Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

O’ Trying to see the good in the bad

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Only.

Olivia Karev
22 jaar

Flumine
YouTube-ster

Flumine schreef:
Ross Moore
25 jaar

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Olivia.
Met een sigaret in mijn hand zat ik op een muurtje, dicht bij ons hoofdkwartier. Eventjes een rust moment. Als ik binnen was, was ik altijd van alles aan het regelen. Er waren nooit twee dagen hetzelfde. Al sinds dat ik me kan herinneren was ik lid van the Serpents. The Serpents was een van de verschillende maffia ‘groepen’ hier in het land. Mijn opa had ze toen hij nog jong was opgericht. Of nouja, opgericht.. Er was dus een veel grotere maffia toen hij jong was alleen kreeg hij ruzie met zijn beste vriend. Vanaf dat moment werd de groep opgesplitst. Dat is dan tot op de dag van vandaag de enige groep waarmee we actief in “oorlog” zijn. Zij moesten echt niet in het noorden van de stad komen, dan waren ze echt de lul. Andersom trouwens ook. Als je als bekend lid van the Serpents naar het zuiden ging, kon je er vergif op innemen dat je niet zonder kleerscheuren of überhaupt terug kwam.
Ik drukte net mijn sigaret uit toen ik mijn oom naar buiten zag komen. Bijna onze hele groep bestond uit familie, vrienden en aangetrouwde familieleden. ‘Olivia. Er wordt naar je gevraagd door James.’ Ik knikte en stond op van het muurtje. ‘Priem, ik kom er aan,’ zei ik waarna ik hem naar binnen volgde. James was de ‘leider’. Daarnaast was hij ook mijn oudste oom. Ik liep zijn kamer binnen en ging op de stoel zitten. ‘Wat is er aan de hand? Wat moet ik voor je regelen?’ Zijn blik stond op heel serieus Oh god, dit werd nog wat. ‘Toen ik gister de kluis controleerde, lag er nog maar 1,3 miljoen in. Weet jij waar de andere 700.000 is gebleven, Olivia?’ Hij keek mijn donker aan. Ik wist van niks en dat wist hij ook. Ik trok mijn wenkbrauw op. ‘Geen idee.’ Mijn oom nam een slok van zijn whiskey. ‘Wij denken dat die ratten van de zuidkant het hebben gejat. En daarom ga jij undercover. Vanaf vanmiddag. Jij moet er achter komen wat hun duistere geheimen zijn en het geld terughalen. Jou zullen ze niet herkennen, we hebben jou expres achter de hand gehouden zodat jij ons geheime wapen kunt zijn.’ Ik beet op mijn lip. Ik? Undercover? Normaal deed ik alleen de praktische zaken. ‘Eh.. oké?’ Was dan ook mijn antwoord. Ik zou een tijd tussen de ratten moeten lopen, gadverdamme.
-

Flumine
YouTube-ster

Flumine schreef:
Ross.
Vandaag was zoals gewoonlijk een productieve dag. Ladingen naar binnen halen, op bezoek gaan bij een aantal klanten die ons nog wat schuldig waren en aan het einde van de dag een fles drank naar binnen halen met je maten. En als kers op de taart; de dames die op bezoek kwamen. Dat was het ideale leventje, het leventje waar ik altijd naar heb gesnakt. Het was nooit iets voor mij om in een doodnormale gezin op te groeien, te studeren om uiteindelijk een gewone baan te innen. Nee, actie en spanning, dat is waar ik naar neig. Die ideale droom heb ik sinds een jaar of vier waargemaakt, op mijn 21e besloot ik om alles achter te laten om vervolgens mijn eigen weg te volgen. Ik was nooit gehecht aan mijn vorige leven, ook niet aan mijn ouders, dat maakte het allemaal een stuk gemakkelijker voor mij. Nu leef ik mijn leven, ik bemachtig één van de hoge functies binnen één van de grootste maffia's in het land. Ik regel en voer de grote klussen uit, het vieze werkje laat ik over aan de onderdanen. We noemen ze ook wel de groentjes. Jongeren die lui zijn of gewoon het 'normale' leventje niet willen leiden, komen naar ons. Daarnaast kan ik mijn elke avond spenderen met een fles drank en een dame die alles voor je wilt doen. Eigenlijk heeft elke dame die langs komt geen keus, ik doe wat ik wil en als ze daar problemen mee hebben, hebben ze gewoonweg pech. Ze weten donders goed dat zij anders op straat belanden en wat daar gebeurd met zulke meiden is vrij duidelijk.
Het duurde niet lang voor dat mijn moment werd verstoord. Er werd geklopt op de deur, in mijn gedachte gokte ik al dat het een maat was die iets kwam mededelen. 'Kom binnen!' riep ik terwijl ik de dame van m'n schoot afduwde. Met een verontwaardigde blik keek het meisje me aan waardoor ik met mijn ogen moest rollen. 'Voel je niet speciaal omdat ik in je heb gezeten.' zei ik tegen haar. Vervolgens stond ik op om snel mijn broek van de grond op te rapen die ik uiteindelijk aan trok voor dat iemand mijn kamer in kwam. 'Ross, de baas wilt je even spreken.' klonk er vanuit de deuringang. Ethan, een maatje van me, stond grinnikend naar de situatie die voor hem afspeelde te kijken. Het meisje trok toen snel de lakens over haar lichaam heen en staarde wat ongemakkelijk voor zich uit. 'Alright, ik kom er aan.' antwoordde ik met een stiekeme lach op Ethan. Zonder wat te laten merken van zijn gelach, draaide Ethan zich om en liep Ross zijn kamer uit. 'Ik weet niet meer hoe je heet, slet, hoer, weet ik het.. Ik neem aan dat je zelf de weg hier uit kent.' zei ik tegen het meisje dat in mijn bed lag. Terwijl ik dat zei, pakte ik het shirt van de grond op en trok ik die snel aan. Het zou ongepast zijn als ik halfnaakt voor de baas zat, en dat past niet bij een nette jongen. Een grijns scheen op mijn gezicht bij die gedachte waarna ik passeerde naar de deur. 'Was ik niet duidelijk genoeg? Uit.' zei ik tegen haar terwijl ik in mijn vingers knipte en naar de deur wees. Vervolgens liep het meisje haastig mijn kamer uit zonder wat te zeggen, dat is hoe ik het graag zie. Zodra ik haar niet meer in mijn zicht heb, sluit ik de deur van mijn kamer en baan ik mijn weg naar de baas. Kyle was hier de baas, en hij was een hele goede vriend van me. Toen ik op straat belandde en zocht naar een plek om te verblijven, was hij de eerste die me met open armen ontving. Hij werd net een vader figuur voor me. Hij zag potentie en dapperheid, de lust om mijn ideale droom te volgen zonder dat ik een obstakel me tegen liet houden. Je vindt niet vaak iemand die dat in je ziet. Kyle was een man van rond de 50, hij zat al een poos in de maffia wereld en wist waar hij het over had. Daarom is hij hier ook de baas. Hij zorgt al meer dan 20 jaar voor dat alles op zijn rolletjes gaat, dat is best indrukwekkend, al vond ik dat zelf. Toch is het binnenkort zijn tijd om af te stappen van zijn functie. Volgens Kyle was het de bedoeling dat een jongere lid zijn positie moest overnemen. Iemand die hij kan vertrouwen en loyaal is tegenover hem en de groep. Iemand die goed kan nadenken en verantwoordelijkheid neemt. Slim, sluw en snel. Die eigenschappen bezit ik, daarom neem ik de afgelopen jaar de moeilijkste klussen aan. Laatst hebben we nog een groot bedrag van onze concurrent in beslag genomen. Het was een zware klus, maar met de juiste middelen en personen lukte het. Kyle was erg onder de indruk en daar doe ik het voor. Het duurde niet lang voor dat ik klopte op de deur van Kyle zijn kantoor. Het was nu maar wachten tot dat hij toestemming gaf om zijn kamer in te komen.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Olivia.
Of ik het er nou mee eens was of niet, ik moest het doen. In mijn familie en daarbij de maffia waar ik in opgegroeid was, kon je eigenlijk nooit iemand tegenspreken. Althans, niemand die boven jou zat in de hiërarchie. Dat wist ik maar al te goed. Ik heb het een keer aangedurfd om mijn broer tegen te spreken waar mijn oom bij was. Die dag zou ik nooit meer vergeten. Ik lag aan het einde van de dag met een hersenschudding en gekneusde ribben in bed. Niet in het ziekenhuis, nee. Niemand mocht weten wat er achter gesloten deuren plaats vond. Het was mijn leven, ik wist niet beter. Toch had ik op vele momenten de hoop dat mijn leven anders werd. Zonder al die drugs, prostitutie, geweld en andere criminaliteit. Een ‘normaal’ gezin. Maar helaas, dat was niet mijn gezin. Aan de andere kant zou ik ze dan ook weer voor geen goud, of normaal leven in dit geval, om willen ruilen. Mijn familie was alles voor mij. En dat was nog een reden waarom ik het eigenlijk vreselijk vond om nu dus een tijdje weg te moeten.
met een zucht stond ik op. James had net alle details verteld. Ik zou morgen ochtend in de buurt moeten komen van een van de jongens die bij onze rivalen hoorde. Ik zou tegen hem aan moeten lopen, mijn pit laten zien en daarna doen alsof ik zoekende was naar onderdak. Wat dus ook betekende dat ik niks mee kon nemen. Alleen mijn telefoon en het setje kleding wat ik aan had. Ik liep naar mijn eigen ruimte in het gebouw. Of nouja, mijn eigen ruimte. Ik deelde het met alle andere vrouwen die bij ons hoorde. Er was iets met vrouwonvriendelijkheid en de maffia. Dat hoorde bij elkaar dacht ik. Ik was het er natuurlijk niet mee eens. Ik snapte niet waarom dat was. War waren vrouwen minder waard dan mannen? Ik wist ook hoe je drugs kan dealen zonder op te vallen, hoe je een mes kan trekken zonder dat iemand het verwacht of hoe een pistool werkt. Toch mocht ik nooit helpen..
-
sorry kort maar ik ga ff eten haha

Flumine
YouTube-ster

Flumine schreef:
Ross.
'Kom binnen Ross.' hoorde ik een zware, luide stem zeggen. Op dat moment duwde ik de deur met gemak open en stond ik zo in de kantoor van Kyle. 'Hey maatje.' groette ik hem voor dat ik plaats nam op de stoel die voor zijn bureau stond. Ik wist hoe de standaard praatje van Kyle er uit zag. Kyle neemt altijd wel eerst de tijd voor dat hij begint met wat hij wilt zeggen. Eerst komt een slok van zijn drank of hijs van zijn sigaret van pas, dan komt hij ter zake. Uit mijn ooghoeken merk ik een fles whiskey staan, het duurde niet lang voor dat ik die in mijn handen heb en een glas met ijsklontjes er bij heb staan. Terwijl Kyle een enorme hijs van zijn sigaret neemt, schenk ik een glas whiskey voor mij zelf en Kyle in. Vervolgens schuif ik de fles aan de kant en begin ik al gauw aan mijn eerste slok. 'Zo, waar heb je me dit keer voor nodig baas?' zei ik met een arrogante grijns. 'Kom nou Ross, nu moet je niet arrogant doen.' grapte Kyle. 'Mhm, ik zou eerder zeggen dat ik zelfverzekerd ben en dat graag uitstraal.' antwoordde ik met dezelfde grijns. 'Goed, ik kom ter zake. Er staat een nieuwe klus voor je klaar.' begon Kyle op een serieuze toon te vertellen. 'Morgen moet je langs de arena, we hebben namelijk behoefte aan groentjes die het vieze werkje wilt komen klaren.' ging Kyle verder. 'We zoeken naar leden die pit hebben en luisteren naar bevelen. Denk er aan, we trainen hier geen rebellen.' maakte hij zijn verhaal af. 'Ik had wel iets uitdagender verwacht. Waarom doet Ethan dit niet?' vroeg ik verontwaardigd. Ik ben gewend om de moeilijke en grote klussen te doen, niet om snotapen te werven. 'Ross, je moet de anderen ook een kans geven om zichzelf te bewijzen.' mompelde Kyle vervolgens. 'Hm, dat je nog twijfelt..' ging ik vervolgens verontwaardigd door. Na dat ik mijn glas op dronk, stond ik meteen op en liep ik Kyle zijn kantoor uit zonder gedag te zeggen. Ik voelde me beledigd. Ik zou hier de baas worden, niemand anders. Hoe durft hij over mij te twijfelen? Met een zucht baande ik mijn weg naar mijn kamer. Gelukkig had ik dat wijf weg gestuurd, op dit moment had ik echt geen zin in een zeikend persoon.

Anoniem
Internationale ster

Insanis schreef:
Olivia.
Vandaag was de dag. Ik zou gaan infiltreren bij de vijand. Ik keek er niet naar uit, helemaal niet omdat mijn oom gister met een toevoeging aan het plan naar me toe kwam. Ik moest gaan vechten om mijn plek in de andere maffia te winnen. Ik keek er tegenop. Hee erg tegenop. Ik zuchtte diep voordat ik uit mijn bed opstond en richting de douche liep. Het zou voor het laatst in ene lange tijd zijn dat ik hier zou zijn. Na het douchen kleedde ik me aan. Ik zou zometeen naar de “arena” gaan aan de andere kant van de stad, ik had geen idee wat ik er moest verwachten. Ik liep de trap af, naar de woonkamer waar mijn ouders zaten. I kgaf mijn moeder een kus en mijn vader een high five. ‘Ik ga er vandoor. Ik zie jullie over een tijdje weer.’ Ik beet op mijn lip. Ik was enigszins best bang ondanks dat ik het echt wel aankon. Mijn broer was nergens te vinden, wat ik wel jammer vond. Onze band was niet goed maar je wist maar nooit wat er kon gebeuren als ik weg was.
met een klap gooide ik de deur dicht en liep ik naar de dichtstbijzijnde bushalte richting het zuiden. Na ongeveer 15 minuten in de bus te hebben gezeten, was ik er eindelijk. Ik stapte uit en liep richting de plek waar de arena was, het was niet te missen. Ik liep door de mensen menigte heen naar binnen. Ik had alles meegenomen om goed te kunnen strijden voor mijn plek. Ik zette mijn spullen neer en keek om mij heen. Ik zou gewoon meteen als eerste die ring in lopen. Ik moest natuurlijk laten zien wat ik in me had, ondanks dat ik meteen de rillingen kreeg van al die ratten om me heen.
-

Flumine
YouTube-ster

Flumine schreef:
Ross.
Inmiddels was ik al gewend aan de koppijn die ik na een avond feesten en zuipen kreeg. Toch voelde ik me dit keer een beetje suf, misschien kwam het door het gesprek van gisterenavond. Ik was nog steeds niet blij met de opdracht die mij werd toegewezen door Kyle. Ik twijfelde nog om te gaan, maar toen realiseerde ik mij dat ik nergens kwam als ik me als een puberale tiener gedroeg. Daarnaast kan ik me in de Arena prima vermaken, daar waren namelijk altijd wel een paar maten aanwezig. Die zaten niet in de maffia, die waren namelijk drug bezig met het vergokken van hun geld. Vaak zag ik ze dan wel bieden op anderen die in de ring zouden vechten. Daar verdienden zij hun brood mee, door een beetje te leunen op geluksspelletjes. Daar had ik zelf niets mee, ik wilde namelijk hard werken voor mijn geld.
Met een simpele beweging hees ik met gemak mezelf uit het bed en baande ik vervolgens mijn weg naar de badkamer. Daar friste ik mezelf snel op en passeerde ik uiteindelijk mijn kledingkast. Daar viste ik een broek, trui, een paar sokken en een riem uit. Ik was altijd wel een jongen geweest die waarde hechtte aan zelf verzorging. Vooral na dat ik opmerkte dat het impact had op de dames. Ik deed regelmatig aan sporten en gewichtheffen in mijn vrije tijd, zo bouwde ik mijn conditie en spieren op. Na dat ik mij had omgekleed, liep ik naar de inloop kast waar een opslag vol aan munitie en wapens zat. Het is altijd handig om iets bij je te hebben, je weet namelijk nooit wat er kan gebeuren. Vooral in de maffia wereld. Na even wat rondgekeken te hebben, pakte ik een vuurwapen en checkte ik of er genoeg munitie in zat. Na dat ik de munitie had gecontroleerd, verstopte ik het vuurwapen onder mijn broek met mijn trui er over heen. Daar kon je het gemakkelijk uit vissen wanneer het nodig is. Uiteindelijk loop ik de kast weer uit en sluit ik alles goed af. Het kwam wel eens voor dat iemand in mijn opslag zat te zwerven, en geloof me, daar werd ik niet blij van. Die jongen had er een gebroken neus aan over gehouden en sindsdien heb ik hem nog nooit iets opmerkelijks zien doen.
Na dat ik mijn opslag en mijn eigen kamer had afgesloten, liep ik door naar de gangen, op weg naar de uitgang van het gebouw waar onze maffia verborgen zat. De uitgang diende ook als ingang, maar bij noodgevallen hadden we altijd andere manieren om naar buiten te komen. Al gauw kwam ik terecht op de parkeerplaats waar mijn auto geparkeerd stond. Met een klik op de autosleutel hoorde ik het slot af gaan en stapte ik de auto in. Ook al stond ik best laat op, het was nog te vroeg om naar de Arena te gaan. Ik besloot om eerst wat business af te handelen met een paar oude maten, nu ik daar tijd voor had.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld