Buckbeak schreef:Mhysa schreef:
ik heb geen relatie meer met mijn moeder, en tbh heb ik daar tegenwoordig wel vrede mee.
telkens als ik met haar praat dan zegt of doet ze weer iets wat ik niet kan accepteren. praten helpt niet, want ze wilt niet luisteren of toegeven. zij heeft altijd gelijk of is altijd het zieligst. ze kijkt alleen maar naar haarzelf.
natuurlijk mis ik mijn moeder. echter is zij niet meer de moeder die ze altijd voor me is geweest, aangezien zij compleet is veranderd van persoonlijkheid. daarom zie ik haar niet meer als mijn moeder. ik mis mijn échte moeder, maar zij komt nooit meer terug. deze vrouw heeft mij uit haar leven gegooid, dus doe ik dat ook voor mijn eigen bestwil.
wat ik wil zeggen is dat het soms beter is om iemand uit je leven te zetten als diegene je alleen maar pijn en verdriet brengt, ook al is dat je moeder.
mensen die zeggen "maar het is je moeder!!! ze heeft je gebaard en je moet respect voor haar hebben!!!!!" weten echt niet hoe het is om een toxic moeder te hebben die je alleen maar naar beneden haalt, want die bestaan wel degelijk. ook al kan het soms goed gaan, toch moet je voor jezelf overwegen of je dit wel aan kunt.
heb je al eens goed met haar gepraat? ook ernstig? als in, grof gedaan omdat de boodschap anders niet overkwam? als je dat hebt gedaan en er is alsnog geen resultaat, dan is het misschien beter om haar een tijd niet te spreken en te kijken wat er dan gebeurt.
wauw ik kan me hier zo in herkennen, al zijn mijn ouders nog bij elkaar en wil ik wel graag met mijn vader afspreken. binnenkort ga ik mijn vader uitleggen dat ik het niet aan kan om bij mijn moeder te zijn maar het blijft een lastig onderwerp.
je kunt ook niet meer doen dan erover praten. je moeder zal er iets mee doen of niet, maar meer kun je echt niet doen. het is dan echt aan je moeder zelf om er wel of niet op te reageren.