Voor de eerste reis van de Titanic hadden ongeveer 1300 mensen een ticket geboekt. Dit was maar de helft van het aantal beschikbare plaatsen op het schip. Buiten de passagiers zaten er natuurlijk ook nog 900 bemanningsleden aan boord. Het motto van de Titanic was dat hij “onzinkbaar” was. Nu de grote vraag: Wat is er fout gegaan in de nacht van 14 april?

Vlak voor 12 uur was er een noodkreet te horen vanuit het kraaiennest. De bel, die aangaf dat het belangrijk was, luidde drie keer. Er werd geroepen dat er recht voor de Titanic een ijsberg lag, maar helaas was het op dat moment al te laat doordat het schip teveel snelheid had en met geen enkele mogelijkheid meer kon uitwijken. Met een hoge snelheid raakte de Titanic de ijsberg. Het was raar dat er geen verrekijkers op het schip te bekennen waren, want als deze er wel waren hadden ze ver van te voren de ijsbergen al kunnen zien. In de stuurhut werd door andere schepen via signalen al gecommuniceerd dat er veel ijsbergen in het water dreven, maar deze waarschuwingen werden genegeerd.

De Titanic was zo ontworpen dat hij zou kunnen blijven drijven met vier volgelopen compartimenten, maar helaas werden dat er al gauw zes. Doordat het water ook de luchtschachten en laadluiken in liep, werd het schip als maar zwaarder. Toen er geconcludeerd werd dat het schip zou gaan zinken werd de evacuatie ingezet. Veel passagiers van de tweede en derde klas wisten niet wat er aan de hand was en lagen te slapen. Terwijl de passagiers uit de eerste klas als eerste werden geëvacueerd. Helaas werden niet alle 1178 beschikbare plaatsen in de sloepen benut, want totaal werden er maar 823 passagiers van het schip gehaald. Als het schip helemaal volgeboekt was waren er absoluut te weinig reddingssloepen geweest. In het ontwerp van de Titanic waren minder reddingssloepen toegevoegd omdat het niet mooi oogde op het schip.

In 2 uur en 42 minuten was het schip verdwenen op de bodem van de oceaan.

Jarenlang waren mensen op zoek naar het wrak van de Titanic. Pas in de zomer van 1985 werd het wrak 73 jaar na de ramp ontdekt. Nadat het schip ontdekt werd, volgde er veel onderzoeken waarom het nou in tweeën was gebroken. Onderzoekers hebben hetzelfde type staal getest als dat van de Titanic. Nadat het staal vier dagen in ijskoud water heeft gelegen probeerde de onderzoekers het staal te buigen. Het resultaat daarvan was dat het brak en kwam dus overeen met de situatie van de Titanic. Het ijzer was bros geworden en omdat de Titanic heel erg zwaar werd door het water, brak hij.

De grote scheepsdelen liggen verspreid op de zeebodem. De boeg is goed gespaard gebleven in vergelijking met het achterschip. Tijdens het snelle zinken is deze hard terecht gekomen op de zeebodem en daardoor ook zwaar beschadigd. In het schip zelf zijn nog veel spullen intact gebleven. Hierbij kun je denken aan kroonluchters, borden, spiegels en nog veel meer. Dit was natuurlijk een echte verrassing voor de onderzoekers die het schip voor het eerst van binnen zagen.

Het is over een paar dagen 105 jaar geleden dat de Titanic zonk. Nog steeds worden er veel onderzoeken gedaan naar de Titanic, maar er zijn nog vele vraagtekens.