Devinette schreef:
meegemaakt pff...
Ik nam de bus naar huis en ging helemaal achterin zitten. De bus was vrij leeg en er kwam een kerel bij mij achterin zitten, op de middelste stoel van de bank achterin. Ik had al vrij snel in de gaten dat hij me steeds aan keek en wanneer ik hem daarop betrapte mompelde hij dingen die ik niet goed kon verstaan. Ik besloot dus om mijn aandacht bij mijn telefoon te houden.
Op een moment keek ik ff naar buiten en hoorde hem wat zeggen en had zoiets van, hij zou het toch niet tegen mij hebben? want hij keek me nog steeds aan. Toen zei hij ineens, ga je nog wat terug zeggen? Dus ik keek hem heel verward aan, maar hij bleef me alsnog aanstaren. In het begin kon ik er nog om lachen, maar naderhand kreeg ik serieus de kriebels van die kerel. Ik ging schuiner zitten met mijn haren voor mijn gezicht, zodat hij m'n gezicht niet kon zien. Toen mompelde hij weer iets en ging voorover zitten en probeerde op die manier naar mij te kijken. Wederom keek ik hem verward aan en ra ra ra... hij bleef kijken. Hij bleef dingen tegen me zeggen, maar ik besloot niet meer te kijken of te reageren. En daarna gebeurde er toch iets awkwards, hij zei wat tegen me, maar dat kreeg ik dus niet helemaal mee en hij zetten een nummer op dat ging als volgt 'come on baby bite that sucker' en hij keek me aan en moest lachen??? Nahhh toen kreeg ik pas echt de kriebels van die gozer.
Bij elke halte dat voorbij kwam hoopte ik dat hij uit zou stappen. Toen naderde we mijn halte, ik drukte op het stop knopje. Hij had eerst niet door dat ik er zo uit moest. Dus toen begon ik alvast m'n spullen te pakken als een soort van hint u know dat ik er zo uit moest. Dus toen begon hij zijn spullen in te pakken en dacht ik oprecht, nee kut meen je dit? dalijk volgt hij me.
Hij liep als eerste naar de uitcheck paal toen we bijna bij de halte waren. Ik bleef zitten in de hoop dat wanneer we stil stonden hij meteen eruit ging, maar dat deed hij niet. Toen hij pas zag dat ik naar de uitcheckpaal liep checkte hij zich uit. Het leek alsof hij eerst rechtdoor wilde lopen, maar toen ik moest oversteken naar de andere kant deed hij dat ook. Toen we aan de overkant waren begon hij weer dingen te zeggen dus ik ben gaan snel wandelen. Ik woon in een flat dus toen ik zag dat iemand de deur ontgrendelde van het gebouw ben ik naar binnen gerend. Ik keek achterom en hij was ineens poef gone. Ik ging nog naar verdieping 1 om te kijken of hij nog ergens in de verte te zien was (er zijn maar 2 paden die leiden naar een flat en dat duurt wel 5min voordat je er bent dus als hij daar was had ik hem moeten zien). Dus het enige wat ik me kon bedenken was, of hij is terug gelopen naar de bushalte of hij heeft een mega sprint genomen naar de andere wandel route die naar de flat lijdt.
meegemaakt pff...
Ik nam de bus naar huis en ging helemaal achterin zitten. De bus was vrij leeg en er kwam een kerel bij mij achterin zitten, op de middelste stoel van de bank achterin. Ik had al vrij snel in de gaten dat hij me steeds aan keek en wanneer ik hem daarop betrapte mompelde hij dingen die ik niet goed kon verstaan. Ik besloot dus om mijn aandacht bij mijn telefoon te houden.
Op een moment keek ik ff naar buiten en hoorde hem wat zeggen en had zoiets van, hij zou het toch niet tegen mij hebben? want hij keek me nog steeds aan. Toen zei hij ineens, ga je nog wat terug zeggen? Dus ik keek hem heel verward aan, maar hij bleef me alsnog aanstaren. In het begin kon ik er nog om lachen, maar naderhand kreeg ik serieus de kriebels van die kerel. Ik ging schuiner zitten met mijn haren voor mijn gezicht, zodat hij m'n gezicht niet kon zien. Toen mompelde hij weer iets en ging voorover zitten en probeerde op die manier naar mij te kijken. Wederom keek ik hem verward aan en ra ra ra... hij bleef kijken. Hij bleef dingen tegen me zeggen, maar ik besloot niet meer te kijken of te reageren. En daarna gebeurde er toch iets awkwards, hij zei wat tegen me, maar dat kreeg ik dus niet helemaal mee en hij zetten een nummer op dat ging als volgt 'come on baby bite that sucker' en hij keek me aan en moest lachen??? Nahhh toen kreeg ik pas echt de kriebels van die gozer.
Bij elke halte dat voorbij kwam hoopte ik dat hij uit zou stappen. Toen naderde we mijn halte, ik drukte op het stop knopje. Hij had eerst niet door dat ik er zo uit moest. Dus toen begon ik alvast m'n spullen te pakken als een soort van hint u know dat ik er zo uit moest. Dus toen begon hij zijn spullen in te pakken en dacht ik oprecht, nee kut meen je dit? dalijk volgt hij me.
Hij liep als eerste naar de uitcheck paal toen we bijna bij de halte waren. Ik bleef zitten in de hoop dat wanneer we stil stonden hij meteen eruit ging, maar dat deed hij niet. Toen hij pas zag dat ik naar de uitcheckpaal liep checkte hij zich uit. Het leek alsof hij eerst rechtdoor wilde lopen, maar toen ik moest oversteken naar de andere kant deed hij dat ook. Toen we aan de overkant waren begon hij weer dingen te zeggen dus ik ben gaan snel wandelen. Ik woon in een flat dus toen ik zag dat iemand de deur ontgrendelde van het gebouw ben ik naar binnen gerend. Ik keek achterom en hij was ineens poef gone. Ik ging nog naar verdieping 1 om te kijken of hij nog ergens in de verte te zien was (er zijn maar 2 paden die leiden naar een flat en dat duurt wel 5min voordat je er bent dus als hij daar was had ik hem moeten zien). Dus het enige wat ik me kon bedenken was, of hij is terug gelopen naar de bushalte of hij heeft een mega sprint genomen naar de andere wandel route die naar de flat lijdt.