poogelie schreef:Nachtbloem schreef:
ah vervelend dat je zo in de stress zit. Maar het komt goed! Ik vind het ook moeilijk om met mensen die ik niet ken ineens een gesprek aan te gaan en aansluiting bij ze te vinden. Misschien helpt het je als je een gesprek probeert aan te knopen met iemand die zich een beetje afzijdig houdt of die ook alleen is. Heeft mij ook geholpen om niet meteen meerdere mensen aan te spreken, maar gewoon eerst 1 iemand die ook alleen stond.
ja ik wou dat ik mn stress onder controle kon houden, ik neem medicatie ervoor maar ik heb nog steeds nu al buikpijn van de stress
ja misschien moet ik dat doen, idk of ik op dat moment echt iemand ga durven aanspreken want ik ben dan waarschijnlijk vanbinnen half dood aan het gaan
Ik vond het ook lastig, zweette me kapot omdat net een flink stuk had gelopen, had geen idee wat de bedoeling was en alles. En iedereen zat aan tafels bij elkaar te praten, er was geen stoel meer over en ik kende niemand. Toen heb ik echt met tranen in mijn ogen me heel de tijd maar bezig gehouden met mijn telefoon. Tot ik zag dat iemand alleen binnen kwam en alleen bleef staan. Ik zei uiteindelijk iets van: oh ben je ook alleen of oh ken jij ook niemand. En toen had ik ineens wel een gesprek. Dus probeer je niet al te druk te maken. Vaak loopt het anders dan je had gewenst of had verwacht, maar dat kan heel positief uitpakken!