Piramide 1, Cheops (rechts):
Cheops (ook wel Khufu genoemd) was de grootste farao in de vierde dynastie, hij was de tweede farao en regeerde 35 jaar. Hij kreeg al gauw bijnamen zoals "de gouden farao" en "hij die vijanden onderwerpt".
Cheops heeft opdracht gegeven tot de bouw van de grootste van de drie piramiden.
Van deze piramide is bekend dat:

- De bouw ongeveer 20 jaar geduurd heeft.
- Er ongeveer 100.000 man, waarschijnlijk gehuurde arbeidskrachten en geen slaven, aan deze piramide hebben gewerkt.
- De piramide 230,4 meter breed is en 146,6
meter hoog.
- Er ruim 2.500.000 kalkstenen blokken van elk circa 2.300 kg zijn gebruikt.
- Het gewicht van deze piramide ruim 6.300.000.000 kg is.
- De top waarschijnlijk een bedekking had van goud.

Piramide 2, Chephren (midden):
Chephren was de zoon van Cheops, dus hij was de derde farao in de vierde dynastie. Hij gaf opdracht tot het bouwen van de middelste piramide. Dat deze groter lijkt dan die van zijn vader komt omdat hij op een kunstmatig plateau is gebouwd.
Verder weten we van deze piramide:

- Dat hij 215,2 meter breed is en 143,5 meter
hoog is.
- Deze piramide heeft tot 1853 voor een groot deel begraven gelegen onder woestijnzand.
- De zwaarst gebruikte steen van deze piramide 163.000 kg weegt.
- Dat de bewaarde top van kalksteen is.
- Het grootste deel van de buitenlaag van kalksteen is hergebruikt door Sultan Saladin van Caïro voor de bouw van zijn Citadel.

Piramide 3, Mykerinos (links):
Mykerinos, de zoon van Chephren, kleinzoon van Cheops, regeerde als vierde farao in de vierde dynastie. Hij heeft opdracht gegeven tot het bouwen van de derde en kleinste piramide.
Over deze piramide is niet veel bekend maar wel:

- Dat deze piramide onder andere een grafkamer bevat.
- Dat de piramide 105 meter breed en 65,5 meter hoog is.
- Dat de hij oorspronkelijk 66,5 meter hoog was en inmiddels 4 meter lager geworden is.
- Dat de piramide beschadigd is door een kalief uit de 16e eeuw, die vond dat de piramides gesloopt moesten worden.

Er worden door de huidige wetenschappers en onderzoekers nog steeds vragen gesteld of de piramiden gebouwd zijn op een precieze plek en in een precieze stand, dit in verband met de stand van het sterrenstelsel. Het is bekend dat de Egyptenaren uit vroeger tijden heel erg nauw verbonden waren met de sterren. De gaten in de piramiden zijn nog steeds onopgeloste raadsels.

Dat het bouwen van de tempel een enorme onderneming was, blijkt wel uit het verhaal dat Chersiphron, de architect van de eerste tempel, overwoog om zelfmoord te plegen toen hij niet wist hoe hij de grote latei boven de ingang op zijn plaats moest krijgen. Rond 515 voor Christus gebruikten de Grieken al kranen maar de stukken van de tempel waren veel te groot. Het omhoog takelen van de stenen was niet het enige probleem: Chersiphron moest er ook voor zorgen dat de architraven precies op hun plaats kwamen te liggen. Hij bouwde hiervoor een helling van zandzakken die net iets hoger was dan de plaats waar de stenen moesten worden neergezet. Was de steen eenmaal naar boven gesleept, dan werden de zandzakken onderaan geleegd, zodat de helling een klein stukje zakte en de steen precies op de juiste plaats kon worden gezet.

Het marmer werd uit groeven gehaald die slechts 11 km verderop lagen, maar de massieve blokken wogen 40 ton, waardoor ook deze afstand een uitdaging vormde. Karren konden het gewicht van de marmeren stenen onmogelijk dragen, maar Chersiphron bedacht ook hierop een ingenieuze oplossing: de delen van de zuilen werden met draaipennen in een houten raamwerk vastgezet, dat door ossen werd voortgetrokken. Metagenes, de zoon van Chersiphron, paste dit ontwerp dusdanig aan dat ook de rechthoekige architraven konden worden vervoerd. De uiteinden van elke architraaf werden vastgezet in een enorm houten wiel.

Amytes kreeg naar verloop van tijd heimwee naar de groene bergen uit haar geboorteland. Om deze speciale reden liet Nebukadnezzar tuinen aanleggen in de hoop dat ze zich hier beter door ging voelen en haar heimwee afnam. Het bouwwerk bestond bijna volledig uit baksteen wat bekleed was met een zeer kostbaar gehouwen steen. De terrassen waren waterdicht bekleed met bitumen (plastisch en organisch materiaal, ook te vinden in dakbedekking) en lood.  Er werden grote bomen gepland in de vrije aarde in combinatie met varens en klimplanten. De fonteinen die er tevens ook te vinden zijn waren aangelegd in de vlechtbogen. Aan de weerzijden van de trap die naar het bovenste terras ging stonden twee gevleugelde leeuwen met gebaarde en gehoornde mannenhoofden.Deze werden door de Assyriërs bestempeld als teken om kwade geesten te verjagen. Er was voor deze tuinen heel veel water nodig en dit werd door middel van eindeloze kettingen met emmers in beweging gehouden door slaven. Het water in het reservoir werd uit de Eufraat gehaald.

Door al deze aspecten worden de hangende tuinen van Babylon als een wereldwonder beschouwd dat in tegenstelling tot andere wereldwonderen niet voor een heerser is gemaakt maar voor een geliefde.

Er is echter nooit enig spoor van de Babylonische tuinen teruggevonden. Ook in de spijkerschriften wordt geen melding van de tuinen gemaakt. In latere Griekse schriften wordt wel over de tuinen gesproken. Ze zouden 150 bij 150 meter groot zijn geweest, met muren van circa 25 meter hoog, net als de stadsmuur.
Ontdekkingsreizigers hebben in het hoge Zomerpaleis gezocht naar de tuinen, het paleis had vele putten, maar was helaas te klein voor bomen en de genoemde terrassen.
Het Noord- en het Zuidpaleis, gelegen aan de Eufraat daarentegen, waren omringd door massieve constructies. Dit kan erop wijzen dat hier de in lagen aangelegde tuin echt heeft gelegen.

Het beeld van Zeus werd gebouwd in de Dorische tempel van Olympia en had een hoogte van 12 meter. Hij is ongeveer 433 voor Christus gebouwd door de beeldhouwer Phidias uit Athene. Het beeld werd gemaakt van hout en bekleed met goud en ivoor. Het beeld stond op een marmeren voetstuk van 1 meter hoog.

Uit oude schriften is gebleken dat ivoor zacht gemaakt kon worden voordat ze het bewerkte. Hiervoor gebruikten ze vuur, bier of azijn.

Het beeld was als volgt opgebouwd:

- In zijn rechterhand hield Zeus een nike (een overwinningsgodin), die ook van goud en ivoor was gemaakt.
- In zijn linkerhand heeft Zeus een scepter, die zijn status als koning der goden bevestigde. De scepter was versierd met de adelaar.
- Zeus zelf was volledig van ivoor gemaakt.
- Zijn gewaad (bewerkt met gehouwen kleine lelies en dieren) en schoenen waren van goud.
- Zijn hoofd was omringd met een krans van olijftakken.
- Zijn troon was afgewerkt met ebbenhout en ivoor.
- Zijn voet stond op een grote voetenbank met ervoor een zwart marmeren bekken, waarin olijfolie werd opgevangen die over het beeld werd uitgegoten. Om uitdrogen van het ivoor te voorkomen.

Bovenop de bovenste laag bevond zich ook nog een beeld van de zonnegod Helios, die ook bekend is van de Kolossus van Rhodos. Doordat de vuurtoren op een heuvel stond, stak hij nog meer boven de haven uit en had hij een groter bereik. De toren bestond uit wit gesteente, waarschijnlijk kalksteen, dat plaatselijk kon worden gewonnen. De vuurtoren werd gebouwd met als bedoelding de schepen die naar Alexandrië voerden om handel de drijven, veilig de haven binnen te loodsen. Het licht waarop de schepen af moesten komen was een groot vuur, ontstoken in het bovenste gedeelte van de vuurtoren. Het vuur had een bereik van ongeveer 35 km. De vuurtoren heeft vele eeuwen overleefd dankzij de sterke bouw, maar is uiteindelijk toch ingestort. Het is niet precies bekend hoe, maar het is vrijwel zeker dat aardbevingen daar een grote rol in hebben gespeeld.