Psychische kwetsbaarheid - Forum

Anoniem
Wereldberoemd

Finnley schreef:
De laatste weken heb ik een aantal lezingen gehad van mensen met psychische kwetsbaarheid en vooral ook om het stigma er omheen. Ik heb er ontzettend veel van geleerd en ook meer inzicht gekregen.

Nu vroeg ik me af, merken jullie veel stigma over psychische kwetsbaarheid/aandoeningen in jullie omgeving?

Wees alsjeblieft respectvol naar elkaar toe

Anoniem
Popster

Sami schreef:
enorm veel!! is ook echt nog een taboe denk ik, of te veel mensen nemen het niet serieus en hebben vooroordelen wat super jammer is

Bittersweetmemories
Wereldberoemd

Bittersweetmemories schreef:
In mijn persoonlijke omgeving niet echt, en dan heb ik het over de mensen met wie ik het meest close ben. Op werk heb ik een aantal collega's die er heel goed mee om kunnen gaan, maar mijn vorige manager bijvoorbeeld die begreep er niets van en wimpelde het ook altijd maar weg, schoof het af op 'aanstellen' en dat vind ik gewoon niet oké.

Anoniem
Wereldberoemd

Chubbles schreef:
Ja heel erg!

Ik studeer psychologie, dus bij ons zou dit eigenlijk totaal niet het geval mogen zijn. Maar ik denk dat als iemand zou vertellen over zijn/haar psychische kwetsbaarheid dat het niemand echt iets uitmaakt, maar dat iedereen toch deze persoon anders zal zien, ookal wilt die dat zelf niet doen. Snap je wat ik bedoel?
Ik denk dus dat er ook een soort onbewust stigma heerst bij velen

Anoniem
Wereldberoemd

Finnley schreef:

Sami schreef:
enorm veel!! is ook echt nog een taboe denk ik, of te veel mensen nemen het niet serieus en hebben vooroordelen wat super jammer is

Ja dat denk ik ook! En ook vooral de onwetendheid die er speelt

Anoniem
Popster

Sami schreef:

Finnley schreef:

Sami schreef:
enorm veel!! is ook echt nog een taboe denk ik, of te veel mensen nemen het niet serieus en hebben vooroordelen wat super jammer is

Ja dat denk ik ook! En ook vooral de onwetendheid die er speelt

jep inderdaad, en het feit dat het niet altijd "zichtbaar" is

Anoniem
Wereldberoemd

Finnley schreef:

Bittersweetmemories schreef:
In mijn persoonlijke omgeving niet echt, en dan heb ik het over de mensen met wie ik het meest close ben. Op werk heb ik een aantal collega's die er heel goed mee om kunnen gaan, maar mijn vorige manager bijvoorbeeld die begreep er niets van en wimpelde het ook altijd maar weg, schoof het af op 'aanstellen' en dat vind ik gewoon niet oké.

Dat is ook zeker niet oké, vooral als manager. Er zijn gewoon best veel mensen die een psychische kwetsbaarheid hebben en als daar geen begrip voor is op de werkvloer wordt het wel erg lastig

Anoniem
Wereldberoemd

Finnley schreef:

Chubbles schreef:
Ja heel erg!

Ik studeer psychologie, dus bij ons zou dit eigenlijk totaal niet het geval mogen zijn. Maar ik denk dat als iemand zou vertellen over zijn/haar psychische kwetsbaarheid dat het niemand echt iets uitmaakt, maar dat iedereen toch deze persoon anders zal zien, ookal wilt die dat zelf niet doen. Snap je wat ik bedoel?
Ik denk dus dat er ook een soort onbewust stigma heerst bij velen

Jaa ik snap wat je bedoelt! Onbewust zullen mensen diegene toch anders behandelen, voorzichtiger ofzo. Of juist over diegene praten in plaats van met diegene

Anoniem
Wereldberoemd

Chubbles schreef:

Finnley schreef:

Chubbles schreef:
Ja heel erg!

Ik studeer psychologie, dus bij ons zou dit eigenlijk totaal niet het geval mogen zijn. Maar ik denk dat als iemand zou vertellen over zijn/haar psychische kwetsbaarheid dat het niemand echt iets uitmaakt, maar dat iedereen toch deze persoon anders zal zien, ookal wilt die dat zelf niet doen. Snap je wat ik bedoel?
Ik denk dus dat er ook een soort onbewust stigma heerst bij velen

Jaa ik snap wat je bedoelt! Onbewust zullen mensen diegene toch anders behandelen, voorzichtiger ofzo. Of juist over diegene praten in plaats van met diegene

Jaa idd, vind dat zelf ook heel lastig. Als ik van mensen weet dat ze het psychisch moeilijk hebben, wil ik ze zo normaal mogelijk behandelen. Maar ergens weet ik dat ik ook wel voorzichtiger moet zijn in de omgang, terwijl dat misschien helemaal niet nodig is. Misschien verergert het zo zelfs net, maar I can't help it

Mystified
YouTube-ster

Mystified schreef:
Jawel. Het wordt niet tot hen opgenomen dat het iets serieus is en het om een mensenleven gaat die het dergelijke meemaakt. Het is niet altijd rooskleurig en toch verwachten mensen dat je je beste beentje voor zet en het makkelijk opzij zet. Dat is niet zo, het is gewoon naar.

Het is dat je je dan "aanstelt" of iets in die trant. Maar ja, dat is niet zo want als je weet dat je je aan het aanstellen bent, dan weet je ook dat je ermee kunt kappen en het dus niks bijzonders is om over te pieken. Maar aangezien dat niet het geval is, en je degelijk ergens mee zit is het fijn om luisterend oor te hebben. Wel vertrouwd en gewoon dat mensen om je heen, overal, begrijpen dat dat iets van 't leven is wat zeker serieus wordt genomen / respect naar wordt getoond.

Anoniem
Wereldberoemd

Chubbles schreef:
Ik heb soms ook wel eens een mentaal moeilijkere periode en ik heb de indruk dat als ik er tegen mijn vriend over spreek, dat hij zelfs onbedoeld mij een beetje beoordeelt. Hij denkt dan precies jaja, volgende week voel je je toch terug beter, doe maar gewoon da's al gek genoeg.

Mystified
YouTube-ster

Mystified schreef:

Chubbles schreef:
Ik heb soms ook wel eens een mentaal moeilijkere periode en ik heb de indruk dat als ik er tegen mijn vriend over spreek, dat hij zelfs onbedoeld mij een beetje beoordeelt. Hij denkt dan precies jaja, volgende week voel je je toch terug beter, doe maar gewoon da's al gek genoeg.

PRECIES!! UGH gewoon.

Account verwijderd

schreef:
Volg op dit moment een minor waar ik echt continu les heb over schizofrenie, depressie en allerlei andere mentale stoornissen en andere kwetsbaarheden - hoe het ontstaat, hoe je het kan behandelen etc. Het is inderdaad heel belangrijk dat mensen met mentale problemen een sociaal vangnet hebben, aangezien dat echt een terugval kan voorkomen! Maar in mijn eigen omgeving, idk, mijn schoonbroertje heeft recent een burnout/depressie gehad en daar werd wel gewoon begripvol op gereageerd.

Anoniem
Wereldberoemd

Finnley schreef:

Chubbles schreef:

Finnley schreef:

Chubbles schreef:
Ja heel erg!

Ik studeer psychologie, dus bij ons zou dit eigenlijk totaal niet het geval mogen zijn. Maar ik denk dat als iemand zou vertellen over zijn/haar psychische kwetsbaarheid dat het niemand echt iets uitmaakt, maar dat iedereen toch deze persoon anders zal zien, ookal wilt die dat zelf niet doen. Snap je wat ik bedoel?
Ik denk dus dat er ook een soort onbewust stigma heerst bij velen

Jaa ik snap wat je bedoelt! Onbewust zullen mensen diegene toch anders behandelen, voorzichtiger ofzo. Of juist over diegene praten in plaats van met diegene

Jaa idd, vind dat zelf ook heel lastig. Als ik van mensen weet dat ze het psychisch moeilijk hebben, wil ik ze zo normaal mogelijk behandelen. Maar ergens weet ik dat ik ook wel voorzichtiger moet zijn in de omgang, terwijl dat misschien helemaal niet nodig is. Misschien verergert het zo zelfs net, maar I can't help it

Ik herken je struggle!

Anoniem
Wereldberoemd

Finnley schreef:

Mercredi schreef:
Volg op dit moment een minor waar ik echt continu les heb over schizofrenie, depressie en allerlei andere mentale stoornissen en andere kwetsbaarheden - hoe het ontstaat, hoe je het kan behandelen etc. Het is inderdaad heel belangrijk dat mensen met mentale problemen een sociaal vangnet hebben, aangezien dat echt een terugvan kan voorkomen! Maar in mijn eigen omgeving, idk, mijn schoonbroertje heeft recent een burnout/depressie gehad en daar werd wel gewoon begripvol op gereageerd.

Ah dat is wel fijn dat daar begripvol op gereageerd wordt! Ik hoop dat het echt gewoon de norm wordt dat mensen het begrijpen en dat het normaler wordt om erover te praten

Account verwijderd

schreef:
Denk dat het stigma voornamelijk ontstaat omdat mentale problemen niet zichtbaar zijn zoals een gebroken been. Het is moeilijk om je in te leven in een persoon met bijv. depressie als je zelf nooit een depressie hebt gehad, want je kan het je gewoon totaal niet voorstellen! Er heerst nog een beetje een taboe, maar gelukkig wordt dat al wel stukje bij beetje afgebroken