Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg || Avec Mysteryland

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:

Met

Leah - 18
Jij: Jongen + Begin

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:

Ethan Julius Silveira - 20 jaar

Ethan had al een halve dag gereden toen hij eindelijk besloot om even te stoppen zodat hij en vooral zijn paard tot rust konden komen. Het was een van de uitstapjes die hij maakte, met als doel om weg te zijn uit het koningshuis, en zich even een normale burger te voelen.
Hij streek met zijn hand over de hals van zijn paard, daarna draaide hij zich om en liet zich tegen een boom aanzakken. Het bos was erg dichtbegroeid in deze tijd van het jaar en overal om hem heen was het groen. Hij sloot zijn ogen en luisterde naar de wind in de bomen. De geur van nat gras en bloemen in bloei drong zijn neus binnen. Hij had dezelfde ochtend nog een discussie gehad met zijn vader, en dat zat hem dwars. Zijn vader wilde niet hebben dat Ethan er nog tussenuit kneep, het was niet volwassen en binnenkort zou Ethan de taak van zijn vader overnemen. Hij was namelijk de kroonprins en dat bracht grote verantwoordelijkheden met zich mee. Voor zolang Ethan zich kon herinneren had zijn vader hem betrokken bij bijeenkomsten die gingen over het land, en over de regie. Met veel keuzes die zijn vader maakte was Ethan het niet mee eens, maar om koning te zijn was dan ook niet eenvoudig. Soms twijfelde Ethan of hij hier klaar voor was. Soms twijfelde hij of hij een goede koning zou worden, mede door de kritiek die hij vaak over zich heen kreeg van zijn vader.
Op die momenten wenste Ethan dat hij gewoon een normale burger was. En zo voelde hij zich ook, als hij het koningshuis was ontsnapt en zijn dure kleding had verwisseld voor de eenvoudige kledingstukken die hij in de stallen had verstopt.

Hij had dus al een redelijk stuk gereden en hoopte snel aan te komen in een dorpje waar hij wat kon eten en even zou kunnen bijkomen. Hij had ook maar even tegen de boom aangezeten, met zijn ogen gesloten en zijn gezicht in de zon, toen hij vlug opstond van het geluid dat hij hoorde. Hij keek om zich heen, en plotseling kwamen er vier vieze mannen te voorschijn. Te zien aan hun verscheurde kleren en vieze gezichten had hij direct door wat hun intentie was.
Hij greep naar het zwaard dat hij bij zich droeg en hield het stevig in zijn hand vast.
''Blijf uit mijn buurt, jullie zullen niet de eersten zijn die sterven aan mijn zwaard!'' Waarschuwde hij de mannen, al zette hij onzeker een paar stappen achteruit tot hij bij zijn paard stond. De dieven gaven niks om zijn woorden en moesten alleen maar lachen. Een van de mannen haalde een dolk te voorschijn en zwaaide ermee in de richting van de jongen. ''Heb maar geen grote mond, en geef ons je zwaard.'' Sprak hij duidelijk, en hij liet zijn gele, gebroken tanden zien toen hij grijnsde. Nooit, dacht Ethan, en hij haalde uit naar de man met zijn zwaard, waardoor zijn dolk op de grond viel en de man door zijn knieën zakte van de pijn. Voor even had Ethan hoop, en dacht hij dit te kunnen winnen, maar al snel voelde hij een trap in zijn rug en verloor daarmee de grip op zijn zwaard.
Het viel op de grond, en toen hij bukte om het op te rapen volgde nog een trap tegen zijn lichaam. Hij had willen terugvechten, maar al snel had hij door dat hij geen kans maakte en de dieven sloegen om hem los tot dat hij zich niet meer verweerde, en hij alleen nog maar pijn kon voelen op elk mogelijk deel van zijn lichaam.
Dat ze zijn spullen afpakte had hij nog amper door, al was het niet veel. Hij had enkel zijn zwaard, een paar munten en een zilveren ketting om. Het meest waardevolle wat hij kwijt was, was dan ook zijn paard.
Een pijnkreet verliet zijn lippen toen hij overeind probeerde te komen, en hij veegde met een hand het zweet van zijn gezicht. Even was hij radeloos, wat moest hij nu doen?
Hij vervloekte de dieven die hem overvallen hadden, maar gaf vooral zichzelf de schuld dat hij niet sneller was geweest en zichzelf beter had kunnen verdedigen. Dit was waar zijn vader hem voor had gewaarschuwd, waar zijn moeder bang voor was geweest toen ze erachter kwam dat hij vaak alleen op pad ging.
Hij leunde tegen dezelfde boom en legde een hand in zijn zij, terwijl hij daar even zat en nadacht over wat hij nu het beste kon doen.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Leah
Het was een koude herfstochtend toen ik wakker werd vanochtend, ik bibberde door de kou en de versleten laken die ik al jaren gebruikte als deken. Het zou geen deken moeten zijn maar het is alles wat ik heb. Het geld om iets beters te kopen heb ik niet, ik zal het waarschijnlijk nooit krijgen omdat ik geen baantje heb. Leven doe ik van wat ik kan stelen en van wat ik in het bos kan vinden, met beiden moest ik altijd heel erg opletten. Mannen houden er niet erg van als een jonge dame zoals ik wat van hun stal en het stropen in het bos is illegaal waar een hoge straf op zat. Één keer ben ik betrapt op stelen en kon ik nog de naïeve meisje uithangen maar dat kan natuurlijk niet elke keer. Een baantje zoeken is niet zo makkelijk als een dame, natuurlijk kon ik werken als hoer maar dat ging net iets te ver voor mij. Ik had een paar keer geprobeerd iets te zoeken bij het koninklijke kasteel, maar daar valt ook geen werk te vinden.
Na wat heen en weer gedraai in mijn bed werd het toch tijd om uit bed te stappen en te beginnen met mijn dagelijkse taken, op dagen zoals deze: waar het te koud is om het huis te verlaten, blijf ik liever thuis bij het vuur maar mijn eten is op en ik zal mijn gezetten vallen in het bos maar moeten bekijken op mogelijke vangst. Ik was me met het koude water dat ik heb en kleed me om, ik doe mijn schoenen aan en zwaai een mantel om me heen. Goed ingepakt verlaat ik mijn huisje, het huis waar ik in ben geboren en ben opgegroeid. Eerst was het van mijn ouders maar na hun dood is het van mij, ik mis ze nog elke dag.
Mijn huisje ligt aan de rand van het bos en mijn dorp dus lang hoef ik niet te lopen om het bos te bereiken. Het is altijd wel zoeken naar de vallen omdat ik ze goed verstop voor beiden dieren en mensen. Ik wil niet dat ik betrapt word en ik wil ook niet dat de dieren er zo om heen huppelen. Mijn eerste val vind ik toch wel snel, en gelijk heb ik geluk, een wild konijn. Ik stop de konijn in mijn tas en zoek naar een andere val.
Ik schrik op als ik een kreet hoor, ik loop snel naar de bron van het geluid. Ik hou mijn hand voor mijn mond als ik een gewonde man zie. Het liefst wil ik omdraaien en wegwezen, je moet je immers nooit met vreemde hun problemen bemoeien, maar ik kan hem niet voor zijn dood achterlaten. Ik kniel me bij hem neer en help hem overeind. "Mijn huis is niet ver hier vandaan, kom dan help ik je."

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Ethan had niet erg lang gezeten toen hij van ergens opnieuw iemand hoorde aankomen. Hij bleef stil zitten en probeerde geen geluid te maken, hij wilde namelijk niet ontdekt worden, bang dat het opnieuw dieven of kwade mensen waren. Hij sloot zijn ogen en hoopte dat, wie het ook was, hem niet zou zien, maar toen hij zijn ogen opende zag hij een meisje voor hem staan. Hij zuchtte zachtjes van opluchting, wetend dat zij hem geen kwaad zou doen.
Voor hij het in de gaten had, had ze hem op benen geholpen en stond hij overeind. Hij wilde wat zeggen, hij wilde haar loslaten en zelf lopen, maar voor beide was hij te zwak. Zijn gezicht vertrok van pijn bij elke beweging en hij kon alleen maar denken aan een bed om op te liggen. Hij hoopte dan ook maar dat haar huis, waar ze het over had, niet al te ver lopen was.
En terwijl hij met haar meeliep, dacht hij na over de dieven en wat ze met zijn spullen zouden doen, en dan vooral met zijn paard. Het was een van de snelste paarden van de koninklijke stallen geweest, ze zouden op het paleis ook gauw merken dat zij weg was, en Ethan daarbij. Als ik ze ooit tegenkom, dacht hij, dan zijn ze er geweest.
Armoede was een groot probleem in het land en dat zorgde voor veel problemen. Het was dan ook niet zo gek dat mensen ging jagen, stelen en stropen, hoewel dat tegen de wet was. Ethan zijn vader was er een groot voorstander van om de dieven hard aan te pakken, op de criminaliteit lagen dan ook hoge straffen. Maar daarmee was het probleem niet verholpen, de armoede bleef alsnog. Als Ethan koning was zou hij daar verandering in willen brengen, maar zelfs als hij een plan had, was het maar de vraag of dat zou worden goedgekeurd door de raad van bestuur. Als zijn vader af zou treden van de troon, zou hij nog steeds veel macht en invloed hebben op de beslissingen van zijn zoon.
Ethan was blij toen ze bij haar huisje kwam, hij was zo uitgeput dat hij bijna zou neervallen als hij niet gauw ging zitten. Nog voor ze ernaar binnen gingen kijk hij het meisje even indringend aan. ''Bedankt voor je hulp,'' bracht hij uit, en hij bekeek haar even onopvallend. Aan haar kleren kon hij al zien dat ze niet veel geld te besteden had en dus verwachtte hij ook niet erg veel van haar huisje. En juist daarom was hij haar enorm dankbaar, want als je bijna niks had was het moeilijk om dat te delen met anderen.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Leah
Het kost me veel kracht om hem overeind te houden, hij is erg groot en gespierd wat dus erg zwaar is voor een meisje zoals ik. Ik was nooit echt bepaald sterk en door het tekort aan eten voel ik me de laatste tijd nogal zwak. Gelukkig hoef ik niet bang te zijn dat de vreemde man me iets zal doen, die kans is er natuurlijk wel maar door zijn wonden zal ik toch een kans maken. Ook kwam hij niet over als iemand die me zomaar wat zou aandoen maar hij lag toch gewond in het bos en je raakt niet zomaar gewond, voorzichtig en op mijn hoede zal ik dus sowieso blijven. Misschien zal ik er later nog wel achterkomen wat hij in het bos deed, waarom hij gewond is en waarom ik hem niet herken. Vooral het laatste zorgde voor veel zorgen en twijfeling als ik hem wel mee moest nemen. Ik ken hem niet terwijl ik meestal iedereen wel uit het dorp ken, hij kan dus een onbekende van het dorp zijn wat gelijk zijn wonden kunnen verklaren, misschien had hij iets verkeerds gedaan en hebben andere hem daarvoor toegetakeld om hem zo een lesje te leren, dat gebeurt vaak in het dorp. Toch stop ik de gedachtes en speculaties weg, op het moment is hij niets meer dan een gewonde jonge man die mijn hulp nodig heeft. Gelukkig komen we al snel aan bij mijn huisje. Ik help hem naar binnen en leg hem op mijn bed, een bed voor mij is een dunne matje, maar het is tenminste iets. Ik draai me om en begin wat kruiden en bladeren bij een te halen en zet het water op een vuurtje. Mijn vader nam ook vaak gewonde mensen mee naar huis als ze zijn hulp nodig hadden, hij behandelde ze en hielp ze er weer bovenop zo weet ik wel een paar medicijnen voor wonden. Ik draai me om als hij me bedankt voor mijn hulp. "Geen dank." Zeg ik kortaf waarna ik me bij het water boven het vuurtje neerkniel. Ik gooi er wat kruiden en bladeren bij en blijf het roeren tot het een dikke massa word. Ik haal het van het vuur en loop naar de vreemde toe. "Ik zal je wonden moeten behandelen als je geen infectie wilt." Vertel ik. "Zou je je kleren uit willen doen?" Vraag ik. "Alleen het bovenste gedeelte!" Waarschuw ik nog snel.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Ethan liet zich zakken toen hij eindelijk in haar huisje was en liet dan ook even een zucht horen. Haar bed was niet zo zacht als dat hij de zijne gewend was, haar huis was ook niet zo warm als dat hij gewend was, maar dat maakte hem allemaal even niet uit. Alles was beter dan alleen in het bos achter gelaten te worden.
Ethan trok voorzichtig zijn shirt uit toen ze daarom vroeg en legde het naast zich neer. Ook bekeek hij toen zelf even zijn wonden en beet even op zijn lip, het zag er niet echt goed uit. Thuis was hij altijd erg bezig geweest met de vechtsport, hij wilde eigenlijk elke mogelijke sport het beste kunnen en was daar dan ook veel mee bezig. Als hij daardoor verwondingen opliep was er direct een verzorger bij die hem geneesde en kreeg hij de beste zorg.
Het sprak dus vanzelf dat Ethan best wel verwend was, maar zo gedroeg hij zich niet. En al zeker niet als hij onder de mensen was, met wie hij het moest hebben in zulke tijden. Het was hem wel bekend hoe de mensen over de koninklijke familie dachten, en hoe ze hun de schuld gaven van de meest kwade dingen. Dat nam Ethan ze ook niet kwalijk, het contrast tussen arm en rijk was ook erg groot. Hij realiseerde zich dat ook goed toen hij het huisje rond keek van het meisje, die bezig was met een mengsel van heet water en kruiden. Hij had dan ook zonder problemen zijn shirt uitgetrokken en was op zijn rug gaan liggen, zodat zij haar gang kon gaan om hem te helpen.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Leah
Eerst was ik zijn bovenlichaam voorzichtig met een doekje en wat koud water. Hij heeft een erg gespierd lichaam, dat kan twee dingen betekenen: hij verricht zwaar werk zoals bakker of smidt of hij werkt in het leger wat natuurlijk ook zou kunnen. Hij ziet er erg goed verzorgd uit dus is de mogelijkheid groter dat hij in het leger werkt, maar wat zou hij dan alleen in het bos doen. De vragen spoken weer rond in mijn hoofd. Als zijn bovenlichaam goed schoon is pak ik het mengseltje erbij. "Dit kan pijn doen." Waarschuw ik voor ik een beetje van het mengsel met mijn vinger opschep en op zijn wond in masseert. Ik weet dat het pijn kan doen omdat ik het zelf ook vaak genoeg heb moeten gebruiken, het prikt heel erg maar gelukkig dood het de bacteriën wat infecties voorkomt. Wanneer ik al zijn wonden heb bedekt met het mengsel pak ik verband en wikkel zijn onderbuik in. Als dat allemaal klaar is sta ik weer op en leg ik het mengsel weg en was ik mijn handen. "Ga je me nog vertellen hoe je heet en wat je in het bos deed?" Vraag ik, mijn rug naar hem toegekeerd.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Ethan had het meisje haar gang laten gaan en had alleen een paar keer zijn gezicht laten vertrekken van de prikkende pijn die hij voelde, zodra ze het zalfje op zijn wonden had gesmeerd. Toen ze even later klaar was had ze verband om zijn buik gewikkeld zodat het niet geinfecteerd kon raken. Daarna had ze het mengsel weggezet en ging ze haar handen wassen. Terwijl Ethan zijn shirt weer over zijn hoofd trok, luisterde hij naar wat ze hem gevraagd had.
''Ik heet Ethan,'' begon hij toen, en hij dacht even na over een juist antwoord. Hij kon natuurlijk niet vertellen wie hij echt was en wat hij in het bos deed. ''Ik was opweg naar het paleis, want ik ben op zoek naar werk. Maar toen werd ik overvallen door vier mannen en hebben ze alles afgenomen wat ik bezat,'' dat was deels waar. Alleen het eerste gedeelte daarvan klopte niet. Ethan hield er niet zo van om te liegen, hij was er ook niet erg goed in en was vaak bang dat mensen door zijn leugens zouden prikken. Als hij ertussenuit ging, en onder de bevolking kwam had hij het ook liever niet over zichzelf, behalve dat hij Ethan heette. Hij had nog geluk dat ze met de rug naar hem toe zat, zodat ze hem niet recht kon aankijken terwijl hij over zichzelf vertelde.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Leah
Ik stop om aandachtig te luisteren als hij zich voorstelt, als hij nu met een ongeloofwaardige verhaal aan komt zetten weet ik dat ik in actie moet komen en ik hem niet kan vertrouwen. Als hij verteld dat hij onderweg is naar het paleis ontspan ik dan eindelijk, dat komt wel vaker voor. Ik draai me naar hem om en leun met gevouwen armen tegen het aanrecht. "Het is wel even reizen naar het paleis, en geen idee als ze mensen zoeken maar ik wens je alle succes." Zeg ik en glimlach zwakjes, de eerste glimlach sinds ik hem tegen kwam in het bos. Ik ben niet echt iemand die helemaal leuk met je gaat doen als ik je niet ken en ik je verhaal niet ken, maar zijn verhaal kwam wel geloofwaardig over. "Misschien kan je wel aan het werk als een paleisbewaker, je lijkt me daar wel geschikt voor zodra je er weer boven op bent." Vertel ik en draai me weer om naar het aanrecht, uit een kastje pak ik het laatste stuk brood dat ik nog heb. Ik twijfel even maar draai me dan toch weer om naar Ethan, hij is gewond en heeft het brood harder nodig dan ik. Ik loop naar hem toe en kniel weer bij hem neer. "Hier, eet." Zeg ik en gooi het stuk brood op zijn schoot. Ik pak een stoeltje erbij en ga erop zitten. "Ik moet je wel waarschuwen voor de mensen in het paleis, ik hoor niet al teveel goeds over de koninklijke familie." Waarschuw ik hem, maar werk is werk, hoe vervelend het werk ook is.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Ethan luisterde naar wat ze te vertellen had en was gerustgesteld toen ze hem ietwat meer in vertrouwen nam. Het was natuurlijk ook niet risicoloos om iemand in huis te nemen, zeker als je als vrouw zijnde alleen was. Wist zij veel dat Ethan niks kwaads in de zin had, maar hij had voor hetzelfde geld een moordenaar of een crimineel kunnen zijn.
Hij voelde zich nogal opgelaten toen ze hem een stuk brood toegaf. ''Dankjewel, maar dat kan ik echt niet aannemen...'' Zei hij tegen haar, en hij wilde het stuk brood teruggeven. Ze was mager, en Ethan had de blik in haar ogen gezien toen ze hem het brood gaf. Hijzelf daarintegen kreeg normaliter elke dag meer te eten dan ze waarschijnlijk ooit gezien had, hij zag er afgezien van zijn verwondingen nu dan ook gezond uit en een stuk brood kon hij dan ook echt niet aannemen, ondanks het beetje honger wat hij had. Hij voelde zich zwak, maar hij zou daar wel bovenop komen.
''Oh, wat heb je zoal gehoord over hun?'' Vroeg hij nieuwsgierig nadat ze hem had gewaarschuwd voor de koninklijke familie. Hij wilde wel weten wat voor verhalen er rond zouden gaan over hem en zijn familie, al was dat natuurlijk niks goeds. Hij had zulke verhalen vaker aangehoord, hoewel het meestal leugens waren.

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Leah
"Nee." Zeg ik meteen als hij zegt dat hij het brood niet kan aannemen. "Jij hebt het harder dan ik nodig, je bent gewond en hebt eten nodig om weer op kracht te komen. Hoe denk je ooit aan een baan te komen in het paleis als je niet eens kracht hebt." Zeg ik zonder erbij na te denken, ik heb van mijn moeder geleerd dat het beter is om te delen, soms hebben anderen het gewoon meer nodig. Ik heb misschien honger maar ik loop niet met de zelfde wonden en wie weet hoelang hij wel niet gegeten heeft, als hij van ergens ver kwam reizen is hij vast al heel lang onderweg. "Wat ik heb gehoord? Zoveel. Maar het is meer wat ze doen." Vertel ik. Ik besluit toch dat het niet fijn is om op de stoel te zitten, het zorgt ervoor dat ik op hem neer kijk wat mij geen fijn gevoel geeft. Ik sta op van de stoel en ga bij zijn voeten op mijn knieën zitten. "Het leger hoort ons te beschermen, beschermen is wel het laatste wat ze doen. Ze stelen wat ze willen en profiteren van hun macht." Vertel ik en sluit mijn ogen, het zijn niet alleen de verhalen die ik hoorde over sommige mannen in het leger van de koning, ik heb het zelf meegemaakt. "De koning doet er niks aan." Zeg ik nadat ik mijn ogen heb geopend. "Dagelijks overlijden mensen door de honger, de koning doet er niks aan." Zeg ik hoofdschuddend. "En dan hebben mensen nog vertrouwen in de prins, wie houden ze voor de gek. Hij is vast net zo een egoïstische zak zoals zijn vader."

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Uit eindelijk had Ethan het brood toch aangenomen, want ze wilde het niet hebben. Hij merkte ook dat ze bij haar besluit bleef en daarom nam hij het toch in zijn handen en begon langzaam van het brood te eten. Hij had ook wel honger, merkte hij toen, al de hele ochtend niks gegeten te hebben.
Hij schoof iets op, zodra ze op stond om bij zijn voeteneinde te zitten. Dat praatte ook wel makkelijker, en hij luisterde aandachtig naar wat ze te vertellen had. De verhalen verbaasden haar echter niets, wetend dat het ook deels waar was. Toch was het best ironisch wat ze over de kroonprins te zeggen had, niet wetend tegen wie ze aan het praten was.
''Wel, wie weet zal hij een goede koning worden. We hebben natuurlijk nog niks van hem kunnen merken doordat de koning het grootste woord heeft.'' Zei hij hoopvol, alleen om zijn eigen naam te verdedigen. Toen bedacht hij dat dat misschien niet iets was wat een burger zou zeggen, gezien de armoede en de honger die heerste. Dat creeërde een grote haat onder het volk aan de hele koninklijke familie, niet alleen de koning.
''Maar je hebt natuurlijk gelijk... In het koningshuis kijken ze niet om naar de burgers die leven in slechte omstandigheden. Zolang zijzelf maar rijkelijk te eten hebben, en rondlopen in de duurste kleding zijn zij natuurlijk gelukkig. Het zijn egoïstische mensen... Maar zo kan ik natuurlijk niet denken als ik er een baan probeer te vinden.''

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Leah
Ik schud mijn hoofd als hij zegt dat de prins misschien wel een goede koning kan worden. "De appel valt niet ver van de boom, en als die prins echt anders is zal hij het maar moeten bewijzen." Zeg ik. "En dat zie ik niet gebeuren, nu wij hier in dit koude huis zitten zit hij in zijn paleis, lekker warm en bediendes die alles voor hem doen." Ga ik verder, wat denkt hij ook wel niet? Dat een nieuwe koning opeens alles zal veranderen? Het is de kroonprins waar we over praten, geboren en opgegroeid in het paleis, die weet vast niet beters dan het luxe leventje. "Nee inderdaad, ik zal de woorden van mij maar niet herhalen in het paleis. Als het leger me zo hoort praten verlies ik vast mijn hoofd." Zeg ik lachend. "Eerlijk gezegd heb ik ook geprobeerd een baantje te vinden in het paleis als bediende, het is voor meisjes alleen niet zo makkelijk omdat iedereen er wilt werken." Geef ik eerlijk toe, misschien zal ik het over een maandje weer proberen en heb ik dan meer geluk.

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
Ethan merkte al gauw dat ze niks postiefs wist te zeggen over het paleis, maar hij maakte zich daar niet druk om en liet het over zich heenkomen. Hij kon immers ook niks van zijn ware identiteit laten merken, en daarbij nam hij het haar ook niet kwalijk. Als hij koning werd had hij ook behoorlijk wat te bewijzen als hij niet hetzelfde wilde eindigen als zijn vader. Hij was niet zoals zijn vader, dat hoorde hij wel vaker, maar van dichtsbijstaanden. Als hij het volk wilde laten zien dat hij anders was, dan zou hij dat inderdaad eerst maar moeten bewijzen...
Hij keek haar even aan toen ze vertelde dat ze ook geprobeerd had om bij het paleis te werken, maar dat ze was afgewezen. ''Oh, dat is jammer...'' Zei hij meelevend, en hij beet even nadenkend op zijn lip. Zijn moeder, de koningin was degene die ging over het personeel, althans, over het huishouden. Hij wist ook dat ze erg selectief was, en koos alleen de meisjes uit die haar handig leken en er verzorgd uitzagen. Ze wilde niet hebben dat er armzalige meisjes kwamen werken die eventueel ziektes met zich meebrachten, of misschien zelfs zouden stelen van de koninklijke familie. Dat zou een schande zijn, en daar zouden ze streng voor gestraft worden.
Hij verbaasde zich dat zij dan ook was afgewezen, want voor zover Ethan het had kunnen bekijken zag ze er nog redelijk gezond al dan ietwat mager uit, en hij zag haar ook niet aan voor iemand die zou durven stelen van het koningshuis.
''De meisjes krijgen dan ook vast goed betaald, als iedereen daar zou willen werken...'' Zei hij dan nadenkend. ''Wat is je naam eigenlijk?''

Cezinando
Karaoke-ster

Cezinando schreef:
Leah
"Sorry, Sorry. Ik val je alleen lastig met allemaal negatief geklets." Mompel ik en voel hoe mijn wangen rood kleuren, ik heb gewoon het probleem dat ik soms te lang door kan praten over één ding wat natuurlijk vervelend is voor anderen. Ik kwam er altijd veel te laat achter nadat ik ze al helemaal verveeld heb en dood heb gepraat, dit keer weet ik wel beter en houd ik mijn mond. Ik had geen liefde voor de koninklijke familie maar juist daarom moet ik beter maar niet aan ze denken, zo doe ik het al mijn hele leven, ik richt me op mijzelf en leef dag na dag. Na de dood van mijn ouders was het heel moeilijk om te overleven op mijzelf, voorheen zorgde mijn vader voor het eten en werkte hij elke dag, ik hielp mijn moeder thuis en hielp haar met het wassen van de kleren voor de buren die daar het geld voor hadden. Ik leefde een simpele maar armoedig leventje, maar voor mij was het meer dan genoeg, na de dood van mijn ouders kwam ik in een diepe put waar ik zelf uit ben geklommen toen ik mij besefte dat het geen nut had om daar in te blijven.
Ik kijk op als Ethan mij om mijn naam vraagt, ik was zo in gedachten dat ik er niet eens aan dacht. "Leah." Antwoord ik. "Als je wilt ben je trouwens welkom om de nacht hier te overnachten, ik weet niet als je wel wilt reizen in deze conditie."

Mysteryland
YouTube-ster

mysteryland schreef:
''Leah, mooie naam.'' Had Ethan geantwoord met een glimlach. Hij voelde zich al wel beter nu hij wat gegeten had, zijn maag was in ieder geval rustig. ''Als dat kan, heel graag...'' Zei hij toen. Hij dacht ook niet dat hij er vandaag weer klaar voor zou zijn om naar huis terug te keren, het was een lange reis en het was misschien beter als hij eerst weer wat zou aansterken. Daarom was hij Leah natuurlijk ook enorm dankbaar.
''En wat deed jij eigenlijk in het bos?'' Vroeg Ethan na een poos dat het stil was geweest. Hij had nog niet de kans gekregen om haar dat te vragen, vooral omdat het meer over hem ging en wat hij in het bos deed, maar hij wilde natuurlijk ook van haar weten waar ze naar op pad was. Het wat Ethan dan ook echt wel bekend dat jagen in het bos verboden was, tenzij je goedkeuring van het koningshuis had. En dat kregen alleen rijke gezinnen, machtige mannen die af en toe gingen jagen in het bos. Maar misschien was Leah daar niet mee bezig, al zou het hem niks verbazen. Als je geen geld had om eten te kopen, dan ging je optie al vrij snel uit naar het eten wat te vinden was in het wild, dacht hij.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld