Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
Anouk schreef:
Mijn vader is doodziek.. ernstige vorm van levercirrose en een hersenbloeding gehad. Hij heeft maanden gerevalideerd, kwam thuis en zwakte met de dag sneller af... kon niet meer zelf naar de wc, niet meer goed eten, praten en drinken..
Nu afgelopen vrijdag was ik thuis bij mijn ouders en mijn pa had er ook een longontsteking bij.. toen moest die meteen naar de acute afdeling op het ziekenhuis (eigenlijk zou hij deze week weer naar ander revalidatiecentrum gaan) toen ging die naar de longafdeling, daar ben ik maandag langs geweest en merkte wel dat die kon praten, maar juist omdat die dat kon maakte ik ook mee hoe erg hij aan het hallucineren was.. over gewoon ja van alles.. de hond moest bijvoorbeeld naast hem liggen en hij aaide de 'hond' die er natuurlijk niet was...
Nu ligt hij op de afdeling neurologie en weet niet hoe het af gaat lopen. Ze willen me niet veel vertellen, want ben niet het eerste contactpersoon..
Ik merk gewoon aan mijn lichaam hoe erg de stres is.
Heb nu gedoe met mijn vriend, hij doet gewoon zo lullig ofzo... en ik twijfel al sinds het begin... al twee jaar..
school loopt wel goed, maar heb ik het super druk mee, terwijl ik alleen wil slapen, cause ik ben echt psychisch uitgeput en voel me ook slecht.
heb sneller gezeik met vrienden, het gevoel dat niemand me mag, terwijl dat waarsschijnlijk dikke bullshit s, maar ik huil echt overal om en pff voel me gwn zo slecht...
en dan als klapper op de vuurpijl, was vanmiddag een winactie voor 6 maand manager. Mij leek het super leuk om te winnen, gebeurde niet en ik begin te huilen. Ik voelde me zo dom.. Ik raakte gewoon overstuur om niks, maar dan zie ik dat winnen als een klein momentje van geluk of afleiding. Dat je dat dan krijgt ofzo, maar voel me er echt belachelijk om ;c
dont know how to go further.. guys...
Mijn vader is doodziek.. ernstige vorm van levercirrose en een hersenbloeding gehad. Hij heeft maanden gerevalideerd, kwam thuis en zwakte met de dag sneller af... kon niet meer zelf naar de wc, niet meer goed eten, praten en drinken..
Nu afgelopen vrijdag was ik thuis bij mijn ouders en mijn pa had er ook een longontsteking bij.. toen moest die meteen naar de acute afdeling op het ziekenhuis (eigenlijk zou hij deze week weer naar ander revalidatiecentrum gaan) toen ging die naar de longafdeling, daar ben ik maandag langs geweest en merkte wel dat die kon praten, maar juist omdat die dat kon maakte ik ook mee hoe erg hij aan het hallucineren was.. over gewoon ja van alles.. de hond moest bijvoorbeeld naast hem liggen en hij aaide de 'hond' die er natuurlijk niet was...
Nu ligt hij op de afdeling neurologie en weet niet hoe het af gaat lopen. Ze willen me niet veel vertellen, want ben niet het eerste contactpersoon..
Ik merk gewoon aan mijn lichaam hoe erg de stres is.
Heb nu gedoe met mijn vriend, hij doet gewoon zo lullig ofzo... en ik twijfel al sinds het begin... al twee jaar..
school loopt wel goed, maar heb ik het super druk mee, terwijl ik alleen wil slapen, cause ik ben echt psychisch uitgeput en voel me ook slecht.
heb sneller gezeik met vrienden, het gevoel dat niemand me mag, terwijl dat waarsschijnlijk dikke bullshit s, maar ik huil echt overal om en pff voel me gwn zo slecht...
en dan als klapper op de vuurpijl, was vanmiddag een winactie voor 6 maand manager. Mij leek het super leuk om te winnen, gebeurde niet en ik begin te huilen. Ik voelde me zo dom.. Ik raakte gewoon overstuur om niks, maar dan zie ik dat winnen als een klein momentje van geluk of afleiding. Dat je dat dan krijgt ofzo, maar voel me er echt belachelijk om ;c
dont know how to go further.. guys...
18
Probeer jezelf er voorlopig iig niet te van weerhouden gewoon even flink te huilen, dat kan zo ontzettend opluchten!