mijn vriend - Forum - Virtual Popstar

Anoniem
Wereldberoemd

BTS schreef:
Waarom zou jij dat moeten oplossen? Is ie volwassen? Dan kan hij makkelijk zijn eigen keuzes maken en als dit er eentje is so be it.

Het klinkt trouwens ook alsof er wat meer aan de hand is, heeft ie al een afspraak bij de huisarts staan? Zou hem dan eerder daarvoor motiveren

Account verwijderd

schreef:

Jupiler schreef:
Wat een superingewikkelde situatie! Echt naar om dan toch zo die machteloosheid te voelen.
Hoe kut dit ook klinkt, jij kan niet zijn leven volledig regelen of leiden. Hij moet het uiteindelijk zelf doen. Alleen van wat ik nu lees klinkt het echt niet alsof hij op dit moment in staat is om een stage aan te kunnen eerlijk gezegd? Hoe kut dat ook is, hij zou echt in behandeling bij een therapeut moeten eigenlijk, want dit klinkt wel als een serieus probleem

Misschien zeg ik nu iets heel gemeens dus mensen die meer verstand hebben dan ik moeten dit even verbeteren misschien want twijfel hier ook beetje over haha, maar op het moment dat jullie echt even stoppen met zijn shit proberen op te lossen. Dus niet bellen dat hij autopech heeft bijvoorbeeld, krijgt hij dan niet meer de motuvatie om toch hulp te zoeken?

Maar zijn mama in wanhopig aan het worden, zij wil niet dat haar kind in zijn laatste semester nog ervoor zorgt dat hij zijn diploma niet haalt, dus ik versta waarom ze belde. Ik zei het ook 'hij moet het zelf oplossen', maar ze zei dat dit gewoon te belangrijk is en dus heeft ingegrepen, maar het nu gewoon van hem zal moeten komen...

Hij is al ooit naar psycholoog gegaan maar leverde niks op, dus wss is hij daardoor gewoon niet gemotiveerd snap je?

Account verwijderd

schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:
Maar ehm... even een hele stomme vraag:
vindt hij het zelf vervelend dat dit gebeurt? Vindt hij het vervelend dat hij er lastig over praat?

Want als het antwoord daarop 'ja' is, zou hij genoeg motivatie hebben voor een traject toch, om het te leren. Als hij hier onverschillig over is, dan zie ik het somber in

Ja, hij vindt het zelf niet leuk, maar heeft gewoon geen motivatie, is echt super raar???

Eigenlijk zou hij in een periode dat het beter met hem gaat dat traject moeten beginnen, dan heeft hij ook de energie om het te doen. Want diep van binnen ziet hij dus wel het probleem en merkt hij de tegenslag ervan, alleen de energie/motivatie voor alles ontbreekt nu, dus ook voor een heel open gesprek

Ik zou voor nu de stage niet meer 'redden' om het zo maar te zeggen en om hem de tijd te gunnen om mentaal herstel te beginnen. Als hij dan de energie vindt samen kijken wat de mogelijkheden zijn voor therapie en dergelijke

Maar hij was gewoon gelukkig en oké tot gisteren, deze periodes komen plots dus denk niet dat hij kan kiezen wanneer hij zich goed voelt, plots verliest ie zijn motivatie, daardoor doet hij niet wat verwacht wordt van hem, geraakt hij nog dieper en zo zit ie echt in een serieuze dip... Is echt ALTIJD zo. 2 X per jaar ofzo...

Ik heb al zovaak hem laten herstellen, voorgesteld op gesprek te gaan etc, maar zelfs daarvoor is ie niet gemotiveerd, tis echt een super lastige jongen als die in zijn dipje zit.

Als ie zich dan supergoed voelt, zegt ie 'tis niet nodig voel me super gelukkig nu', dusja dit is gewoon een onmogelijke manier, therapie...

Anoniem
YouTube-ster

Brainwashed schreef:

Colluv schreef:

Brainwashed schreef:

Brainwashed schreef:
Oh wat lastig! Kan je wel met hem praten als hij dit soort periodes heeft? Je zou namelijk een soort van schema kunnen maken met hem, kijken waar hij bijv nu nog wel energie en pleZier uithaalt, om hem te stimuleren die activiteiten nog op te pakken.
En misschien is een stage in deze periode dan ook geen goed idee... hoe naar dat ook is. Maar mentale gezondheid is ook wel heel belangrijk en je komt natuurlijk niet binnen een dag of twee uit een depressieve episode..

En ik ben het niet eens met wat hiervoor wel gezegd is, dat je moet gaan twijfelen of je nog wel met hem verder wilt. Tuurlijk je moet altijd nadenken van "zie ik met deze persoon een toekomst voor me", maar jouw vriend heeft waarschijnlijk last van depressies (correct me if i'm wrong) en dat is gewoon een ziekte, waarvoor hij hulp nodig heeft (buiten jou en zijn moeder).
Hoe graag jij en zijn moeder hem ook willen helpen; dat gaat niet. Hij moet hiervoor echt met een psycholoog gaan praten, daar zal hij waarschijnlijk ook een plan vormen over hoe hij merkt dat er weer een depressieve periode aan zit te komen, zodat het niet zoals nu weer wordt.

Maar dat heeft hij al geprobeerd schat, je hebt volledig gelijk in wat je zeg (ik studeer psychologie en herken echt veel symptomen), maar hij is al naar psycholoog gegaan en die is daar gewoon een uur gaan zitten en heeft niks gezegd, hij is niet gelukkig, maar wil ook geen hulp aanvaarden, ook niet van psychologen...

ahhh jij studeert ook psychologie
je had het hiervoor over manisch, maar denk je dat hij echt manisch depressief is? want dan zou hij evt naar een psychiater kunnen gaan, voor medicijnen, stemmingsstabilisators, zodat ie minder schommelt qua stemming?

ik loop stage op een depressie afdeling!! dus zie best wel veel ervan

Anoniem
Minister of Pop

Sas schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:
Ja, hij vindt het zelf niet leuk, maar heeft gewoon geen motivatie, is echt super raar???

Eigenlijk zou hij in een periode dat het beter met hem gaat dat traject moeten beginnen, dan heeft hij ook de energie om het te doen. Want diep van binnen ziet hij dus wel het probleem en merkt hij de tegenslag ervan, alleen de energie/motivatie voor alles ontbreekt nu, dus ook voor een heel open gesprek

Ik zou voor nu de stage niet meer 'redden' om het zo maar te zeggen en om hem de tijd te gunnen om mentaal herstel te beginnen. Als hij dan de energie vindt samen kijken wat de mogelijkheden zijn voor therapie en dergelijke

Maar hij was gewoon gelukkig en oké tot gisteren, deze periodes komen plots dus denk niet dat hij kan kiezen wanneer hij zich goed voelt, plots verliest ie zijn motivatie, daardoor doet hij niet wat verwacht wordt van hem, geraakt hij nog dieper en zo zit ie echt in een serieuze dip... Is echt ALTIJD zo. 2 X per jaar ofzo...

Ik heb al zovaak hem laten herstellen, voorgesteld op gesprek te gaan etc, maar zelfs daarvoor is ie niet gemotiveerd, tis echt een super lastige jongen als die in zijn dipje zit.

Als ie zich dan supergoed voelt, zegt ie 'tis niet nodig voel me super gelukkig nu', dusja dit is gewoon een onmogelijke manier, therapie...

Als hij in het dipje zit is therapie ook bijna niet mogelijk, maar als hij zich goed voelt moet hij juist gaan. Dan kan je kijken wat de trigger is, hoe het komt, hoe hij zich op zo'n moment voelt etc. Dus dat laatste vind ik om eerlijk te zijn echt dom van hem, hij weet toch zelf ook dat het kan omslaan? Dat verwoordde ik miss wel te hard hoor, maar anders is er niets aan te doen, dus hij zal wel moeten voor zichzelf en de mensen om hem heen

Account verwijderd

schreef:

Brainwashed schreef:

Colluv schreef:

Brainwashed schreef:
En ik ben het niet eens met wat hiervoor wel gezegd is, dat je moet gaan twijfelen of je nog wel met hem verder wilt. Tuurlijk je moet altijd nadenken van "zie ik met deze persoon een toekomst voor me", maar jouw vriend heeft waarschijnlijk last van depressies (correct me if i'm wrong) en dat is gewoon een ziekte, waarvoor hij hulp nodig heeft (buiten jou en zijn moeder).
Hoe graag jij en zijn moeder hem ook willen helpen; dat gaat niet. Hij moet hiervoor echt met een psycholoog gaan praten, daar zal hij waarschijnlijk ook een plan vormen over hoe hij merkt dat er weer een depressieve periode aan zit te komen, zodat het niet zoals nu weer wordt.

Maar dat heeft hij al geprobeerd schat, je hebt volledig gelijk in wat je zeg (ik studeer psychologie en herken echt veel symptomen), maar hij is al naar psycholoog gegaan en die is daar gewoon een uur gaan zitten en heeft niks gezegd, hij is niet gelukkig, maar wil ook geen hulp aanvaarden, ook niet van psychologen...

ahhh jij studeert ook psychologie
je had het hiervoor over manisch, maar denk je dat hij echt manisch depressief is? want dan zou hij evt naar een psychiater kunnen gaan, voor medicijnen, stemmingsstabilisators, zodat ie minder schommelt qua stemming?

ik loop stage op een depressie afdeling!! dus zie best wel veel ervan

ja ik bedoelde ook manisch depressief, had het beter voluit geschreven, maar hijzelf denkt ook dat ie dat heeft, dus hij beseft het over zichzelf

hij wil gewoon niet, omdat ie ooit naar een psycholoog is gegaan en gewoon niet kon praten, al probeerde hij, hij zijn geen woord en deze therapie hielp dus niets, dus die is gewoon niet gemotiveerd

Account verwijderd

schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:
Eigenlijk zou hij in een periode dat het beter met hem gaat dat traject moeten beginnen, dan heeft hij ook de energie om het te doen. Want diep van binnen ziet hij dus wel het probleem en merkt hij de tegenslag ervan, alleen de energie/motivatie voor alles ontbreekt nu, dus ook voor een heel open gesprek

Ik zou voor nu de stage niet meer 'redden' om het zo maar te zeggen en om hem de tijd te gunnen om mentaal herstel te beginnen. Als hij dan de energie vindt samen kijken wat de mogelijkheden zijn voor therapie en dergelijke

Maar hij was gewoon gelukkig en oké tot gisteren, deze periodes komen plots dus denk niet dat hij kan kiezen wanneer hij zich goed voelt, plots verliest ie zijn motivatie, daardoor doet hij niet wat verwacht wordt van hem, geraakt hij nog dieper en zo zit ie echt in een serieuze dip... Is echt ALTIJD zo. 2 X per jaar ofzo...

Ik heb al zovaak hem laten herstellen, voorgesteld op gesprek te gaan etc, maar zelfs daarvoor is ie niet gemotiveerd, tis echt een super lastige jongen als die in zijn dipje zit.

Als ie zich dan supergoed voelt, zegt ie 'tis niet nodig voel me super gelukkig nu', dusja dit is gewoon een onmogelijke manier, therapie...

Als hij in het dipje zit is therapie ook bijna niet mogelijk, maar als hij zich goed voelt moet hij juist gaan. Dan kan je kijken wat de trigger is, hoe het komt, hoe hij zich op zo'n moment voelt etc. Dus dat laatste vind ik om eerlijk te zijn echt dom van hem, hij weet toch zelf ook dat het kan omslaan? Dat verwoordde ik miss wel te hard hoor, maar anders is er niets aan te doen, dus hij zal wel moeten voor zichzelf en de mensen om hem heen

Nee, hij zou idd moeten gaan als ie zich goed voelt, maar dan moet je ook wat kunnen praten, en dit kan hij niet, zelf niet als ie zich goed voelt. Dat is gewoon zo'n probleem, dat ie NIET kan pratne, hoe hard je ook probeert of pushed sad

Anoniem
Minister of Pop

Sas schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:
Maar hij was gewoon gelukkig en oké tot gisteren, deze periodes komen plots dus denk niet dat hij kan kiezen wanneer hij zich goed voelt, plots verliest ie zijn motivatie, daardoor doet hij niet wat verwacht wordt van hem, geraakt hij nog dieper en zo zit ie echt in een serieuze dip... Is echt ALTIJD zo. 2 X per jaar ofzo...

Ik heb al zovaak hem laten herstellen, voorgesteld op gesprek te gaan etc, maar zelfs daarvoor is ie niet gemotiveerd, tis echt een super lastige jongen als die in zijn dipje zit.

Als ie zich dan supergoed voelt, zegt ie 'tis niet nodig voel me super gelukkig nu', dusja dit is gewoon een onmogelijke manier, therapie...

Als hij in het dipje zit is therapie ook bijna niet mogelijk, maar als hij zich goed voelt moet hij juist gaan. Dan kan je kijken wat de trigger is, hoe het komt, hoe hij zich op zo'n moment voelt etc. Dus dat laatste vind ik om eerlijk te zijn echt dom van hem, hij weet toch zelf ook dat het kan omslaan? Dat verwoordde ik miss wel te hard hoor, maar anders is er niets aan te doen, dus hij zal wel moeten voor zichzelf en de mensen om hem heen

Nee, hij zou idd moeten gaan als ie zich goed voelt, maar dan moet je ook wat kunnen praten, en dit kan hij niet, zelf niet als ie zich goed voelt. Dat is gewoon zo'n probleem, dat ie NIET kan pratne, hoe hard je ook probeert of pushed

Je hebt daar wel technieken voor. Hij moet het alleen wel proberen...
Kan hij zich uitdrukken met muziek, tekeningen, antwoorden op ja/nee-vragen?

Anoniem
Popster

SalviaDivinorum schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:
Maar hij was gewoon gelukkig en oké tot gisteren, deze periodes komen plots dus denk niet dat hij kan kiezen wanneer hij zich goed voelt, plots verliest ie zijn motivatie, daardoor doet hij niet wat verwacht wordt van hem, geraakt hij nog dieper en zo zit ie echt in een serieuze dip... Is echt ALTIJD zo. 2 X per jaar ofzo...

Ik heb al zovaak hem laten herstellen, voorgesteld op gesprek te gaan etc, maar zelfs daarvoor is ie niet gemotiveerd, tis echt een super lastige jongen als die in zijn dipje zit.

Als ie zich dan supergoed voelt, zegt ie 'tis niet nodig voel me super gelukkig nu', dusja dit is gewoon een onmogelijke manier, therapie...

Als hij in het dipje zit is therapie ook bijna niet mogelijk, maar als hij zich goed voelt moet hij juist gaan. Dan kan je kijken wat de trigger is, hoe het komt, hoe hij zich op zo'n moment voelt etc. Dus dat laatste vind ik om eerlijk te zijn echt dom van hem, hij weet toch zelf ook dat het kan omslaan? Dat verwoordde ik miss wel te hard hoor, maar anders is er niets aan te doen, dus hij zal wel moeten voor zichzelf en de mensen om hem heen

Nee, hij zou idd moeten gaan als ie zich goed voelt, maar dan moet je ook wat kunnen praten, en dit kan hij niet, zelf niet als ie zich goed voelt. Dat is gewoon zo'n probleem, dat ie NIET kan pratne, hoe hard je ook probeert of pushed

en als jij mee gaat (of zijn moeder idk?) naar de psycholoog (misschien de 1e en 2e keer of zo) en samen met hem het gesprek met een psycholoog aangaat? Dat jij uitlegt wat de problemen zijn waar die nu tegen aan loopt? misschien dat dat voor hem de stap een beetje verkleint om naar de psycholoog weer te gaan

Account verwijderd

schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:
Als hij in het dipje zit is therapie ook bijna niet mogelijk, maar als hij zich goed voelt moet hij juist gaan. Dan kan je kijken wat de trigger is, hoe het komt, hoe hij zich op zo'n moment voelt etc. Dus dat laatste vind ik om eerlijk te zijn echt dom van hem, hij weet toch zelf ook dat het kan omslaan? Dat verwoordde ik miss wel te hard hoor, maar anders is er niets aan te doen, dus hij zal wel moeten voor zichzelf en de mensen om hem heen

Nee, hij zou idd moeten gaan als ie zich goed voelt, maar dan moet je ook wat kunnen praten, en dit kan hij niet, zelf niet als ie zich goed voelt. Dat is gewoon zo'n probleem, dat ie NIET kan pratne, hoe hard je ook probeert of pushed

Je hebt daar wel technieken voor. Hij moet het alleen wel proberen...
Kan hij zich uitdrukken met muziek, tekeningen, antwoorden op ja/nee-vragen?

Nope XD ja nee vraag misschien, maar ik kan die niet pushen, hij moet zelf willen praten en dat kan ie gewoon niet, hij zegt tis niet dat ik niet wil ofzo, ik kan het gewoon niet, echt raar idk wat ik hiervan dan moet denken tbh...

Account verwijderd

schreef:

SalviaDivinorum schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:
Als hij in het dipje zit is therapie ook bijna niet mogelijk, maar als hij zich goed voelt moet hij juist gaan. Dan kan je kijken wat de trigger is, hoe het komt, hoe hij zich op zo'n moment voelt etc. Dus dat laatste vind ik om eerlijk te zijn echt dom van hem, hij weet toch zelf ook dat het kan omslaan? Dat verwoordde ik miss wel te hard hoor, maar anders is er niets aan te doen, dus hij zal wel moeten voor zichzelf en de mensen om hem heen

Nee, hij zou idd moeten gaan als ie zich goed voelt, maar dan moet je ook wat kunnen praten, en dit kan hij niet, zelf niet als ie zich goed voelt. Dat is gewoon zo'n probleem, dat ie NIET kan pratne, hoe hard je ook probeert of pushed

en als jij mee gaat (of zijn moeder idk?) naar de psycholoog (misschien de 1e en 2e keer of zo) en samen met hem het gesprek met een psycholoog aangaat? Dat jij uitlegt wat de problemen zijn waar die nu tegen aan loopt? misschien dat dat voor hem de stap een beetje verkleint om naar de psycholoog weer te gaan

Ja zijn moeder sowieso niet, maar ik ben de enige persoon die hij vertrouwt zegt ie of maar iets kwijt bij kan, dus als ie zich beter voelt zal ik eens voorstellen we samen kunnen gaan :/ maar hij moet het ook willen ik kan die niet pushen

Anoniem
Minister of Pop

Sas schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:
Nee, hij zou idd moeten gaan als ie zich goed voelt, maar dan moet je ook wat kunnen praten, en dit kan hij niet, zelf niet als ie zich goed voelt. Dat is gewoon zo'n probleem, dat ie NIET kan pratne, hoe hard je ook probeert of pushed

Je hebt daar wel technieken voor. Hij moet het alleen wel proberen...
Kan hij zich uitdrukken met muziek, tekeningen, antwoorden op ja/nee-vragen?

Nope XD ja nee vraag misschien, maar ik kan die niet pushen, hij moet zelf willen praten en dat kan ie gewoon niet, hij zegt tis niet dat ik niet wil ofzo, ik kan het gewoon niet, echt raar idk wat ik hiervan dan moet denken tbh...

Voelt voor mij een beetje als een smoesje ook eigenlijk... Als hij het echt wil, dan gaat er vanzelf een manier komen met een goede psycholoog. Ik snap dat het moeilijk is om te praten, maar je kan ook niet niks zeggen je hele leven lang. ;s
Lijkt me echt heel vervelend voor jou dat eigenlijk alles wat we verzinnen voor hem toch wordt afgekeurd, voelt een beetje hopeloos op dit moment

Anoniem
YouTube-ster

Brainwashed schreef:

Colluv schreef:

Brainwashed schreef:

Colluv schreef:
Maar dat heeft hij al geprobeerd schat, je hebt volledig gelijk in wat je zeg (ik studeer psychologie en herken echt veel symptomen), maar hij is al naar psycholoog gegaan en die is daar gewoon een uur gaan zitten en heeft niks gezegd, hij is niet gelukkig, maar wil ook geen hulp aanvaarden, ook niet van psychologen...

ahhh jij studeert ook psychologie
je had het hiervoor over manisch, maar denk je dat hij echt manisch depressief is? want dan zou hij evt naar een psychiater kunnen gaan, voor medicijnen, stemmingsstabilisators, zodat ie minder schommelt qua stemming?

ik loop stage op een depressie afdeling!! dus zie best wel veel ervan

ja ik bedoelde ook manisch depressief, had het beter voluit geschreven, maar hijzelf denkt ook dat ie dat heeft, dus hij beseft het over zichzelf

hij wil gewoon niet, omdat ie ooit naar een psycholoog is gegaan en gewoon niet kon praten, al probeerde hij, hij zijn geen woord en deze therapie hielp dus niets, dus die is gewoon niet gemotiveerd

oke ja dit gaat misschien hard klinken, maar hij moet echt met de neus ook op de feiten worden gedrukt. want zeggen dat je niet naar de psycholoog wil omdat je niet kan praten en dat jaren volhouden is natuurlijk gewoon stom... voor hemzelf, want hij komt zo telkens opnieuw weer hierin terecht. en jij ook en zijn familie ook. het is dan júist belangrijk dat hij erover praat want dan kunnen jullie het ook allemaal begrijpen.
ik zou echt tegen hem zeggen hoe dit voor jóú is en evt aangeven (als dat zo is) dat jij dit ook niet keer op keer trekt, als hij jou niet meeneemt in zijn gedachten etc.
het is natuurlijk wel heel kenmerkend voor iemand met een depressie om de hele tijd te zeggen dat je iets niet kan of niet wil, maar dat is juist iets wat je moet doorbreken, want dat zijn belemmerende gedachten die uiteindelijk totaal onwaar zijn.

Account verwijderd

schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:
Je hebt daar wel technieken voor. Hij moet het alleen wel proberen...
Kan hij zich uitdrukken met muziek, tekeningen, antwoorden op ja/nee-vragen?

Nope XD ja nee vraag misschien, maar ik kan die niet pushen, hij moet zelf willen praten en dat kan ie gewoon niet, hij zegt tis niet dat ik niet wil ofzo, ik kan het gewoon niet, echt raar idk wat ik hiervan dan moet denken tbh...

Voelt voor mij een beetje als een smoesje ook eigenlijk... Als hij het echt wil, dan gaat er vanzelf een manier komen met een goede psycholoog. Ik snap dat het moeilijk is om te praten, maar je kan ook niet niks zeggen je hele leven lang. ;s
Lijkt me echt heel vervelend voor jou dat eigenlijk alles wat we verzinnen voor hem toch wordt afgekeurd, voelt een beetje hopeloos op dit moment

Ja het is gewoon ook hopeloos, dat ik het probleem, en idk hoe ik hiermee om kan gaan, want dit zal heel mijn relatie zo zijn, ik zal het altijd mee inzitten

Anoniem
Minister of Pop

Sas schreef:

Colluv schreef:

Sas schreef:

Colluv schreef:
Nope XD ja nee vraag misschien, maar ik kan die niet pushen, hij moet zelf willen praten en dat kan ie gewoon niet, hij zegt tis niet dat ik niet wil ofzo, ik kan het gewoon niet, echt raar idk wat ik hiervan dan moet denken tbh...

Voelt voor mij een beetje als een smoesje ook eigenlijk... Als hij het echt wil, dan gaat er vanzelf een manier komen met een goede psycholoog. Ik snap dat het moeilijk is om te praten, maar je kan ook niet niks zeggen je hele leven lang. ;s
Lijkt me echt heel vervelend voor jou dat eigenlijk alles wat we verzinnen voor hem toch wordt afgekeurd, voelt een beetje hopeloos op dit moment

Ja het is gewoon ook hopeloos, dat ik het probleem, en idk hoe ik hiermee om kan gaan, want dit zal heel mijn relatie zo zijn, ik zal het altijd mee inzitten

Ik zou hem verlaten als hij het niet nogmaals gaat proberen met een psycholoog in een goede periode, want iedereen weet dat hij anders toch weer terugvalt