Maar volgens mij hebben we dat wel gevonden in mevrouw Suikerspin." In het begin had George helemaal geen idee gehad wat een suikerspin precies was geweest. In de loop van de jaren had hij wel meer over de Mugglewereld geleerd, waaronder het snoepgoed. Ook omdat het een goed idee was om daar iets mee te doen in de winkel. Hoe hij haar ook noemde, de vrouw bleef vreselijk, want ze kon gewoon geen les geven. Ze leerde helemaal geen spreuken? Terwijl ze die juist nodig hadden in deze tijd.
"Dat we dat maar even duidelijk hebben." Zei George lachend tegen Abigail, waarna hij even knipoogde. Het kwam vaak genoeg twee dat de twee met elkaar aan het flirten waren of juist elkaar aan het plagen. Het waren twee dingen die George leuk vond om te doen. Normaal gesproken was Fred diegene die iets meer uitgesproken was van de twee. Bij Abigail had George altijd het idee, dat hij dat toch iets meer had. Iets wat hij alleen maar leuk vond.
George hoorde hoe Brynn begon over de club waar Harry mee bezig was. Het was nog helemaal niet zeker of het iets werd, maar als het iets zou worden, wilde hij zichzelf zeker aanmelden. Er zaten duistere tijden aan te komen en ondanks dat ze hij probeerde zo positief mogelijk te zijn, was het misschien ook wel nodig om wat bij te leren. Om te weten hoe je je echt moest verdedigen. Ondanks dat George niet veel bezig was met de lessen, wist hij wel hoe hij om moest gaan met magie. Daarbij wist hij maar al te goed dat Harry genoeg door had gemaakt. Die jongen had veel meer verstand van het gevaar dat er aan zat te komen.
Voorzichtig knikte George, te teken dat Brynn het goed gehad gehoord. "Ik weet er zelf niet heel veel van af hoor." Hij keek even naar Fred, hij wist wel zeker dat hij precies hetzelfde had gehoord dan zijn broer. "Maar wie heeft er zin om zaterdag mee te gaan naar Hogsmeade?" Als de meiden het door hadden zouden ze wel begrijpen dat het ging om de groep. Hij wist dat er een soort van afspraak was in de Hog’s Head, waar hij zelf zeker naar toe zou gaan.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail moest eerlijk toegeven dat ze een klein beetje walgde van de man die hun les gaf in potions. Zijn loyaliteit kon men zo in twijfel trekken. Niemand wist volgens haar ook precies waar de loyaliteit van hun geliefde potions docent lag. En mensen waarvan je niet zeker wist waar hun loyaliteit lag, kon je naar haar idee totaal niet vertrouwen. Afkeurend schudde ze haar hoofd. De man had ze sowieso niet gemogen en dat had hij geweten ook. Ze was een van de weinige, of beter gezegd de enige van haar afdeling die tegen de man in kon gaan en daar mee weg kon komen. Ook al gaf ze dat niet vaak toe, moest ze toegeven dat ze er oprecht van kon genieten. Haar medestudenten werden vaak benadeelt tijdens de lessen en soms voelde ze de drang om daar tegenin te gaan. Daar stond hij ook om bekend. Om de mensen van Gryffindor te pakken op de meest belachelijke dingen.
Haar blik gleed kort naar de tweeling, of beter gezegd naar George die een opmerking wist te maken over Snape en Umbridge. Ze kon het niet laten om kort te lachen. Umbridge was inderdaad een vreselijk mens. Ze begreep niet dat zij les kon geven op deze school. Hoewel ze niet als haar neefje wilde klinken, kon ze er echt niet bij. Dat mens hoorde hier totaal niet thuis. De lessen gingen nergens meer over, nu ze geen spreuken meer mochten uitvoeren en alleen maar uit boeken mochten leren. Niet dat ze lessen in die spreuken nodig had. Ze beheerste de meeste spreuken nog beter dan de meeste ervaren tovenaars. Toch heeft ze daar vrij weinig gebruik van gemaakt. Ze was niet bang om de spreuken te gebruiken, maar dat kon er ook voor zorgen dat ze niet meer welkom zou zijn op deze school. Dan zou ze verder van huis. Daarom hield ze het veel liever voor zich. Tevens had ze het vertrouwen van haar medestudenten moeten winnen, waardoor ze niet te veel in de problemen kon komen. Toch was dit haar aardig gelukt.
Zo kon het goed vinden met de tweeling. Met name met George en ze moest eerlijk toegeven dat er toch wel iets tussen de twee speelde. Zo vond ze het totaal niet erg dat hij af en toe met haar flirtte, zoals hij net deed. Toch kon ze het niet laten om eventjes haar ogen verlegen af te wenden. Zelf flirtte ze ook met hem en ze vond het daarbij nog leuk om te doen. Ze keek hem aan en glimlachte naar hem. "Hoe kan ik dat nou vergeten. Aangezien Gryffindor de twee beste Beaters sinds tijden" zei ze hem, terwijl er een speelse glimlach haar lippen begon te sieren.
Ze schrok op, op het moment dat Brynn vroeg over het leger dat Potter op de been zou brengen. Of de geruchten daarover in ieder geval. Soms kon Abigail de wereld om zich heen vergeten als ze met de jongens was. En dat was juist positief. Toch was ze nu gefocust op het gesprek. De jongens wisten er ook niet zo heel veel van, wat ze van George begreep. Zacht beet ze op haar lip en kort keek ze haar vriendin aan. "We zullen er zijn" antwoordde ze, ervan uitgaande dat ze er sowieso naar toe zouden gaan.

Fred keek naar de twee dames die zich voor hen hadden plaats genomen. Ook hij had niets met de Potions docent en Umbridge. Hij kon niet begrijpen waarom de twee hier lesgaven en om eerlijk te zijn kon hij ook niet wachten tot hij en zijn broer eindelijk van de school af waren. Hun droom achterna kunnen gaan. Dat wilde hij doen. Daar was hij enthousiast voor en een papiertje als bewijs dat hij zijn school netjes had afgerond, ging hem daar echt niet bij helpen. Met dank aan de gulle donatie van hun vriend Harry, begon hun droom nu toch echt steeds meer werkelijkheid te worden en hij was hem daar enorm dankbaar voor geweest. Hij mocht dan ook alle spullen meenemen tijdens zijn bezoeken aan de winkel. Dat was wel het minste wat ze voor hem konden doen.
Een kleine grijns kwam er rond zijn lippen staan. Het besef dat hij en zijn broer hier eigenlijk niet heel veel meer te zoeken hadden,werd met de dag groter, hoewel ze nog het een en ander moesten regelen, voor ze de school echt konden verlaten. Hij moest wel toegeven dat het niet snel genoeg kon gebeuren, hoewel hij zijn vrienden hier wel ging missen. Zijn Brynn gleed naar Brynn. Een meisje waarmee hij het enorm kon vinden de afgelopen jaren en wie hij beschouwde als een hele goede vriendin. Hij lachte om de opmerking die ze maakte dat ze het team van Hufflepuff vooral moesten blijven onderschatten. "Don't worry. Niemand kan Gryffindor dit jaar verslaan" zei hij plagend tegen haar. Hij hield van de sport. Zeker omdat hij dit samen met zijn broer deelde. Het team was dankzij Harry eigenlijk onverslaanbaar geworden, maar door omstandigheden ging het soms het nog wel eens mis. Zeker omdat veel mensen het gemunt hadden op Harry. Toch had hij het er vertrouwen in dat het dit jaar weer ging lukken. Het team was nu eenmaal heel sterk. Dat viel niet te ontkennen.
Zijn gedachten aan de sport werd vervolgens verstoord door de vraag die Brynn stelde. Kort keek hij naar zijn broer, voor hij antwoord wilde geven. Ze had gelijk, maar het was lichtelijk gevaarlijk om het hier over zulke informatie te hebben. Ze konden het namelijk niet hebben dat de informatie in de verkeerde handen zou vallen. Ze konden het niet hebben dat het uit zou lekken of dat er mensen zouden zijn die deze informatie zouden gebruiken als chantagemiddel of dat het op de een of andere manier in de verkeerde handen zou vallen. Dat konden ze gewoon niet gebruiken. Toch was het zijn broer die antwoord gaf op de vraag die ze stelde, waardoor hij de twee meiden weer gewoon aankeek. "Meer informatie kunnen we jullie verder ook niet geven" voegde hij er aan toe. "Maar we hopen natuurlijk wel dat jullie mee gaan" zei hij nog. Hoe meer zich aan zouden sluiten, hoe groter de kans was dat ze een kans maakte tegen de Dark Lord. En dat was toch een geruststellende gedachte.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Brynn was blij dat ze niet alleen was. Zij en Abigail zaten nu in hetzelfde schuitje, waardoor ze goed met elkaar konden praten. De twee deden het niet vaak, niet over hun taken in ieder geval. Brynn voelde zich in ieder geval zeker dat ze iemand als Abigail naast zich had staan. De dochter van twee mensen die de Dark Lord altijd aan hadden gehangen. Tot het laatste moment. Het leek haar wel moeilijk om te leven met ouders die in Azkaban zaten. Het was niet zo dat ze even langs kon gaan. Ze had haar ouders al niet meer gezien sinds ze jong was en soms leek haar dat best wel moeilijk. Brynn zou haar vriendin er echter mee helpen om haar ouders te wreken, er voor te zorgen dat ze misschien wel weer uit de gevangenis zouden komen. Daarvoor moesten ze eerst het een en ander op school verzorgen. Een deel daarvan was banden bouwen rondom Harry Potter heen, een jongen die Brynn nooit aan had gestaan. Hij was idioot, deed dingen en dacht dat hij overal goed in was, alleen maar door zijn naam. Het was niet voor niets dat hij vorig jaar mee had gedaan aan het toernooi. Brynn wist hoe het was gekomen, maar hij had als een idioot rond gelopen, genietend van de aandacht. In haar ogen was het een aandachtsgeilerd. Er kwam een dag dat hij niet meer zo zou lachen.
Brynn moest lachen om Fred. Soms vond ze het grappig dat hij zo zelfverzekerd was. Misschien hoorde dat nou ook wel weer bij de Gryffindor karaktereigenschappen. "I love to see you try." Ze kon nu eigenlijk al niet meer wachten totdat ze een wedstrijd had tegen het team van Gryffindor, dan zou ze wel laten zien hoe het spel echt gespeeld moest worden. "Maar laten we er een weddenschap op leggen, omdat je toch zo zeker bent." Ze vond het wel leuk om af en toe een beetje te gokken, zeker om iets waar ze zo zeker van was.
Gelukkig voor de twee meiden vertrouwde de tweeling hen genoeg om te vertellen dat er echt iets zou gaan gebeuren, waardoor Brynn licht moest grijnzen. Het idee dat ze zo te weten kwamen wat er allemaal om ging was goed, zelf was ze echter ook wel gek op spreuken oefenen en dat was niet iets wat Umbridge hen leerde. Ze snapte wel dat er mensen waren die het tegen wilden gaan.
"Het is een date." Bracht Brynn lachend uit. Ze pakte nog een appel van de tafel en stond op. "Ik ga naar mijn les, maar dan zie ik jullie zaterdag?"

George had het vanaf het begin al best goed met Abigail kunnen vinden. Niet iedereen had zijn familie mee. Daar kon het meisje ook verder niet heel erg veel aan doen. Ze had al wel vaak genoeg laten zien dat ze niets met hen te maken had. Natuurlijk ging ze om met haar neef en kon ze het duidelijk ook wel goed met hem vinden. Zelf had George het niet echt op Draco, maar hij had nou ook niet meteen grote problemen met de jongen. Soms was het wel gek om te bedenken dat hij door dezelfde mensen op was gevoed als Abigail.
George wist zeker dat Abigail niets slechts in zich had. Hij vond het eigenlijk wel een fijne gedachten dat zij en Brynn ook mee wilden doen met de club die er aan zat te komen. Zelf wist hij er ook nog niet het fijne van, hij had zijn broertje er over horen praten en dat was het enige. Hij en Fred hadden wel besloten dat ze er ook bij wilden zijn. Hij wilde ze zelf leren hoe hij de mensen van wie hij hield moest beschermen, als dat moment er aan zat te komen. Hij wilde misschien niet veel langer meer op school blijven, maar spreuken waren wel nodig, zeker in deze duistere tijd. Zelf probeerde hij het duistere helemaal niet toe te laten. Natuurlijk met grapjes, maar hij vond de momenten die hij had met Abigail ook wel heel erg leuk.
"Goed." zei George lachend. Brynn had ondertussen besloten om naar haar volgende les te gaan, maar er was één woord dat George goed op leek te vangen. Het was misschien een grapje, maar dit pakte George graag aan om nog wat te flirten met Abigail. "Dus wij hebben ook een date?" Nu hij er zo over nadacht zou hij dat niet vervelend vinden. De twee waren vaak met elkaar aan het flirten en er was een moment gekomen waarop George het niet altijd meer als een grapje bedoelde. Hij wist echter niet hoe hij daar echt mee om moest gaan. Het was niet iets waar hij graag over na wilde denken, hij was al druk genoeg met de winkel, de producten die ze daar voor moesten testen en natuurlijk nu ook de club die er voor zorgden dat er weer wat tijd af ging. Het waren sowieso al wel lange avonden waarin Fred en hij bezig waren met van alles en nog wat. Op het moment wilde George zich er ook niet te veel zorgen om maken, het was maar een stomme crush.

BeauRathbone
Internationale ster

BeauRathbone schreef:
Abigail keek kort naar Brynn en glimlachte naar haar en glimlachte naar haar. Het was fijn om iemand te hebben waarmee ze in hetzelfde schuitje zat. Hoewel ze er niet al te vaak over praatte, vond ze het toch enorm fijn om iemand naast haar zijde te hebben die dezelfde gedachten gang had als Abigail zelf. Het had haar moeilijk geleken om de opdracht die ze hadden alleen uit te moeten voeren. Achter Brynn had ze het niet zo snel gezocht, als ze heel eerlijk mocht zijn. Ze was niet de eerste persoon aan wie je zou denken, wanneer het deze opdracht betreft Toch had ze zich geen betere persoon naast haar kunnen wensen. Ze kon het goed met Brynn vinden. Ze kon goed met haar praten en moest zeggen dat ze haar gezelschap enorm fijn vond. Ze had de opdracht met niemand anders willen uitvoeren.
De opdracht ging dan ook niet al te snel, hoewel er wel vooruitgang in zat. Ze mochten natuurlijk niet te veel opvallen en te veel argwaan trekken onder hun vrienden. Ze was blij dat ze zo goed bevriend waren met de tweeling. Hierdoor stonden ze toch dicht genoeg bij Potter en zijn twee beste vrienden. Ze walgde van het drietal. Ze snapte gewoonweg niet wat men in de drie zag. Zo arrogant en vol van zichzelf. Kort rolde ze met haar ogen. Toch was het de bedoeling dat de twee vriendinnen nog closer werden met de drie, om zo aan de juiste informatie te komen. Informatie die nuttig zou kunnen zijn voor de Dark Lord. Ze hadden nu al het een en ander door kunnen spelen, maar toch was er meer nodig in de voorbereiding naar de strijd die uiteindelijk van start zou gaan. Dat zat voorlopig nog in de toekomst, maar voorbereiding was belangrijk. Zeker gezien wat de Dark Lord wilde bereiken. En daar zouden zowel Brynn als Abigail voor zorgen.
Een kleine glimlach verscheen er rond haar lippen en volgde de bewegingen die haar vriendin maakte op het moment dat ze op stond. "Good luck. Hopelijk zullen de docenten wat milder zijn wat ons huiswerk betreft" merkte de blondine op. Dat zat hun missie ook vaak in de weg. Ze hadden vaak zo veel huiswerk, waardoor ze vaak nog eens de hele avond bezig was. Dat vond ze jammer, want daardoor had ze vaak het idee dat ze niet zodanig van dienst kon zijn als ze zou willen. Ze had de Dark Lord graag meer informatie gegeven, maar alles zou uiteindelijk met de tijd komen.
Haar blik gleed uiteindelijk naar George. Een geamuseerde glimlach verscheen er rond haar lippen. "Ik moet zeggen dat dat heel erg goed klinkt" zei ze grinnikend tegen hem. Ze genoot er van met hem te flirten. Hoewel ze het de laatste tijd ook daadwerkelijk meende. Ze zag de jongen echt enorm zitten, al handelde ze er niet naar. Ze wist niet goed hoe ze het aan moest pakken. Ze verraadde de jongen als ze naar de feiten keek. De jongen vertrouwde haar en echt belangrijke dingen had ze in de loop der jaren door weten te spelen. Wat als hij dit te weten zou komen? Ze kon begrijpen dat hij haar dan helemaal niet meer zou willen zien.

Fred keek naar Brynn en kon het niet laten om naar haar te grijnzen. Hij kon het enorm goed met haar vinden en hij moest toegeven dat hij het leuk vond om haar zo nu en dan te plagen. Hij kon genieten van haar gezelschap. Hij moest eerlijk zeggen dat hij haar wel zag zitten. Ze was het type meisje waar hij voor zou kunnen vallen, hoewel hij daar niet echt naar handelde. Het was een enorm druk schooljaar en daarnaast was hij enorm druk met zijn broer George. De bestelling van hun producten bleven binnenstromen en daarnaast waren ze nog steeds bezig met het ontwikkelen van hun nieuwe producten. Iets wat enorm veel tijd in beslag nam, maar wat er wel voor zorgde dat hij samen met zijn broer hun eigen winkel konden openen.Iets waar hij maar al te graag naar toe wilde werken.
Daarbij had hij nog niet aan iemand toegegeven dat hij haar op die manier zag zitten. Zelfs niet aan George. Hij had het goed voor zich weten te houden. Maar nu de twee dames duidelijk interesse hadden in het strijden tegen de Dark Lord, betekende dat hij toch wat meer tijd met haar door kon brengen. Een idee wat hem wel aan stond. Het was dan nog wel heel pril. Maar hij vond het belangrijk om zichzelf te kunnen beschermen tegen de duistere krachten. Zeker nu ze daar op school geen les meer in kregen. Daarbij vond hij het belangrijk dat zijn vrienden zichzelf konden beschermen. Een kleine grijns verscheen er rond hij lippen. Hij was best trots op het feit dat dit tot stand werd gebracht. Ze kwamen voor zichzelf op. Ze kwamen op voor waar ze voor stonden en hij was trots op het feit dat hij vrienden had die er hetzelfde over dachten. Het deed hem goed om te zien dat de meiden dit ook serieus namen.Het deed hem goed en het liet hem zien dat hij met de juiste mensen om ging.
Zijn blik gleed opnieuw naar Brynn. "Je weet dat ik nooit een weddenschap uit te weg gaan. Waar wil je om wedden?"vroeg hij met een speelse grijns aan haar. Hij volgde de bewegingen die ze maakte, terwijl ze op stond en vertelde dat ze naar haar les ging en dat aanstaande zaterdag een date was. Grijnzend schudde hij zijn hoofd. "I'll be waiting for you, pretty lady" zei hij plagend tegen haar en kon het niet laten om kort te knipogen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld