Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
ORPG | Barracuda
Toothless
Wereldberoemd



Ik:

Naam: Jason Dex
Leeftijd: 20



Jij: Meisje & begin

@Barracuda 
Barracuda
YouTube-ster



Amelia Zara Davis - 19



Amelia
'Dat was me een avond' zei ik tegen mijn vrienden waarmee ik net de club uit kwam. We waren een avondje uit geweest en ik had iets meer gedronken dan dat er in mijn planning stond. Mijn vrienden waren even dronken als dat ik was en we hadden allemaal nog weinig besef van wat we aan het doen waren. Ik woonde in een huis ver van de stad en moest dus altijd wel een stukje fietsen. Ik was bijna van plan om met mijn scooter te gaan maar gelukkig had ik dat toch maar niet gedaan. Als dat wel was gebeurt had ik nu naar huis mogen lopen, niet dat ik wel zou kunnen fietsen maar toch. We liepen met z'n alleen naar de plek waar we onze fietsen geplaatst hadden. Het was inmiddels 4 uur in de nacht en we waren allemaal moe en hadden honger. 'Jongens wacht!' riep ik sloom. 'Wat als we naar de döner zaak gaan!' riep ik er achter aan. Ik zag iedereens ogen oplichten van mijn plan en we draaiden ons meteen om en liepen naar de zaak. Deze tent was de hele nacht open en zat vol met dronken mensen die net klaar waren  met het feesten. Ik bestelde een Turkse pizza en we namen ook nog wat patat met z'n alle. We begonnen de avond met 8 man en we zaten nu hier met zijn 5en. Ik had geen idee waar de andere nu waren en het kon me eigenlijk ook weinig schelen. Volgens mij had ik er die avond een half uur over gedaan om mijn eten op te krijgen maar het was een geslaagde avond. We liepen terug naar de fietsen en zouden nu echt naar huis gaan. De eerste 5 minuten konden we nog met zijn alle fietsen maar steeds sloegen wat mensen af naar andere richtingen. Na 10 minuten fietste ik alleen, ik wilde aan niemand vragen om met mij mee te fietsen want dan zouden zij nog alleen terug moeten. Overigens fietste ik altijd alleen en was dan ook niet echt bang. Ik fietste op een fietspad naast een afgelegen weg. In de verte zag ik een lichtje, en iemand die stop riep. Ik keek naar mijn fiets en besefte me dat ik geen licht had. 'shit', zei ik in mezelf. Ik ging langzamer fietsen tot ik dichterbij kwam en besefte dat het geen politie agent was. Ik begon sneller te fietsen en dacht bij mezelf dat het gewoon een of andere man was die aandacht wilde. Opeens voelde ik een hand in mijn haar die mij van mijn fiets aftrok. Ik begon te schreeuwen maar al snel werd er een doekje voor mijn mond gelegd die rook naar iets als benzine. Ik trappelde tegen en beet in zijn hand, maar niks hielp en al snel was het zwart voor mijn ogen. 

@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



Jason

Met een stel vrienden had ik de avond doorgebracht in onze stamkroeg. Lichtelijk aangeschoten was ik, maar nog goed helder. Ik hield er niet van om stomdronken te zijn en dat anderen je dan moesten vertellen wat je had gedaan die avond ervoor. Ik hield het liever bij een paar glaasjes, zodat ik me net even wat lekkerder voelde maar alles nog wel helder had. Ik stapte op mijn fiets voor de rit terug naar huis. Ik haatte het iedere week meer dan ik meer dan een uur terug moest fietsen. Waarom moesten mijn ouders dan ook gaan verhuizen naar de stad? Onze stamkroeg, in het dorpje waar ik was opgegroeid, was vijf minuten lopen vanaf ons oude huis. Ik verlangde zo erg terug naar die tijd, maar helaas, het zou nooit meer terugkomen. Ik raakte steeds dieper in gedachten verzonken, maar schrok ineens op door een auto die me inhaalde en vlak voor me stilstond. Ik kon nog maar net remmen en wilde afstappen, maar de bestuurder kwam naar me toe gerend. Hij trok me van mijn fiets, duwde me tegen de grond en begon op me in te beuken. Een paar hevige pijnscheuten was het laatste wat ik voelde voordat ik bewusteloos raakte.

@Barracuda 
Barracuda
YouTube-ster



Amelia

Mijn hoofd was aan het bonken. Ik probeerde mijn ogen te openen maar het bleef zwart voor mijn ogen. Ik voelde om me heen, ik lag op de grond. Ik ging zo snel mogelijk rechtop zitten en nu besefte ik me dat het gewoon donker was in de kamer, en niet voor mijn ogen. Was dit een droom? Ik snapte er niks van. Het laatste wat ik me herinnerde was dat ik naar huis aan het fietsen was en werd gestopt door de politie... ohja die politie. Nu besefte ik me dat ik was neergehaald en meegenomen. Ik begon sneller te ademenen en mijn ogen begonnen te wennen aan het donker. Ergens in de hoek van de kamer zag ik nog een figuur. Het lag stil op de grond, zou hij nog iemand anders meegenomen hebben? Misschien een van mijn vrienden. Ik kroop er snel heen en draaide het figuur om. Het was een onbekende jongen voor mij, hij had bloed op zijn kleding en een blauw oog. Ik begon zachtjes aan zijn schouders te schudden en riep 'hallo? Hallo! Wordt wakker' 

@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



Jason

Ik werd wakker door hard geschud aan mijn schouders. Er zat een voor mij onbekend meisje bij me. Wie was zij, en nog veel belangrijker, waar was ik? Ik duwde het meisje van me weg, want ik hoefde haar echt niet zo dichtbij me te hebben. Ik had knallende koppijn en wist niets meer van wat er was gebeurd. Ik keek nog eens naar het meisje en ineens besefte ik me dat zij wellicht hetzelfde had meegemaakt als ik. Ik kroop naar haar toe, terwijl heel mijn lichaam pijn deed. 
'Wie ben jij?' vroeg ik voorzichtig. 

@Barracuda 
Barracuda
YouTube-ster



Amelia

Ik schrok ervan dat hij me zo naar achter duwde, de gedachte spookte even door mijn hoofd dat hij me misschien ontvoert zou hebben, maar toen kroop hij terug mijn richting op en vroeg wie ik was. 'Amelia' zei ik met een trillende stem. Hij wist overduidelijk ook niet wat er aan de hand was hier. Hij zag er dan ook uit alsof hij in elkaar geslagen was. Ik voelde aan mn gezicht om te kijken of ik zelf ook verwondingen was, maar dit was niet zo. 'Volgensmij zijn we ontvoert' zei ik. En zodra ik het zei besefte ik het zelf pas. 


@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



Jason
Ik keek haar verschrokken aan. 'On... ontvoerd?' stotterde ik. 'Denk... denk je dat echt?' Zo stoer als ik altijd was, zo bang werd ik nu. Mijn lichaam begon te trillen en ik kreeg het gevoel dat ik flauw zou vallen. Rustig, rustig, zei ik in mezelf en ik kreeg mijn ademhaling weer onder controle. Ik besloot Amelia te vragen of zij een idee had. Ik keek haar aan, ze had best mooie ogen. Jezus, waar ben je mee bezig? zei ik in mezelf. Alsof er tijd was te kijken naar haar uiterlijk. 
'Heb jij misschien een idee waar we zijn?' vroeg ik wat onzeker.

@Barracuda 
Barracuda
YouTube-ster



Amelia

Ik zag hoe zijn lichaam begon te trillen, ik wilde voelen of hij misschien koorts had maar hij leek geen aanraking te willen hebben. 'Ik kan me nog herinneren dat ik gisternacht van mijn fiets getrokken ben, dus ik neem aan dat ik ben meegenomen door de diegene' zei ik. De tranen gingen in mijn ogen staan zodra ik dat zei. Ik keek om me heen, alleen boven aan de muewn waren wat hele kleine raampjes waar mijn hoofd niet eens door heen zou passen. 'Kijk daar' zei ik en wees naar de raampjes. Ik zag alleen maar bomen, waarschijnlijk zaten we ergens in een afgelegen boshuisje in de kelder. 'We moeten echt je wonden verzorgen' zei ik en keek hem berzorgd aan. Al zijn wonden lagen open en aangezien hij hier op een vieze grond ligt, zou dit makkelijk een infecfie kunnen worden. 

@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



Jason
Ik keek door het raam waarop Amelia me wees. 'Zouden we hieruit kunnen klimmen?' vroeg ik. Waarschijnlijk was dat onmogelijk, maar wie weet. Ik voelde aan mijn hoofd, het bloedde nog steeds. 
'Heb jij iets wat we er tegenaan kunnen doen?" vroeg ik. 

@Barracuda 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld