Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Hey, everybody!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar
Orpg met Scrse
Toothless
Wereldberoemd





Marly Josh, 20

@Scrse aan jou de eer om te beginnen. (:
Scrse
Popster




Finnean "Finn" Santiago, 24.
--
Met een diepe zucht zak ik onderuit in mijn stoel. De eerste les van vandaag. Waarom moet die nou net zo verdomd vroeg zijn? Ik verlang zo enorm naar mijn bed. Het is vannacht echt weer veel te laat geworden. Maar whatever, het was gezellig. Dat is ook niet geheel onbelangrijk. Ik kijk even de collegezaal rond. Het zit al best vol. Het is ook al vijf voor negen, de les begint negen uur. Ik verbaas mezelf nog steeds over het feit dat ik gewoon op tijd ben vandaag. Dat is een zeldzame gebeurtenis.
Ik heb trouwens geen idee wat we gaan doen dit college. Ik had dingen voor moeten bereiden maar ja, ik was te druk. En ik had heel eerlijk gezegd ook niet echt zin om iets te lezen voor school. Het is niet voor niets dat ik een jaar studievertraging opgelopen heb. En als het zo doorgaat loop ik nog een half jaar extra op. Ik heb er gewoon niet zo veel zin meer in. Van mij hoeft dat studeren allemaal niet zo. Ik wil best wel gewoon aan het werk gaan. Gewoon een simpele baan, beetje geld verdienen. Laten we vooral gewoon lekker allemaal rustig aan doen. Als ik nog een serieus vak wil leren, kan dat altijd nog. Ik ben pas 24. Maar.. zo werkt het allemaal niet. Mijn moeder betaalt mijn studie dus als ik het niet af maak denk ik dat ik niet lang meer  zal leven. Mijn moeder heeft immers twee banen om mijn studie te betalen. Ze baalt er al enorm van dat ik zoveel studievertraging heb opgelopen. Maarja, ze betaalt alles, ik hoef nog niet te werken. Dus eigenlijk vind ik het ook wel goed zo.. Al klinkt dat misschien heel slecht.

@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



Marly
Met betraande ogen loop ik de school in. Bang voor wat er vandaag weer gaat gebeuren. Ik weet het gewoon echt niet meer. Wie kan ik nog vertrouwen? Ja, Ken, maar hij is er niet. Gelukkig kan ik hem altijd bellen, dat is tenminste iets. Soms heb ik echt van die momenten dat ik het niet meer zie zitten. Op school gaat het niet goed, thuis is het maar stil en voel ik overal het verdriet en de pijn. Sinds mijn ouders er niet meer zijn, ben ik samen met Ken achtergebleven in het huis van onze ouders. Mijn pleegouders, zijn biologische ouders. Ze voelden ook voor mij als m'n echte ouders, want mijn biologische ouders verdienen het woord ouders niet eens. 
Terwijl ik de school in loop, voel ik mijn hart bonzen in mijn keel. Ik wil dit niet, niet vandaag. Vandaag zit alles tegen en juist nu hebben we dan een project waarbij je in tweetallen moet werken. Ik hoop maar dat ik een fatsoenlijke partner krijg. Oké, eigenlijk is niemand fatsoenlijk want ik vind alles en iedereen eng, maar in ieder geval iemand die er een beetje voor wil gaan. Goede prestaties op school is namelijk het enige wat me op dit moment overeind houdt omdat ik dan complimenten krijg. Dat geeft me nog een beetje een goed gevoel. Dan heb ik weer even het gevoel dat ik er toe doe.

@Scrse 
Scrse
Popster



Ik bekijk de mensen die de collegezaal binnenlopen een beetje. Ik vraag me af met wie ik straks dit project moet gaan doen. Ik hoop iemand die zin heeft om veel werk te doen.. want dat heb ik namelijk niet. Ik bekijk nog even de mensen die binnenlopen en op een gegeven moment doet een van de docenten de deur dicht. Ik zucht diep. Nou, de les begint. Top. Ik heb er zin in. Ik luister naar de docent die uitleg geeft over het project. Ik ben blij dat ik geen tijd heb verspild aan de les van te voren doornemen thuis. Alles wordt hier gewoon uitgelegd. Ik voel mijn mobiel trillen in mijn broekzak en haal hem eruit. Een appje of ik nog zin heb om vanavond iets leuks te doen. Tuurlijk. Alles is beter dan thuiszitten en schoolwerk doen. "ik ben van de partij", app ik terug. Ik onderdruk een glimlach en doe mijn telefoon weer in mijn broekzak. Ik kijk van het scherm van de collegezaal naar mijn laptop voor me. Het bureaublad staat open. Ik kan natuurlijk even een spel gaan spelen. Met het internet op school kan je gewoon overal op. Niks is geblokkeerd, dus ik heb geluk. Ik cirkel met mijn cursor over de verschillende spellen op mijn bureaublad. Even overweeg ik er een aan te klikken, maar dan hoor ik de docent iets zeggen over het belangrijkste deel van de presentatie. De tweetallen. Ik kijk naar het scherm en zie mijn naam er nog niet op. Het gaat per klas. Alles is gemixt, dus ik hoef niet per sé met iemand uit mijn klas ingedeeld te worden. Misschien is dat ergens maar goed. Ik heb niet echt vrienden in mijn klas. De enige vrienden die ik heb zie ik buiten school. Opzich is iedereen best close op school, maar ik heb er gewoon niet zo'n zin in. Ik sluit mezelf meestal buiten. Niet dat ik daar problemen mee heb ofzo, ik ben zeker niet eenzaam. Ik heb genoeg te doen buiten de colleges.

@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



Marly
Gespannen en doodstil zit ik achterin de klas, te wachten tot ik te horen krijg wie mijn projectpartner wordt. Ik tril al bij de gedachte. Dit is pas het derde project, maar de vorige twee heb ik niet gedaan. Ik heb gespijbeld. Iets wat ik normaal nooit zou doen, maar ik kon het niet. Het gaf me veel te veel spanning. Ik heb het wel achteraf uitgelegd aan de docent. Hij begreep het, maar zei dat ik het toch maar moest proberen de volgende keer omdat mijn gemiddelde anders zo omlaag zou gaan dat ik onvoldoende kwam te staan en dat zou hij zonde vinden. Ik ook en dat is nog zacht uitgedrukt.
'Marly?' wordt er geroepen. Ik schrik op en kijk de docent aan. 'Jij mag samen met Finnean.' Ik voel mijn hart in mijn keel bonzen. Ik ken Finnean niet echt, maar weet wel dat hij geen makkelijke jongen is. Dit wil ik niet, dit wil ik niet, klinkt er door mijn hoofd. Ik voel me misselijk worden, sta op en ren de klas uit. Dan maar een onvoldoende.

@Scrse 
Scrse
Popster



Wanneer ik mijn naam hoor kijk ik op. Met Marly. Oh god. De moed zakt me gelijk al in de schoenen. Nou. Daar gaat mijn voldoende. Ik begin mijn spullen in te pakken en voor ik mijn rugtas weer om hem zie ik Marly al het lokaal verlaten. Oh. Nou top. Ik kijk voor ik het lokaal verlaat nog even rond. Ik zie nog wel wat mensen zitten waar ik het beter mee  kan vinden. Misschien kunnen we nog ruilen ofzo.. Ik probeer wel met Marly wat zij wil. Buiten het lokaal kijk ik zoekend om me heen of ik Marly ergens zie. Als ik haar zie zitten aan een tafel in de hoek besluit ik er maar heen te lopen. 'Hey,' mompel ik en zet mijn tas op de stoel. 'Ik ga even koffie halen,' zeg ik terwijl ik mijn portemonnee uit mijn tas haal. Ik zucht zacht en loop richting de koffiemachine. Nou, dit wordt leuk. Echt top. Ik druk de knop voor een zwarte koffie in en betaal deze. Terwijl ik op mijn koffie wacht kijk ik de aula rond. Er zitten al tweetallen druk te overleggen.  Zij hebben wel een fatsoenlijke partner om het project mee te doen. Als ik nou maar gewoon iemand had die al het werk kan doen.. Maargoed, ik probeer het wel met Marly. Proberen kan altijd toch? Wanneer mijn drankje klaar is haal ik hem uit de automaat en loop langzaam weer terug naar de tafel. Ik heb zo geen zin. Alles staat me tegen om terug te lopen naar de tafel. Ik wil het niet hebben over dit stomme project. Met een diepe zucht neem ik weer plaats op de stoel. 'Duss..' mompel ik.

@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



Marly
Minstens een halfuur zit ik op een bankje in de aula een beetje ineengedoken. Eerst wilde ik naar huis, maar ik wil echt geen onvoldoende voor dit project dus heb ik toch besloten om te blijven. Ik hoop dat Finnean me op komt zoeken, zodat ik hem kan uitleggen wat er daarnet gebeurde, maar ja, dat zal hij vast niet doen. Hij is volgens mij zo'n typetje dat niets geeft om goede cijfers of überhaupt om school.

@Scrse 
Scrse
Popster



Ik haal mijn laptop uit mijn tas en start hem op. Met een diepe zucht neem ik de opdracht door. Ik heb hier nu al geen zin meer in. Veel samenwerken.. werken als een team.. bla bla bla. Wat een bullshit is deze opdracht. Ik kijk om me heen en zie Marly achterin de aula zitten. Ik pak mijn tas en laptop op en loop door de aula naar haar toe. 'Hallo,' mompel ik als ik aan haar tafel sta en ga op de stoel tegenover haar zitten. Ik neem een grote slok koffie en doe mijn laptop weer open. 'Heb je de opdracht al doorgelezen? Wat een bullshit he?', zeg ik met een zucht om een gesprek te beginnen met haar. Als dit geen top samenwerking wordt dit project.. Ik kijk weer naar mijn laptop en lees meer over de opdrachten. Als dit zo belangrijk is allemaal, en samenwerking is key in dit project, waarom niet zelf onze projectpartners uit laten kiezen? Dan weet je toch honderd procent zeker dat het allemaal goed gaat en je niet met een shit samenwerking eindigt? Sowieso had ik niet echt een voorkeur voor een partner om mee samen te werken, maar shit.. dit is echt wel kut.

@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



Marly
Ik schrik als Finnley ineens tegen me begint te praten, maar probeer dat niet te laten merken. 
'Hey', zeg ik zo vrolijk mogelijk terug. Als hij zegt dat hij het bullshit vindt, probeer ik hem om te praten. 'Nee joh, ik vind dit echt een leuke opdracht. Maar ik vind het samenwerken gewoon moeilijk. Ik hoop dat het goed gaat. Ik ben namelijk erg gesteld op mijn cijfers.'
Net nadat ik dit gezegd heb, heb ik er al spijt van. Ik kom nu vast over als een enorme nerd, terwijl de werkelijkheid zo anders is. Die goede cijfers is het enige waardoor ik mezelf nog een beetje iets waard vind, maar goed, dat hoeft niet iedereen meteen te weten. 

@Scrse 
Scrse
Popster



Ik neem nog een grote slok koffie en luister naar haar antwoord. Nou, dat komt dus goed uit. Zij geeft veel om haar cijfers en ik.. niet zo. Dan kan zij lekker het meeste werk doen. 'Nou dan eh.. kunnen we misschien het best maar beginnen met de eerste dingen verdelen?', opper ik op. En op deze manier kan ik er hopelijk ook voor zorgen dat ik het minste werk hoef te doen. Ik weet sowieso niet wanneer de eerste deadlines staan maar ik heb mijn agenda voor de komende twee weken al best wel volgepland. Feestjes, gewoon chillen.. Eigenlijk dingen die niet voor mijn schoolwerk zouden moeten komen maar dat wel doen. Het is gewoon zo leuk allemaal. Ik scan even snel over mijn laptopscherm de eerste opdracht die ingeleverd moet worden. In mijn hoofd maak ik al keuzes welke onderdelen ik wil doen, maar ik ga het niet zo claimen zonder overleg. 'Heb jij een voorkeur voor de onderdelen?' Ik bekijk haar terwijl ik de vraag stel. Ze is me eigenlijk nooit zo opgevallen op school ofzo. Ik weet heel eerlijk gezegd niet eens of we in dezelfde klas zitten. Het maakt ook niet heel veel uit. Het komt goed uit dat ze veel wil doen voor een goed cijfer, dus op het eerste gezicht lijkt het alsof ik het niet beter had kunnen treffen eigenlijk.

@Toothless 
Toothless
Wereldberoemd



'Oh ja dat is prima', zeg ik met een lichte trilling in mijn stem. Ik hoop maar dat hij dit niet heeft gehoord. 
'Ik ehm, ik schrijf het liefst alles uit. Het onderzoekende gedeelte vind ik wel wat eng, ik heb het niet zo op vreemden, maar ik vind het ook niet eerlijk om jou dat te laten doen, dus misschien kunnen we dat samen doen? Dan moet je me wel een klein beetje helpen hoor. Een gesprek aanknopen met vreemden vind ik namelijk erg eng.' Ik sta versteld van mijn eigen openheid. Normaal vertel ik mensen dit pas als ik ze een hele tijd ken, maar misschien is het het idee dat het voor een cijfer is wat me nu min of meer dwingt om het meteen op tafel te gooien. 

@Scrse 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld