Lavaires schreef:
uitmaken met mn vriend maar mijn situatie is zo fucked up dat ik gewoon geen fatsornlijke keuze kan maken en ik HAAT HET.
Lang verhaal kort; Momenteel ben ik 18 en ik heb altijd ruzie gehad met mijn vader en stiefmoeder. Jeugdzorg is langs geweest en nog wat andere instanties maar mijn ouders weigeren ook moeite te doen om de band te behouden. Nadat ik mijn verhaal aan 20 verschillende mensen heb moeten vertellen is er nu wel iemand die mij en de situatie begrijpt maar zij vertelde dat ik moet overwegen om op mezelf te gaan wonen. Maar deze broke ass bitch besloot bij dr vriend en zijn ouders te gaan wonen. Mn huloverlener vond dat ook de beste optie maar mijn ouders waren zo woedend dat ze mij op mijn 18e verjaardag de deur hebben gewezen. Dus nu woon ik al 3maanden bij mn vriend en t gaat kapot slecht. Zijn familie is niks mis mee maar alles draait nu bij mn vriend om seks heb ik het idee, praten doet hij niet, hij heeft een tussenjaar dus is altijd chagrijnig door werk, woede peoblemen etc. Maar ik woon hier. Ik kan niet in eens mn spullen pakken en Adios'sen? Praten kan hij gewoon niet en geloof me. Ik klink echt alsof ik geen geduld heb en een vreselijk persoon ben maar dit voel ik nu pas na 27462 ruzies en ALTIJD vergeef ik hem ookal is het zo niet terecht. En altijd help ik hem met zijn problemen. Maar andersom? Ik praat niet genoeg met mn hulpverlener en t gaat maar te langzaam. En we proberen er zovaak over te praten maar "we houden van elkaar en t komt wel goed of im sorry" maar dat is niet uitpraten. Atm lig ik gewoon in onze bed te janken, terwijl hij fucking zit te gamen en dan krijg ik "Oh ben ke beetje ziek aan t worden schat?:
Ik ben zo FUCKING DOWN, lig al 24u in bed en heb behoefte om te ROKEN, ja.... Dan is t wel heel erg toxic...
Ja dat was toch een wat langer verhaal maar volgens mij is dit de harde waarheid die ik steeds voor mezelf verberg.... Op aanmaak klikken is gewoon realiseren hoe erg ik dit voel maar niet geloof? Wat e fuck?
Waarschijnlijk lachen mijn ouders me vierkant uit als ik bij hun op de stoep zou staan. Kan ook naar mn moeder maar die woont echt ver van school (ookal zou ik dat dan toch doen)
Don't get me wrong, hij is echt geweldig, lief en (was erg) zorgzaam. Letterlijk een droomjongen die geen vliegkwaad doet en uit een film is gestapt.
Guess nothing lasts ;-;;;;;;;;;;;
uitmaken met mn vriend maar mijn situatie is zo fucked up dat ik gewoon geen fatsornlijke keuze kan maken en ik HAAT HET.
Lang verhaal kort; Momenteel ben ik 18 en ik heb altijd ruzie gehad met mijn vader en stiefmoeder. Jeugdzorg is langs geweest en nog wat andere instanties maar mijn ouders weigeren ook moeite te doen om de band te behouden. Nadat ik mijn verhaal aan 20 verschillende mensen heb moeten vertellen is er nu wel iemand die mij en de situatie begrijpt maar zij vertelde dat ik moet overwegen om op mezelf te gaan wonen. Maar deze broke ass bitch besloot bij dr vriend en zijn ouders te gaan wonen. Mn huloverlener vond dat ook de beste optie maar mijn ouders waren zo woedend dat ze mij op mijn 18e verjaardag de deur hebben gewezen. Dus nu woon ik al 3maanden bij mn vriend en t gaat kapot slecht. Zijn familie is niks mis mee maar alles draait nu bij mn vriend om seks heb ik het idee, praten doet hij niet, hij heeft een tussenjaar dus is altijd chagrijnig door werk, woede peoblemen etc. Maar ik woon hier. Ik kan niet in eens mn spullen pakken en Adios'sen? Praten kan hij gewoon niet en geloof me. Ik klink echt alsof ik geen geduld heb en een vreselijk persoon ben maar dit voel ik nu pas na 27462 ruzies en ALTIJD vergeef ik hem ookal is het zo niet terecht. En altijd help ik hem met zijn problemen. Maar andersom? Ik praat niet genoeg met mn hulpverlener en t gaat maar te langzaam. En we proberen er zovaak over te praten maar "we houden van elkaar en t komt wel goed of im sorry" maar dat is niet uitpraten. Atm lig ik gewoon in onze bed te janken, terwijl hij fucking zit te gamen en dan krijg ik "Oh ben ke beetje ziek aan t worden schat?:
Ik ben zo FUCKING DOWN, lig al 24u in bed en heb behoefte om te ROKEN, ja.... Dan is t wel heel erg toxic...
Ja dat was toch een wat langer verhaal maar volgens mij is dit de harde waarheid die ik steeds voor mezelf verberg.... Op aanmaak klikken is gewoon realiseren hoe erg ik dit voel maar niet geloof? Wat e fuck?
Waarschijnlijk lachen mijn ouders me vierkant uit als ik bij hun op de stoep zou staan. Kan ook naar mn moeder maar die woont echt ver van school (ookal zou ik dat dan toch doen)
Don't get me wrong, hij is echt geweldig, lief en (was erg) zorgzaam. Letterlijk een droomjongen die geen vliegkwaad doet en uit een film is gestapt.
Guess nothing lasts ;-;;;;;;;;;;;



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 


18
als ik jou was zou ik tussendoor op zoek gaan naar een kamer ergens, want dit werkt ook niet. Dan kunnen jullie altijd nog kijken of het beter gaat als jullie uit elkaar wonen ofzo, maar het lijkt me niet verstandig dat je er blijft wonen