Orpg~You are capable of more than you know - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg~You are capable of more than you know

Account verwijderd

schreef:
Kan 18+ bevatten.
Liever niet reageren tenzij je Aurorae99 of Kittenpainfull heet

Sapientia Hunterly

Dursten Jumiere

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

Enya Majella Mahoney
Lady of the queen of Ireland

I'm not trying to say it's easy
But I'm trying to say it's fine
I've still got your demons
And they're not gonna be leaving any time

Finian Niall O'Casey
Assassin working for the queen of Ireland

Crosses all over, heavy on your shoulders
The sirens inside you waiting to step forward
Disturbing silence darkens your sight

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:
Enya had ervoor gezorgd dat ze toch wel éen van haar mooiste jurken had klaar gelegd voor vanavond. Niet alleen dat, ook haar haren en de sieraden moest perfect zijn. Er kon niks fout zijn aan hoe ze eruit zag vannacht. Vanavond was namelijk een grote nacht, al was het niet per se een grote nacht voor Enya. Eigenlijk meer voor de persoon die ze zelf toch wel zag als vriendin van haar. Namelijk voor Sapientia, eerder prinses van Ierland maar ondertussen koningin. Dat in zichzelf was toch al wel een groot iets, koningin worden maar niet alleen daarom was deze avond zo bijzonder. Er werd ook gevierd dat Sapientia de 1e vrouw was die koningin was van een land zonder een man aan haar zijde te hebben, of eigenlijk zonder aan de zijde te staan van een man. Nog nooit eerder was het voorgekomen en nu, ondanks alle verwachtingen en regels was het haar gelukt en Enya had niet trotser op haar kunnen zijn. Sapientia had het verdiend en dat vond Enya niet alleen omdat ze haar als haar vriendin zag. Ze had het toch daadwerkelijk wel echt verdiend en vanavond was er een feest om dat dan ook te kunnen vieren. Dus voor dat feest moest Enya er op haar best uitzien, ondanks het feest voor Sapientia was. De vrouw had gekozen voor een donkerblauwe jurk versierd met gouden decoratie, hierbij had ze dan uiteraard ook een ketting en oorbellen die er perfect bij paste. Ze had het al helemaal voor zich gezien.
Wanneer de bedienden van Enya haar eenmaal in haar jurk gehesen hadden, haar hadden geholpen met de sieraden, haar haren en de make-up was het tijd voor de vrouw om richting de zaal te gaan. Niet voor ze naar haarzelf in de spiegel gekeken had, het niet kunnen laten om haarzelf te bewonderen. Tevreden met hoe ze eruit zag verliet ze haar kamer zodat ze richting de zaal kon lopen waar het feest gegeven werd. Bij aankomst zag ze dat er zich ondertussen toch al aardig wat mensen verzameld hadden, wat betekende dat de kans groot was dat Sapientia binnenkort snel aangekondigd kon worden en ze zelf dus ook zich zou toevoegen aan de menigte. Tot die tijd bleef iedereen geduldig wachten.
De ruimte was gevuld met verschillende mensen, sommige van wie Enya kende bij naam, anderen kende ze alleen qua gezicht en weer anderen leek ze nooit eerder gezien te hebben. Hoe dan ook waren er meer genoeg mensen gekomen, al was de vraag of ze hier allemaal gekomen waren om het te vieren. Het was bekend dat lang niet iedereen het eens was met het feit dat Ierland nu een vrouwelijke leider had en geen koning die alles zou beslissen. Niet raar natuurlijk maar Enya hoopte dat mensen toch snel van mening zouden wisselen en aan de kant zouden staan van Sapientia. Dat zou niet alleen beter zijn voor de koningin maar ook voor het land zelf, als ze 1 geheel zouden vormen.

Finian had een aardige reis achter de rug, toch wel van een paar dagen. Hij was een bekend huurmoordenaar in zijn kleine stad. Mensen kende hem om zijn precisie werk, hoe gluiperig hij was en hoe hij altijd deed wat er van hem gevraagd werd. Al met al verdiende hij goed en had hij zeker niks te klagen. Hij was tevreden met het leven dat hij voor zichzelf gebouwd had, ondanks hij voor zijn baan mensen om het leven bracht. Het klonk natuurlijk niet echt als een ideale baan, mensen vermoorden om daar dan uiteindelijk geld mee te verdienen. Dit had echter voor Finian vrij weinig uitgemaakt. Ondertussen had hij geleerd zijn gevoelens uit te kunnen zetten, niet te letten op het feit dat hij iemand met zijn eigen leven ombracht, dat die persoon een familie had, mensen die om hem of haar gaven, op dat moment maakte dat voor Finian allemaal niks uit. Ook daarna, wanneer Finian thuis kwam en probeerde te slapen kon hij dit ook gerust doen, geen nare gevoelens of sluipende gedachten die hem slapeloze nachten bezorgde. Het was misschien cruel maar dat had hem niks uitgemaakt.
Echter leek het leven van Finian vanaf dit punt te veranderen. De koninklijke familie had hem gevonden en niet alleen dat, er werd hem gevraagd naar het kasteel te komen. De man was tevreden met zijn leven, zeker maar wanneer hij deze kans kreeg twijfelde hij voor geen seconde en nam hij het meteen aan. Zijn leven zou er dus nu compleet anders uit gaan zien, hoe dat precies was wist hij zelf nog niet en maakte dat dat nog even afwachten was. Wat hij te zoeken had was ook nog onbekend voor Finian maar hij was zeker nieuwsgierig.
Na een lange reis kwam Finian aan in het kasteel van Ierland. Vrijwel meteen werd hem uitgelegd dat hij de bewaker zou worden van de prinses, Sapientia. Of eigenlijk, van de koningin. Er werd hem uitgelegd dat Sapientia koningin zou worden van Ierland zonder dat ze een koning had. Hier waren weinig mensen het mee eens en de kans dat er mensen waren die Sapientia van de troon probeerde te krijgen door haar om het leven te brengen was groot. Dat was waar Finian in kwam, hij moest de koningin dus beschermen van deze mensen. Finian moest eerlijk toegeven, bij het horen dat Ierland een koningin zou hebben en geen koning moest hij toch wel even slikken. Zelf was hij het er ook niet helemaal mee eens maar het geld dat hij ervoor zou krijgen was een groot bedrag, groot genoeg om toch ja te zeggen tegen het aanbod.
Dat bracht hem tot nu, het feest wat gegeven werd voor de nieuwe koningin. Finian had er ondertussen al voor gezorgd dat hij met zijn goede gedrag in de zaal stond. Wat ongemakkelijk keek hij om zich heen, hij kende absoluut niemand en voelde zich ook niet bepaald thuis tussen alle rijkelui die de zaal vulde. Toch had hij zijn best gedaan om er goed uit te zien. Hij moest uiteindelijk wel een goede eerste indruk maken op de koningin.

@Aurorae99

Account verwijderd

schreef:
Sapientia
Het was gek, het idee dat ik zometeen als eerste koningin van Ierland gepresenteerd zou worden. Ik heb enorm mijn best gedaan voor dit feest zodat het een feest zou zijn waar zowel mannen als vrouwen van kunnen genieten. Ik heb voor een enorm buffet gezorgd, live muziek en niet te vergeten lekkere drank waarvan iedereen zou kunnen genieten. Hiervoor heb ik mijn vrienden in Spanje gevraagd om drank te sturen als toezegging dat ik zou komen naar de bruiloft van hun zoon die gaat trouwen met een Franse. Ik zou sowieso al komen maar ze hebben het ook gestuurd om me welkom te heten. Ierland heeft altijd al goede banden gehad met Spanje door onze overgrootvaders, dat waren namelijk vrienden vanaf dat ze klein zijn. Iets wat voor beide landen meerdere malen goed heeft uitgepakt, namelijk op de momenten dat we werden aangevallen of dat het niet goed ging met het land kwam het andere land helpen. Ik kijk in mijn spiegel als mijn dienstmeisje tegen mijn schouder aantikt en ik kijk naar mijn spiegelbeeld. Mijn lippen zijn heel lichtjes opgemaakt met een klein beetje kleurpoeder en mijn ogen zijn opgemaakt met een klein zwart lijntje koolstof zodat mijn enorm blauwe ogen goed uitkomen. Die heb ik van mijn moeder geërfd, mijn moeder die er nu helaas niet meer is. Ik zit vanaf mijn vader zijn kant op de troon aangezien hij de oudste was van een paar zonen waardoor ze verwachten dat ik ook een jongen zou zijn. Ik ben alleen het enige kind van mijn ouders en een meisje, dingen waarop ze niet gerekend hadden. Mijn moeder kon namelijk na mij geen kinderen meer krijgen omdat ze anders niet meer in leven zou zijn, dit omdat ze bij de bevalling van mij al bijna kwam te overlijden. Ik heb dit heel vaak gehoord als mijn ouders dachten dat ik niet luisterde, dat mijn moeder moest huilen omdat ze geen kinderen kon krijgen en nu zullen beide ouders die enorm veel van me gehouden hebben, hun kleinkinderen niet eens kunnen meemaken. Als ik al kinderen krijg, want ik zie mijzelf nog niet zo snel met een man trouwen. Niet in de aankomende jaren in elk geval, eerst moet het land maar wennen op alleen een koningin, en niet een man die op de troon zit. En hoewel ik erop voorbereid ben door mijn ouders is het toch eng om alles alleen te doen, en ik ben terughoudend om dingen te veranderen. Het is nu 3 weken geleden dat mijn ouders in een aanslag zijn vermoord en na een enorm mooie begrafenis kwamen we erachter dat ik de volgende op de troon zou zijn omdat ik geen broers of zussen had en de eerste claim had op de troon. Niet de broers van mijn vader, nee ik. Ik schud mijn hoofd kort heen en weer om mijn gedachten erbij te houden en ik kijk naar mijn haren die gekruld zijn en wat goed vast zit aan mijn kroon die ik vanavond voor het eerste op heb. Ik knik bedankend naar het dienstmeisje en ik sta op om mijn jurk te bekijken, ik heb de kleuren aan van Ierland namelijk groen en wit. Ik sla mijn haren over een schouder heen en ik loop dan naar buiten toe waar de dames die op me staan te wachten een buiging voor me maken waarna ik met een glimlach naar ze knik en zeg dat ze mogen gaan staan. Sommige mensen laten ze enorm lang buigen maar ik ben niet zo, het zijn mensen waarvoor ik dit doe. Om het land beter voor iedereen te maken en niet alleen voor de rijken, want dat wil ik tegengaan. En ook voor de vrouwen, daarvoor ga ik zeker vechten.

Dursten
Ik heb mijn mooiste kleding aan voor vandaag, een nette jas met groen erop en gouden borduursels en het bijpassende op mijn broek. Iets waarvan ik het ook lelijk zou vinden zou ik het niet gezien hebben. Ik denk dat het een goede manier is om te laten merken hoe zeer ik achter de koningin sta. De eerste koningin van Ierland, geweldig dat ik dit mag meemaken. Voor deze tijd heb ik namelijk altijd al gedacht dat mijn gedachten teveel voorlopen op die van de rest, vrouwen hebben namelijk ook een recht en een plicht want het zijn ook mensen. Zoals dat de meeste meiden nu in de keuken werken en de was doen terwijl de mannen tuinman zijn of bewaker, dat zijn ook dingen waarvan ik niet weet of dat per se de perfecte banen zijn voor die mensen. Ik denk best dat een vrouw een tuinman kan zijn of een man een kok, maar hier zie je het niet veel. Ik hou deze gedachten natuurlijk ook voor me, want ik wil niet voor verraad aan de galg hangen want dat leek me nou niet echt het idee van een prettig einde. Als ik ervoor al mag kiezen zou ik gaan voor een eervol einde, zoals voor mijn koningin strijden. Ik denk alleen dat dit nooit gaat gebeuren door de goede bescherming van de bewakers hier en de generaal die alles regelt. Maar om toch zeker te zijn van mijn zaak heb ik een huurmoordenaar ingehuurd die de koningin gaat beschermen. Ik heb hem aanbevolen als persoonlijke wacht bij de generaal die niet weet dat het een huurmoordenaar is en heb verteld dat hij een neefje is van mij die hogerop wilt komen en dat ik hem die kans wilde geven. Ik heb dit voor hem kunnen regelen en nu is de huurmoordenaar als het goed is in het paleis, ik heb een idee van hoe hij eruit ziet maar heb hem nog niet echt gezien. We hebben alleen contact gehad via de brief, want in een korte periode moest ik het toch voor haar regelen. Ik wil namelijk dat ze het beste van het beste krijgt en hij was de beste in zijn baan wat ik gehoord heb. Ik kijk om me heen als ik naar binnen loop in de troonzaal of ik hem zie maar zie hem niet zo snel, wel valt mijn blik op Enya een prachtige dame die er ook echt daadwerkelijk prachtig uitziet. Ik grijns naar haar en zwaai kort, maar daarna loop ik naar de drankentafel toe en pak een van de wijnen die er staan en schenk er eentje voor mijzelf in. Vanavond was een avond van feestjes en drinken en ik heb ook geen zorgen over alles, ik knik naar een paar dames die voorbij komen lopen en laat mijn blik nogmaals over de zaal heen gaan of ik mijn huurmoordenaar kan ontdekken. Maar ik zie hem niet zo snel, misschien dat hij mij wel zou vinden. Maar het is natuurlijk ook druk, het verbaast me hoeveel mensen er zijn want ik zou nou niet echt denken dat veel mensen zouden komen te danken aan hun dichte gedachten en geen mogelijkheid om echt verder te kijken dan wat je kent. Helaas is dit nog steeds zo maar dat zal ook niet veranderen, want waarom zou het? Ik denk oprecht dat ik hier de persoon ben die het meeste over dingen denkt die voor andere mensen als taboe zouden zijn, ik neem een paar slokken van mijn wijn en ga aan de kant staan terwijl de muziek begint en neem nog een paar slokken. Ik neem nog even een paar momenten voor mijzelf en dan ga ik praten met mensen, iets wat van mij verwacht werd als raadsman. Ik moest aardig doen tegen iedereen en met iedereen praten. Of iets wat van mijn moeder verwacht werd aangezien ik alleen door haar ben opgevoed omdat mijn vader er vandoor is gegaan toen mijn moeder zwanger was.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld