Nieuws v/d dag:Jotie 'tHooft

Om een reactie te kunnen plaatsen op het dagelijks nieuws dien je te zijn ingelogd.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Nieuws van de dag

Jotie 'tHooft (door Placebo

)

Het werk van t'Hooft cirkelt rond één groot thema, namelijk de dood. Zijn poëzie en proza is pessimistisch en is doordrongen van een grote melancholie. Eigenlijk is hij de meest uitgesproken vertegenwoordiger van de neoromantiek in de jaren zeventig (vooral qua levensstijl), een stroming waartoe ook dichters als Luuk Gruwez en Eriek Verpale gerekend worden. Het vergankelijkheidsbesef is in de werken van 'tHooft ook duidelijk te vinden. Dat inzicht leidt tot verveling en tot het onvervulbare verlangen naar een andere, betere wereld. Hij wil vluchten van de realiteit, naar een betere tijd en hij adoreert de dood.
Zijn werk is sterk autobiografisch, waardoor er vooral van therapeutisch schrijven werd gesproken (hij schreef dingen van zich af). In de poëzie van de dichter is weinig evolutie te vinden, de thema's en motieven worden obsessioneel in elk gedicht herhaald.

E N K E L E G E D I C H T E N

Junkieverdriet

Mijn eeuwenoud, mijn levenslang junkieverdriet

Van geboortepijn tot nu mijn eenzaamheid

Die ik deel met duizenden nu ik weet wat ik weet:

Dat de mens een naald is zoekend naar een ader

Zoekend naar de kiespijn van zijn ver verleden.

Junkieverdriet, bass-toon van deze tijd

Waar de verschopte verschaalt in een dode hoek

Van het denkperspectief, in de paranoia

Van de kleine penis en de schizofrenie van schaamte.

In deze wereld mijn waansisteem werd liefde

Een misdrijf in het duister en reizen kruipen

Uit de schaduw der ouders naar de schaduw van de dood.

Verdrinken tijdens de armslag naar meer.

Licht van alle licht, licht

Dat niet dooft met de dagen en mijn geheugen

Voortdurend doorschijnt, licht licht

Dat niet zinkt in de stof het woord

Dat muis is knagend binnen klein bestek,

Licht dat bomen doorruist en water, licht

Dat leeft op de vloedlijn bij springtij,

Tussen afkick en hit, wit licht, witte hitte.

In het gedicht

De wanden zijn wit en de psychiaters

verdacht vriendelijk. Er is hoop

op genezing, maar ik heb nog niemand

zien weggaan, of hij kwam terug.

Dagen dat ik op weg naar mijn eigen kamer

verdwaal wisselen zich met dagen

waarop ik de wereld doorschouw als kristal.

Soms word ik krijsend wakker.

Soms word ik afgevoerd en verdoofd,

soms vastgebonden.

Er zijn momenten waarop ik eeuwenlang

mijmerend volmaakt gelukkig ben:

wanneer ik dan mijn handen op de aarde leg

zijn het kleine handen.

Jotie 'tHooft was een Vlaams dichter en schrijver, die geboren werd op 9 mei 1956 te Oudenaarde. Jotie was enig kind en was een enorm taalvaardig, intelligent kind. Het was echter opmerkelijk dat zijn prille jeugd al bestond uit somberheid (vooral in zijn boekenkeuze). Ook verzamelde hij doorheen zijn leven schedels en andere dingen die met de dood te maken hadden. Eens hij in de middelbare school terechtkwam, had hij enorm veel aanpassingsmoeilijkheden, waar zijn opstandig gedrag de basis van was. Hij zocht toevlucht in de poëzie, literatuur, muziek (vooral muziek als Joy Division) en drugs. Hij experimenteerde met veel verschillende soorten drugs, wat voor een verslaving zorgde vanaf zijn veertiende. Zijn eerste zelfmoordpoging volgde rond zijn achttiende levensjaar, door een overdosis slaappillen. Deze mislukte en hij vertrok voor zeven weken naar een verbeteringsgesticht. Daarna ging hij in Gent wonen, waar hij zich verdiepte in magie en het occulte. Daar leerde hij ook Ingrid Weverbergh kennen, waarmee hij in 1975 trouwde. Desondanks de liefde, kampt hij nog steeds met drugsproblemen en is nog steeds heel depressief. Zijn drugsgebruikt neemt toe en hij onderneemt een tweede zelfmoordpoging, ook deze mislukte.
Uiteindelijk vertrekt hij samen met zijn vrouw Ingrid naar Brussel, waar ze leven in een volledig zwart geschilderd appartement. Door de drugs wordt Jotie agressief en Ingrid verlaat hem. Daardoor onderneemt hij zijn laatste zelfmoordpoging in 1977. Hij nam een overdosis cocaïne in een kamer in Brugge, waardoor hij op 21-jarige leeftijd overleed. Op de muur stonden afscheidswoorden voor Ingrid ("Dag kleine meid! Veel geluk!") en er werd een brief achtergelaten aan de vader van Ingrid, Julien, waarin Jotie de toestemming geeft om zijn laatste gedichten te publiceren die in zijn huis lagen. Het is geweten dat het nummer dat afspeelde tijdens zijn geslaagde zelfmoordpoging, The End - The Doors was. Het nummer gaat over drugs, liefde en de dood - de dingen waaruit het leven van Jotie bestond.

Nieuwsarchief
Be the Best 2023 \| Aankondiging	01-12-2023 00:00
Look Appreciation	08-11-2023 18:25
Creepy Pasta	16-10-2023 00:00
Unmasking the Evil	05-10-2023 19:00
Hoe bouwen we VP weer op?	12-04-2023 00:00
nog een poging voor Studs LI en m'n afscheidsartikel	06-03-2023 17:27
Be Our Guest	27-02-2023 00:00
Artificial Intelligence	23-02-2023 00:00
Files \|\| Emily VanCamp	16-02-2023 00:00
Serie: The Recruit	07-02-2023 00:00
Nieuwsoverzicht 05-02-2023	05-02-2023 00:00
Nepo baby	04-02-2023 00:00
Files ~ Ian Bohen	02-02-2023 00:00
Nieuwsoverzicht 22-01-2023	22-01-2023 00:00
Files~Jenna Ortega	19-01-2023 00:00
The Good Nurse	14-01-2023 00:00
Nieuwsoverzicht 8 januari	08-01-2023 00:00
Files // Tiera Skovbye	05-01-2023 00:00
Be the Best 2022 \| Uitslag	01-01-2023 00:00
The Sandman	30-12-2022 00:00
Kersttradities rond de wereld	26-12-2022 00:00
Nieuwsoverzicht 25-12-2022	25-12-2022 00:00
Kerstfilms	22-12-2022 00:00
Erebus, vulkaan op Antarctica	19-12-2022 00:00
Nieuwsoverzicht 18-12-2022	18-12-2022 13:32

Vorige | Pagina: | Volgende

Reactie plaatsen