ORPG con Miuccia - Forum - Virtual Popstar

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG con Miuccia

Anoniem
Wereldberoemd

HUMBLE schreef:

soy
Gilles Luzac

The ship was the love of my life
We went down together that night
I surfaced in every shadow
For years I just kotched on the down low

jij mag beginnen.

Miuccia
YouTube-ster

Miuccia schreef:

Camille Morseau

I know I've been gone a long time, but
I'm back and I want what is mine
I know I've been gone a long time, but
I'm back and I want what is mine

Miuccia
YouTube-ster

Miuccia schreef:
Camille
Hier stond ik dan, weg uit mijn dagelijkse sleur. Voor het eerst sinds lange tijd ging ik uit mijn comfort-zone en iets nieuws uitproberen. Wie had gedacht dat ik hier terecht zou komen? De glamour, de mensen en de plekken. Terwijl ik thuis alles precies had zoals ik gedroomd had, eindelijk had ik thuis mijn leven helemaal opgebouwd. De vraag die ik ook sinds het moment dat ik in dit wereldje kwam aan mezelf stelde was: hoe krijg ik mezelf hieruit? Het geluid van de camera schudde me uit mijn gedachte.

Het was een regenachtige dag voor de tijd van het jaar. Op dit moment zouhet zomer moeten zijn, maar zomers in Nederland zou je eerder als voorproefje op de herfst kunnen beschouwen. Veel oneindige dagen met regen. Het zou nog een maand duren tot de vakantie, tot nu toe zaten we nog vast aan de langdradige lessen die ons niks mee bijbrachten. Het enige wat ervoor zorgde dat school een beetje draaglijker werd gemaakt, waren de weekenden. Daar kon ik met mijn vriendenclubje een beetje loskomen van al die stress en onzin wat school, werk en sport on geeft. We waren na al die jaren eigenlijk een kleine familie geworden. Nadine, Gorik, Brent en ik.

Anoniem
Wereldberoemd

HUMBLE schreef:
Gilles
"We zitten nu gewoon in een dipje," begon ik tegen Mees. Iemand van mijn collega's in Amsterdam. Het was begin juni en dat betekende dat de modemaand voor de mannen er weer aankwam. Het werd tijd om weer zoveel mogelijk boekingen binnen te krijgen en de hele wereld af te reizen. Nu was ik nog niet echt een ding, zoals dat mensen in de rij stonden om mij te boeken, maar ik klom langzaam omhoog op de ladder. "Het is wel dat ik de laatste tijd niet meer hetzelfde voel bij haar als de eerste paar maanden," ging ik verder. Het ging over Mabel, mijn vriendin voor inmiddels net iets langer dan een jaar. Het was niet heel romantisch hoe ik haar heb leren kennen, we komen namelijk allebei uit dit modewereldje. De laatste paar maanden hebben we het in onze relatie ontzettend moeilijk gehad, doordat we het allebei drukker kregen. Communiceren werd voor ons lastiger en dat leverde veel confrontaties op. Aan Mees zijn gezicht te lezen wist hij geen raad met wat ik nu voelde, hij is nooit echt een geschikte man voor een relatie geweest. Dus begon hij over een ander onderwerp. "Goed, het wordt wel weer tijd dat we een keertje echt, maar dan ook echt goed techno feestje pakken," begon Mees. "Het is alweer veel te lang geleden." Ik lachte, het was waar. Als er iets is waar wij ons beide goed in konden vinden waren het techno feestjes. Toen we elkaar net kende was dat ook hetgeen waar wij ons verbonden door voelde. Het was te lang terug dat wij zoiets hadden gedaan. "Klinkt goed man, laten we dit weekend eventjes kijken of er iets te doen val."

Miuccia
YouTube-ster

Miuccia schreef:
Camille
Diezelfde middag moest ik werken. Rechtstreeks vanuit school vertrok ik naar het lokale cafeetje. Waar ik werkte van voor ons dorp een heel nieuw concept. Het was iets wat veel creatief minded mensen trok, dat vond ik ontzettend leuk. Naast werken was het ook sociale contacten leggen. Je kon heel gemakkelijk zoveel mogelijk praten en kletsen met de gasten. Het was eigenlijk een soort van hangen met mensen die echt iets te vertellen hadden. Dingen hadden gemaakt.
Het was heel de dag al aan het regenen, in de middag zat het dus ook niet echt mee. Kletsnat kwam ik aan bij het café. "Had je geen paraplu bij je?" hoorde ik een bekende stem zeggen. Het was Raf. Eén van de leukste en gezelligste collega's, ik had geluk dat hij er was. Ik begon stom te lachen. "Nee nee, anders had ik die wel gebruikt," zei ik nog steeds een beetje lacherig. Ik keek het café beter in en zag dat het ontzettend rustig was voor de tijd van de dag. "Jaja, vandaag valt het beetje tegen met hoe druk het is. Ik denk dat veel mensen deze regen zijn ontvlucht naar het zuiden," zei Raf. Klopt, verschillende gasten hadden hun plannen voor op vakantie aan mij verteld. Sommige gingen naar een surfkamp aan de Middellandse Zee en andere maakte weer een rondreis door Oost-Europa. "Maakt niet uit, is toch gezelliger voor ons deze rust," antwoordde ik en begon weer te lachen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld