Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
En ik had echt gehoopt op goed nieuws maar die heb ik dus niet gekregen 
Ik had dus een tijdje geleden een inspuiting in mijn linker knie gekregen en er werd mij toen gezegd dat ik niet lang meer mag wachten om mijn knieën te opereren (moet knieprothesen hebben), maar mijn dokter van toen ik klein was had ons altijd gezegd om zo lang mogelijk te wachten met mijn knieën, maar dat mag ik nu dus niet meer ophouden, want het zou alleen maar erger worden hebben ze mij gezegd
Toen ik dus zaterdag bij de kniespecialist was begon hij plots over mijn heupen. Ik heb letterlijk gewoon rechtgestaan en 2 stappen gezet en die zag gewoon dat het probleem bij mijn heup ligt.. Like wajo hoe kan die da zien.. Maar ik was echt in shock toen hij dit zei, want ik kwam voor mijn knieën maar blijkbaar zijn mijn heupen dus ook weer erger geworden
Kleine info voor jullie, toen ik 8 jaar was ben ik aan beide heupen geopereerd geweest, omdat mijn heupbol te groot was voor mijn leeftijd. Ik heb toen ik 10 was een beenverlenging gehad, omdat mijn bot niet aan elkaar groeide en ja ik groeide dus niet (traag).
Ik had gewoon echt niet gedacht dat ik nog eens aan mijn heup geopereerd ging moeten worden, toch niet op deze leeftijd (ik ben 20)
Maar goed, van al de operaties die ik al gehad heb vond ik mijn heupoperatie het minst erge/pijnlijkste, dus ik ben voorbereid, en voor de knieën heb ik ook al informatie gekregen omdat mijn vriend zijn oma ook een knieprothese heeft dus heeft ze mij al wat tips gegeven enzo..
Hoe dan ook, ik ga dus een afspraak hebben met de dokter die mijn heup vroeger geopereerd heeft, dus zo zie ik hem ook nog eens terug. Hij zal mij nog niet vergeten zijn hadden ze gezegd, want hij heeft mij altijd al een straffe madam gevonden, omdat ze dachten toen ik nog niet geboren was dat ik het niet zou overleven en toen ik effectief geboren was heb ik een infectie opgelopen en ik had een kleine kans om te overleven but here I am, ik ben er goed doorgekomen ookal dacht iedereen dat ik het niet ging halen.. En op 10 jarige leeftijd een jaar met elsarof en in een rolstoel zitten en nooit klagen of koppig zijn om pijnstillers te nemen, ik wou niet gewend worden aan de pijnstillers dus probeerde ik er niet te veel per dag te nemen..
Maar goed ik weet nog steeds niet wanneer ze nu mijn heup(en) zouden opereren en wanneer ze dan uiteindelijk mijn knieën zouden doen.. Hoop dat ik snel wat meer weet..
Sorry voor deze lange tekst, wou even mijn verhaal kwijt en het doet me eens deugt om dit te typen.. Was gewoon zo, ja, verdrietig zeg maar toen ik hoorde van mijn heup, maar als het moet dan moet het..
Ik had dus een tijdje geleden een inspuiting in mijn linker knie gekregen en er werd mij toen gezegd dat ik niet lang meer mag wachten om mijn knieën te opereren (moet knieprothesen hebben), maar mijn dokter van toen ik klein was had ons altijd gezegd om zo lang mogelijk te wachten met mijn knieën, maar dat mag ik nu dus niet meer ophouden, want het zou alleen maar erger worden hebben ze mij gezegd
Toen ik dus zaterdag bij de kniespecialist was begon hij plots over mijn heupen. Ik heb letterlijk gewoon rechtgestaan en 2 stappen gezet en die zag gewoon dat het probleem bij mijn heup ligt.. Like wajo hoe kan die da zien.. Maar ik was echt in shock toen hij dit zei, want ik kwam voor mijn knieën maar blijkbaar zijn mijn heupen dus ook weer erger geworden Kleine info voor jullie, toen ik 8 jaar was ben ik aan beide heupen geopereerd geweest, omdat mijn heupbol te groot was voor mijn leeftijd. Ik heb toen ik 10 was een beenverlenging gehad, omdat mijn bot niet aan elkaar groeide en ja ik groeide dus niet (traag).
Ik had gewoon echt niet gedacht dat ik nog eens aan mijn heup geopereerd ging moeten worden, toch niet op deze leeftijd (ik ben 20)
Maar goed, van al de operaties die ik al gehad heb vond ik mijn heupoperatie het minst erge/pijnlijkste, dus ik ben voorbereid, en voor de knieën heb ik ook al informatie gekregen omdat mijn vriend zijn oma ook een knieprothese heeft dus heeft ze mij al wat tips gegeven enzo..
Hoe dan ook, ik ga dus een afspraak hebben met de dokter die mijn heup vroeger geopereerd heeft, dus zo zie ik hem ook nog eens terug. Hij zal mij nog niet vergeten zijn hadden ze gezegd, want hij heeft mij altijd al een straffe madam gevonden, omdat ze dachten toen ik nog niet geboren was dat ik het niet zou overleven en toen ik effectief geboren was heb ik een infectie opgelopen en ik had een kleine kans om te overleven but here I am, ik ben er goed doorgekomen ookal dacht iedereen dat ik het niet ging halen.. En op 10 jarige leeftijd een jaar met elsarof en in een rolstoel zitten en nooit klagen of koppig zijn om pijnstillers te nemen, ik wou niet gewend worden aan de pijnstillers dus probeerde ik er niet te veel per dag te nemen..
Maar goed ik weet nog steeds niet wanneer ze nu mijn heup(en) zouden opereren en wanneer ze dan uiteindelijk mijn knieën zouden doen.. Hoop dat ik snel wat meer weet..
Sorry voor deze lange tekst, wou even mijn verhaal kwijt en het doet me eens deugt om dit te typen.. Was gewoon zo, ja, verdrietig zeg maar toen ik hoorde van mijn heup, maar als het moet dan moet het..
17
