Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ For the peace.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Met

Aurora Rose ~ 21

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:

Sebastiaan de poitiers Aka Bash - 23

Bash
Hij wist dat het er aan zat te komen. Hij had er niet onder uit gekund. Al jaren was Noorwegen met ze in oorlog. Volgens zijn vader was dit DE manier om de oorlog tegen te gaan. Toen ze heel klein waren was het meisje hier al eens geweest, hadden ze elkaar al eens ontmoet. Als hij eerlijk moest zijn, hij wist niet meer waar ze vandaan kwam. Hij had zo gehoopt dat zijn vader er toch vanaf zou zien, maar dat was niet zo. En vandaag kwam ze dan. Jaren later zou Aurora terug hier naar het kasteel in Noorwegen komen. Ze zou hier een paar dagen verblijven, zodat hun meer met elkaar op konden trekken. Het was de bedoeling dat ze daarna terug naar huis zou gaan voor een maandje ofzo. Waarna ze definitief hier kwam wonen en ze zouden trouwen. Het was zijn destiny, maar hij was er niet blij mee. Hij wilde niet trouwen met een meisje wat hij niet kende. Hij wilde trouwen met iemand waar hij echt van hield. Maar die keuze had hij niet.
Met een zucht liep hij door de gangen van het kasteel, opweg naar het plein. Ze zou er bijna zijn. En zijn vader wilde dat hij haar zou opwachten. Dat ze gelijk kennis konden maken en tijd met elkaar konden door brengen. Hij had vandaag zoveel andere plannen gehad. Hij zou gaan jagen met zijn beste vriend. Ja dat werd hem nu dus niet meer. De deuren werden voor hem geopend en kort knikte hij even naar de wachters die er stonden. Op het plein stonden wat dienstmeiden. Aurora zou niks te kort komen in haar tijd hier. Ze kreeg vanuit hun 3 dienstmeiden en dan wisten ze nog niet eens of ze zelf dienstmeiden of hulpen mee zou nemen.
Hij haalde nog een keer diep adem, rechtte zijn rug en stapte het plein op. Hij moest haar een welkom gevoel geven. Ze zouden de rest van hun leven aan elkaar vast zitten. Of ze dat nou leuk vonden of niet. Maar als hij eerlijk moest zijn. Hoeveel koningen en koninginnen waren nou getrouwd met iemand waar ze echt van hielden? Weinig. Dus het enige wat je kon doen was er het beste van maken.
Kort knikte hij even naar de dienstmeiden die hier stonden. Nou daar gingen ze dan!

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora Rose

Na een lange vaart op het koningklijke schip en een rit in een noorse koets, kwam Aurora eindelijk aan op het plein waar ze haar toekomstige man zou ontmoeten, voor de tweede keer. Aurora kon zich niet herinneren dat ze elkaar niet mochten toen ze klein was, maar wat is er dan ook niet leuk te vinden als 4-jarig meisje in een vreemd land? Aurora keek uit het raampje en zuchtte. “Kop op Aurora,” zei ze tegen zichzelf. Haar ouders waren helaas naar Frankrijk voor een conferentie en ze kwam hier nu helemaal alleen aan, natuurlijk had ze wel twee dienstmeisjes en een staljongen bij zich maar zij zaten in een oude koets en de staljongen reed op het paard. De roodharige prinses was nooit echt bevriend geworden met de hulp en daarom was ze dan ook erg eenzaam. Maar alsnog, eenzaam of niet, ze had geen zin in dit huwelijk. Toen de wagen eenmaal stopte duurde het niet lang voordat het deurtje van de koets opende en het geluid trompetten door de lucht gierde. Aurora trok haar jurk op en stapte zo elegant mogelijk uit de koets... Niet dat het haar klunzigheid verborg maar oké. Ze liet haar jurk zakken toen ze op de grond stond en haalde de cape die aan haar blauwe jurk hing van haar hoofd om haar haren te tonen. Aurora mocht van haar moeder bijna nooit haar haren laten zien want het was blijkbaar niet mooi en het zou een echte prins afschrikken. Gelukkig was haar moeder er nu niet en kon ze doen waar ze zelf zin in had. Hopelijk zou de koning schrikken en besloot hij misschien dat zijn zoon wel met iemand anders kon trouwen. Aurora wilde dit echt niet. “Mijn naam is Aurora Rose, aangenaam.” Aurora boog en wachtte op de reactie van de prins.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Sebastian de Poitiers
Hoelang zou hij er gestaan hebben? Een minuut of 5. Maar langer duurde het niet of hij hoorde geknerp van het pad afkomen verder. Was toch wel een handig iets, een pad vol met kiezel steentjes. Zo hoorde je mensen van ver al aankomen. Hij vouwde zijn handen achter op zijn rug in elkaar terwijl hij naar de koets keek die er aan kwam. Het enige wat hij zich nog van haar kon herinneren, was dat ze zulk opvallend haar had. Als die het goed had, was het knal rood of oranje geweest. Het was in elk geval in zijn hoofd blijven zitten. Ookal was het nu zn 15 jaar geleden.
De koets stopte voor hem en een van de bediende deed de deur open. Een meisje met een cape en een blauwe jurk stapte uit. Dat kon niemand anders dan Aurora zijn. De cape ging van haar hoofd en daar was het. Het haar wat hij zich nog kon herinneren. Het was niet veranderd. Ja langer en dikker geworden. Ze kwam zijn kant uit, waarna ze boog en zich voor stelde.Iets wat in zijn ogen overbodig was. Hij wist wie zij was. En hij geloofde niet dat haar ouders niet verteld hadden wie hij dan was. Maar prima, hij zou zich ook nog maar voor stellen voor het geval dat " Welkom Aurora. Ik ben Sebastian De Poitiers. " kort boog hij voor haar. Waarna hij terug rechtop ging staan en zijn hand naar haar uit stak " Laat mij je naar je slaapvertrek begeleiden. Zodra je koffers daar staan en jij er klaar voor bent, zal ik je een rondleiding door het kasteel geven ' Het was voor haar wel handig als ze zichzelf kon redden hier. Met mazzel zat ze dan niet de hele dag aan hem geplakt. Want echt niet dat hij zijn planning op ging geven voor haar

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora Rose

Aurora nam zijn hand en de hulpen kwamen met haar spullen al achter haar aan. Ze zette maar een glimlach op haar gezicht en zei: “Sorry, mijn haar valt nogal op en mijn moeder houdt er niet zo van als het los is.” Direct kwam een dienst meisje met een blauw lint aan. Ze bond direct Aurora’s haren in een knot met het lint. “Dankjewel, je kan de rest helpen met de spullen en daarna de stad verkennen. Vanavond hoeven jullie pas terug te zijn.” Aurora was erg goed voor haar hulpen en daar stond ze dan ook bekend voor. “Dus... Is de bedoeling dat we nu bevriend worden of gaan we vechtend het huwelijk in?” lachte de prinses. Ze had er echt geen zin in en dat mocht Sebastian best weten. “Bash, zo noemde ik je vroeger altijd, wat denk jij; vechtend of een of ander wonder?” ging ze sarcastisch verder. “Sorry, ik kan niet goed tegen druk,” verduidelijkte Aurora nog. “Ik ken je nauwelijks en ik snap niet goed wat de bedoeling is. Mijn moeder heeft niet veel uitgelegd want in mijn familie wordt er niet openlijk gesproken over het process van zoiets,” gaf ze zachtjes toe. Aurora wist niet wat haar overkwam en hij was wel knap, maar ze kon toch niet met een vreemde trouwen? Natuurlijk snapte ze wel dat het voor de vrede moest, maar hoe werkte dit bezoek? Wat ging er nu gebeuren?

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Sebastian de Poitiers
Zijn hand werd vast genomen, waarna hij die op zijn arm legde. Ze begon over haar haar, heel random uit het niks. Het zou hem niks verbazen als ze zich geen houding wist te geven. Kon hij best begrijpen. Hallo 15 jaar terug hadden ze elkaar voor het laatst gezien. En nu zouden ze over een maand trouwen. Het haar van het meisje werd door een blauw lint bij elkaar geknoopt, waarna ze haar bediendes vrij gaf. Altans, nadat ze de spullen naar haar slaapvertrek gebracht hadden. Rustig liep hij met haar door het kasteel, opweg naar de plek waar ze zou gaan slapen.
Aurora wilde weten wat de bedoeling was. Zouden vrouwen net zo geïnformeerd worden hier over als de mannen? Kan was groot van niet. Immers hadden vrouwen nog niks te zeggen. En een allen staande prinses, of koningin dat was iets wat echt niet kon. " Het is de bedoeling dat we elkaar deze paar dagen wat beter gaan leren kennen. Zodat we over een maand niet echt het idee hebben dat we met een compleet vreemde zullen trouwen " Dat was zijn mening hierover.
Kort glimlachte hij even toen ze vertelde hoe ze hem vroeger noemde " Nog steeds noemt iedereen me zo. Altans mijn vrienden en familie. Maar ik geloof niet in een wonder, of dat we dit vechten gaan doen. Ik geloof dat we ons best gaan doen, om voor het volk te doen alsof we gelukkig zijn. Dat we gaan zorgen dat onze twee thuislanden niet meer in oorlog zijn. En ik geloof dat we wel gaan zien hoe dit door de jaren heen zal gaan " Dat was ook zijn mening. Het was een gedwongen huwelijk. Maar dat was bij zoveel het geval. En bij sommige kwam er echte liefde uiteindelijk bij kijken. Dus wie zij hun dat die kans er bij hun nooit zou zijn.
Zoals verwacht was Aurora bijna niet op de hoogte gebracht over hoe en wat. Hij stopte voor haar slaapvertrek, waar hij de deur van open drukte en hij voor liet gaan " Het is de bedoeling dat je nu een paar dagen hier bent. Volgens mij een dag of 5. Je gaat dan terug naar huis voor een maand. Je spullen in pakken, afscheid nemen en een jurk regelen. na die maand kom je terug naar hier. Een week later zullen we trouwen " Hij bleef bij de deur staan terwijl hij naar haar keek " Hier slaap je de komende 5 dagen. Ik slaap een stukje verderop, voor als er wat mocht zijn " Klein glimlachte hij. Of hij hier nu zin in had of niet. Hij kon wel gewoon vriendelijk tegen haar zijn.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora Rose

”Ik snap niet dat ze niet gewoon normaal vrede kunnen sluiten... We verdienen allebei de kans om echte liefde te vinden,” zei Aurora zachtjes en deed haar cape af. “Maar goed, bedankt voor de mooie slaapkamer en de uitleg, ik denk dat we het wel zullen overleven.” Aurora lachtte en trok nu ook haar schoenen uit. Hij leek haar toch wel vriendelijk. Waarom konden ze niet gewoon een comferentie hebben ofzo? Moest het nou persé een huwelijk zijn? Aurora keek Bash aan en nam den jurk uit een van de koffers. Vervolgens ging ze achter een kamer scherm staan om zichzelf om te kleden. Toch ging ze door met praten. Hij zou toch binnenkort haar man zijn dus hij moest hier maar aan wennen. De prinses trok de jurk die ze aan had uit en deed een makkelijkere jurk aan. “Dus, wat was je van plan vandaag te doen? Zelf wilde ik gaan paardrijden en de natuur in maar op het laatste moment kreeg ik te horen dat ik dit weekend moest komen,” vervolgde de roodharige prinses die zich ondertussen omkleed. “Kan je deze jurk alsjeblieft dicht doen?” zei Aurora toen terwijl ze achter het kamerscherm vandaan kwam. Ze kon er zelf niet bij en ze kon moeilijk met een open jurk rondlopen. Gelukkig was hij hier. Haar toekomstige man... Het was zo raar voor Aurora. Hoe kon ze met hem trouwen als ze niks voelde?

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Sebastiaan de poitiers
Natuurlijk zouden ze het wel overleven. Waarschijnlijk sliepen ze alleen de eerste nacht samen. Dit omdat dit van hun verwacht werd. Eigenlijk was het ook normaal dat de eerste nacht de nieuwe koningin alcgelijk zwanger probeerde te raken. Maar als hij heel eerlijk was, had hij daar ook niet bepaald veel zin in. Al aan de andere kant. Hij had nu ook geregeld seks zonder dat hij van die meid hield. Maar iedereen had zo zijn behoeftes. En als koning was het helemaal niet raar als je een minnaarres had. Hoe krom was dat wel niet? Een vrouw kon haar hoofd er door verliezen voor overspel. Maar bij de man werd het geachepteerd " Geen dank. Ik hoop dat je geniet van je verblijf hier " Hij wilde weg stappen, maar vanachter het scherm bleef ze tegen hem spreken. " Ik zou de komende dagen met een goede vriend van mij gaan jagen. Maar dat werd ook veranderd. Maar als je graag wilt, ik kan je ook te paard de natuur mee in nemen. " Kijk tuurlijk hij was het niet eens met dit huwelijk. Maar er was niks mis met aardig zijn.
Wat verbaast keek hij toch wel toen ze vroeg of hij haar jurk eilde sluiten. Waarom had ze nu die bediendes al weg gestuurd. Zonder dat hij antwoord kon geven kwam ze al zijn kant uit gelopen. Dit had hem toch wel iets verbaast. " Tuurlijk " bij hem aangekomen draaide ze zich om, waarna hij haar haren aan de kant schoof die losgeraakt waren uit haar knot, waarna hij de jurk sloot.

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora Rose
Ze knikte naar hem en draaide zich om zodra haar jurk was gesloten. “Dat kunnen we doen ja, dan kan ik een klein beetje van het land zien...” zei ze vrolijk. “Ik bedoel als ik de koningin moet worden is het enkel goed als ik het land zie en weet waar het over gaat,” sprak de prinses. Ze nam zijn hand en trok hem mee. Aurora was erg spontaan en ze wist niet van ophouden als ze ergens enthousiast van werd. Ze wilde gewoon graag de natuur in om te vergeten dat de bruiloft er aan zat te komen en natuurlijk ook om Bash beter te leren kennen. “Dus, heb je stiekem een vriendin?” vroeg Aurora nieuwsgierig. Zelf had ze nooit echt een band gehad met een man en zelfs haar eigen vader vond ze onbetrouwbaar. Hij ging constant vreemd van haar moeder en dat was blijkbaar allemaal oké. Aurora vond het echt niet kunnen maar wat kon zij er aan doen? Ze had niets te zeggen en haar ouders hadden haar niet eens verteld wat de bedoeling van dit bezoek was. Bash leek het allemaal aardig goed te weten. Natuurlijk mochten de mannen altijd alles weten en de vrouwen werden overal buiten gehouden. “Het maakt niet uit als je een vriendin ofzo hebt, we hebben allebei het recht op gevoelens,” zei Aurora nog en keek hem even aan.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Sebastiaan de Poitiers
Blijkbaar trok dit idee Aurora heel erg aan. Want nadat de jurk dicht zat, vertelde ze hem ook inderdaad dat ze dit graag wilde. Wel maakte ze er van dat het handig was als ze koningin was. Dat ze dan meer wist over het land waar ze zat. Niet dat ze dat leerde door de natuur hier te zien. Nee dan zouden ze de dorpjes langs moeten, met mensen moeten praten, zou hij haar de belangrijke dingen moeten vertellen. Maar prima, dat kwam allemaal nog wel. Ze was hier nu, zodat ze elkaar konden leren kennen. Niet om een soort huiswerk voorgeschoteld te krijgen van leer je nieuwe land kennen.
Nadat ze uitgesproken was, werd zijn hand gegrepen en werd hij mee gesleurd. Kort moest hij lachen. Ze wist de weg naar de stallen nog niet eens. Daar was een makkelijkere route voor dan eerst terug naar het plein waar zij net binnen was gekomen. Toen ze bijna de gang voorbij waren, die ze voor de makkelijkere route moesten nemen. Trok hij haar zelf de gang in. Dit scheelde zo veel omlopen.
Hij keek opzei toen Aurora wilde weten of hij een vriendin had. Kort schudde hij zijn hoofd. " Nee, niet echt. Ik kan haar niet mijn vriendin noemen. We zoeken elkaar op voor gezelschap, dat is alles. Nee, dat deden we. Toen dit huwelijk allemaal rond was, moest ik daar mee stoppen van mijn vader. Ik kon niet ontrouw een huwelijk in stappen. En dat wilde ik zelf ook niet. Ik ben dus ook met haar gestopt en zie haar niet meer " Dat was waar, hij zag het meisje niet meer.
Bij de deur naar buiten, stopte hij met lopen. de deur haalde hij van slot, waarna hij hem open drukte en ze bij het stallencomplex aankwamen " Dit is veel handiger dan omlopen " Hij wenkte een stalhulp zijn kant uit " Zadel het paard voor princes Aurora, ik zadel die van mijzelf wel " Hij vond het geen probleem om zelf te zadelen. Zijn vader vond het alleen minder. Daar hadden ze de stalknechten voor, Rustig liep hij met Aurora de stallen in, waar de stalhulp al druk in de weer was het paard schoon te maken en op te zadelen. Bij de box van zijn eigen zwarte paard bleef hij staan. Het was een nakomeling van de paarden van zijn ouders geweest. Een reuzachtig dier was het, 1.75 tikte hij met gemak aan. De lengte kon ook zijn nadelen hebben, hij was makkelijk te zien. Maar die lange benen van het dier, die waren o zo snel.
Hij opende de staldeur, waar hij gauw een borstel over het dier heen trok. Het hoofdstel en zadel had de staljongen al voor hem klaar gehangen voor de stal. Rustig gooide hij het tuig er op, waarna hij alles vastmaakte en het dier de stal uit haalde. Het paard voor Aurora stond inmiddels ook al klaar. Hij schoof zijn voet in de beugel, waarna hij zich in het zadel hees en wachtte tot ze klaar was

XSapphireee
Landelijke ster

xSapphireee schreef:
Aurora voelde iets in haar branden toen hij vertelde over het meisje. Ze was niet jaloers omdat hij iets voor haar had, oh nee. Ze was jaloers omdat iemand van het meisje hield. Aurora had nooit iemand gehad die van haar hield, wie het ook was. Haar ouders deden wel alsof maar dat geloofde Aurora niet. De prinses luisterde naar wat hij zei en knikte maar toen ze bij de paarden aan kwamen en hij commando’s uitdeelde. Ze aaide het paard en wachtte tot hij opgezadeld was om er zelf op te klauteren. Gelukkig had ze ervaring dus ging haar been met een vlotte beweging over het paard heen en wist ze hoe ze haar jurk moest positioneren. Aurora zat niet graag met haar beide benen aan één kant, zoals dames dat moesten. De prinses kon fatsoenlijk paardrijden en vond het fijner om normaal op het paard te zitten zoals de mannen. Rustig stapte ze op het paard de stal uit en het duurde niet lang voor ze het bos bereikten. Aurora was stil en wist niet goed wat ze tegen hem moest zeggen. Als het nu al zo ongemakkelijk was, wat zou het huwelijk dan worden? En laat staan de huwelijksnacht... Het roodharige meisje wilde er gewoon niet over nadenken. Hij was een knappe jongen maar of ze met hem wilde trouwen... Wat moest ze hem nou vragen? “Dus... Vertel eens over jezelf?” begon de prinses ongemakkelijk.

Vadrouille
Landelijke ster

Vadrouille schreef:
Nadat ze beide op het paard zaten, dreef hij zijn paard aan tot stap. Om hier over te tegels te draven of te galoperen was hij helemaal geen voorstander van. Hij had met glad weer verschillende paarden onderuit zien gaan. Eenmaal in het dorp, waar de paden meer van zand waren zetten hij zijn paard aan tot draf. Mensen gingen echt wel voor ze aan de kant. Aangereden worden door een paard, dat werd je niet graag. Gelukkig zaten ze al vrij snel in het bos.
In het bos aangekomen zetten hij zijn paard aan tot galop. Het kon hier een stukje. Straks werden de paden breder, konden ze naast elkaar wat stappen en draven. Dat was dan ook makkelijker communiceren dan zo achter elkaar. Toen de paden wat breder werden, hield hij zijn paard terug in naar draf. Hierdoor kwam hij ook naast haar te draven. Nog een tijdje was het stil. Hij zou ook heel eerlijk niet weten waar hij het met haar over moest hebben. Misschien haar tijd in het kasteel vroeger, of ze daar nog iets van wist? Maar aurora was hem voor, wilde dat hij wat over zichzelf zou vertellen. " Wat over mezelf. Ik rij graag paard. Zowel alleen als met meerdere. Ik vind het heerlijk om met vrienden te kunnen gaan jagen. Maar een potje boogschieten of een zwaard gevecht is ook altijd leuk. " ja, wat was interessant om over jezelf te vertellen? Hij deed niet heel veel meer. Hij moest al veel meedenken met oorlogsstrategie. Hij had niet meer zoveel tijd als toen hij een kind was. " Ik vind het nog steeds fijn om gewoon door het kasteel te lopen. Zonder bestemming. Te lopen, een praatje te maken met de mensen die je tegen komt. En als het kasteel me dan verveelt, doe ik het zelfde in het dorp. " Hij keek haar aan " En jij? "

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld