Nolite schreef:
Een voor een knoopte ze de knoopjes van Juliets jurk vast. Hoewel Juliet zich rustig hield, merkte Roya dat ze dat totaal niet was. Bij iedere ademhaling vulde haar ribbenkast zich met lucht, die vervolgens weer uit geblazen werd. Deze beweging volgde zichzelf snel achter elkaar op. Roya wilde graag zeggen dat ze rustig moest doen, maar ze wist dat het geen nut zou hebben. Als zij in haar schoenen stond, zou ze zich waarschijnlijk hetzelfde voelen. Ze knoopte het laatste knoopje vast en zette een stap naar achteren. Ze bekeek haar kort. De achterkant van het topje was gemaakt van een soort doorschijnend kant, dit zat verbonden aan een spierwitte rok, die elegant en soepel over haar heupen naar beneden viel. Haar haren hingen golvend over haar schouder. 'Draai je eens om.' Roya glimlachte toen ze mijn opdracht opvolgde. 'Je ziet er prachtig uit.' Ze liep naar haar toe en drukte een kus op haar wang. 'Ik ga zo naar beneden, maar probeer het alsjeblieft een beetje los te laten.' Ze legde mijn handen op haar schouders en voelde hoe deze zich langzaam een beetje ontspanden toen ze een zucht over haar lippen liet rollen. 'Ik meen het hoor. Dit is je grote dag. Je moet gewoon genieten. Waar ben je eigenlijk bang voor?' Ze haalde haar schouders op. 'Waarvoor niet?' Roya lachte. 'Ik bedoel... Mijn jurk kan scheuren... Wat als iemand bezwaar heeft? Wat als hij opeens niet meer wilt? Wat als iemand me voor schut zet in een speech? Echt hoor... Wacht maar tot jij ooit gaat trouwen... Dan merk je pas waar je allemaal bang voor kunt zijn!' Meteen trok er weer een spanning in haar schouders. Roya zuchtte. Ja, het was hopeloos. Haar preken gingen haar niet helpen. 'Gelukkig heb ik nog niemand daarvoor. Dus ik hoef me daar voorlopig nog geen zorgen over te maken.' Ze knipoogde naar haar zus. Hoewel ze graag een plus one op deze bruiloft had meegenomen, was ze haar prins op het witte paard nog niet tegengekomen nadat het ongeveer zes maanden geleden uit was gegaan met Eden. Altijd had ze gedacht dat hij de ware voor haar was geweest. Ze had nooit verwacht dat hij nadat hij zijn stage had gevolgd in Japan, terug zou komen om te vertellen dat hij verliefd was geworden op een ander. Ze was er kapot van. En ergens trok het nog steeds aan haar, maar ze liet het niet merken. Ze waren een half jaar verder. Het was niet gezond om nog met je hoofd bij je ex te zitten, dus deed ze maar gewoon alsof het haar niets meer deed. Ze zou zich groot houden, wanneer haar tantes haar weer eens zouden vragen hoe het nou eigenlijk met de liefde zat.
'Nou, succes.' Ze gaf mijn Juliet nogmaals een knuffel en draaide naar haar moeder. 'Kom je mee naar beneden? De ceremonie zal zo wel beginnen en papa is degene die haar weg mag geven hoor! Wij niet.' Ze lachte. Hun moeder knikte en liep met haar mee naar beneden. Roya voegde me bij de andere bruidsmeisjes en keek even naar buiten tot ze werden gehaald door de weddingplanner. Met zijn vijven liepen ze door de kerkzaal naar voren, waar ze achter bij het altaar plaatsnamen en wachtten tot de bruidegom en de bruid zouden komen.
@Bellamy
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
17
