Hallo! Vandaag gaan we het over het lichaam hebben. Over iets wat ik (Cupcakedeeg) heb en ook nog meer mensen mee kampen: Lactose-intolerantie. Hierbij kan de persoon lactose (misschien beter bekend als melksuiker) niet goed verteren. Dit komt doordat het lichaam te weinig lactase aanmaakt. Hieronder ga ik het hebben over de intolerantie en ook over mijn eigen ervaring. Veel leesplezier!

Als eerste wil ik zeggen dat lactose-intolerantie een intolerantie is, geen allergie! Het heeft een volledige andere werking. Bij een allergie reageert het immuunsysteem op een bestandsdeel (wat ook dodelijk kan zijn), terwijl het lichaam bij een intolerantie enkel ongewoon reageert (wat niet dodelijk is).
Het wilt wel niet zeggen dat je geen pijn hebt.
Ik moest dit als eerste zeggen, zodat er geen verwarringen zouden ontstaan.

Zoals ik al zei: Lactose-intolerantie is een intolerantie die het enzym lactose niet kan verteren, doordat het lichaam te weinig lactase aanmaakt. Bij sommigen kan die aanmaak zelfs volledig weggaan bij het ouder worden. Doordat het niet goed verteert wordt, kunnen mensen hiervan kampen met diarree en/of pijnlijke darmen.
Mensen die intolerant zijn, mogen maximum maar 12 gram per dag (natuurlijk ook te zien hoe erg het is) van het enzym innemen, wat gelijk is aan een glas melk, om geen last te hebben.
Dat lijkt veel, maar als je weet dat lactose ook in boter, chocolade, kaas, koekjes... zit, kom je best snel aan die 12 gram.
Lactose komt ook zelfs niet enkel in melk en melkproducten voor, maar ook zit het vaak als een goedkope vulstof in boullionblokjes, kant-en-klaargerechten, brood en zelfs worst! Het is in het begin dus wat zoeken om uit te rekenen hoe je best pijnlijke darmen kan vermijden.
Gelukkig kunnen mensen met lactose-intolerantie hier ook gelules voor pakken, waar lactase inzit en dus ook helpt om lactose te verteren. Het is een voedingssupplement, hier kan je zogezegd ook niet te veel van innemen.

Volgens schatting zijn 10 tot 15 % van de mensen in Europa intolerant aan lactose, wat een best hoog getal is. De oorzaak van deze intolerantie kan nog steeds niet officieel worden verklaard.

Na vijf jaar zoeken hadden ze bij mij het uiteindelijk door een waterstoftest gevonden dat ik lactose-intolerant was. Ja, je hoort het goed, vijf jaar. Dat is dus echt superlang. Gelukkig hebben ze het gevonden, want de dokters hadden eigenlijk al zo goed als opgegeven en dachten dus echt dat ik niets had en ik maar voor niet naar school te moeten het uit mijn duim zoog. Ik had het hen uiteindelijk vergeven, want ik had ook niet heel erg duidelijke symptomen. De meeste mensen met lactose-intolerantie hebben diarree, maar ik had pijnlijke darmen met een onpasselijk gevoel op de achtergrond.
Toen het werd vastgesteld dat ik intolerant was, was ik geschrokken, maar blij dat het ein-de-lijk gevonden was. De pijn was echt geen pleziertje. Nu een jaartje later heb ik zelden last, enkel soms als ik niet de goede hoeveelheid van de lactasepillen heb gepakt. Ik prijs me ook echt gelukkig dat het ""dat"" maar is,  want ik weet dat er veel ergere intoleranties, allergieën en ziektes zijn. De handel heeft nu ook al heel wat lactose-vrije producten, waar je bijna niet smaakt dat er geen lactose inzit.