Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
AWAEAEA3AEA3A3A3AEAEAWAWAEAW
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
15 van de 24 sterren behaald

Forum

Algemeen < Algemeen
Ik voel me best onzeker
Anoniem
YouTube-ster



binnen mijn relatie en dat komt echt door heel veel onzekerheden van mijn kant. 

Ik ben best onzeker van mijzelf en vergelijk mijzelf altijd met andere mensen. "Het gras is altijd groener aan de overkant" is echt een ding bij mij. 

Ik heb over enkele dagen bijna 2 jaar met mijn vriend en ik ben nog steeds super gek op hem maar zijn ambitieuze levenstijl maakt me heel onzeker want hierdoor ben ik iedere keer heel erg mijzelf aan het vergelijken met mijn vriend. 

Hij heeft zonder moeite zijn diploma kunnen halen, waar ik zoveel moeite mee had dat ik zelfs een andere opleiding en lager niveau moest doen en nu nog 1 jaar langer moet knallen met tegenzin en de gedachten om te stoppen met de opleiding. Zijn stage kwam hem nog net niet aanwaaien en hij heeft daar nu een vast contract gekregen. In nog geen 2 jaar tijd 3 auto's gehad en nu wilt hij een huis gaan kopen terwijl hij nog geen 7 maanden op zichzelf woont..en ook nog eens 2 uur reizen van mijn huis vandaan I. v. m zijn werk. 

Het voelt iedere keer aan alsof ik ontzettend jaloers ben op hem en de situatie maakt mij heel ongelukkig. Ik moet ook iedere keer aanhoren bij zijn ouders of familie wanneer we daar zijn hoe goed hij het wel niet voor elkaar heeft en ik merk ook gewoon dat hij flink naast zijn schoenen gaat lopen en toch graag van opscheppen houdt. Het is ook best wel een persoon met doelen en streeft die ook heel erg na en soms heb ik het idee dat ik daardoor niet echt meer een prioriteit ben of zo. Ik vind het fijn voor hem dat hij op deze leeftijd dit al heeft bereikt maar ik ben mijzelf daardoor heel erg dingen aan het verwijten. 

Ik heb het wel al een paar keer gezegd tegen hem maar hij weet er volgens mij niet zo goed raad mee. Heb ook wel een paar keer gezegd dat ik het niet meer zie zitten. 

Ik vraag me gewoon af wie ook wel eens in een relatie heeft gezeten waar je onzeker in was?  En hoe heb jij dat toen aangepakt? 
Anoniem
YouTube-ster



Ik heb ook al anderhalf jaar een relatie met mijn vriend en ik ben 18, hij is 23 en hij is afgestudeerd en begint ook met werken terwijl ik in september net aan de hogeschool begin haha.

Maar tegelijk ben ik wel de jongste, maar heb ik twee hele vrijgevige lieve oudertjes die mij zomaar een macbook geven, 500 euro hier, 200 euro daar, mijn studies betalen, mijn kot betalen, kortom ik krijg enorm veel van hen. Ik werk ook omdat ik de waarde van geld ken gelukkig, en ik loop er ook niet mee te koop naar anderen toe voor de duidelijkheid.

Mijn vriend niet, hij komt uit een moeilijk gezin met niet veel geld waardoor hij zijn eigen hogere studies ook zelf heeft moeten betalen. Hij is 23 en heeft nogsteeds zijn rijbewijs niet omdat dat tijdens zijn studentenperiode te duur was. Maar nu gaat hij werken en verdient hij door z'n studies bijna 6000 euro per maand en heeft hij nu meer dan mij.

En wat ik heb geleerd van dit alles is dat we allemaal toch wel verschillend zijn en dat je het elkaar moet gunnen. Er zijn dingen die je altijd liever hebt van mekaar dan van jezelf maar in een gezonde relatie gun je dat elkaar en ben je best niet jaloers.
Hij gunde het mij dat ik eigenlijk elke euro kreeg van mijn ouders, maar ik deelde dat met hem wel want ik woonde met hem ook samen vorig jaar en nu verdient hij bv meer dan ik en toch betaal ik elke cent terug aan hem als hij iets voorschiet voor mij, ... en gun ik het hem dat hij nu super goed betaald werk heeft bijvoorbeeld.

Je hebt best zelf een heleboel kwaliteiten waar hij ook iets van kan leren hoor, ik denk dat je dat toch eerder moet accepteren dat hij misschien sommige dingen beter heeft dan jou maar dat moet je elkaar gunnen. Als de rollen omgedraaid zouden zijn zou hij jou dat dan gunnen? Waarschijnlijk wel!


** dus kortom ik snap dat je in het begin een beetje nja verschiet van je vriend als je jezelf ermee gaat vergelijken, maar naargelang je relatie vordert moet je dat wel loslaten en het elkaar gunnen en een eigen leven hebben los van je relatie waar je je bezig houdt met jezelf op te werken zonder vergelijkingen :)
Anoniem
YouTube-ster



Whisperling schreef:
Ik heb ook al anderhalf jaar een relatie met mijn vriend en ik ben 18, hij is 23 en hij is afgestudeerd en begint ook met werken terwijl ik in september net aan de hogeschool begin haha.

Maar tegelijk ben ik wel de jongste, maar heb ik twee hele vrijgevige lieve oudertjes die mij zomaar een macbook geven, 500 euro hier, 200 euro daar, mijn studies betalen, mijn kot betalen, kortom ik krijg enorm veel van hen. Ik werk ook omdat ik de waarde van geld ken gelukkig, en ik loop er ook niet mee te koop naar anderen toe voor de duidelijkheid.

Mijn vriend niet, hij komt uit een moeilijk gezin met niet veel geld waardoor hij zijn eigen hogere studies ook zelf heeft moeten betalen. Hij is 23 en heeft nogsteeds zijn rijbewijs niet omdat dat tijdens zijn studentenperiode te duur was. Maar nu gaat hij werken en verdient hij door z'n studies bijna 6000 euro per maand en heeft hij nu meer dan mij.

En wat ik heb geleerd van dit alles is dat we allemaal toch wel verschillend zijn en dat je het elkaar moet gunnen. Er zijn dingen die je altijd liever hebt van mekaar dan van jezelf maar in een gezonde relatie gun je dat elkaar en ben je best niet jaloers.
Hij gunde het mij dat ik eigenlijk elke euro kreeg van mijn ouders, maar ik deelde dat met hem wel want ik woonde met hem ook samen vorig jaar en nu verdient hij bv meer dan ik en toch betaal ik elke cent terug aan hem als hij iets voorschiet voor mij, ... en gun ik het hem dat hij nu super goed betaald werk heeft bijvoorbeeld.

Je hebt best zelf een heleboel kwaliteiten waar hij ook iets van kan leren hoor, ik denk dat je dat toch eerder moet accepteren dat hij misschien sommige dingen beter heeft dan jou maar dat moet je elkaar gunnen. Als de rollen omgedraaid zouden zijn zou hij jou dat dan gunnen? Waarschijnlijk wel!
Ik gun het hem zeker alles en hij mij waarschijnlijk ook als het daar op aan komt. Maar het is voor mij zo lastig om de situatie te accepteren omdat we van dezelfde leeftijd zijn en hij nu al zoveel dingen in zijn leven heeft bereikt ben ik inderdaad best wel jaloers. Jaloers zijn is niet per defenitie iets slechts, het laat je zien dat wat een ander heeft, jij ook heel graag wil hebben. Ik wil net zoals mijn vriend ook een ambitieuze leven hebben en ik wil ook het geld verdienen wat hij verdiend maar het lukt mij gewoon niet. En dat is wat mij onzeker maakt. Ik heb blijkbaar iemand nodig die een beetje op mijn "level" ligt. Maar goed, als ik al die kansen had gekregen die mijn vriend krijgt had ik het ook gedaan. 
Anoniem
YouTube-ster



Whisperling schreef:
Ik heb ook al anderhalf jaar een relatie met mijn vriend en ik ben 18, hij is 23 en hij is afgestudeerd en begint ook met werken terwijl ik in september net aan de hogeschool begin haha.

Maar tegelijk ben ik wel de jongste, maar heb ik twee hele vrijgevige lieve oudertjes die mij zomaar een macbook geven, 500 euro hier, 200 euro daar, mijn studies betalen, mijn kot betalen, kortom ik krijg enorm veel van hen. Ik werk ook omdat ik de waarde van geld ken gelukkig, en ik loop er ook niet mee te koop naar anderen toe voor de duidelijkheid.

Mijn vriend niet, hij komt uit een moeilijk gezin met niet veel geld waardoor hij zijn eigen hogere studies ook zelf heeft moeten betalen. Hij is 23 en heeft nogsteeds zijn rijbewijs niet omdat dat tijdens zijn studentenperiode te duur was. Maar nu gaat hij werken en verdient hij door z'n studies bijna 6000 euro per maand en heeft hij nu meer dan mij.

En wat ik heb geleerd van dit alles is dat we allemaal toch wel verschillend zijn en dat je het elkaar moet gunnen. Er zijn dingen die je altijd liever hebt van mekaar dan van jezelf maar in een gezonde relatie gun je dat elkaar en ben je best niet jaloers.
Hij gunde het mij dat ik eigenlijk elke euro kreeg van mijn ouders, maar ik deelde dat met hem wel want ik woonde met hem ook samen vorig jaar en nu verdient hij bv meer dan ik en toch betaal ik elke cent terug aan hem als hij iets voorschiet voor mij, ... en gun ik het hem dat hij nu super goed betaald werk heeft bijvoorbeeld.

Je hebt best zelf een heleboel kwaliteiten waar hij ook iets van kan leren hoor, ik denk dat je dat toch eerder moet accepteren dat hij misschien sommige dingen beter heeft dan jou maar dat moet je elkaar gunnen. Als de rollen omgedraaid zouden zijn zou hij jou dat dan gunnen? Waarschijnlijk wel!


** dus kortom ik snap dat je in het begin een beetje nja verschiet van je vriend als je jezelf ermee gaat vergelijken, maar naargelang je relatie vordert moet je dat wel loslaten en het elkaar gunnen en een eigen leven hebben los van je relatie waar je je bezig houdt met jezelf op te werken zonder vergelijkingen
Nee maar je hebt helemaal gelijk. Als ik uiteindelijk ook een beetje mijn eigen leven heb, los van de relatie en waar ik mij goed bij voel gaat het vergelijken uiteindelijk ook wel weg. Maar nu tot aan dan is het toch een onzekerheid. Maar je hebt wel even mijn ogen geopend en me toch wel anders naar de situatie laten kijken. 

Account verwijderd




omg, ik voel je echt. Ik ben ook meer als 2 jaar samen met mijn vriend nu en ben ook een heel onzeker meisje die mezelf altijd vergelijkt met anderen.. mijn vriend heeft echt het beste vriendengroepje, is superslim, heeft supertoffe familie moet niets zelf betalen thuis enzo, hij heeft echt een mooi leven en ik ben ook soms jaloers op hem

dat komt omdat je dagelijks geconfronteerd word met het mooie leven van die persoon aangezien (normaal gezien toch) je vriend elke dag hoort, ik heb dit ook en dat is mss niet zo heel gek dus

ik ben ook al lang samen en heb nog altijd moeite met niet jaloers te zijn enzo, maar ja... Als je frustraties ofzo hebt erover kan je me altijd mailen ik wil er voor je zijn want ik weet zelf maar goed genoeg hoe erg dit gevoel is
Anoniem
YouTube-ster



Colluv schreef:
omg, ik voel je echt. Ik ben ook meer als 2 jaar samen met mijn vriend nu en ben ook een heel onzeker meisje die mezelf altijd vergelijkt met anderen.. mijn vriend heeft echt het beste vriendengroepje, is superslim, heeft supertoffe familie moet niets zelf betalen thuis enzo, hij heeft echt een mooi leven en ik ben ook soms jaloers op hem

dat komt omdat je dagelijks geconfronteerd word met het mooie leven van die persoon aangezien (normaal gezien toch) je vriend elke dag hoort, ik heb dit ook en dat is mss niet zo heel gek dus

ik ben ook al lang samen en heb nog altijd moeite met niet jaloers te zijn enzo, maar ja... Als je frustraties ofzo hebt erover kan je me altijd mailen ik wil er voor je zijn want ik weet zelf maar goed genoeg hoe erg dit gevoel is
Fijn om te lezen dat ik toch niet de enige ben met zo'n probleem! Heel rot voor jou, ook vooral omdat het ook al zo lang speelt. Maar hoe jij het beschrijft is gewoon helemaal waar. Je word inderdaad dagelijks geconfronteerd met het mooie leven van die persoon. Soms wil ik de mooie praatjes niet eens meer aanhoren. 

Misschien dat ik je vandaag toch nog wel een mail stuur! Super bedankt.

Anoniem
YouTube-ster



Anoniem
Landelijke ster



Nou jullie het allemaal zo zeggen herken ik me er eigenlijk wel in? Mijn vriend verdient meer dan het dubbele per uur dan mij, hoeft maar 2u te verweken voor een 10tje en daar moet ik 2 volle dagen voor werken bij wijze van. En hij gooit heel makkelijk zijn geld over de bank alsof het niks is. Laatst ook weer, ik werk in een schoenen winkel en kan schoenen kopen en vrienden of familie van mij voor 50% korting. Mijn virend ziet de nieuwe collectie en wilde een paar dus ik zeg ja dan haal ik die wel voor jou voor 20euro, wat doet hij? Nee ik wil ze nu dus ik bestel ze wel voor 40... En ik kom gewoon uit een gezin dat het nooit breed heeft gehad, altijd geld besparen, nooit iets kopen voor de lol etc. Als ik hem dan hoor dan voel ik me echt een beetje naar ofso? Dan krijg ik het gevoel dat ik meer moet werken of iets dergelijks om op zijn level te blijven? Want hij praat ook altijd over op kamers wonen met mij en op vakanties gaan, en hij is daar echt serieus in, terwijl ik uit mijn ervaringen heb geleerd dat het er nooit van kwam vanwege geld en ik wil hem gewoon niet teleurstellen. Ik praat er ook over met hem en hij zegt juist dat het niet erg is, dat hij mijn situatie goed snapt en hij evt. meer wil betalen. En daar geloof ik hem wel in, dat is het hem niet. 
Maar door de onzekerheid voel je die druk om op level te blijven met je partner en dat is heel moeilijk als je beide uit een heel ander soort gezin komt. Mijn ouders zijn echt misgunners, gierig en nee-is-nee, zijn ouders doen alles voor hem EN zelfs mij, betalen veel voor hem etc. Dat is gewoon lastig want ik zeg gewoon sneller ''O dat hoef je niet te doen.''

Ja sorry idk waarom ik dit er ff uit moest gooien ;-;
Anoniem
YouTube-ster



Lavaires schreef:
Nou jullie het allemaal zo zeggen herken ik me er eigenlijk wel in? Mijn vriend verdient meer dan het dubbele per uur dan mij, hoeft maar 2u te verweken voor een 10tje en daar moet ik 2 volle dagen voor werken bij wijze van. En hij gooit heel makkelijk zijn geld over de bank alsof het niks is. Laatst ook weer, ik werk in een schoenen winkel en kan schoenen kopen en vrienden of familie van mij voor 50% korting. Mijn virend ziet de nieuwe collectie en wilde een paar dus ik zeg ja dan haal ik die wel voor jou voor 20euro, wat doet hij? Nee ik wil ze nu dus ik bestel ze wel voor 40... En ik kom gewoon uit een gezin dat het nooit breed heeft gehad, altijd geld besparen, nooit iets kopen voor de lol etc. Als ik hem dan hoor dan voel ik me echt een beetje naar ofso? Dan krijg ik het gevoel dat ik meer moet werken of iets dergelijks om op zijn level te blijven? Want hij praat ook altijd over op kamers wonen met mij en op vakanties gaan, en hij is daar echt serieus in, terwijl ik uit mijn ervaringen heb geleerd dat het er nooit van kwam vanwege geld en ik wil hem gewoon niet teleurstellen. Ik praat er ook over met hem en hij zegt juist dat het niet erg is, dat hij mijn situatie goed snapt en hij evt. meer wil betalen. En daar geloof ik hem wel in, dat is het hem niet. 
Maar door de onzekerheid voel je die druk om op level te blijven met je partner en dat is heel moeilijk als je beide uit een heel ander soort gezin komt. Mijn ouders zijn echt misgunners, gierig en nee-is-nee, zijn ouders doen alles voor hem EN zelfs mij, betalen veel voor hem etc. Dat is gewoon lastig want ik zeg gewoon sneller ''O dat hoef je niet te doen.''

Ja sorry idk waarom ik dit er ff uit moest gooien ;-;
Ahw ook allemaal heel herkenbaar wat je hier zegt! Lijkt wel mijn vriend! 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld