Arcade schreef:
hey, eigenlijk vraag ik bijna nooit om andermans advies en solve ik alles wel een beetje alleen, maar er is iets wat ik best graag kwijt wil / advies over wil.
ik heb vorig jaar erg ruzie gehad met een vriend van mij waarmee ik het echt goed kon vinden en we waren erg close. oke we hadden wel van die ruzietjes maar die werden altijd weer opgelost met een knuffel en een goed gesprek. op een gegeven moment is er blijkbaar iets gebeurd waardoor die jongen mij niet meer mocht en ge'appt heeft dat hij geen vrienden meer wou zijn en mij een rot karakter vond hebben maar ik heb nooit goed geweten waarom, dus het kwam best wel hard aan.
we zijn nu 6 maanden verder en ik mis hem nog steeds enorm, ook omdat hij nu bij me in de klas is komen zitten. we kijken elkaar wel vaak for some reason aan, en hebben nog wel eens gelachen om een kort gesprek dat nergens over ging maar ik zou het op z'n minst goed willen uitpraten.
ik twijfel of ik naar zijn huis zou gaan, want morgen ochtend hebben we toch de eerste 5/6 uur vrij en hij ook. (hij woont in hetzelfde dorp als waar ik naar school ga en vroeger was ik s' ochtends erg vaak bij hem thuis). alhoewel mijn ouders het eigenlijk echt niet willen hebben, maar ik me op deze manier zonder erover te praten er ook niet erg goed bij voel en ik mis hem jwz. de kans is er btw wel dat z'n moeder maybe ook thuis is.
wat vinden jullie? sorry voor mn lange verhaal enzo.
hey, eigenlijk vraag ik bijna nooit om andermans advies en solve ik alles wel een beetje alleen, maar er is iets wat ik best graag kwijt wil / advies over wil.
ik heb vorig jaar erg ruzie gehad met een vriend van mij waarmee ik het echt goed kon vinden en we waren erg close. oke we hadden wel van die ruzietjes maar die werden altijd weer opgelost met een knuffel en een goed gesprek. op een gegeven moment is er blijkbaar iets gebeurd waardoor die jongen mij niet meer mocht en ge'appt heeft dat hij geen vrienden meer wou zijn en mij een rot karakter vond hebben maar ik heb nooit goed geweten waarom, dus het kwam best wel hard aan.
we zijn nu 6 maanden verder en ik mis hem nog steeds enorm, ook omdat hij nu bij me in de klas is komen zitten. we kijken elkaar wel vaak for some reason aan, en hebben nog wel eens gelachen om een kort gesprek dat nergens over ging maar ik zou het op z'n minst goed willen uitpraten.
ik twijfel of ik naar zijn huis zou gaan, want morgen ochtend hebben we toch de eerste 5/6 uur vrij en hij ook. (hij woont in hetzelfde dorp als waar ik naar school ga en vroeger was ik s' ochtends erg vaak bij hem thuis). alhoewel mijn ouders het eigenlijk echt niet willen hebben, maar ik me op deze manier zonder erover te praten er ook niet erg goed bij voel en ik mis hem jwz. de kans is er btw wel dat z'n moeder maybe ook thuis is.
wat vinden jullie? sorry voor mn lange verhaal enzo.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


14
