Igneous schreef:Nya schreef:
Hoe denken ze erover dan als ik vragen mag?
nja mijn ouders vinden dat ze hun eigen leven hebben nu en daar horen wij niet bij omdat we 'in een andere levensfase zitten'. snap ik opzich, maar vind persoonlijk dat ze er veel te hard en egoistisch in zijn.
bij mijn vader ben ik sws niet meer welkom om te blijven slapen (nog wel langskomen hoor, maar moest ook al mijn kamer + al mijn spullen daar ook zsm leeg gaan halen)
blijf het toch bijzonder vinden hoe dat zo verschilt per gezin, heb ook het idee dat mijn ouders ons als kinderen niet echt bij hun leven betrekken terwijl je soms juist ziet dat de band echt heel goed en close is en je vaak bij elkaar over de vloer komt.
vind t toch wel jammer dat mijn ouders niet zo zijn tbh, dat ze je eerder als 'last' zien dan dat ze je graag om je heen hebben zegmaar.
Oh jeetje, dat vind ik dan ook wel weer vrij heftig hoor. Ik zou het enigszins nog begrijpen als ouders het minder prettig vinden als hun kind weer terug komt, maar dan ook echt daadwerkelijk niet welkom zijn? Ik weet bijvoorbeeld van mijn ouders dat ik mijn kamer nooit hoef op te geven oid.
En wat dan als je letterlijk geen woonplek meer hebt en out of options bent. Dan laten ze je toch niet op straat mag ik hopen?