Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Timebomb schreef:
Oké, @Capitaine en ik zaten bij een restaurant een drankje te doen. Naast ons zaten twee stelletjes die net hun hoofdgerecht hadden gekregen. De mannen van die stelletjes waren al wat lacherig en met ons aan het ouwehoeren en wij vonden het wel prima.
Op een gegeven moment was er een hoop commotie naast ons en de ober kwam erbij. Zegt die man tegen ons: 'JA ER ZAT EEN OORBEL IN MIJN ETEN. DAT GELOOF JE TOCH NIET?!' Dus wij maar reageren van 'Oh jeetje, hoe kan dat nou weer?' En hij: 'Ja, die oorbel was niet eens mijn smaak.' En ik nog: 'Ook nog een lelijke oorbel, heb je ook niets aan.'
Even later kwam de ober terug met die oorbel en hij wist ook niet waar hij vandaan kwam. Michelle en ik zaten al vol verwarring en verbazing mee te luisteren, tot Michelle de legendarische vraag stelde: 'Lisa, is het niet jouw oorbel?' (als grapje natuurlijk want dat kan niet aangezien hun tafel een stukje verderop stond)
Dus ik voel aan mijn rechteroor en ... ik mis mijn oorbel? Ik dacht even van oké dit kan niet, hij hangt vast ergens in mijn haar, ik zeg niets. Maar toen dacht ik van ja die oorbel was wel duur, dus ik wil toch wel zeker weten of hij van mij is. Dus ik vroeg: 'Ehm, hoe ziet die oorbel eruit?'
De ober liet die oorbel zien en ja, hoor... HET WAS MIJN OORBEL!?!?
HUH?!?!
Oké, @Capitaine en ik zaten bij een restaurant een drankje te doen. Naast ons zaten twee stelletjes die net hun hoofdgerecht hadden gekregen. De mannen van die stelletjes waren al wat lacherig en met ons aan het ouwehoeren en wij vonden het wel prima.
Op een gegeven moment was er een hoop commotie naast ons en de ober kwam erbij. Zegt die man tegen ons: 'JA ER ZAT EEN OORBEL IN MIJN ETEN. DAT GELOOF JE TOCH NIET?!' Dus wij maar reageren van 'Oh jeetje, hoe kan dat nou weer?' En hij: 'Ja, die oorbel was niet eens mijn smaak.' En ik nog: 'Ook nog een lelijke oorbel, heb je ook niets aan.'
Even later kwam de ober terug met die oorbel en hij wist ook niet waar hij vandaan kwam. Michelle en ik zaten al vol verwarring en verbazing mee te luisteren, tot Michelle de legendarische vraag stelde: 'Lisa, is het niet jouw oorbel?' (als grapje natuurlijk want dat kan niet aangezien hun tafel een stukje verderop stond)
Dus ik voel aan mijn rechteroor en ... ik mis mijn oorbel? Ik dacht even van oké dit kan niet, hij hangt vast ergens in mijn haar, ik zeg niets. Maar toen dacht ik van ja die oorbel was wel duur, dus ik wil toch wel zeker weten of hij van mij is. Dus ik vroeg: 'Ehm, hoe ziet die oorbel eruit?'
De ober liet die oorbel zien en ja, hoor... HET WAS MIJN OORBEL!?!?
HUH?!?!
23
