Nou, dat ging dus bagger - Forum

Marissa
Internationale ster

Marissa schreef:

Stempels schreef:

Jarvis schreef:

xmendesxputhx schreef:
Ik heb een Wajong vanaf 2010, en ik hoefde totaal niet te solliciteren. Je zou mss een beschutte werkplek aan kunnen vragen? Bij ons werken er ook mensen met autisme, ondanks de prikkels doen ze hun werk wel! En er is veel begrip en respect voor ze, op 1 gozer na maar die is gwn heel vies..

Oh ik bedoelde met een uitkering dat je moet solliciteren, niet met een WAJONG, haha

En voor het hele gebeuren met de WAJONG, ben ik op gesprek gegaan voor Beschut Werk. In dat gesprek zei die vrouw al vrij snel dat ze al zag dat ik het werken niet ging redden, dat het te veel voor mij zou worden, en dat ik binnendoor doorgestuurd zou worden voor een WAJONG (zodat ik niet alles opnieuw hoefde te doen).

Ik heb extreme overprikkeling, btw. Mijn verwerkingsvermogen ligt vrij laag in vergelijking tot de rest van mijn IQ, dus ik krijg veel meer prikkels binnen dan ik aankan. Gezien ik normaal kan communiceren en handelen, denken vele dat ik alles wel aankan, maar ik crash in een veilige omgeving vaak en slaap dan een hele hoop om te verwerken.

Je kan met je uitkering vrijstelling krijgen om niet te hoeven solliciteren. Ik loop toevallig stage bij een organisatie die uitkeringen verstrekt en het komt redelijk vaak voor dat dit gebeurd. Je wordt dan overgedragen als 'zorg' cliënt. Er zijn dan minder verplichtingen voor jou.

Ik begrijp je heel goed, er wordt meestal naar situaties gekeken met grote lijnen. Dat is vaak omdat zij zich aan de wet moeten houden. Ik vind het heel vervelend voor je.

Dat ga ik dan nog even onderzoeken, dank je.

Yeah, het is geen pretje.

Stempels
Straatmuzikant

Stempels schreef:

Jarvis schreef:

Stempels schreef:

Jarvis schreef:
Oh ik bedoelde met een uitkering dat je moet solliciteren, niet met een WAJONG, haha

En voor het hele gebeuren met de WAJONG, ben ik op gesprek gegaan voor Beschut Werk. In dat gesprek zei die vrouw al vrij snel dat ze al zag dat ik het werken niet ging redden, dat het te veel voor mij zou worden, en dat ik binnendoor doorgestuurd zou worden voor een WAJONG (zodat ik niet alles opnieuw hoefde te doen).

Ik heb extreme overprikkeling, btw. Mijn verwerkingsvermogen ligt vrij laag in vergelijking tot de rest van mijn IQ, dus ik krijg veel meer prikkels binnen dan ik aankan. Gezien ik normaal kan communiceren en handelen, denken vele dat ik alles wel aankan, maar ik crash in een veilige omgeving vaak en slaap dan een hele hoop om te verwerken.

Je kan met je uitkering vrijstelling krijgen om niet te hoeven solliciteren. Ik loop toevallig stage bij een organisatie die uitkeringen verstrekt en het komt redelijk vaak voor dat dit gebeurd. Je wordt dan overgedragen als 'zorg' cliënt. Er zijn dan minder verplichtingen voor jou.

Ik begrijp je heel goed, er wordt meestal naar situaties gekeken met grote lijnen. Dat is vaak omdat zij zich aan de wet moeten houden. Ik vind het heel vervelend voor je.

Dat ga ik dan nog even onderzoeken, dank je.

Yeah, het is geen pretje.

You got this.

Marissa
Internationale ster

Marissa schreef:

Stempels schreef:

Jarvis schreef:

Stempels schreef:
Je kan met je uitkering vrijstelling krijgen om niet te hoeven solliciteren. Ik loop toevallig stage bij een organisatie die uitkeringen verstrekt en het komt redelijk vaak voor dat dit gebeurd. Je wordt dan overgedragen als 'zorg' cliënt. Er zijn dan minder verplichtingen voor jou.

Ik begrijp je heel goed, er wordt meestal naar situaties gekeken met grote lijnen. Dat is vaak omdat zij zich aan de wet moeten houden. Ik vind het heel vervelend voor je.

Dat ga ik dan nog even onderzoeken, dank je.

Yeah, het is geen pretje.

You got this.

Thanks!

Anoniem
Landelijke ster

Bleach schreef:

Jarvis schreef:

Bleach schreef:
pff ik heb bijna het zelfde gehad toen ik een wajong ging aanvragen. (ik heb ook autisme en kwam toen net uit een psychose)

ik hoef niet te solliciteren om mijn uitkering te krijgen ook in het begin niet dus denk dat ze dat wel begrijpen. dat als t niet gaat dat het dan weinig zin heeft.

en als je nog niet klaar bent voor werk of vrijwilligers werk kan je dat ook super rustig opbouwen ik ben ook echt 3 jaar al bezig met opbouwen en ik heb bijna de volle 3 jaar bij een dagbesteding gelopen en daar kwam ik alleen als het ging en dan 2 uurtjes per dag en dan like 1 a 2 dagen in de week in het begin was ik daar een keer per week voor 1 uur dus opbouwen krijg je denk ik alle ruimte voor ik ga nu naar vrijwilligers werk en het sloopt me ook als ik daar 2 uurtjes per dag heen ga 2x per week maar ik ben wel vooruit gegaan.

met autisme moet je in je hoofd houden dat alle stapjes tellen hoe klein ook en dat grote veranderingen veel tijd nodig hebben want dat zit nou eenmaal zo als je snel overprikkeld bent. maar ik denk dat als je alles met hele kleine stapjes doet en veel tijd neemt er voor en dat ook krijgt dat je dan wel merkt dat er vooruitgang komt. 2 jaar terug kon ik bijna niks alleen op de bank voor me uit staren en nu kan ik aardig wat dingetjes om dat ik kleine stapjes heb genomen. het is keihard werken en ook lang niet altijd leuk maar als je verbetering wil dan moet je dat zelf doen jij bent de enige die hier wat aan kan veranderen. (dit is niet leuk om te horen ik weet het ik vond het vroeger ook vreselijk als mensen dit zeiden maar het is wel waar en ik ben ook blij dat mensen dit zo vaak hebben gezegd want het heeft me geactiveerd)

Yikes, lijkt wel alsof ze autisme niet willen accepteren als geldige reden .-.

Yeah, het is een optie om voor me te houden, ik hou het ook wel in gedachten. Vele websites zeiden anders, vandaar dat mijn moeder en ik er zo over dachten.

Opbouwen lijkt me leuk, maar ik moet eerst leren mezelf goed te verzorgen, dan daarnaast ook mijn kamer (en uiteindelijk een huis) en dan ook nog mentale plek en energie hebben om te werken. Dat gaat zeker de komende paar jaar niet gebeuren.

Ik ben ook wel trots op de kleine stapjes die gemaakt zijn, en ik ben wel ietsjes verder dan zeg maar 2.5 jaar geleden, maar het gaat niet in een tempo waarvan je zegt van "Nou over 10 jaar kan ze werken"

ik zou zowieso gewoon proberen een uitkering aan te vragen en te overleggen met ze die regels zijn er meer om te voorkomen dat iedereen zomaar een uitkering krijgt want er zijn ook mensen die daadwerkelijk liever lui dan moe zijn en geen werk willen en thuis willen zitten

ja voor jezelf zorgen is heel belangrijk en dat kan je leren ook gewoon thuis bij je ouders je zou eens kunnen kijken naar ambulante begeleiding (bijvoorbeeld van kwintes )dat heeft mij in het begin ook erg geholpen om een basis zorg voor mezelf op te pakken.

ja dat snap ik ze zeiden dat ik ook over 10 jaar wel kon werken je moet je daar niks van aantrekken en rustig op je eigen tempo doen en het komt allemaal goed als je genoeg balans vind tussen rust en inzet (dat was voor mij en is nog steeds wel eens lastig) en die balans is niet een gegeven van zo moet het nee je moet kijken wat voor jou goed is.

heel veel succes nog met het aanvragen van je uitkering hoop dat je rustig op je eigen tempo mag ontwikkelen.
als je wil mag je me een vv sturen ik wil je best wel helpen met dit soort dingen en je hart luchten mag ook altijd!

Marissa
Internationale ster

Marissa schreef:

Bleach schreef:

Jarvis schreef:

Bleach schreef:
pff ik heb bijna het zelfde gehad toen ik een wajong ging aanvragen. (ik heb ook autisme en kwam toen net uit een psychose)

ik hoef niet te solliciteren om mijn uitkering te krijgen ook in het begin niet dus denk dat ze dat wel begrijpen. dat als t niet gaat dat het dan weinig zin heeft.

en als je nog niet klaar bent voor werk of vrijwilligers werk kan je dat ook super rustig opbouwen ik ben ook echt 3 jaar al bezig met opbouwen en ik heb bijna de volle 3 jaar bij een dagbesteding gelopen en daar kwam ik alleen als het ging en dan 2 uurtjes per dag en dan like 1 a 2 dagen in de week in het begin was ik daar een keer per week voor 1 uur dus opbouwen krijg je denk ik alle ruimte voor ik ga nu naar vrijwilligers werk en het sloopt me ook als ik daar 2 uurtjes per dag heen ga 2x per week maar ik ben wel vooruit gegaan.

met autisme moet je in je hoofd houden dat alle stapjes tellen hoe klein ook en dat grote veranderingen veel tijd nodig hebben want dat zit nou eenmaal zo als je snel overprikkeld bent. maar ik denk dat als je alles met hele kleine stapjes doet en veel tijd neemt er voor en dat ook krijgt dat je dan wel merkt dat er vooruitgang komt. 2 jaar terug kon ik bijna niks alleen op de bank voor me uit staren en nu kan ik aardig wat dingetjes om dat ik kleine stapjes heb genomen. het is keihard werken en ook lang niet altijd leuk maar als je verbetering wil dan moet je dat zelf doen jij bent de enige die hier wat aan kan veranderen. (dit is niet leuk om te horen ik weet het ik vond het vroeger ook vreselijk als mensen dit zeiden maar het is wel waar en ik ben ook blij dat mensen dit zo vaak hebben gezegd want het heeft me geactiveerd)

Yikes, lijkt wel alsof ze autisme niet willen accepteren als geldige reden .-.

Yeah, het is een optie om voor me te houden, ik hou het ook wel in gedachten. Vele websites zeiden anders, vandaar dat mijn moeder en ik er zo over dachten.

Opbouwen lijkt me leuk, maar ik moet eerst leren mezelf goed te verzorgen, dan daarnaast ook mijn kamer (en uiteindelijk een huis) en dan ook nog mentale plek en energie hebben om te werken. Dat gaat zeker de komende paar jaar niet gebeuren.

Ik ben ook wel trots op de kleine stapjes die gemaakt zijn, en ik ben wel ietsjes verder dan zeg maar 2.5 jaar geleden, maar het gaat niet in een tempo waarvan je zegt van "Nou over 10 jaar kan ze werken"

ik zou zowieso gewoon proberen een uitkering aan te vragen en te overleggen met ze die regels zijn er meer om te voorkomen dat iedereen zomaar een uitkering krijgt want er zijn ook mensen die daadwerkelijk liever lui dan moe zijn en geen werk willen en thuis willen zitten

ja voor jezelf zorgen is heel belangrijk en dat kan je leren ook gewoon thuis bij je ouders je zou eens kunnen kijken naar ambulante begeleiding (bijvoorbeeld van kwintes )dat heeft mij in het begin ook erg geholpen om een basis zorg voor mezelf op te pakken.

ja dat snap ik ze zeiden dat ik ook over 10 jaar wel kon werken je moet je daar niks van aantrekken en rustig op je eigen tempo doen en het komt allemaal goed als je genoeg balans vind tussen rust en inzet (dat was voor mij en is nog steeds wel eens lastig) en die balans is niet een gegeven van zo moet het nee je moet kijken wat voor jou goed is.

heel veel succes nog met het aanvragen van je uitkering hoop dat je rustig op je eigen tempo mag ontwikkelen.
als je wil mag je me een vv sturen ik wil je best wel helpen met dit soort dingen en je hart luchten mag ook altijd!

We wachten eerst de uitslag af, dan gaan we verder handelen. Denk wel dat we binnenkort verder gaan kijken, maar nu nog even niet. Daar zijn we te gefrustreerd voor.

Ik krijg begeleiding van een levensloopbegeleiding, alleen zij komt met mij ook niet ver vanwege mijn beperkingen, hah

Yeah, voor mij is dat ook nog wel een dingetje, haha

Maar dank je. Zal wel een vvtje sturen!

Demi
Wereldberoemd

Demi schreef:

Jarvis schreef:

Rhyolite schreef:

Demi schreef:
Is het heel kort door de bocht als ik zeg dat ik niet echt snap waarom je dit zo negatief vindt? Volgens mij krijgen mensen tegenwoordig al heel moeilijk een Wajong en je hebt een uitkering toegezegd gekregen waarbij je niet hoeft te solliciteren, dus dat is toch al heel positief?

En wie zegt dat je perspectieven over een tijd niet verbeteren? Misschien zijn er over een paar jaar wel medicijnen of andere hulpmiddelen waardoor je wel beter met prikkels om kunt gaan en misschien wel kunt werken.

Ja dit dus. Tien jaar is echt enorm lang, jij kan je dan ontwikkelen, maar ook de maatschappij ziet er over tien jaar anders uit. Er zijn speciale werkplekken voor mensen met een zware vorm van autisme, daar zou je ook naar kunnen kijken. Je haalt meer kwaliteit van leven uit kijken naar wat je wel kan en niet naar wat je niet kan.

Snap wat jullie beide bedoelen, maar ik ken mijn grenzen. Die heb ik duidelijk aangegeven bij meerdere instanties, en die denken dat ze meer eruit kunnen krijgen door mij te pushen, terwijl ze dan mij alleen verder de put in helpen.

Het toezeggen van de uitkering is niet helemaal zeker, het was een gissing naar mogelijkheden, dus dat is ook nog maar de vraag.

Het zou al een wonder zijn als ik over een paar jaar, met de genoemde hulpmiddelen, überhaupt mezelf kan verzorgen zonder zwaar overprikkeld te zijn.

Ik weet over de hulpplekken, zoals ik een paar berichten terug schreef, heb ik daar al naar gekeken, en ben daarvoor in gesprek gegaan, maar uit dat gesprek bleek dat ik het niet zou redden en beter voor een WAJONG zou kunnen gaan.

Ik snap dat die onzekerheid niet fijn is! Maar ook jij weet niet hoe je situatie er over een paar jaar uitziet. Als de situatie dan nog steeds hetzelfde is, heb je hoogstwaarschijnlijk ook gewoon recht op een uitkering. En mocht de situatie dusdanig verbeterd zijn dat je wel kunt werken, dan is dat denk ik voor jou ook alleen maar prettiger toch?