Ik heb hiermee geprobeerd af te beelden hoe mijn enige partially bad trip eruit zag. In plaats van alle kleurrijke plaatjes, kan het immers ook een grauwe belevenis zijn.
We gingen met een vrij hoge dosis truffels op in de schemering in een park lopen. De vriend waarmee ik was ging over zijn nek en toen was ik dus alleen in een omgeving waar ik niets meer duidelijk zag. Ik was er niet zeker van of ik op de schelpen, op het gras of op het asfalt liep en ik zag in iedere boom een eng zwart wezen of een zwarte kat (die kan ik me nog heel levendig herinneren). Gelukkig kon ik in mijn hoofd omschakelen van de eerste persoon die het allemaal heel eng vond naar een meer observerende rol die dacht "dit moet je ook eens ervaren". Daardoor werd het weer steeds interessanter en daarom heb ik het poppetje ook maar half laten huilen.