Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Phobias schreef:
Ik vind het gewoon absoluut niet terecht dat mijn broertje zegt dat ik helemaal niks doe.. Ik rijd hem rond, doe mijn klusjes wel gewoon voor mama thuis is, ga mama af en toe brengen en halen naar en van het werk etc.. Ik voel me inderdaad erg machteloos en eenzaam, in mijn eigen huis. Toen papa thuis was had ik dit minder. Mijn vader is immers strenger, hij zou er allang iets van gezegd hebben en in zijn buurt moet je ook echt niet zulke dingen naar elkaar zitten roepen, maar mama laat dat wel allemaal doen.
Adlisious schreef:
Wat een vreselijke situatie, ik heb het oprecht best met je te doen! tbh weet ik ook niet goed wat ik hier allemaal op moet of kan zeggen. Alleen dat ik het echt naar voor je vind en het ook fijn vind dat je het je vriend kan vertellen! Je vader woont bij een vriend van hem las ik, kun je wel je verhaal bij hem ook kwijt? Of ben je bang dat je hem er tot last mee bent?
Kijk als je het uit jezelf doet is het wel fijn voor de thuis situatie; minder ruzie/spanning. Maar ik begrijp ook heel goed dat dit tegen je gevoel ingaat omdat je dan nogmaar meer het gevoel hebt dat jij dan juist alles doet en dan ook alles voor je broertje doet en hij in luilekker land kan blijven hangen. Ik had precies dezelfde situatie met mijn zus. Alleen begreep mijn vader mijn kant wel maar die was amper thuis door werk. Dus die bemoeide zich er vaak ook niet mee. En jij voelt je nu denk ik, machteloos en eenzaam in je eigen huis?
Ik weet het zelf ook helaas niet, het is gewoon wel zo fijn om het even van me af te kunnen schrijven. Mijn vader woont inderdaad tijdelijk in bij een vriend. Ik kan mijn verhaal wel bij hem kwijt, was eerst aan het denken om even langs papa te rijden vandaag maar op woensdag en vrijdagavond is hij altijd weg dus dat zal niet voor vandaag zijn helaas. Heb al eens wenend aan papa z'n deur gestaan omdat er iets tussen mama en mij was..Phobias schreef:
Daarstraks waren we in de keuken en ik was de gehaktballetjes aan het omdraaien en mama vroeg aan mijn broertje of hij de tafel wou dekken. Dit had hij niet gedaan, dus toen het eten klaar was vroeg ze ''willen jullie de tafel dekken'' en dan zei ik ''Jarne (mijn broertje) moest de tafel toch dekken? Ik ben het eten aan het maken en zal anders zo wel afruimen'' want ja we zijn maar met 3 dus veel werk is het niet en dan met 2 de tafel dekken is wat stom haha. Begint hij te roepen dat ik NOOIT iets doe in huis en altijd in mijn luie reet zit en geen zak doe & nooit iets moet doen en fucking lui ben. Maar, ik studeer wel aan de uni, ben altijd druk bezig voor school, als mama op een papiertje schrijft welke klusjes ik moet doen zijn ze altijd gedaan tegen dat ze weer thuis is terwijl mijn broertje altijd gewoon de hele dag in bed ligt, slaapt tot 12u, zijn klusjes nooit doet tegen dat mama thuis is. En als mama dan thuis komt zegt ze ''MAAR SEG'' al lachend, ja dat gaat ook niet helpen..
Maar dus ik had dit dus allemaal gezegd als tegenargument en dan begon mijn broertje helemaal te flippen en begint hij te roepen dat ik mijn ''bakkes'' moet dichthouden omdat ik toch niks nuttig kan zeggen. Ik zei daarop dat het de waarheid is en dat hij niet moet zeggen dat ik niets doe, ik doe mijn klusjes gewoon als hij nog slaapt. En toen barstte de bom al helemaal.. Ik had er geen zin meer in
Adlisious schreef:
O jezus... ik zou daar ook niet chill mee kunnen leven als ik eerlijk ben.
Je moet wel zijn taxi blijven spelen maar meneer kan niet een gebaar naar jou maken om bijvoorbeeld je glas te vullen zonder dat je erom hoeft te vragen. Best erg eigenlijk.
Focus je voor nu maar even lekker op jezelf! En zoals iedereen hier al zegt, je hoeft geen sorry te zeggen. Dit hier is je uitlaatklep en daar heb je alle recht op om dat te gebruiken. Als je je slecht voelt, zoek dan een fijne plek op. Voor mij was dit altijd mijn kamer. Als je dan commentaar krijgt dat je daar veel bent, so be it. Dan moeten hun maar respect tonen naar jou toe, aangezien jij dat al meer dan genoeg gegeven hebt.
Nee, met zulke opmerkingen kan ik echt niet leven, en dat mama er dan niets van zegt vind ik helemaal niet oké. Ik wil niet met hem over straat lopen want ja, hij moest het maar eens te hard zeggen bij de verkeerde personen en dan moest hem maar iets gebeuren.. Wel ja, niet onder mijn verantwoordelijkheid tbh. Ja en zelfs nog, ik wil het best vragen maar dan is het antwoord gewoon lekker bot ''nee''. Ik heb er ook al over gesproken met m'n vriend en hij zegt ook dat ik het gewoon allemaal niet meer moet doen voor hem.O jezus... ik zou daar ook niet chill mee kunnen leven als ik eerlijk ben.
Je moet wel zijn taxi blijven spelen maar meneer kan niet een gebaar naar jou maken om bijvoorbeeld je glas te vullen zonder dat je erom hoeft te vragen. Best erg eigenlijk.
Focus je voor nu maar even lekker op jezelf! En zoals iedereen hier al zegt, je hoeft geen sorry te zeggen. Dit hier is je uitlaatklep en daar heb je alle recht op om dat te gebruiken. Als je je slecht voelt, zoek dan een fijne plek op. Voor mij was dit altijd mijn kamer. Als je dan commentaar krijgt dat je daar veel bent, so be it. Dan moeten hun maar respect tonen naar jou toe, aangezien jij dat al meer dan genoeg gegeven hebt.
Daarstraks waren we in de keuken en ik was de gehaktballetjes aan het omdraaien en mama vroeg aan mijn broertje of hij de tafel wou dekken. Dit had hij niet gedaan, dus toen het eten klaar was vroeg ze ''willen jullie de tafel dekken'' en dan zei ik ''Jarne (mijn broertje) moest de tafel toch dekken? Ik ben het eten aan het maken en zal anders zo wel afruimen'' want ja we zijn maar met 3 dus veel werk is het niet en dan met 2 de tafel dekken is wat stom haha. Begint hij te roepen dat ik NOOIT iets doe in huis en altijd in mijn luie reet zit en geen zak doe & nooit iets moet doen en fucking lui ben. Maar, ik studeer wel aan de uni, ben altijd druk bezig voor school, als mama op een papiertje schrijft welke klusjes ik moet doen zijn ze altijd gedaan tegen dat ze weer thuis is terwijl mijn broertje altijd gewoon de hele dag in bed ligt, slaapt tot 12u, zijn klusjes nooit doet tegen dat mama thuis is. En als mama dan thuis komt zegt ze ''MAAR SEG'' al lachend, ja dat gaat ook niet helpen..
Maar dus ik had dit dus allemaal gezegd als tegenargument en dan begon mijn broertje helemaal te flippen en begint hij te roepen dat ik mijn ''bakkes'' moet dichthouden omdat ik toch niks nuttig kan zeggen. Ik zei daarop dat het de waarheid is en dat hij niet moet zeggen dat ik niets doe, ik doe mijn klusjes gewoon als hij nog slaapt. En toen barstte de bom al helemaal.. Ik had er geen zin meer in
Wat een vreselijke situatie, ik heb het oprecht best met je te doen! tbh weet ik ook niet goed wat ik hier allemaal op moet of kan zeggen. Alleen dat ik het echt naar voor je vind en het ook fijn vind dat je het je vriend kan vertellen! Je vader woont bij een vriend van hem las ik, kun je wel je verhaal bij hem ook kwijt? Of ben je bang dat je hem er tot last mee bent?
Kijk als je het uit jezelf doet is het wel fijn voor de thuis situatie; minder ruzie/spanning. Maar ik begrijp ook heel goed dat dit tegen je gevoel ingaat omdat je dan nogmaar meer het gevoel hebt dat jij dan juist alles doet en dan ook alles voor je broertje doet en hij in luilekker land kan blijven hangen. Ik had precies dezelfde situatie met mijn zus. Alleen begreep mijn vader mijn kant wel maar die was amper thuis door werk. Dus die bemoeide zich er vaak ook niet mee. En jij voelt je nu denk ik, machteloos en eenzaam in je eigen huis?
Ik vind het gewoon absoluut niet terecht dat mijn broertje zegt dat ik helemaal niks doe.. Ik rijd hem rond, doe mijn klusjes wel gewoon voor mama thuis is, ga mama af en toe brengen en halen naar en van het werk etc.. Ik voel me inderdaad erg machteloos en eenzaam, in mijn eigen huis. Toen papa thuis was had ik dit minder. Mijn vader is immers strenger, hij zou er allang iets van gezegd hebben en in zijn buurt moet je ook echt niet zulke dingen naar elkaar zitten roepen, maar mama laat dat wel allemaal doen.
15
