QueenJuju schreef:Spinnekop schreef:
Zo lang jij laat zien dat je jezelf kunt zijn bij hem zal ze je ook best vertrouwen.
Ik hoop het! Mijn familie kan soms wat roddelen zeg maar. Ze zouden achter mijn rug wel dingen kunnen zeggen over hem of over mij ofs. Mijn zus begon daarnet ook weer over hem, alsook over mijn vorige 2 relaties. Ze was bezig over dat hij totaal niet lijkt op mijn exen (op vlak van uiterlijk dan, weird want geen enkele ex van me lijkt op de ander?) En dan begon ze over zijn werk en dat ze vond dat hij te klein is voor de job dat hij doet. Ik begrijp niet waarom ze altijd op alles zoveel commentaar geeft, mochten wij dit bij haar doen was de ruimte al lang te klein...
Maar ik ga me er niks van proberen aantrekken. Heb het haar ook gezegd, ik ben 22, waarom moei je jou altijd met alles en met de persoon waar ik mee samen ben? Het is toch mijn keuze. En mijn moeder was dan weer bezig over dat ze het gevoel heeft er iets scheelt enz. Maar ze zei me dat ze nood heeft aan een babbel, maar met mij wil ze nooit praten of dan gaat ze fake beginnen doen en doen alsof er niks aan de hand is, terwijl je duidelijk kan zien dat er wel iets is... Als je dan wil praten met haar is het niet goed en doet ze lastig, maar als je haar, haar eigen zin laat doen en ze even "gerust" laat dan is het ook niet goed...
@Spinnekop
De relatie moeder-dochter is altijd al moeilijk. Moeders willen vaak het (in hun ogen) beste voor hun dochters en willen ze vooraf voor problemen behoeden die zij alleen zien en die er soms niet eens zijn. Soms komt dat heel vreemd en onecht over. Moeders weten zich dan eigenlijk ook geen houding te geven. Jouw moeder heeft voor zichzelf bepaalde standaards. Ze hoopt dat jij die overneemt. Helaas vergeet ze dat jij ook zelf kunt denken en hele andere ervaringen heeft opgedaan dan zij en waar zij op oordeelt. Ze leert je wel vertrouwen. Wacht maar af.