Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG| She got a bad reputation

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Samen met , gelieve niet reageren.

Dit orpg zal heftige/triggerende onderwerpen bevatten, 18+ dus en lezen op eigen risico

Mia Harrison
//17 years old//

"She got a bad reputation

She takes the long way home
And all of my friends seen her naked
Or so the story goes
Mistakes we all make them
But they won't let it go, no
'Cause she's got a bad reputation
But I know what they don't"

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Het was het 2e lesuur, dit lesuur had Mia communicatieleer. Het was een les wat vele onzin vonden, maar naar Mia's mening was het wel interessant en kon het mensen best helpen. Op haar oude school hadden ze deze lessen niet, en dat was wel veel beter geweest. Een iemand uit haar klas had zich van het leven beroofd. Naar Mia's mening hadden deze lessen het kunnen voorkomen. In de lessen stond namelijk van alles centraal. Ze bespraken hoe je om gaat met andere, de gevolgen van je acties, soms werden er anoniem ingestuurde onderwerpen besproken. Een van de leukste dingen vond Mia het rek met de compliment zakjes. Hier kon iedereen aan elkaar een compliment geven, zowel anoniem als ondertekend.
Mia was afgelopen zomer verhuisd, omdat haar ouders hier een winkel wilde openen. Het was altijd al hun grote droom geweest. Eerst wilde Mia dit niet, omdat ze al haar vrienden achter zou moeten laten. Echter heeft ze hier al snel haar plek gevonden. Ze heeft meteen gesolliciteerd bij een lokale muziekwinkel waar ze een van haar beste vrienden heeft ontmoet. Zijn naam is Shawn. Het was prettig dat ze al iemand kende op deze school toen ze hier als nieuweling het jaar startte. Daarnaast hadden ze ook nog eens veel gemeen. Beide hadden ze een grote passie voor muziek. Voor de rest had ze nog een andere iemand leren kennen. Ze was namelijk niet de enige nieuweling. Een andere jongedame was hier ook heen verhuisd. De vertrouwenspersoon dacht dus dat het een goed idee was dat de twee vrienden zou worden. Op het eerste gezicht hadden ze daar totaal geen behoefte aan, maar uiteindelijk zijn ze toch close geworden. Dagelijks ging Mia dus met Alexis naar het plaatselijke cafeetje. Van daar ging het eigenlijk verder. Mia voelde zich al snel thuis op deze school. Gisteren had ze zelfs nog een date gehad met de populairste jongen van de school. Matthew Donovan. Een grote glimlach verscheen nog steeds op haar gezicht als ze er aan terug dacht. Het was perfect. Alles liep op rolletjes en leek geweldig totdat iedereen zijn mobiel opeens afging. Kort fronste ze toen iedereen zijn mobiel pakte. Zelf deed ze het zelfde. Haar hart stopte zodra ze zag wat iedereen zojuist binnen had gekregen. Ze kon het niet geloven. Het was alsof het een droom was. Dit kon haar niet gebeuren. Ze keek naar Shawn die ook zijn mobiel uit zijn zak pakte. "No Shawn please, whatever you do. Don't open it. Please don't look at it." fluisterde ze. Mia kon wel door de grond zakken. Iedereen begon te praten en haar af en toe aan te kijken. Hoe kon hij zoiets doen? Hoe kon Matthew dit doen? Haar hoofd liep vol met gedachten. Ze schaamde zich dood, en wilde eigenlijk nu de les uit gaan direct door naar huis maar dan zou ze het alleen maar erger maken door er een heel spektakel van te maken. Ze keek kort naar Shawn, hopend dat hij het niet zou bekijken. Het was een van de weinige goede vrienden die ze had, en ze wilde niet dat hij haar zou judgen. De docent stopte iedereen al gelijk. "Hey everybody! Put those things away. No phones in class and quit the talking."

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:

Shawn Peter Raul Mendes
17

Now those precious moments
that we carved in stone
are only memories after all.

Mijn begin komt hier onder x

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
De maandagen waren altijd de meest vermoeiende dagen vond iedereen. Het waren de dagen waar mensen weer wakker moesten worden van het weekend en weer aan school moetsen wennen. Shawn was het hier niet bepaald mee eens. Zijn weekenden waren vaak zo druk dat hij nog meer kon uitslapen op maandag dan zaterdag of zondag. Erg vond hij het niet. Hij hield er namelijk wel van als alles een beetje druk was. Dan hoefde hij zich namelijk niet te vervelen.
Het tweede les uir was nog niet zo lang bezig maar Shawn verveelde zich al. Hij had communicatieleer en eigenlijk was het een van zijn minst favoriete vakken. Niet omdat hij het saai vond,’aar ze waren er niet heel actief in. Ze hadden niet veel te doen in de les en dan raakte de jongen gewoon snel verveeld. Hij hield er van als hij veel opdrachten moest maken en alles, dat waren fijne dingen waar hij druk mee bezig kon zijn. Zoiets hadden ze bij communicatieleer nou eenmaal niet.
Hij was er echter wel van overtuigd dat de lessen nut hadden, op een bepaalde manier. Hij merkte er zelf niet echt veel van maar hij was ook niet echt het soort persoon dat gepest werd. Shawn werd gezien als een soort allemans vriend. Hij kon met iedereen wel om gaan en was nooit gemeen of onbeleefd naar iemand. Hij was ook gewoon niet het persoon daarvoor. Shawn vond gemeen doen naar anderen eigenlijk gewoon zonde van je tijd. Een verspilling van je leven. Waarom zou je je uren besteden aan onbeleefd zijn als je het ook kan besteden aan jezelf en het leuk hebben of aan school. Hij kon dat soort mensen gewoon nooit begrijpen.

Alles leek zijn gangetje te gaan tijdens de les. Hier en daar was wat geroezemoes. Sommige leerlingen zaten stiekem op hun telefoon. De lerares was aan het vertellen en Shawn was in zijn kladblok aan het schrijven. Kleine ideetjes voor liedjes waar hij nooit iets mee ging doen. Alles ging gewoon prima, tot plots elke telefoon in het klas lokaal een melding kreeg, behalve die van de lerares. Ergens vroeg Shawn zich af waarom niemand zijn of haar geluid uit had gezegd, maar hij mocht niemand judgen sinds zijn geluid blijkbaar ook aan stond. Iedereen greep als gekken naar zijn telefoon waarentegen Shawn maar rustig aan deed. Hij viste in zijn voorvak en haalde de telefoon er uit. Kort fronste hij toen hij zag dat hij een bericht binnen had gekregen van Matthew. Dat was een gast waar Shawn dus absoluut geen contact mee had. Hij vroeg zich af hoe de jongen aan zijn nummer kwam. Toch besloot hij het bericht te openen. Gelijk na hij dit deed klikte hij het weer weg en stopte hij zijn telefoon weg. Dat was niet iets wat hij moest zien. Dat was iets wat niemand moest zien. Het was een privé foto en Shawn merkte dat hij best boos werd op Matthew door het versturen van deze foto. Hij had geen recht. Absoluut geen recht. Shawn draaide zich om naar Matthew die achterin de klas zat en werd alleen maar bozer door de smugge blik op zijn gezicht. Nog nooit had Shawn iemand meer willen slaan dan nu. Maar dat kon niet in de les. Helaas. Shawn draaide zich terug naar voren toen de lerares weer de aandacht tot zich riep. Eventjes plaatste hij een blik op Mia. Hij kon zich niet voorstellen hoe zij zich nu voelde. Het kon vast niet goed zijn. Gelukkig duurde de les niet zo lang meer.

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Voor ze het wist was het al te laat en had hij de foto al bekeken. Zodra de bel ging stormde ze als eerst het lokaal uit. Niet dat het in de gang veel beter was. Ze werd door iedereen aangestaard. Alles leek wel in slow motion te gaan. In een hoekje zag ze Matthew met zijn vrienden staan die haar lachend aan keken. Hoofdschuddend keek ze slechts naar Matthew. Op de date had ze de indruk gekregen dat hij anders was. Anders dan de andere jocks, maar blijkbaar is hij net zo erg. Misschien nog wel erger. Ze wist niet eens dat hij deze foto had gemaakt. Wat een eikel.
Snel liep ze naar haar kluisje, onderweg kreeg ze nog een aantal opmerkingen naar haar hoofd gegooid. Ze opende snel haar kluisje waar ze haar hoofd een soort van in verstopte. Net toen ze dacht dat deze school anders was dan haar vorige, dat hier een betere sfeer heerste en dat men hier vriendelijker met elkaar om ging. Haar gedachten raakte overvol en ze raakte een beetje in paniek. Hoe kon ze zich ooit nog in deze school vertonen? Hoe kon ze mensen nog aankijken, wetende dat ze die foto gezien hebben? Die winkel van haar ouders was ook een stom idee. Ze hadden nooit moeten verhuizen. Op haar vorige school was alles beter. Daar had ze een grote vriendengroep in plaats van twee vrienden. Daar had ze een goede reputatie, die ze hier duidelijk niet meer zal hebben. Op haar oude school wist ze precies wie ze kon vertrouwen en wie duidelijk niet. Hier moest ze dat allemaal opnieuw uitvinden, en op de harde manier blijkbaar ook. Een traan liep langs haar wang. Ze wilde naar huis, zich verstoppen in haar bed en er nooit meer uit komen. Mia was echter niet het persoon dat spijbelde, haar ouders zouden haar vermoorden als ze dat zou doen. Ziekmelden was ook geen optie, daar zouden haar ouders achter komen en die zouden haar dan ook niet uit school naar werk laten gaan. En haar werk betekende heel veel voor haar. Vele jongeren hebben een pest hekel aan hun bijbaantje, aar Mia vond die van haar geweldig. Ze zou het zelfs onbetaald doen. Ze werkte dus in de lokale muziekwinkel. Het was als haar safehaven. Ze kon daar haar grote passie voor muziek uiten. Het was een inspiratie bom. Ze kon de instrumenten daar uitproberen en kreeg nog betaald om er te zijn ook, en om haar kennis aan andere over te brengen. Daarnaast had ze het uur hierna nog de les muziek die ze normaal zeker niet zou willen missen. Echter maakte haar dat op het moment niet uit. Ze wilde gewoon de bodem in zakken.

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Toen de bel ging stopte Shawn zo snel als hij kon zijn spullen in zijn tas. Net toen hij weg wilde lopen hield de lerares hem tegen. “Shawn,Ii was wondering if you could come help with the organization of the school’s talent show this weekend. We need one person and I had the feeling that you would be the best one to have,” zei de vrouw tegen hem. Hij vond het lichtelijk irritant sinds hij haast had en wilde gaan, maar hij vond het ook wel lief dat ze aan Shawn had gedacht hierbij. “Yeah that would be great. Sign me in. But I have to go now, gotta get to my next class. Thanks miss Jones,” zei hij glimlachend waarna hij snel langs haar liep en het lokaal verliet. Hij dacht snel na. Als hij Mia was, waar zou hij dan heen gaan? Hij begon snel naar haar kluisje toe te lopen, vrij zeker wetende dta ze daar zou zijn. Tot zijn opluchting was ze daar ook echt. Wat hij ging zeggen wist hij nog niet. Voor hij naar haar toe liep merkte hij Matthew en zijn vrienden op. Gelijk merkte Shawn dat hij weer boos werd. Hij liep op het groepje af, klaar om er iets van te zeggen. “That was not cool dude, I expected more from you,” zei Shawn. Het was absoluut niet iets ergs of heel boos wat hij zei maar toch leek hij iets van spijt te zien in het gezicht van Shawn. Als hij er iets van zei dan wist Matthew ook wel dat het echt niet kon. Shawn was niet iemand die dat soort klote gedrag kon waarderen. Hierna liep hij vrij snel door naar Mia. Hij liep op haar af en ging naast haar staan aan de kant waar haar kluisdeurtje haar gezicht niet bedekte. “Mia, are you okay?” Vroeg hij voorzichtig. Het was een domme vraag. Natuurlijk was ze niet oke. Hij begreep helemaal dat ze alles behalve oké was. “I’m so sorry for what that prick did to you. That was not cool at all. He had no right to take that picture nor send it to the entire school,” zei Shawn haar. Hij kon echt slecht tegen dit gedrag van Matthew. Het sloeg nergens op en hij had het recht echt gewoon niet. Shawn kom daar zo boos om worden. Het was dat hij niet vocht anders har Matthew echt een klap tegen zijn kaak kunnen verwachten. “I’m so sorry, Mia.”

Anoniem
Landelijke ster

Aurora schreef:
Mia haalde eens diep adem. Ze moest rustig worden. Al snel merkte ze dat Shawn naast haar stond. Ze veegde haar traan weg en sloeg haar kluisje dicht. Ze schaamde zich zo erg dat ze hem niet durfde aan te keken. Daarom staarde ze naar de grond. "Yeah, I'm fine, it's totally okay. It's nothing. People will get over it. I just should have known better. I should have known he was trouble from the start. I thought this school was better then my previous one, but it turned out there isn't much difference. Maybe this one just sucks even worse." Ze versterkte even de grip van haar armen om haar boeken heen. Lichtjes schudde ze haar hoofd. "It's okay, you don't have to be sorry. You had nothing to do with it. Let's just get to music, okay?" Ze wilde niet laten merken dat ze er gebroken van was, dat ze het liefst op het moment van de aardbodem zou verdwijnen. Het ergste vond ze nog wel dat ze niet eens haar beste vriend in de ogen durfde te kijken. Ze wist dat hij niet iemand was die iemand snel bevooroordeelde, maar toch schaamde zich ervoor. Straks dacht Shawn namelijk dat Mia een of andere slet was. Dat ze een ordinair persoon was, wat totaal niet het geval was. Echter moest ze de hoop niet meteen opgeven. Dit ene incident zou haar ook niet het recht moeten geven om meteen de hele school voor gek te verklaren. Ze was op het moment gewoon overvallen door allerlei emoties. Misschien als ze gewoon zich sterk voor deed en deed alsof het haar niks kon schelen zou het snel overwaaien en zouden ze haar weer met rust laten. Op het moment was het echter natuurlijk nog echter nog het onderwerp van de dag. Ze zal voorlopig nog wel aangestaard en uitgelachen worden. Misschien kon Shawn ook maar met de andere mee doen, en doen alsof hij Mia niet kent. Voordat ze straks hem ook nog eens te grazen nemen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld