Nu wordt het nog beter.. - Forum

Tim
Wereldberoemd

Tim schreef:

Phobias schreef:

Tim schreef:

Phobias schreef:
Ik woon gewoon thuis. Nu dus met mama en mijn broertje, want papa is even een maand of 2 bij een vriend gaan intrekken tot hij een huurappartement heeft gevonden. Vorige week ben ik 1 nacht bij m'n vriend gaan slapen en 2 nachten op de kamer van een vriendin van mij. Ik heb geen eigen plaatsje en ook geen plek waar ik echt rust heb. Of ja, die drie dagen weg van huis hebben me heel goed gedaan, toen was ik gelukkig maar sinds ik thuis ben is het weer om zeep en zit ik weer in de stress.

Kan je misschien vragen of je langer mag blijven slapen bij je vriend of vriendin? Sinds het je best wel goed heeft gedaan. Dat je een soort planner bijhoudt bij wie je ff kan slapen?

Het is alleen dat het de laatste tijd niet meer zo goed gaat tussen mijn vriend en mij omdat ik dus constant stress heb en regelmatig ruzie met hem maak, terwijl ik weet dat dit ook niet juist is. Toen ik vorige week bij hem was heeft dat me wel echt goed gedaan en was wel alles goed tussen ons trouwens.. En op kamers bij m'n vriendin vind ik wat moeilijk haha. De ruimte is heel beperkt ook..

Je vriend: je kunt misschien vragen of jullie even kunnen afspreken om ergens te zitten om even te praten? Want ik denk dat jullie het allebei wel graag willen goedpraten. Niet alleen om zijn plek, maar gewoon omdat het toch wel je vriend is weetje?

Je vriendin: hmm dat is wel lastig als de ruimte beperkt is, maar als jullie dat beide niet erg vinden, is dat misschien nog beter dan wel ruimte maar een kille sfeer thuis? Het zal vast niet voor HEEL lang zijn, toch?

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:

Tim schreef:

Phobias schreef:

Tim schreef:
Kan je misschien vragen of je langer mag blijven slapen bij je vriend of vriendin? Sinds het je best wel goed heeft gedaan. Dat je een soort planner bijhoudt bij wie je ff kan slapen?

Het is alleen dat het de laatste tijd niet meer zo goed gaat tussen mijn vriend en mij omdat ik dus constant stress heb en regelmatig ruzie met hem maak, terwijl ik weet dat dit ook niet juist is. Toen ik vorige week bij hem was heeft dat me wel echt goed gedaan en was wel alles goed tussen ons trouwens.. En op kamers bij m'n vriendin vind ik wat moeilijk haha. De ruimte is heel beperkt ook..

Je vriend: je kunt misschien vragen of jullie even kunnen afspreken om ergens te zitten om even te praten? Want ik denk dat jullie het allebei wel graag willen goedpraten. Niet alleen om zijn plek, maar gewoon omdat het toch wel je vriend is weetje?

Je vriendin: hmm dat is wel lastig als de ruimte beperkt is, maar als jullie dat beide niet erg vinden, is dat misschien nog beter dan wel ruimte maar een kille sfeer thuis? Het zal vast niet voor HEEL lang zijn, toch?

Ik heb hem gevraagd of ik straks even kan langskomen/of hij hier even wilt langskomen dus ik hoop dat hij het wel toelaat op het moment want als hij boos is heeft hij soms wel z'n tijd nodig. Ik moet het er echt eens over hebben met hem.

Goh, voor die 2 dagen dat ik er was vond ik het prima maar ik heb ook wel gemerkt dat het niet zo makkelijk was. Zij heeft ook een totaal ander ritme dan dat ik heb bv :/

Tim
Wereldberoemd

Tim schreef:

Phobias schreef:

Tim schreef:

Phobias schreef:
Het is alleen dat het de laatste tijd niet meer zo goed gaat tussen mijn vriend en mij omdat ik dus constant stress heb en regelmatig ruzie met hem maak, terwijl ik weet dat dit ook niet juist is. Toen ik vorige week bij hem was heeft dat me wel echt goed gedaan en was wel alles goed tussen ons trouwens.. En op kamers bij m'n vriendin vind ik wat moeilijk haha. De ruimte is heel beperkt ook..

Je vriend: je kunt misschien vragen of jullie even kunnen afspreken om ergens te zitten om even te praten? Want ik denk dat jullie het allebei wel graag willen goedpraten. Niet alleen om zijn plek, maar gewoon omdat het toch wel je vriend is weetje?

Je vriendin: hmm dat is wel lastig als de ruimte beperkt is, maar als jullie dat beide niet erg vinden, is dat misschien nog beter dan wel ruimte maar een kille sfeer thuis? Het zal vast niet voor HEEL lang zijn, toch?

Ik heb hem gevraagd of ik straks even kan langskomen/of hij hier even wilt langskomen dus ik hoop dat hij het wel toelaat op het moment want als hij boos is heeft hij soms wel z'n tijd nodig. Ik moet het er echt eens over hebben met hem.

Goh, voor die 2 dagen dat ik er was vond ik het prima maar ik heb ook wel gemerkt dat het niet zo makkelijk was. Zij heeft ook een totaal ander ritme dan dat ik heb bv :/

Ja snap ik, ik hoop dat het lukt!

Dan is het idd niet te doen, jammer!

Wishbone
Wereldberoemd

Wishbone schreef:
Het is niet oke dat je moeder dit zo bij jou neerlegt

Ik weet dat Villa Pinedo een open brief heeft online die dit soort dingen benoemd/aankaart
Misschien kan je zoiets aan je ma geven of zelf zoiets schrijven, want ik weet niet of ze realiseert dat dit een van de slechtste dingen is die je als ouder kan doen in een scheiding

En misschien als je het zelf fijn vindt, kan je contact leggen met zo'n buddy via Villa Pinedo. Dat is t/m 23 jaar en die kunnen je eventueel advies geven en hebben zelf gescheiden ouders en soortgelijke situaties meegemaakt.

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:
Oh het is alleen maar erger geworden sad

Ik hoop dat je vriend straks nog wel even wilt afspreken want zoiets moet echt even uitgepraat worden. Door je stress heb je soms van die rare uitbarstingen en dat is altijd bij de mensen waar je je het veiligste bij voelt en het meeste van houdt en die het dus echt niet verdienen. (Ik zei dit tegen mijn vriend en 2 dagen later zei hij "oke ik zal je vergeven en het als een compliment zien", wie weet reageert jouw vriend ook zo).

Over je moeder, ik wou net zoals Wishbone zoiets opnoemen. Want het is lastig om alles zelf te verwoorden en hopelijk begrijpt je moeder het op die manier.

Over je vader, het is dan tenminste wel fijn dat je een rustplaats hebt en dat je ondanks alles dan toch nog een beetje een band kunt opbouwen.

Over jezelf: bespreek dit allemaal met een dokter of een anderr professional. Dat je alles kunt zeggen om even te ventileren. Misschien ook iets van sport doen om alle boze emoties eruit te slaan/fietsen/rennen/...

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:

pluisje1997 schreef:
Oh het is alleen maar erger geworden

Ik hoop dat je vriend straks nog wel even wilt afspreken want zoiets moet echt even uitgepraat worden. Door je stress heb je soms van die rare uitbarstingen en dat is altijd bij de mensen waar je je het veiligste bij voelt en het meeste van houdt en die het dus echt niet verdienen. (Ik zei dit tegen mijn vriend en 2 dagen later zei hij "oke ik zal je vergeven en het als een compliment zien", wie weet reageert jouw vriend ook zo).

Over je moeder, ik wou net zoals Wishbone zoiets opnoemen. Want het is lastig om alles zelf te verwoorden en hopelijk begrijpt je moeder het op die manier.

Over je vader, het is dan tenminste wel fijn dat je een rustplaats hebt en dat je ondanks alles dan toch nog een beetje een band kunt opbouwen.

Over jezelf: bespreek dit allemaal met een dokter of een anderr professional. Dat je alles kunt zeggen om even te ventileren. Misschien ook iets van sport doen om alle boze emoties eruit te slaan/fietsen/rennen/...

Ik hoop het ook, heb hem eigenlijk echt nodig.. Misschien dat ik een kleinigheidje voor hem meeneem ofzo, ik weet goed genoeg dat ik altijd op hem kan rekenen maar dan krijg ik van die uitbarstingen en eigenlijk doe ik mezelf er ook alleen maar pijn mee want ik weet dat we dan ruzie gaan krijgen en dat wil ik oprecht niet.

Ik denk dat ik ook bij papa ga wonen uiteindelijk want het is op deze manier niet echt doenbaar voor mij.. Of ja, ik vind het echt wel zwaar :/

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:

Phobias schreef:

pluisje1997 schreef:
Oh het is alleen maar erger geworden

Ik hoop dat je vriend straks nog wel even wilt afspreken want zoiets moet echt even uitgepraat worden. Door je stress heb je soms van die rare uitbarstingen en dat is altijd bij de mensen waar je je het veiligste bij voelt en het meeste van houdt en die het dus echt niet verdienen. (Ik zei dit tegen mijn vriend en 2 dagen later zei hij "oke ik zal je vergeven en het als een compliment zien", wie weet reageert jouw vriend ook zo).

Over je moeder, ik wou net zoals Wishbone zoiets opnoemen. Want het is lastig om alles zelf te verwoorden en hopelijk begrijpt je moeder het op die manier.

Over je vader, het is dan tenminste wel fijn dat je een rustplaats hebt en dat je ondanks alles dan toch nog een beetje een band kunt opbouwen.

Over jezelf: bespreek dit allemaal met een dokter of een anderr professional. Dat je alles kunt zeggen om even te ventileren. Misschien ook iets van sport doen om alle boze emoties eruit te slaan/fietsen/rennen/...

Ik hoop het ook, heb hem eigenlijk echt nodig.. Misschien dat ik een kleinigheidje voor hem meeneem ofzo, ik weet goed genoeg dat ik altijd op hem kan rekenen maar dan krijg ik van die uitbarstingen en eigenlijk doe ik mezelf er ook alleen maar pijn mee want ik weet dat we dan ruzie gaan krijgen en dat wil ik oprecht niet.

Ik denk dat ik ook bij papa ga wonen uiteindelijk want het is op deze manier niet echt doenbaar voor mij.. Of ja, ik vind het echt wel zwaar :/

Ja neem iets lekker mee, dat kan nooit kwaad! Hij zal je sowieso wel vergeven, hij weet wat de situatie is en dat het allemaal te veel is. Dus probeer je daar al wat minder druk om te maken (ja, dat is heel moeilijk maar elk procentje dat je je minder druk maakt is al fijner voor jezelf)

Dat begrijp ik, al zal je moeder uiteindelijk ook nog wel bij draaien. Maar voor nu sta jij op de 1e plek en moet je kiezen wat het beste voor jou is. Al heb je toch wel geluk dat je papa nog steeds zoveel voor je wilt doen terwijl jullie band niet zo goed is. Dus het komt sowieso goed met je! (Ik probeer het positieve wat naar voor te schuiven om je een beetje op te vrolijken)

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:

pluisje1997 schreef:

Phobias schreef:

pluisje1997 schreef:
Oh het is alleen maar erger geworden

Ik hoop dat je vriend straks nog wel even wilt afspreken want zoiets moet echt even uitgepraat worden. Door je stress heb je soms van die rare uitbarstingen en dat is altijd bij de mensen waar je je het veiligste bij voelt en het meeste van houdt en die het dus echt niet verdienen. (Ik zei dit tegen mijn vriend en 2 dagen later zei hij "oke ik zal je vergeven en het als een compliment zien", wie weet reageert jouw vriend ook zo).

Over je moeder, ik wou net zoals Wishbone zoiets opnoemen. Want het is lastig om alles zelf te verwoorden en hopelijk begrijpt je moeder het op die manier.

Over je vader, het is dan tenminste wel fijn dat je een rustplaats hebt en dat je ondanks alles dan toch nog een beetje een band kunt opbouwen.

Over jezelf: bespreek dit allemaal met een dokter of een anderr professional. Dat je alles kunt zeggen om even te ventileren. Misschien ook iets van sport doen om alle boze emoties eruit te slaan/fietsen/rennen/...

Ik hoop het ook, heb hem eigenlijk echt nodig.. Misschien dat ik een kleinigheidje voor hem meeneem ofzo, ik weet goed genoeg dat ik altijd op hem kan rekenen maar dan krijg ik van die uitbarstingen en eigenlijk doe ik mezelf er ook alleen maar pijn mee want ik weet dat we dan ruzie gaan krijgen en dat wil ik oprecht niet.

Ik denk dat ik ook bij papa ga wonen uiteindelijk want het is op deze manier niet echt doenbaar voor mij.. Of ja, ik vind het echt wel zwaar :/

Ja neem iets lekker mee, dat kan nooit kwaad! Hij zal je sowieso wel vergeven, hij weet wat de situatie is en dat het allemaal te veel is. Dus probeer je daar al wat minder druk om te maken (ja, dat is heel moeilijk maar elk procentje dat je je minder druk maakt is al fijner voor jezelf)

Dat begrijp ik, al zal je moeder uiteindelijk ook nog wel bij draaien. Maar voor nu sta jij op de 1e plek en moet je kiezen wat het beste voor jou is. Al heb je toch wel geluk dat je papa nog steeds zoveel voor je wilt doen terwijl jullie band niet zo goed is. Dus het komt sowieso goed met je! (Ik probeer het positieve wat naar voor te schuiven om je een beetje op te vrolijken)

Ik ga onderweg ook snel iets uithalen wat hij graag heeft denk ik haha. Ik hoop het echt, want ik wil hem niet ook nog eens kwijt bovenop deze hele situatie, dan ontploft het volgens mij wel echt :/ Hij heeft me laten weten dat het wel past. Ik rij straks even naar hem, al is het maar een uurtje.. Heb hem gezegd dat een uurtje eigenlijk ook al oké is en dat vond hij goed. Hij had onverwachts ook nog veel werk voor school gekregen.

Hopelijk wel maar voor nu is het wel echt eventjes moeilijk allemaal om eerlijk te zijn.

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:

Phobias schreef:

pluisje1997 schreef:

Phobias schreef:
Ik hoop het ook, heb hem eigenlijk echt nodig.. Misschien dat ik een kleinigheidje voor hem meeneem ofzo, ik weet goed genoeg dat ik altijd op hem kan rekenen maar dan krijg ik van die uitbarstingen en eigenlijk doe ik mezelf er ook alleen maar pijn mee want ik weet dat we dan ruzie gaan krijgen en dat wil ik oprecht niet.

Ik denk dat ik ook bij papa ga wonen uiteindelijk want het is op deze manier niet echt doenbaar voor mij.. Of ja, ik vind het echt wel zwaar :/

Ja neem iets lekker mee, dat kan nooit kwaad! Hij zal je sowieso wel vergeven, hij weet wat de situatie is en dat het allemaal te veel is. Dus probeer je daar al wat minder druk om te maken (ja, dat is heel moeilijk maar elk procentje dat je je minder druk maakt is al fijner voor jezelf)

Dat begrijp ik, al zal je moeder uiteindelijk ook nog wel bij draaien. Maar voor nu sta jij op de 1e plek en moet je kiezen wat het beste voor jou is. Al heb je toch wel geluk dat je papa nog steeds zoveel voor je wilt doen terwijl jullie band niet zo goed is. Dus het komt sowieso goed met je! (Ik probeer het positieve wat naar voor te schuiven om je een beetje op te vrolijken)

Ik ga onderweg ook snel iets uithalen wat hij graag heeft denk ik haha. Ik hoop het echt, want ik wil hem niet ook nog eens kwijt bovenop deze hele situatie, dan ontploft het volgens mij wel echt :/ Hij heeft me laten weten dat het wel past. Ik rij straks even naar hem, al is het maar een uurtje.. Heb hem gezegd dat een uurtje eigenlijk ook al oké is en dat vond hij goed. Hij had onverwachts ook nog veel werk voor school gekregen.

Hopelijk wel maar voor nu is het wel echt eventjes moeilijk allemaal om eerlijk te zijn.

@pluisje1997

Gelukkig!!

en een uurtje is meer dan voldoende dus ik ga voor je duimen

Dat is te begrijpen, maar duw jezelf niet op de laatste plaats he.

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:
Ik twijfel wel een beetje om er een punt achter te zetten, we hebben echt te veel ruzie door mijn stress en hij is dan een persoon die gewoon vertrekt en dat doet me echt super veel pijn en dan lig ik wakker en kan ik niet slapen dus ja.. ik weet het eigenlijk echt niet zo goed :/ Wil hem ook niet pijn doen met mijn miserie. We hadden maandagavond ruzie en hij is nog steeds boos en dat kan ik gewoonweg echt niet/vind ik heel moeilijk

Anoniem
Wereldberoemd

PurpleViolet schreef:

Phobias schreef:
Ik twijfel wel een beetje om er een punt achter te zetten, we hebben echt te veel ruzie door mijn stress en hij is dan een persoon die gewoon vertrekt en dat doet me echt super veel pijn en dan lig ik wakker en kan ik niet slapen dus ja.. ik weet het eigenlijk echt niet zo goed :/ Wil hem ook niet pijn doen met mijn miserie. We hadden maandagavond ruzie en hij is nog steeds boos en dat kan ik gewoonweg echt niet/vind ik heel moeilijk

@pluisje1997

Nee nee, ik kan je uit ervaring zeggen dat dat alsnog niet goed eindigt. Dan zijn jullie beiden verdrietig.

Geef je vriend de tijd om zijn boosheid weg te laten gaan, praat er nog gewoon over en geef het vooral nog tijd. Een relatie heb je niet alleen in de goede perioden, maar ook in de slechtere perioden. Als je trouwt is het ook dat je bij elkaar blijft in voor- en tegenspoed en je neemt toch geen relatie met iemand als je er geen toekomst mee ziet?
Dus hij moet zich echt gaan beseffen dat je niets zei om hem echt te raken of wat dan ook, hij kent je ook wel langer dan vandaag.

Ik heb het ook eens uitgemaakt omdat ik me zo slecht voelde doordat ik mijn vriend zoveel pijn deed, maar hij zei dat hij me altijd vergeeft omdat hij weet dat ik maar 5% van de tijd zo ben of zelfs minder en dat ik voor de rest geweldig ben. Ik geloof erin dat jij dat ook bent, dus je vriend moet dat echt gaan inzien.
& heel veel mensen hebben dit probleem, van die woede/boosheid/irritatie/..., dus als hij een ander heeft is het probleem misschien nog steeds niet opgelost. Zeker aangezien hij zo lang boos blijft, we zijn al 2 dagen verder...

& misschien de regel "we gaan niet slapen voordat het probleem opgelost is" toepassen, dat doen mijn vriend en ik ook en dat maakt de relatie zoveel beter (je slaapt dan heel soms wel erg weinig, maar er is dan geen ruzie meer).

Anoniem
Wereldberoemd

theBlondeSalad schreef:

Phobias schreef:
Ik twijfel wel een beetje om er een punt achter te zetten, we hebben echt te veel ruzie door mijn stress en hij is dan een persoon die gewoon vertrekt en dat doet me echt super veel pijn en dan lig ik wakker en kan ik niet slapen dus ja.. ik weet het eigenlijk echt niet zo goed :/ Wil hem ook niet pijn doen met mijn miserie. We hadden maandagavond ruzie en hij is nog steeds boos en dat kan ik gewoonweg echt niet/vind ik heel moeilijk

@pluisje1997

Ik kom er even tussendoor invallen hoor, sorry! Ik zou op dit moment met je vriend nog geen conclusies trekken, je zit in een hele heftige periode lijkt het (wat naar voor je, echt bah!), en staat onder veel druk. Het is natuurlijk hartstikke belangrijk dat je vriend er voor je is in deze tijd, en dat je bij hem terecht kunt ook als je gestresst bent. Maar juist doordat er zoveel heftige dingen spelen kan het ook zijn dat dit nu ook erger lijkt dan het uiteindelijk blijkt te zijn (jij kunt hier het beste over oordelen hoor!), en wellicht krijg je er spijt van. Het is natuuuuurlijk wel heel belangrijk dat je het er over kan hebben met hem, en dat jullie het bijleggen. Eventueel kun je ook zeggen dat je hier mee zit, om hem te laten zien hoe vervelend het ook is voor jou.

Wat je familie betreft, wat een hoop ellende die over je heen gestort wordt gewoon... Echt heel erg vervelend, ik weet niet of je al bij een therapeut/psycholoog loopt, maar misschien kan zo iemand fijn zijn om je ei bij kwijt te kunnen. Zeker in zo'n kwestie als een scheiding, waar iedereen die jou persoonlijk kent er te nauw bij betrokken is, dan kan een extern professioneel iemand heel erg fijn zijn!

Heel erg veel sterkte en succes in ieder geval

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:
Ik ga even op jullie allebei reageren

VOOR ALLEBEI: Hij stuurde net nog dat hij er eigenlijk niet zo veel zin in had maar dat als het echt belangrijk was voor me ik over 15 minuten mag vertrekken maar hij nog altijd niet in een goede mood is.. En helaas heeft hij gisteren ook laten vallen dat hij twijfelt over de feestdagen, of dat allemaal wel een goed idee was en dat doet me echt heel veel pijn..

Ik heb het er gewoon eigenlijk echt moeilijk mee dat hij het niet echt kan laten gaan en boos blijft op me, dat raakt me heel erg. Of ja, hij is niet meer zo boos als maandag maar hij is nog steeds niet goed gezind. Ik twijfel gewoon, niet omdat ik geen toekomst met hem zie maar omdat ik heel veel steun en liefde nodig heb in deze periode en ik maak af en toe wel eens ruzie met hem door deze hele situatie maar het blijft altijd aanslepen en dat weegt heel zwaar op me door..

Ik heb het al geprobeerd, om die regel in te voeren, maar hij vindt ruzie maken dan weggegooide tijd.. Wat ik snap, ik vind het ook absoluut niet leuk maar daardoor lig ik super lang wenend wakker. :/

Ik voel gewoon meer druk door de ruzies die ik met hem heb en het feit dat het telkens blijft aanslepen. Ik wil geen ruzie met hem en ik wil al helemaal niet dat het blijft aanslepen, dat doet me echt erg veel pijn en hij lijkt het niet te zien/niet achter zich te kunnen laten en dat vind ik echt heel moeilijk en stresserend want dan kan hij gewoon echt een ganse dag niet sturen bv.. Hij is er wel voor me maar ik heb er ook regelmatig ruzie mee doordat ik me zo kut voel.

Door die hele hoop ellende heb ik het dus momenteel ook echt heel erg moeilijk en werk ik mijn frustraties uit op mensen die het dichtst bij me staan, waaronder m'n vriend dus. En hoeveel ik ook van hem houd, nu krijg ik wel twijfels omdat ik hem ook niet echt gelukkig maak en alleen stress geef. Bedankt!

Anoniem
Wereldberoemd

theBlondeSalad schreef:
Ik moet zo weg dus ik hou het even kort! Maar inderdaad geen fijne houding van hem ook niet, niet dat je situatie een excuus moet zijn maar er mag natuurlijk wel wat begrip zijn voor jou en je situatie vanuit hem. Ik zou zelf jezelf als uitgang nemen, wat vind jij fijn? En niet of je hem wel of niet gelukkig maakt, hoewel je daar deels natuurlijk bij betrokken bent, maar het is niet helemaal jouw verantwoordelijkheid en jouw beslissing om te maken - niet vanuit zijn perspectief zeg maar.

Als in, ik heb ooit een breakup meegemaakt waar iemand zei "dit is voor je eigen bestwil, ik maak je toch niet gelukkig genoeg", en dat vond ik zelf echt een enorme kut reden want ik was het er niet mee eens. Als hij het ook zo ziet dan is dat natuurlijk anders hoor, maar ik zou het in ieder geval wel met hem bespreken

Heel veel succes

Account verwijderd

schreef:
Ik heb even een korte uitleg nodig wat er nu precies met je vriend gaande is tho, want volg het niet helemaal meer!