Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Ik snap niet waarom mensen na een relatie van 2 maanden al een kind samen willen hebben. Er zullen vast wel mensen tussen zitten die ook echt bij elkaar passen en er 100% voor gaan, maar volgens mij eindigt het meestal in dat het kind zijn of haar ouders na een bepaalde periode niet meer samen zijn.
Ik maak dit helaas nu irl mee met iemand die heel heel dicht bij mij staat en zij wilt de baby, maar haar vriend niet. Ik huil er als nog om, ze heeft geen diploma, werk,... en ik zit te denken om zelf te gaan werken zodat ik die baby dan kan onderhouden. Dat kind kan er niks aan doen dat mama zo koppig was, dat kind verdient ook om eens naar de Efteling te kunnen, uitstapjes te maken met school, op vakantie te gaan,... en mijn hart wordt er gewoon door uit elkaar gescheurd
---------------------------------------------------------
Nu even over het zwanger worden,...
Bij mijn ouders was het ook lastig, mijn moeder had een 1 miskraam en na meer dan een jaar proberen lukte het eindelijk. Al was er ook een kans dat ik en mijn moeder het niet overleefden bij de geboorte, maar ik ben er!
Bij anderen duurt het nog langer, zoals bij mijn buurvrouw(5 jaar of zelfs meer), maar zij heeft na alle ellende nu wel een leuk kind
Dus blijf positief, het lukt wel en anders kun je als last resort het ook nog met IVF doen en dan is het alsnog jullie kind! Het is lastig en pijnlijk, maar je bent zoveel blijer en trotser met/op je kind dan je anders zou zijn. Je hebt nu ook nog meer kunnen sparen dus je kunt je kind sowieso al meer bieden dan in 2016.
Het is lastig, maar soms moet je de ook positieve dingen halen uit negatieve gebeurtenissen. Het is pijnlijk om aan te denken, maar misschien helpt het je ook wel om rust te vinden.
Ik maak dit helaas nu irl mee met iemand die heel heel dicht bij mij staat en zij wilt de baby, maar haar vriend niet. Ik huil er als nog om, ze heeft geen diploma, werk,... en ik zit te denken om zelf te gaan werken zodat ik die baby dan kan onderhouden. Dat kind kan er niks aan doen dat mama zo koppig was, dat kind verdient ook om eens naar de Efteling te kunnen, uitstapjes te maken met school, op vakantie te gaan,... en mijn hart wordt er gewoon door uit elkaar gescheurd
---------------------------------------------------------
Nu even over het zwanger worden,...
Bij mijn ouders was het ook lastig, mijn moeder had een 1 miskraam en na meer dan een jaar proberen lukte het eindelijk. Al was er ook een kans dat ik en mijn moeder het niet overleefden bij de geboorte, maar ik ben er!
Bij anderen duurt het nog langer, zoals bij mijn buurvrouw(5 jaar of zelfs meer), maar zij heeft na alle ellende nu wel een leuk kind
Dus blijf positief, het lukt wel en anders kun je als last resort het ook nog met IVF doen en dan is het alsnog jullie kind! Het is lastig en pijnlijk, maar je bent zoveel blijer en trotser met/op je kind dan je anders zou zijn. Je hebt nu ook nog meer kunnen sparen dus je kunt je kind sowieso al meer bieden dan in 2016. Het is lastig, maar soms moet je de ook positieve dingen halen uit negatieve gebeurtenissen. Het is pijnlijk om aan te denken, maar misschien helpt het je ook wel om rust te vinden.
21
Dus blijf positief, het lukt wel en anders kun je als last resort het ook nog met IVF doen en dan is het alsnog jullie kind! Het is lastig en pijnlijk, maar je bent zoveel blijer en trotser met/op je kind dan je anders zou zijn. Je hebt nu ook nog meer kunnen sparen dus je kunt je kind sowieso al meer bieden dan in 2016. 