Forum

Mercredi schreef:
Had die puddingbroodjes aan de muur gesmeerd 

Bleach schreef:
wat een reetveters zijn dat zeg hopeloze beesten (dat kan je toch geen mensen noemen!)

ik hoop echt dat je je snel beter voelt want man wat naar.

Daenerys schreef:
Ik zou het bedrijf wel willen opbellen zo gefrustreerd raak ik van je verhaal.

Sylvarium schreef:
Oke luister,

We hebben een traditie bij ons op stage dat als je weg gaat, je wat lekkers mee neemt en wat bubbels. gisteren vroeg ik, is iedereen morgen van de partij? Dus iedereen zo : Ja hoor we hebben de hele dag vrij om hier te zijn! Kom ik vanochtend op het kantoor is iedereen weg, dus ik heb de hele dag gewacht. en niemand kwam verder. dus mijn 15 puddingbroodjes liggen daar nu in de koelkast, en mijn fles wijn ook omdat simpel weg niemand kwam opdagen.

Nu is het zo, normaliter krijgt iedereen een bedankje voor hun stage : 300 euro aan cadeaubonnen. Maar ik heb ze nog een berichtje gestuurd met : 'Hey komen jullie nog naar het kantoor? Ik heb nog wat lekkers ! puddingbroodjes! ' en ik kreeg letterlijk terug : 'Lekker! Maar die hoef ik niet sorry hahaha, Je kan gewoon gaan om 5 uur ! We hebben niks gepland verder en we redden het niet meer. Bedankt voor de tijd!'

dus......... ik heb nu gewoon 1200 uur stage gelopen, en ik krijg gewoon ' oke doei! ' via de app. Ik heb echt het gevoel dat ze überhaupt al van me af wouden. Ze gaven me klusjes die hun niet wouden doen ( hebben ze letterlijk gezegd dat ze hun handen daar niet aan vies wouden maken ) En als ik wat aan het vertellen was tijdens de pauze enzo praten ze door me heen enzo.

Ik heb net echt even zitten huilen uit frustratie en verdriet. Ik doe zo mijn best ? En echt aan alle kanten word ik tegen gehouden en gehaat ofzo voelt het wel (sorry for being dramatic, ik gebruik vp als dagboek remember). Gelukkig was mn scharrel er om me op te vrolijken, hij stuurde zulke lieve dingen naar me en het heeft me écht opgevrolijkt net, maar het voelt zo rot.

Sylvarium schreef:
Oke luister,

We hebben een traditie bij ons op stage dat als je weg gaat, je wat lekkers mee neemt en wat bubbels. gisteren vroeg ik, is iedereen morgen van de partij? Dus iedereen zo : Ja hoor we hebben de hele dag vrij om hier te zijn! Kom ik vanochtend op het kantoor is iedereen weg, dus ik heb de hele dag gewacht. en niemand kwam verder. dus mijn 15 puddingbroodjes liggen daar nu in de koelkast, en mijn fles wijn ook omdat simpel weg niemand kwam opdagen.

Nu is het zo, normaliter krijgt iedereen een bedankje voor hun stage : 300 euro aan cadeaubonnen. Maar ik heb ze nog een berichtje gestuurd met : 'Hey komen jullie nog naar het kantoor? Ik heb nog wat lekkers ! puddingbroodjes! ' en ik kreeg letterlijk terug : 'Lekker! Maar die hoef ik niet sorry hahaha, Je kan gewoon gaan om 5 uur ! We hebben niks gepland verder en we redden het niet meer. Bedankt voor de tijd!'

dus......... ik heb nu gewoon 1200 uur stage gelopen, en ik krijg gewoon ' oke doei! ' via de app. Ik heb echt het gevoel dat ze überhaupt al van me af wouden. Ze gaven me klusjes die hun niet wouden doen ( hebben ze letterlijk gezegd dat ze hun handen daar niet aan vies wouden maken ) En als ik wat aan het vertellen was tijdens de pauze enzo praten ze door me heen enzo.

Ik heb net echt even zitten huilen uit frustratie en verdriet. Ik doe zo mijn best ? En echt aan alle kanten word ik tegen gehouden en gehaat ofzo voelt het wel (sorry for being dramatic, ik gebruik vp als dagboek remember). Gelukkig was mn scharrel er om me op te vrolijken, hij stuurde zulke lieve dingen naar me en het heeft me écht opgevrolijkt net, maar het voelt zo rot.