ik kan echt niet meer thuis wonen - Forum

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:
m'n ouders zitten in een scheiding en ik kan gewoon echt niet meer thuis wonen (m'n vader is nog niet uit huis btw).. M'n vader en ik hebben niet zo'n goede band dus ik heb altijd gezegd dat ik bij m'n moeder ging wonen maar de laatste tijd doet ze zo kut, ik kan het echt niet meer verdragen.. Bij alles wat ik doe wat haar niet aanstaat zegt ze ''dan ga je maar bij je vader wonen'', dus ik zei ''is dat echt wat je wilt?'' (op aanraden van de studentenpsycholoog) ''och, bij papa gaan wonen kan jij toch niet'' maar het kwetst ect? En ja, ik heb er al over gepraat, ja ik ben hier al mee naar de studentenpsycholoog geweest, ja ik heb al vanalles geprobeerd maar ik trek het echt niet meer, het raakt me echt én ik word er ongelukkig van.. ze is er echt voor aan het zorgen dat ik bij m'n vader wil gaan wonen.. En ik wil tijdelijk ook even bij een vriendin of iets gaan wonen want het lukt me niet meer..

edit: Daarbij praat ze me ook schuldgevoelens aan, zondag is een familiefeest langs papa's kant en omdat ik het raar vond dat ze mee ging zei ik dat tegen haar en dan zegt ze dingen als ''ja jij gaat lekker naar een familiefeest en ik mag hier lekker alleen zitten''

Ik ben 20 btw, ik weet niet of dit relevant is

UPDATE: Ik ga van dinsdag op woensdag bij m'n vriend slapen, en dan van woensdag op donderdag en van donderdag op vrijdag op kamers bij een vriendin van me

Account verwijderd

schreef:
Dat is echt een heel gemeen dreigement bah. Waar woon je precies? Misschien kun je tijdelijk een studentenkamer overhuren? Of idd bij een vriendin slapen tijdelijk

Anoniem
Popster

Evie schreef:
Ik denk dat ze mogelijk zelf in veel pijn zit en het misschien afreageerd op jou? Natuurlijk helemaal geen excuus, hoe ze tegen je doet is onacceptabel. Wel misschien goed om te onthouden waarneer ze weer naar doet?

Een studenkenkamer overhuren zoals Mercredi zei is inderdaad een erg goed idee of bij een vriendin tijdelijk slapen.

Anoniem
Wereldberoemd

Igneous schreef:
jemig, dat is wel heel naar zeg )): begrijpelijk dat ze door een moeilijke tijd gaat, maar dat moet ze niet op jou afreageren. kun je het er niet een keer met haar over hebben? dat je er last van hebt en dat ze je kwetst als ze dat soort opmerkingen maakt? denk dat dat uiteindelijk het beste is, om er toch over in gesprek te gaan

als dat niet lukt zou ik wellicht ook overwegen om idd een kamer tijdelijk ergens te huren/bij een vriendin of andere familie te gaan slapen

Anoniem
Wereldberoemd

Jeannie schreef:
Wat duurt het dan lang tot december, als je vader eindelijk verhuist. Natuurlijk reageert je moeder zich af, maar dat moet ze niet op jou doen. En zeker niet op deze manier. Heb je geen familie bij wie je een tijdje kunt logeren? Anders is bij een vriendin of een studentenkamer een optie.

Anoniem
YouTube-ster

Eline schreef:
Kan je bij grootouder/familie terecht?

Bij 'n vriendin kan ook maar dit is slechts voor een paar dagen... Kamer huren is ook niet zo evident als je niet weet voor hoe lang 't zal zijn.

Je moeder reageert nu vooral omdat ze gekwest is. Ze bedoelt het niet persoonlijk op jou, gotta keep remembering this. But still, it hurts as fuck.

Succes en sterkte meis

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:

Mercredi schreef:
Dat is echt een heel gemeen dreigement bah. Waar woon je precies? Misschien kun je tijdelijk een studentenkamer overhuren? Of idd bij een vriendin slapen tijdelijk

Ik vind het ook naar dat ze zo tegen me doet en het kwetst me echt. Ik heb het haar al gezegd toen ze dit de vorige keer gebruikte en toen zei wist ze niet eens meer dat ze het gezegd had, wat het alsnog helemaal niet goedpraat. Zelfs als zij zich slecht voelt, op deze manier zorgt ze alleen dat ik niet meer thuis wil wonen of bij haar. Ik woon in België, Limburg haha! Alleen heb ik momenteel niet het geld om even zelf een kamer te huren.. Vriendinnen hebben wel al voorgesteld dat ik altijd op hun kamers mocht blijven als het nodig moest zijn dus ga er morgen eens met ze over praten @Mercredi

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:
ik kan er echt inkomen dat het haar kwetst maar ik vind het geen excuus om zo tegen mij te doen.. Een studentenkamer overhuren heb ik inderdaad al over nagedacht alleen heb ik momenteel dat geld niet echt vrees ik :/

Helaas heb ik er al met haar over gepraat toen ze dit de vorige keer tegen me zei. Ze wist alleen niet meer dat ze dat gezegd had en ontkende dus alles, ze zei niet eens sorry. Ze zei gewoon dat ze het niet meer wist en geen sorry kon zeggen voor iets wat ze niet wist. Daarstraks toen het opnieuw gebeurde heb ik papa opgebeld en hij heeft het tegen mama gezegd maar mama geeft het niet toe & zal geen sorry tegen me zeggen.. Iets wat me nog meer pijn doet.

Inderdaad.. Volgende week gaat hij weg, maar er is een bijkomend probleem, mama wilt ook zijn loon niet meer doorstorten want ‘’dan heeft hij meer en dat is niet eerlijk’’ maar ja, het is wel papa zijn eigen loon en papa heeft zoiets van ‘’ik vertrek niet totdat ik dat heb’’, juist omdat mama graag wilt dat hij snel weggaat..

Familie vind ik een moeilijke. De familie van papa woont nog verder weg van waar ik naar school ga (en ben nu al een uur enkele rit onderweg) en de familie van mama waarbij ik terecht zou kunnen (mama haar zus en mijn meter bv) zouden alles doorspelen naar haar en dat wil ik liever niet helaas..

Anoniem
Wereldberoemd

Nachtbloem schreef:
Jeetje wat vervelend zeg. Het is logisch dat het voor haar een vervelende situatie is, maar dat is het ook voor jou dus dat ze het er moeilijk mee heeft wil niet zeggen dat jij alle shit maar over je kan krijgen. Hopelijk komt er snel verbetering in!

Anoniem
YouTube-ster

Eline schreef:
Wat bedoel je precies met doorspelen? I mean... Als je bij hen gaat wonen dan weten ze ook wel wat er aan de hand is? :/

Ik snap dat familie niet altijd evident is maar... het is altijd wel 't makkelijkst + het bezorgd je in the end wel het minste schuldgevoel. Je meter/tante ziet je graag, no matter what en zijn (denk ik wel?) bereid om je te helpen. Dit kan je moeder langs de ene kant wel een stuk een veiliger gevoel geven, dat ze weet waar je zit en toch een beetje wat je uitspookt. Mijn moeder zou het namelijk vreselijk vinden en, doordat ze zich zorgen maakt, zich nog meer afreageren.

Samenwonen met vriendinnen is leuk en stuff voor enkele dagen. Erna begint dit moeilijker te worden. Wat met de kost van hun kot en voedsel bvb?

Misschien kan je eerst eens een weekje of zo bij vriendinnen blijven en kijken hoe dit de dynamiek thuis verandert? Wat dit met je mam doet enzo? Voor langere termijn dan kijken bij familie.

Maar goed, 't is maar een tip. Ik snap dat de situatie momenteel echt rot is en fcking lastig.

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:

Eline schreef:
Wat bedoel je precies met doorspelen? I mean... Als je bij hen gaat wonen dan weten ze ook wel wat er aan de hand is? :/

Ik snap dat familie niet altijd evident is maar... het is altijd wel 't makkelijkst + het bezorgd je in the end wel het minste schuldgevoel. Je meter/tante ziet je graag, no matter what en zijn (denk ik wel?) bereid om je te helpen. Dit kan je moeder langs de ene kant wel een stuk een veiliger gevoel geven, dat ze weet waar je zit en toch een beetje wat je uitspookt. Mijn moeder zou het namelijk vreselijk vinden en, doordat ze zich zorgen maakt, zich nog meer afreageren.

Samenwonen met vriendinnen is leuk en stuff voor enkele dagen. Erna begint dit moeilijker te worden. Wat met de kost van hun kot en voedsel bvb?

Misschien kan je eerst eens een weekje of zo bij vriendinnen blijven en kijken hoe dit de dynamiek thuis verandert? Wat dit met je mam doet enzo? Voor langere termijn dan kijken bij familie.

Maar goed, 't is maar een tip. Ik snap dat de situatie momenteel echt rot is en fcking lastig.

Nou, mijn meter is de jongste zus van mama en die 2 komen heel goed overeen en gaan regelmatig samen weg en ik heb liever niet eigenlijk dat mijn meter (die volledig mama steunt in dit verhaal dus) tegen mama gaat zeggen wat me bezighoudt en wat ik ook doe etc.. Plus, mijn meter en haar man hebben zelf geen kinderen of nooit kinderen gehad en ik ben eigenlijk ook wat bang dat veel van mijn vrijheid verloren gaat zo omdat ze dus strenger gaan zijn.. Ik weet niet hoe mijn moeder zal reageren, ik heb gewoon zoiets van ''ze moet nu echt zien dat ik het beu ben, want praten helpt duidelijk niet''

Ja, klopt! Ik ben ook zeker en vast niet van plan om bij mijn vriendinnen te blijven wonen. Meer voor een weekje ofzo en dat ik van daaruit verder kijk hoe de situatie loopt. Misschien beseft mama dan al dat het voor mij echt genoeg is. Indien niet, moet ik inderdaad wel een andere oplossing zoeken..

Anoniem
YouTube-ster

Eline schreef:

Phobias schreef:

Eline schreef:
Wat bedoel je precies met doorspelen? I mean... Als je bij hen gaat wonen dan weten ze ook wel wat er aan de hand is? :/

Ik snap dat familie niet altijd evident is maar... het is altijd wel 't makkelijkst + het bezorgd je in the end wel het minste schuldgevoel. Je meter/tante ziet je graag, no matter what en zijn (denk ik wel?) bereid om je te helpen. Dit kan je moeder langs de ene kant wel een stuk een veiliger gevoel geven, dat ze weet waar je zit en toch een beetje wat je uitspookt. Mijn moeder zou het namelijk vreselijk vinden en, doordat ze zich zorgen maakt, zich nog meer afreageren.

Samenwonen met vriendinnen is leuk en stuff voor enkele dagen. Erna begint dit moeilijker te worden. Wat met de kost van hun kot en voedsel bvb?

Misschien kan je eerst eens een weekje of zo bij vriendinnen blijven en kijken hoe dit de dynamiek thuis verandert? Wat dit met je mam doet enzo? Voor langere termijn dan kijken bij familie.

Maar goed, 't is maar een tip. Ik snap dat de situatie momenteel echt rot is en fcking lastig.

Nou, mijn meter is de jongste zus van mama en die 2 komen heel goed overeen en gaan regelmatig samen weg en ik heb liever niet eigenlijk dat mijn meter (die volledig mama steunt in dit verhaal dus) tegen mama gaat zeggen wat me bezighoudt en wat ik ook doe etc.. Plus, mijn meter en haar man hebben zelf geen kinderen of nooit kinderen gehad en ik ben eigenlijk ook wat bang dat veel van mijn vrijheid verloren gaat zo omdat ze dus strenger gaan zijn.. Ik weet niet hoe mijn moeder zal reageren, ik heb gewoon zoiets van ''ze moet nu echt zien dat ik het beu ben, want praten helpt duidelijk niet''

Ja, klopt! Ik ben ook zeker en vast niet van plan om bij mijn vriendinnen te blijven wonen. Meer voor een weekje ofzo en dat ik van daaruit verder kijk hoe de situatie loopt. Misschien beseft mama dan al dat het voor mij echt genoeg is. Indien niet, moet ik inderdaad wel een andere oplossing zoeken..

Aah, snap dat dit het inderdaad echt super dubbel maakt.

Probeer het inderdaad misschien eerst zo. Hoop dat ze het dan inderdaad beseft. Kan ze ook ineens alles op 'n rijtje zetten. Volgens mij zit ze nogal in de ontkenningsfase.. Zoals je ook zegt dat ze nog meewil naar familiefeest enzo. Kan ze het allemaal wat laten bezinken.

Fijn dat je vrienden wel voorstelden dat je meteen bij hen kon komen. <3 Indien nodig kan je dit ook altijd oppakken met school hé. Misschien weten zij met de studentenvoorzieningen wel een oplossing.

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:

Eline schreef:

Phobias schreef:

Eline schreef:
Wat bedoel je precies met doorspelen? I mean... Als je bij hen gaat wonen dan weten ze ook wel wat er aan de hand is? :/

Ik snap dat familie niet altijd evident is maar... het is altijd wel 't makkelijkst + het bezorgd je in the end wel het minste schuldgevoel. Je meter/tante ziet je graag, no matter what en zijn (denk ik wel?) bereid om je te helpen. Dit kan je moeder langs de ene kant wel een stuk een veiliger gevoel geven, dat ze weet waar je zit en toch een beetje wat je uitspookt. Mijn moeder zou het namelijk vreselijk vinden en, doordat ze zich zorgen maakt, zich nog meer afreageren.

Samenwonen met vriendinnen is leuk en stuff voor enkele dagen. Erna begint dit moeilijker te worden. Wat met de kost van hun kot en voedsel bvb?

Misschien kan je eerst eens een weekje of zo bij vriendinnen blijven en kijken hoe dit de dynamiek thuis verandert? Wat dit met je mam doet enzo? Voor langere termijn dan kijken bij familie.

Maar goed, 't is maar een tip. Ik snap dat de situatie momenteel echt rot is en fcking lastig.

Nou, mijn meter is de jongste zus van mama en die 2 komen heel goed overeen en gaan regelmatig samen weg en ik heb liever niet eigenlijk dat mijn meter (die volledig mama steunt in dit verhaal dus) tegen mama gaat zeggen wat me bezighoudt en wat ik ook doe etc.. Plus, mijn meter en haar man hebben zelf geen kinderen of nooit kinderen gehad en ik ben eigenlijk ook wat bang dat veel van mijn vrijheid verloren gaat zo omdat ze dus strenger gaan zijn.. Ik weet niet hoe mijn moeder zal reageren, ik heb gewoon zoiets van ''ze moet nu echt zien dat ik het beu ben, want praten helpt duidelijk niet''

Ja, klopt! Ik ben ook zeker en vast niet van plan om bij mijn vriendinnen te blijven wonen. Meer voor een weekje ofzo en dat ik van daaruit verder kijk hoe de situatie loopt. Misschien beseft mama dan al dat het voor mij echt genoeg is. Indien niet, moet ik inderdaad wel een andere oplossing zoeken..

Aah, snap dat dit het inderdaad echt super dubbel maakt.

Probeer het inderdaad misschien eerst zo. Hoop dat ze het dan inderdaad beseft. Kan ze ook ineens alles op 'n rijtje zetten. Volgens mij zit ze nogal in de ontkenningsfase.. Zoals je ook zegt dat ze nog meewil naar familiefeest enzo. Kan ze het allemaal wat laten bezinken.

Fijn dat je vrienden wel voorstelden dat je meteen bij hen kon komen. <3 Indien nodig kan je dit ook altijd oppakken met school hé. Misschien weten zij met de studentenvoorzieningen wel een oplossing.

Ik weet niet hoe het gaat worden en wil mezelf ook niet vastzetten weet je? De andere zussen/broer van mama ken ik helaas niet zo goed dat ik zou overwegen om er tijdelijk te wonen.. Mijn opa (papa van mama) is ondertussen 90 en woont op een serviceflat, mijn grootouders (langs papa's kant) wonen nog veel verder van mijn school dan dat ik doe en dan zou ik echt 3 bussen en een trein moeten nemen

en de broers van papa wonen eigenlijk dichtbij de ouders van papa.. Daardoor dat familie best een moeilijke wordt haha!

Ze maakt het zichzelf echt alleen maar moeilijker en ik vind het jammer dat praten niet helpt maar als dat niet helpt dan moet er actie ondernomen worden..

Ik ga het eerst morgen eens bespreken met m'n vriendinnen en als ik dan na een week terugkom en nog steeds het hetzelfde is dan moet ik echt een andere oplossing zoeken.

Anoniem
Wereldberoemd

Jeannie schreef:
Jouw vader en moeder moeten qua financiën en zo het onderling uit"vechten" met een scheidingsadvocaat. Ze kunnen allebei van alles roepen, maar daar bestaan regels voor.

Als ik jouw was zou ik op school even gaan praten. Wie weet zien zij nog een oplossing waar je zelf nog niet bij hebt stilgestaan omdat je er zo midden in zit.

Phobias
Internationale ster

Phobias schreef:

spinnekop schreef:
Jouw vader en moeder moeten qua financiën en zo het onderling uit"vechten" met een scheidingsadvocaat. Ze kunnen allebei van alles roepen, maar daar bestaan regels voor.

Als ik jouw was zou ik op school even gaan praten. Wie weet zien zij nog een oplossing waar je zelf nog niet bij hebt stilgestaan omdat je er zo midden in zit.

Er is geen advocaat aan te pas gekomen hoor haha. Als je overeenkomt ben je beter af met de notaris, is veel goedkoper en gaat veel sneller vooruit dan het te regelen met een advocaat. Alles (de verdeling) staat al een hele tijd vast op papier en financieel is het wel geregeld hoor. Maar mama hoeft niet meer aan papa z'n loon te komen zoals ze eerst altijd deed en moet het nu netjes doorstorten want papa gaat alleen wonen en de twee leven apart dus het is niet haar recht om zijn loon voor zich te houden.

Toen ik naar de studentenpsycholoog ben gaan praten heeft ze me ook de optie ''op kamers'' gegeven maar dit gaat momenteel echt niet met m'n budget denk ik. Misschien moet ik er nog maar eens langsgaan.

Anoniem
Wereldberoemd

Jeannie schreef:
OK, wist niet dat het dan al geregeld kon zijn. Wel fijn dat het dan meteen duidelijk is. Zijn er ook duidelijke afspraken gemaakt over zijn bijdrage aan de kosten voor de kinderen (jij en je broer)?

Dat zou ik zeker doen. Wie weet duikt er nog een optie op. Ik duim voor je dat het binnenkort allemaal in een wat rustiger vaarwater komt.