Letterlijk vertaald is feedback gewoon terugkoppeling, meestal over het gedrag of een prestatie die een ander heeft vertoond of geleverd. Dit was vast wel bekend bij jullie, maar wat mensen niet vaak niet weten, is hoe je nu het best feedback kan geven. Dat ga ik jullie vertellen.

1. Feedup: De feedup is vooral nuttig om te weten of jij en diegene aan wie je feedback geeft op één lijn zitten. Het gaat erom om even te bespreken wat iemand wil bereiken en waar de feedback dus nuttig is. Als je iemand feedback geeft op iets wat voor die persoon niet uitmaakt (spelling bijv.), komt het vaak niet goed over. Als je iemand feedback geeft op de grammatica in een verslag waar hij of zij een goed cijfer voor wil, is het heel fijn.

2. Positieve feedback: Het helpt om eerst iets te zeggen wat er goed is aan het verslag, zodat je niet enkel iemand de grond in boort voor zijn gevoel. Zo begin je in een goede setting.

3. Opbouwende feedback: Ik noem dit expres geen negatieve feedback, want het is echt opbouwend. Het is goed om concreet te verwoorden wat iemand nu doet en hoe dit beter kan.

4. Feedforward: Dit is een afronding met een blik op de toekomst. Waar kan iemand in het algemeen op gaan oefenen? Wat zal hem of haar helpen? 

5. Vragen: Het is altijd goed om als laatst een moment te nemen waarbij de ander kan vragen wat nog onduidelijk is. Zo voorkom je miscommunicatie. 

Het lijstje wat ik links heb gegeven gaat om de meest gegeven soort feedback, namelijk taakfeedback, maar dit is ook van toepassing bij procesfeedback of zelfregulatiefeedback. Zoals je hier al leest zijn er meer soorten feedback en die ga ik je nu uitleggen.

Taakfeedback: Dit is de feedback die het makkelijkst is om goed over te brengen. Hierbij heeft iemand een taak uitgevoerd en ga je daarnaar kijken, bijvoorbeeld het verslag schrijven waar ik het zojuist over had.

Procesfeedback: Hierbij gaat het echt om het proces wat nodig is om de taak uit te voeren. Als de taak het verslag schrijven is, gaat het hierbij bijvoorbeeld om hoe vaak iemand pauze neemt of met welk kopje hij of zij het best kan beginnen. Het is vaak goed om deze feedback te combineren met taakfeedback, omdat hier de oorzaak kan liggen van een verkeerd uitgevoerde taak. Als iemand begint met de conclusie schrijven, is het verslag minder goed in elkaar gezet. Alleen feedback geven op de conclusie zelf is dan niet genoeg voor verbetering in het volgende verslag.

Zelfregulatiefeedback: Dit houdt in dat iemand feedback geeft op de zelfregulatie van een ander, hoe iemand zichzelf beoordeelt. Deze soort feedback wordt het minst gegeven, maar hij draagt bij aan de zelfstandigheid van iemand. Als iemand zichzelf kritischer gaat beoordelen, zal diegene beter zijn best doen. Of als iemand een perfectionist is, is het soms beter om wat minder kritisch te zijn op hemzelf/haarzelf. 

Persoonsfeedback: Dit is helaas een heel veel gegeven soort feedback, maar weinig effectief. Hierbij ga je in op een persoonskenmerk van iemand in plaats van concreet gedrag van iemand. 'Je bent erg slordig, daar moet je wat aan doen' werkt minder goed dan 'misschien moet je nog eens je tekst nalezen, er staan een aantal niet lopende zinnen in.' Daar kan je je wel iets bij voorstellen, hoop ik.