Forum

Astera was aan het ijsberendoor de woonkamer. "Nee mam." Snauwde ze. "Er is geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om naar die school toe te gaan en ga me niet proberen over te halen. " Abrupt stopte ze me lopen en draaide ze zich naar haar moeder die in de tussentijd nog steeds niets gezegd had. Dit kon of een goed teken zijn of een verschrikkelijk slecht teken. Skadi liep naar Astera toe en pakte Astera haar gezicht vast tussen beiden handen. "Luister naar me. Jij bent mijn dochter. Jij hoort te doen wat ik zeg. Je gaat naar de school en gaat wraak voor mij nemen. Denk je dat ik ooit gerust heb sinds de goden mijn vader hebben vermoord?" Astera trok zich los toen ze een brandend gevoel
op haar wangen kreeg. Ze wreef over haar wang en voelde dat er eenklein laagje ijs op zat. “Mam.” Zuchtte ze met tranen in haar ogen. Skadi keek haar dochter kil aan. Astera knikte. “Ik ga al.” Zei ze zacht. Daarna verliet ze de kamer om richting haar eigen kamer te gaan. Ze pakte een paar grote koffers en propte er zoveel kleding in als paste. Haar wapens legde ze boven in de laatste koffer. Haayda -die al die tijd op haar bed had gelegen- keek verbaast op toen Astera al die koffers haar kamer uit gooide. Ze sprong van het bed af en liep naar Astera toe. Astera hurkte voor haar neer. “Kon ik je maar meenemen.” Zei ze terwijl ze Haayda aaide. Ze stond op en verliet haar kamer. “Ik ben klaar!” Riep ze naar Skadi. “Maak dat portaal, dan ben ik weg.” Skadi liep naar Astera toe en pakte er een doosje bij. In dit doosje zaten allerlei verschillende stenen met Noorse runen erop. Ze legde de stenen op een bepaalde volgorde neer, sloot haar ogen neer en legde haar hand op de eerste steen. Er schoot een haast verblindend licht omhoog, waarna er een portaal verscheen. Astera keek naar haar moeder. Dit kon misschien de kans zijn om het te stoppen. Niet naar die school te gaan. Nog voor ze iets kon doen rende Haayda door het portaal heen. “Haayda!” Schreeuwde Astera, ze pakte haar koffers, gooide ze door het portaal en liep er vervolgens zelf doorheen. Toen ze door het portaal was zag ze Haayda een stukje verderop zitten. “Kom hier kleine wolven pup.” Zei ze lachend. Ze rende de richting van Haayda op, maar had niet door dat er ijs op de grond lag waardoor ze uitgleed. Fijn,ben je de dochter van de godin van de winter en dan glijd je nog uit. Dachtze. Ze probeerde op te staan, maar gleed vervolgens weer uit. Na een tijdje was het haar eindelijk gelukt om rechtop de staan, haar koffers te verzamelen en van het ijs af te komen. Ze maakte een gebaar dat Haayda haar moest volgen en liep in de richting van de school. Eenmaal aangekomen kwam ze er achter dat ze een van de eerste was. Ze liep naar de lijst van de huisjes om te kijken welk huis ze had. Ze ging langs alle namen en stopte toen ze een bekende naam zak staan. Finn Elkster. Was Finn er ook. Ze keek snel naar het huisje die hij had en ging vervolgens op zoek naar haar huisje. Toen ze zag dat ze samen in een huisje zaten kon ze wel een gat in de lucht springen. Hij maakte de dagen op deze school waarschijnlijk veel minder erg dan dat het anders zou zijn. Ze keek naar de andere leerlingen die een huisje deelde, maar die kende ze niet. Ze liep naar de balie en vroeg om de sleutel van haar huisje. Ze wilde weglopen, maar draaide zich om. “Heeft u ook de sleutel van Finn Elsker?” vroeg ze vervolgens.
“Ja, die heb ik hier liggen. Waarom vraag je dit?” de vrouwnzette haar bril wat meer naar voren op haar neus.
“Ik had beloofd dat ik de sleutel voor hem bij me zal houden.”
De vrouw pakte de sleutel en duwde hem in Astera haar handen.“Dankuwel.” Zei ze. Ze liep richting de ingang van de school en wachtte totdat het wat drukker werd. Een stukje verderop zag ze dat er een aantal koetsen aan kwamen. Langzaam stroomde er steeds meer leerlingen naar binnen en ontstond er een hele rij bij de receptie.