Forum

PurpleViolet schreef:
Ik niet, iemand heel dicht bij me wel. Het duurde maanden voor het weg was  

marlee schreef:

wat een hell moet dat zijn

PurpleViolet schreef:
Ja... Ze is nu soms nog bang dat ze schurft heeft en we zijn bijna een jaar verder. Dan ziet ze ineens weer bobbeltjes en jeukt alles hard. Maar het is dan geen schurft (gelukkig).

We weten ook niet hoe het komt dat ze het steeds terug kreeg aangezien alles steeds gewassen werd en het zelfs zo erg was dat veel dingen gekrompen waren Maar de meeste mensen hebben het niet zo erg als haar hoor!

Sami schreef:
ja volgens mij moet je minstens  op 60 graden wassen... maar dan krimpt al je kleding inderdaad 

marlee schreef:

at this point i dont even care anymore. ik heb vandaag mijn kleding op 60 gewassen. ALLES. voor de zoveelste keer, ben van plan er nu echt vanaf te zijn

PurpleViolet schreef:
Dat had zij dus ook. Ze moest en zou van die schurft af komen want het maakte haar gewoon kapot, zowel fysiek als mentaal. Ze had sommige kledingstukken ook al meer dan een maand in zakken zitten (en alle knuffels), maar het is uit eindelijk toch allemaal in de was geweest.

Nu snap ik weer waarom haar water rekening zo hoog was :') 

Lisanne schreef:
Hier mijn ‘behandeldag’ (dus de dag dat ik wist dat ik weer ging smeren):

’s ochtends hele bed afhalen en lakens etc in wasmachine doen op 60 graden, dekens en kussens over deuren uithangen
alle kleding die ik afgelopen 5 dagen aan had gehad in afgesloten zakken doen (de tweede keer wist ik al dat ik weer ging behandelen dus toen had ik dit allemaal beetje gepland met mn kleding haha)
dan mn dag leven
‘s avonds douchen, kleren die ik overdag aanhad ook in zo’n zak (niet schoenen/jassen/haarelastiekjes/scrunchies/sokken vergeten)
dan na halfuur die zalf insmeren en laten indrogen, alleen ondergoed en schoon wijd shirt aan
ik ging slapen in een slaapzak op een luchtbed 
en dan ‘s ochtends de kleding waarin ik sliep in die slaapzak gedaan, dat ergens op een kamer gelegd waar niemand komt en na week opgeruimd
dan weer douchen en schone kleding aan

en dan na 5 dagen al die kleding en zooi uit zakken halen 


maar het is dus heel belangrijk dat de mensen waar je veel mee omgaat het ook serieus doen... ik ben vlak daarna verhuist maar mn oud-huisgenoot en haar vriend hebben het vervolgens beiden gehad omdat zij het niet serieus had genomen

ik heb het later nog een keer gehad omdat een goede vriendin van mij het niet goed had gedaan.. ik was al een tijdje schurft vrij en na mijn vakantie met haar had ik het meteen weer.. 

ook mensen die geen klachten hebben moeten zich echt absoluut ook insmeren met dat spul als ze bijv in jouw bed hebben geslapen of jij in hun bed en zij moeten ook goed alles wassen, anders blijf je het heletijd weer aan elkaar geven

en bij mij was het pas paar weken na smeren van die zalf minder, ik dacht eerst ook vaak dat ik het weer had maar dat was dan niet zo.. Maar voor mijn eerste diagnose was het echt heel erg, ik werd ‘s nachts bijv wakker van de jeuk enz dus zodra ik dan weer beetje jeuk had dacht ik het weer te hebben - dit is dus niet zo, maar die shit zit nog in je huid helaas..

Hoe erg heb je het? Ik gebruikte koelzalf tegen de jeuk, maybe helpt dat

marlee schreef:

ja het is echt slopend mentaal. het is ook heel moeilijk om niet aan schurft te denken als je jeuk hebt (nadat je bent behandeld)