Tw: Eetstoornis? - Forum - Virtual Popstar

AnoniemAccount
Playback-ster

AnoniemAccount schreef:
Ik ben heel erg bang dat ik een soort eetstoornis aan het ontwikkelen ben.. ik heb al langer problemen met mijn gewicht, heb al vele dingen geprobeerd en ben daardoor denk ik kwijt geraakt hoe je echt goed moet eten. Ik betrap mezelf er nu op dat ik steeds vaker minder ga eten. Vroeger had ik dat een paar dagen, nu blijft het langer aanhouden. Ik zoek dingen over eetstoornissen op, ik kijk naar bepaalde accounts op Instagram, begin op de caloriën te letten, bedenk welke maaltijden ik kan overslaan etcetera.. alleen het erge is dat ik er van geniet? Ik voel me er goed bij? Ineens is de gedachte ook weer helemaal weg en ben ik mezelf, mezelf die heel goed weet dat het slecht is, maar ik heb door dat de gedachtes langer blijven, en ik ben bang dat ik mezelf er misschien in ga verliezen. Aan de ene kant wil ik er dus ook graag over praten, maar die andere kant van mij wil het niet omdat ik me er juist ook weer zo goed door voel?

Ik weet het niet, ik moest dit gewoon even kwijt denk ik.. vandaar het anonieme account..

Anoniem
Wereldberoemd

theBlondeSalad schreef:
oke ga met iemand praten, professioneel

je zit nu nog in een fase waarin het REDELIJK onschuldig is, maar dat kan echt enorm snel escaleren en voordat je het weet zit je er zover in, dat je er niet meer uit komt & het je de rest van je leven gaat beïnvloeden

Stud
Internationale ster

Stud schreef:
Ik zou echt toch proberen hulp te halen! Hoe verder je erin komt, hoe moeilijker het word voor hulp, asjeblieft doe er iets aan voor jezelf! Je bent het waard en beter dan dat! Wees sterk en pak je probleem aan.

AnoniemAccount
Playback-ster

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:
oke ga met iemand praten, professioneel

je zit nu nog in een fase waarin het REDELIJK onschuldig is, maar dat kan echt enorm snel escaleren en voordat je het weet zit je er zover in, dat je er niet meer uit komt & het je de rest van je leven gaat beïnvloeden

Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

Anoniem
Wereldberoemd

theBlondeSalad schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:
oke ga met iemand praten, professioneel

je zit nu nog in een fase waarin het REDELIJK onschuldig is, maar dat kan echt enorm snel escaleren en voordat je het weet zit je er zover in, dat je er niet meer uit komt & het je de rest van je leven gaat beïnvloeden

Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

Ik denk dat de eerste stap al gezet is doordat je dit hebt aangemaakt?
Als je het lastig vindt om met je ouders te praten hierover, is het misschien makkelijker om een brief te schrijven en die aan ze te geven

Kittenpainfull
Wereldberoemd

Kittenpainfull schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:
oke ga met iemand praten, professioneel

je zit nu nog in een fase waarin het REDELIJK onschuldig is, maar dat kan echt enorm snel escaleren en voordat je het weet zit je er zover in, dat je er niet meer uit komt & het je de rest van je leven gaat beïnvloeden

Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

dat fijne gevoel kan heel snel slecht worden. dat fijne gevoel zorgt ervoor dat je een soort 'slaaf' word aan het hele gebeuren en dat is het laatste wat je wil! het kan zorgen voor allerlei nare gevolgen zowel mentaal als lichamelijk, het kan allemaal heel schadelijk zijn en ik raad je echt aan om er met iemand erover te hebben zodat het niet escaleert!

Anoniem
Landelijke ster

Nagini schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:
oke ga met iemand praten, professioneel

je zit nu nog in een fase waarin het REDELIJK onschuldig is, maar dat kan echt enorm snel escaleren en voordat je het weet zit je er zover in, dat je er niet meer uit komt & het je de rest van je leven gaat beïnvloeden

Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

Vertel dit dan aan een professioneel iemand, ze judgen je niet, ze willen je alleen maar helpen. Misschien dat ze een oplossing weten.

Stud
Internationale ster

Stud schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:
oke ga met iemand praten, professioneel

je zit nu nog in een fase waarin het REDELIJK onschuldig is, maar dat kan echt enorm snel escaleren en voordat je het weet zit je er zover in, dat je er niet meer uit komt & het je de rest van je leven gaat beïnvloeden

Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

in ruil voor dat fijne gevoel wat je nu hebt, word dadelijk een ramp, je moet er iets aan doen en dan krijg je een ander fijn gevoel: trots!! Laat je niet verleiden door een tijdelijk gevoel

AnoniemAccount
Playback-ster

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:
oke ga met iemand praten, professioneel

je zit nu nog in een fase waarin het REDELIJK onschuldig is, maar dat kan echt enorm snel escaleren en voordat je het weet zit je er zover in, dat je er niet meer uit komt & het je de rest van je leven gaat beïnvloeden

Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

Ik denk dat de eerste stap al gezet is doordat je dit hebt aangemaakt?
Als je het lastig vindt om met je ouders te praten hierover, is het misschien makkelijker om een brief te schrijven en die aan ze te geven

Vannacht dacht ik er inderdaad aan om het te vertellen, dat is een soort helder moment of zo, maar zodra ik wakkeer word vind ik het onzin om te vertellen.. misschien moet ik het voor het slapen eens opschrijven en dan kijken wanneer ik het geef.. denk dat praten namelijk niet gaat lukken..

Anoniem
Landelijke ster

Nagini schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:

AnoniemAccount schreef:
Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

Ik denk dat de eerste stap al gezet is doordat je dit hebt aangemaakt?
Als je het lastig vindt om met je ouders te praten hierover, is het misschien makkelijker om een brief te schrijven en die aan ze te geven

Vannacht dacht ik er inderdaad aan om het te vertellen, dat is een soort helder moment of zo, maar zodra ik wakkeer word vind ik het onzin om te vertellen.. misschien moet ik het voor het slapen eens opschrijven en dan kijken wanneer ik het geef.. denk dat praten namelijk niet gaat lukken..

Doen

Anoniem
Wereldberoemd

theBlondeSalad schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:

AnoniemAccount schreef:
Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

Ik denk dat de eerste stap al gezet is doordat je dit hebt aangemaakt?
Als je het lastig vindt om met je ouders te praten hierover, is het misschien makkelijker om een brief te schrijven en die aan ze te geven

Vannacht dacht ik er inderdaad aan om het te vertellen, dat is een soort helder moment of zo, maar zodra ik wakkeer word vind ik het onzin om te vertellen.. misschien moet ik het voor het slapen eens opschrijven en dan kijken wanneer ik het geef.. denk dat praten namelijk niet gaat lukken..

Ik heb ook met dingen gestruggled & voor mij werkte inderdaad het best om alles van me af te schrijven op een helder moment en dan meteen die brief te geven, hopelijk werkt het voor jou ook! Succes

AnoniemAccount
Playback-ster

AnoniemAccount schreef:

Nagini schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:
oke ga met iemand praten, professioneel

je zit nu nog in een fase waarin het REDELIJK onschuldig is, maar dat kan echt enorm snel escaleren en voordat je het weet zit je er zover in, dat je er niet meer uit komt & het je de rest van je leven gaat beïnvloeden

Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

Vertel dit dan aan een professioneel iemand, ze judgen je niet, ze willen je alleen maar helpen. Misschien dat ze een oplossing weten.

Ik voel me zo dom maar ik wil dat liever niet, ik weet niet waarom.. ugh als ik dit zo schrijf en lees denk ik echt meid waarom doe je zo dom ze hebben gelijk, maar dit kan zo ineens omslaan..

AnoniemAccount
Playback-ster

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:

AnoniemAccount schreef:

theBlondeSalad schreef:
Ik denk dat de eerste stap al gezet is doordat je dit hebt aangemaakt?
Als je het lastig vindt om met je ouders te praten hierover, is het misschien makkelijker om een brief te schrijven en die aan ze te geven

Vannacht dacht ik er inderdaad aan om het te vertellen, dat is een soort helder moment of zo, maar zodra ik wakkeer word vind ik het onzin om te vertellen.. misschien moet ik het voor het slapen eens opschrijven en dan kijken wanneer ik het geef.. denk dat praten namelijk niet gaat lukken..

Ik heb ook met dingen gestruggled & voor mij werkte inderdaad het best om alles van me af te schrijven op een helder moment en dan meteen die brief te geven, hopelijk werkt het voor jou ook! Succes

Heel erg bedankt <3

Piloswine
Wereldberoemd

Piloswine schreef:
Ik voel je heel erg! Dus ik lees even mee

Anoniem
Landelijke ster

Nagini schreef:

AnoniemAccount schreef:

Nagini schreef:

AnoniemAccount schreef:
Ja het probleem is dus dat ik dit super goed weet, maar die andere kant van mij houd me zo erg tegen, en ik weet niet hoe ik die aan de kant moet zetten? Want ik wil dat gevoel niet kwijt, dat rare, fijne gevoel?

Vertel dit dan aan een professioneel iemand, ze judgen je niet, ze willen je alleen maar helpen. Misschien dat ze een oplossing weten.

Ik voel me zo dom maar ik wil dat liever niet, ik weet niet waarom.. ugh als ik dit zo schrijf en lees denk ik echt meid waarom doe je zo dom ze hebben gelijk, maar dit kan zo ineens omslaan..

Je moet niet zo boos zijn op jezelf, stel je voor je bent een vriendin van jou en je komt met dit verhaal bij jou, dan ga je ook niet boos worden op haar toch?

Anoniem
Landelijke ster

Nagini schreef:

AnoniemAccount schreef:

Nagini schreef:
Vertel dit dan aan een professioneel iemand, ze judgen je niet, ze willen je alleen maar helpen. Misschien dat ze een oplossing weten.

Ik voel me zo dom maar ik wil dat liever niet, ik weet niet waarom.. ugh als ik dit zo schrijf en lees denk ik echt meid waarom doe je zo dom ze hebben gelijk, maar dit kan zo ineens omslaan..

Je moet niet zo boos zijn op jezelf, stel je voor je bent een vriendin van jou en je komt met dit verhaal bij jou, dan ga je ook niet boos worden op haar toch?

En als je je niet comfortabel voelt bij professionele hulp kan ik dat heel goed begrijpen, ik heb dat ook. Vertel het dan aan iemand die je vertrouwt door bijv. die brief. Als hun ervan weten kunnen ze je helpen en misschien voel je je dan meer op je gemak met hulp omdat ze achter je staan?