Vulpes schreef:
Lucas keek hoe ze langzaam naar de tafel toe liep, hij kon zijn ogen moeilijk van haar afhouden ondanks dat hij wist dat ze een relatie had, al had hij het vermoeden dat de relatie niet erg soepel liep. Hij leunde tegen de tafel en keek toe hoe ze alles neerzette en op haar gemak de papieren doornam. "That I can't deny, M'am." Hij greens kort terug en keek even rond het appartement, of het onderste gedeelte ervan in ieder geval. Toen ze weer sprak draaide hij zijn hoofd langzaam terug naar haar, wenkbrauwen opgetrokken. "No problem, after all this will be your home for a while. Your room has been designed the way you asked me too, by the way. I hope you like it." De kamer was bij haar eerste bezoek nog helemaal kaal, de muren waren nog wit en er lag ook nog geen fatsoendelijke vloer in, maar nadat hij haar om foto's van haar wensen had gevraagd was het in een klein huisje verandert waarin hij zich zoveel mogelijk had gehouden aan haar stijl, hij was immers baas van een design bedrijf. "I'll help you with your stuff first, so you can see your room and then we can discuss everything." Stemde hij toe, het was fijner als ze haar spullen al kwijt was, dat scheelde al wat zorgen.
Hij keek toe hoe ze haar telefoon uit haar zak viste en snel wegtypte op het scherm, hij vergat soms dat hij er een had ondanks dat hij er tijdens werk er zoveel op zat, daardoor probeerde hij buiten werk er zo min mogelijk naar om te kijken. Hij was even afgedwaald in gedachten toen ze hem vroeg wat hij liever had als benaming, daar moest hij even over nadenken. Hij was gewend om meestal in zakelijk verband te werken en een huisgenoot had hij ookal niet meer gehad nadat zin verloofde er tussen uit was gegaan met zijn toenmalige beste vriend, maar aangezien zij niet veel jonger dan hem was en ze elkaar waarschijnlijk dagelijks moesten zien was het beter als hij voor het informele ging. "You can call me Lucas, we'll be living with eachother everyday now so we might aswell skip the formal part." Hij gaf haar een korte glimlach die echter niet veel emotie uitstraalde, hij was niet gewend om met meiden van haar leeftijd buiten het kantoor te praten, tenzij het een scharrel was die hij daarna toch nooit meer zou zien staan. Hij zag haar blik veranderenin een lichtelijk geschokte expressie en hij tilde zijn wenkbrauwen op, toen ze begon over de huurprijs begreep hij al waarom. "I overheard you speaking on the phone, the house used to have a little echo, about how you had to find a way to make sure you could pay the rent. While I was a student myself I knew how hard it used to be and taking a loan isn't very smart at your age, so I lowered it." Zei hij met een korte knik, wetende dat het wel wat zorgen van haar schouders zou halen. Snel daarna klapte hij zijn handen samen en wreef hij ze kort tegen elkaar. "So, Olivia was it, right? Where's your car?"
@Bellamy *doet alsof hij haar voornaam niet zeker weet, heeft al dikke FBI research naar haar gedaan*