Forum

Couture schreef:
Ik wil ook nog achter die magische mindset komen

Couture schreef:
Ik wil ook nog achter die magische mindset komen

Buckbeak schreef:
Bij mij is het er op die manier wel ingesleten,
steeds maar denken dat het niet uitmaakt, kansen nemen want je gaat er niet dood aan, en nieuwe dingen proberen
maar ook in kleine dingen zoals mensen aanspreken, dingen vragen die je totaal niet durft etc
elke keer dat je twijfelt of bang bent moet je jezelf een trap geven en gewoon gaan, want er kan bijna nooit iets mis gaan

Tink schreef:
Ik ben echt een 'overthinker' als het gaat over sociaal zijn en hoe ik me gedraag in gezelschap, houding weet te geven etc. Maar als het gaat om geld, dingen kopen of leuke dingen doen dan heb ik bijna altijd wel een 'yolo' mindset. Ik denk dat dat is gekomen sinds ik het zicht in mijn linkeroog verloor en nu heel bang ben dat hetzelfde ooit gaat gebeuren met mijn andere oog. En ik denk dat dat ook wel de reden is dat ik dingen heel snel wil doen/beslissen. Bijvoorbeeld vakantieplannen maken met vrienden voor over 3 jaar doe ik liever niet maar als je tegen me zegt dat we in de meivakantie daar en daar heengaan, dan ga ik sowieso mee. 

Talisman schreef:

Ah dat herken ik wel! Denk dat het er ook echt heel erg aan ligt met welke mensen je omgaat  

Oei, hoe komt dat dat je geen zicht meer hebt in je linkeroog? Zie je daar helemaal niks mee of een beetje? @Tink 

Tink schreef:
Ja ik heb dat meestal alleen bij nieuwe mensen (of bij mensen waar ik me gewoon nooit op mijn gemak voel/ga voelen). 

Nee ik zie helemaal noppes meer. Mijn netvlies liet los omdat mijn glasvocht anders is dan normaal. 

Talisman schreef:
Dat is in het begin wel een beetje normaal, toch? Alleen als het heel lang zo is en je geen klik voelt, dan kun je beter het contact verbreken I guess...

Ah... dat lijkt me best heftig? Hoe ga jij hiermee om? 
En wanneer is dat gebeurd? 

Btw je hebt echt een mooie oogkleur 

Talisman schreef:
@Tink  Lijkt mij ook best eng, maar ik vind het wel heel erg knap dat je alsnog de keuze hebt durven maken om het toch te proberen. Snap dat het proces van acceptatie ook lastig kan zijn en dat je er misschien niet zo graag over praat. Doe je dit wel met je ouders? Want ik denk dat het ergens wel belangrijk is. Ik heb nog wel wat vragen, maar als je er met mij niet verder over wilt praten is dat helemaal oke! <3 

jij bent cute 

Tink schreef:
@Talisman  Ja ik praat er met mijn moeder soms wel over maar ik word dan vaak emotioneel en mijn moeder vervolgens ook hahah. Dus van echt een gesprek komt het ook niet. Ze probeert mij alleen te pushen om regelmatig naar de oogarts te gaan omdat ik dat ontwijk. Je mag gewoon vragen hoor, maar liever dan niet via het forum. (Ik word alleen emotioneel als iemand er onverwachts naar vraagt (zoals mijn moeder) of als ik erover ga praten. Maar appen vind ik wel fijn.)  

Nagini schreef:
Ik bedacht me laatst opeens dat er een kans is dat mijn vriend eerder dood kan gaan dan ik (hij is nu verweg op stage en ik misde hem heel erg). En dat ik dan jaren zonder de liefde van men leven moet leven als ik oud ben. Dat is pas kut als dat midden in de nacht opeens in je opkomt. Toen was ik ook van ik ga echt genieten van elk moment, maar dat was later ook weer voorbij.