Jeannie schreef:
Het is net alsof je moeder zelf vroeger een misstap heeft gemaakt en nu jou niet lijkt te vertrouwen. Of misschien wordt ze door andere mensen wel aangesproken op het feit dat jij met een jongen was (dat soort roddel kijkt meestal ook niet verder en gelooft niet in gewoon praten).
Feit blijft dat dit zwaar overtrokken is door haar, maar dat jullie er allebei mee zitten.
Misschien kun je het zo doen dat je jouw visie en gevoel opschrijft (app, papier of wat dan ook) en naar haar stuurt? Dan worden jullie niet met elkaar geconfronteerd op het moment dat de info bij haar binnen komt en blijft ze misschien rustiger. Je kunt voorstellen dat jullie beiden zo even blijven communiceren voor de kalmte thuis.Ik hoop dat er dan weer een normale communicatie ontstaat tussen jullie. Hier kun je kapot aan gaan.
Sterkte.