Petrichor schreef:Pentatonix schreef:
Ik ben nog nooit geslagen door mijn moeder. Mijn zus sloeg mij wel, maar dat was maar een korte periode en dat is allemaal vergeven nu. Ik ben echt heel erg blij dat ik nooit geslagen ben, en ik ben zelf ook van mening dat het niet oké is. Ook een corrigerende tik niet, al hangt het er van af hoe je dat ziet denk ik..
Als een klein kind iets doms doet, en je zegt nee, en hij/zij blijft het doen, en je geeft een (niet pijnlijke) tik op zijn/haar arm om te zorgen dat het niet gebeurd, vind i kdat wat anders..
Maar je kind iets willen leren doormiddel van pijn, ben ik het niet mee eens.
Ik denk idd dat hier een TW voor moet, maar zie nu dat dat al in je titel staat..
Maar als je door zo'n tik die geen pijn doet al verandering kan krijgen, waarom is die tik dan überhaupt nodig?
Ik zie ook vaak dat ouders alleen maar 'nee!' schreeuwen naar hun kind, waar het kind dan vol verwarring bij staat, omdat het kind helemaal niet weet wat er gaande is. Soms schreeuwen ouders vervolgens nog meer op het kind en sleuren het (inmiddels huilende) kind dan aan de arm de hele winkelstraat door. Dan heb ik ook gewoon echt zoiets van 'Als je even 3 seconden had genomen om rustig aan je kind uit te leggen waarom je bepaald gedrag niet wil, was dit helemaal nergens voor nodig geweest'
Dat klopt, daar ben ik het ook wel mee eens. Mijn moeder (en laat ik even duidelijk zijn, ik hou meer van mijn moeder dan van ALLES in de wereld/mijn leven), schreeuwde veel toen ik jong was. En dat is me wel degelijk bijgebleven.